مزامیر 119

۱ 1 ا خوشا‌به‌حال کاملان طریق که به شریعت خداوند سالکند.

Salige de, hvis Vandel er fulde, som vandrer i HERRENs Lov.

۲ 2 خوشا‌به‌حال آنانی که شهادات او را حفظ می‌کنند و به تمامی دل او را می‌طلبند.

Salige de, der agter på hans Vidnesbyrd, søger ham af hele deres Hjerte.

۳ 3 کج روی نیز نمی کنندو به طریق های وی سلوک می‌نمایند.

de, som ikke gør Uret, men vandrer på hans Veje.

۴ 4 تووصایای خود را امر فرموده‌ای تا آنها را تمام نگاه داریم.

Du har givet dine Befalinger, for at de nøje skal holdes.

۵ 5 کاش که راههای من مستحکم شودتا فرایض تو را حفظ کنم.

O, måtte jeg vandre med faste Skridt, så jeg holder dine Vedtægter!

۶ 6 آنگاه خجل نخواهم شد چون تمام اوامر تو را در مد نظر خود دارم.

Da skulde jeg ikke blive til - Skamme, thi jeg så hen til alle dine Bud.

۷ 7 تو را به راستی دل حمد خواهم گفت چون داوریهای عدالت تو را آموخته شوم.

Jeg vil takke dig af oprigtigt Hjerte, når jeg lærer din Retfærds Lovbud.

۸ 8 فرایض تورا نگاه می‌دارم. مرا بالکلیه ترک منما.

Jeg vil holde dine Vedtægter, svigt mig dog ikke helt!

۹ 9 به چه چیز مرد جوان راه خود را پاک می‌سازد؟ به نگاه داشتنش موافق کلام تو.

Hvorledes holder en ung sin Vej ren? Ved at bolde sig efter dit Ord.

۱۰ 10 به تمامی دل تو را طلبیدم. مگذار که از اوامر توگمراه شوم.

Af hele mit Hjerte søger jeg dig, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!

۱۱ 11 کلام تو را در دل خود مخفی داشتم که مبادا به تو گناه ورزم.

Jeg gemmer dit Ord i mit Hjerte for ikke at synde imod dig.

۱۲ 12 ‌ای خداوند تومتبارک هستی فرایض خود را به من بیاموز.

Lovet være du, HERRE, lær mig dine Vedtægter!

۱۳ 13 به لب های خود بیان کردم تمامی داوری های دهان تو را.

Jeg kundgør med mine Læber alle din Munds Lovbud.

۱۴ 14 در طریق شهادات تو شادمانم.

Jeg glæder mig over dine Vidnesbyrds Vej, som var det al Verdens Rigdom.

۱۵ 15 چنانکه در هر قسم توانگری، در وصایای توتفکر می‌کنم و به طریق های تو نگران خواهم بود.

Jeg vil grunde på dine Befalinger og se til dine Stier.

۱۶ 16 از فرایض تو لذت می‌برم، پس کلام تو رافراموش نخواهم کرد.

I dine Vedtægter har jeg min Lyst, jeg glemmer ikke dit Ord.

۱۷ 17 به بنده خود احسان بنما تا زنده شوم و کلام تو را حفظ نمایم.

Und din Tjener at leve, at jeg kan holde dit Ord.

۱۸ 18 چشمان مرا بگشا تا ازشریعت تو چیزهای عجیب بینم.

Oplad mine Øjne, at jeg må skue de underfulde Ting i din Lov.

۱۹ 19 من در زمین غریب هستم. اوامر خود را از من مخفی مدار.

Fremmed er jeg på Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!

۲۰ 20 جان من شکسته می‌شود از اشتیاق داوریهای تو در هر وقت.

Altid hentæres min Sjæl af Længsel efter dine Lovbud.

۲۱ 21 متکبران ملعون را توبیخ نمودی، که از اوامر تو گمراه می‌شوند.

Du truer de frække; forbandede er de, der viger fra dine Bud.

۲۲ 22 ننگ ورسوایی را از من بگردان، زیرا که شهادات تو راحفظ کرده‌ام.

Vælt Hån og Ringeagt fra mig, thi jeg agter på dine Vidnesbyrd.

۲۳ 23 سروران نیز نشسته، به ضد من سخن‌گفتند. لیکن بنده تو در فرایض تو تفکرمی کند.

Om Fyrster oplægger Råd imod mig, grunder din Tjener på dine Vedtægter.

۲۴ 24 شهادات تو نیز ابتهاج من و مشورت دهندگان من بوده‌اند.

Ja, dine Vidnesbyrd er min Lyst, det er dem, der giver mig Råd.

۲۵ 25 جان من به خاک چسبیده است. مرا موافق کلام خود زنده ساز.

I Støvet ligger min Sjæl, hold mig i Live efter dit Ord!

