مزامیر 12

۱ 1 برای سالار مغنیان برثمانی. مزمور داود ای خداوند نجات بده زیرا که مردمقدس نابود شده است و امناء از میان بنی آدم نایاب گردیده‌اند!

To the Overseer, on the octave. — A Psalm of David. Save, Jehovah, for the saintly hath failed, For the stedfast have ceased From the sons of men:

۲ 2 همه به یکدیگر دروغ می‌گویند؛ به لبهای چاپلوس و دل منافق سخن می‌رانند.

Vanity they speak each with his neighbour, Lip of flattery! With heart and heart they speak.

۳ 3 خداوند همه لبهای چاپلوس رامنقطع خواهد ساخت، و هر زبانی را که سخنان تکبرآمیز بگوید.

Jehovah doth cut off all lips of flattery, A tongue speaking great things,

۴ 4 که می‌گویند: «به زبان خویش غالب می‌آییم. لبهای ما با ما است. کیست که بر ماخداوند باشد؟»

Who said, 'By our tongue we do mightily: Our lips [are] our own; who [is] lord over us?'

۵ 5 خداوند می‌گوید: «به‌سبب غارت مسکینان و ناله فقیران، الان برمی خیزم و او را در نجاتی که برای آن آه می‌کشد برپا خواهم داشت».

Because of the spoiling of the poor, Because of the groaning of the needy, Now do I arise, saith Jehovah, I set in safety [him who] doth breathe for it.

۶ 6 کلام خداوند کلام طاهر است، نقره مصفای در قال زمین که هفت مرتبه پاک شده است.

Sayings of Jehovah [are] pure sayings; Silver tried in a furnace of earth refined sevenfold.

۷ 7 تو‌ای خداوند ایشان را محافظت خواهی نمود؛ از این طبقه و تا ابدالاباد محافظت خواهی فرمود.

Thou, O Jehovah, dost preserve them, Thou keepest us from this generation to the age.

۸ 8 شریران به هر جانب می‌خرامند، وقتی که خباثت در بنی آدم بلند می‌شود.

Around the wicked walk continually, According as vileness is exalted by sons of men!