۲۶ 26 راههای خود را ذکر کردم و مرا اجابت نمودی. پس فرایض خویش را به من بیاموز.

Mine Veje lagde jeg frem, og du bønhørte mig, dine Vedtægter lære du mig.

۲۷ 27 طریق وصایای خود را به من بفهمان و در کارهای عجیب تو تفکر خواهم نمود.

Lad mig fatte dine Befalingers Vej og grunde på dine Undere.

۲۸ 28 جان من از حزن گداخته می‌شود. مرا موافق کلام خود برپا بدار.

Af Kummer græder. min Sjæl, oprejs mig efter dit Ord!

۲۹ 29 راه دروغ را از من دور کن و شریعت خود را به من عنایت فرما.

Lad Løgnens Vej være langt fra mig og skænk mig i Nåde din Lov!

۳۰ 30 طریق راستی رااختیار کردم و داوریهای تو را پیش خود گذاشتم.

Troskabs Vej har jeg valgt, dine Lovbud attrår jeg.

۳۱ 31 به شهادات تو چسبیدم. ای خداوند مرا خجل مساز.

Jeg hænger ved dine Vidnesbyrd, lad mig ikke beskæmmes, HERRE!

۳۲ 32 در طریق اوامر تو دوان خواهم رفت، وقتی که دل مرا وسعت دادی.

Jeg vil løbe dine Buds Vej, thi du giver mit Hjerte at ånde frit.

۳۳ 33 ‌ای خداوند طریق فرایض خود را به من بیاموز. پس آنها را تا به آخر نگاه خواهم داشت.

Lær mig, HERRE, dine Vedtægters Vej, så jeg agter derpå til Enden.

۳۴ 34 مرا فهم بده و شریعت تو را نگاه خواهم داشت و آن را به تمامی دل خود حفظ خواهم نمود.

Giv mig Kløgt, så jeg agter på din Lov og holder den af hele mit Hjerte.

۳۵ 35 مرا در سبیل اوامر خود سالک گردان زیرا که درآن رغبت دارم.

Før mig ad dine Buds Sti, thi jeg har Lyst til dem.

۳۶ 36 دل مرا به شهادات خود مایل گردان و نه به سوی طمع.

Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ej til uredelig Vinding.

۳۷ 37 چشمانم را از دیدن بطالت برگردان و در طریق خود مرا زنده ساز.

Vend mine Øjne bort fra Tant, hold mig i Live ved dit Ord!

۳۸ 38 کلام خود را بر بنده خویش استوار کن، که به ترس تو سپرده شده است.

Stadfæst for din Tjener dit Ord, så jeg lærer at frygte dig.

۳۹ 39 ننگ مرا که از آن می‌ترسم از من دور کن زیرا که داوریهای تو نیکواست.

Hold borte fra mig den Skændsel, jeg frygter, thi dine Lovbud er gode.

۴۰ 40 هان به وصایای تو اشتیاق دارم. به حسب عدالت خود مرا زنده ساز.

Se, dine Befalinger længes jeg efter, hold mig i Live ved din Retfærd!

۴۱ 41 ‌ای خداوند رحمهای تو به من برسد ونجات تو به حسب کلام تو.

Lad din Miskundhed komme over mig, HERRE, din Frelse efter dit Ord,

۴۲ 42 تا بتوانم ملامت کننده خود را جواب دهم زیرا بر کلام تو توکل دارم.

så jeg har Svar til dem, der spotter mig, thi jeg stoler på dit Ord.

۴۳ 43 و کلام راستی را از دهانم بالکل مگیرزیرا که به داوریهای تو امیدوارم

Tag ikke ganske Sandheds Ord fra min Mund, thi jeg bier på dine Lovbud.

۴۴ 44 و شریعت تورا دائم نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد.

Jeg vil stadig holde din Lov, ja evigt og altid;

۴۵ 45 و به آزادی راه خواهم رفت زیرا که وصایای تو را طلبیده‌ام.

jeg vil vandre i åbent Land, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.

۴۶ 46 و در شهادات تو به حضور پادشاهان سخن خواهم گفت و خجل نخواهم شد.

Jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger uden at blues;

۴۷ 47 و ازوصایای تو تلذذ خواهم یافت که آنها را دوست می‌دارم.

jeg vil fryde mig over dine Bud, som jeg højlige elsker;

۴۸ 48 و دستهای خود را به اوامر تو که دوست می‌دارم بر خواهم افراشت و در فرایض تو تفکر خواهم نمود.

jeg vil udrække Hænderne mod dine Bud og grunde på dine Vedtægter.

۴۹ 49 کلام خود را با بنده خویش به یاد آور که مرا بر آن امیدوار گردانیدی.

Kom Ordet til din Tjener i Hu, fordi du har ladet mig håbe.

۵۰ 50 این در مصیبتم تسلی من است زیرا قول تو مرا زنده ساخت.

Det er min Trøst i Nød, at dit Ord har holdt mig i Live.

۵۱ 51 متکبران مرا بسیار استهزا کردند، لیکن ازشریعت تو رو نگردانیدم.

De frække hånede mig såre, dog veg jeg ej fra din Lov.

۵۲ 52 ‌ای خداوندداوریهای تو را از قدیم به یاد آوردم و خویشتن راتسلی دادم.

Dine Lovbud fra fordum, HERRE, kom jeg i Hu og fandt Trøst.

۵۳ 53 حدت خشم مرا در‌گرفته است، به‌سبب شریرانی که شریعت تو را ترک کرده‌اند.

Harme greb mig over de gudløse, dem, der slipper din Lov.

۵۴ 54 فرایض تو سرودهای من گردید، در خانه غربت من.

Dine vedtægter blev mig til Sange i min Udlændigheds Hus.

۵۵ 55 ‌ای خداوند نام تو را در شب به یادآوردم و شریعت تو را نگاه داشتم.

Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, HERRE, jeg holdt din Lov.

۵۶ 56 این بهره من گردید، زیرا که وصایای تو را نگاه داشتم.

Det blev min lykkelige Lod: at agte på dine Befalinger.

۵۷ 57 خداوند نصیب من است. گفتم که کلام تو رانگاه خواهم داشت.

Min Del er HERREN, jeg satte mig for at holde dine Ord.

۵۸ 58 رضامندی تو را به تمامی دل خود طلبیدم. به حسب کلام خود بر من رحم فرما.

Jeg bønfaldt dig af hele mit Hjerte, vær mig nådig efter dit Ord!

۵۹ 59 در راههای خود تفکر کردم و پایهای خود را به شهادات تو مایل ساختم.

Jeg overtænkte mine Veje og styred min Fod tilbage til dine Vidnesbyrd.

۶۰ 60 شتابیدم ودرنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم.

Jeg hasted og tøved ikke med at holde dine Bud.

۶۱ 61 ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم.

De gudløses Snarer omgav mig, men jeg glemte ikke din Lov.

۶۲ 62 در نصف شب برخاستم تا تو را حمد گویم برای داوریهای عدالت تو.

Jeg, står op ved Midnat og takker dig for dine retfærdige Lovbud.

۶۳ 63 من همه ترسندگانت را رفیق هستم، و آنانی را که وصایای تو را نگاه می‌دارند.

Jeg er Fælle med alle, der frygter dig og holder dine Befalinger.

۶۴ 64 ‌ای خداوند زمین از رحمت تو پر است. فرایض خودرا به من بیاموز.

Jorden er fuld af din Miskundhed, HERRE, lær mig dine Vedtægter!

۶۵ 65 با بنده خود احسان نمودی، ای خداوندموافق کلام خویش.

Du gjorde vel mod din Tjener, HERRE, efter dit Ord.

۶۶ 66 خردمندی نیکو و معرفت را به من بیاموز زیرا که به اوامر تو ایمان آوردم.

Giv mig Forstand og indsigt, thi jeg tror på dine Bud.

۶۷ 67 قبل از آنکه مصیبت را ببینم من گمراه شدم لیکن الان کلام تو را نگاه داشتم.

For jeg blev ydmyget, for jeg vild, nu holder jeg dit Ord.

۶۸ 68 تو نیکو هستی و نیکویی می‌کنی. فرایض خود را به من بیاموز.

God er du og gør godt, lær mig dine Vedtægter!

۶۹ 69 متکبران بر من دروغ بستند. و اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه داشتم.

De frække tilsøler mig med Løgn, men på dine Bud tager jeg hjerteligt Vare.

۷۰ 70 دل ایشان مثل پیه فربه است. و اما من در شریعت تو تلذذمی یابم.

Deres Hjerte er dorskt som Fedt, jeg har min Lyst i din Lov.

۷۱ 71 مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تافرایض تو را بیاموزم.

Det var godt, at jeg blev ydmyget, så jeg kunde lære dine Vedtægter.

۷۲ 72 شریعت دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره.

Din Munds Lov er mig mere værd end Guld og Sølv i Dynger.

۷۳ 73 دستهای تو مرا ساخته و آفریده است. مرافهیم گردان تا اوامر تو را بیاموزم.

Dine Hænder skabte og dannede mig, giv mig Indsigt; så jeg kan lære dine Bud!

۷۴ 74 ترسندگان توچون مرا بینند شادمان گردند زیرا به کلام توامیدوار هستم.

De, der frygter dig, ser mig og glædes, thi jeg bier på dit Ord.

۷۵ 75 ‌ای خداوند دانسته‌ام که داوریهای تو عدل است، و بر‌حق مرا مصیبت داده‌ای.

HERRE, jeg ved, at dine Bud er retfærdige, i Trofasthed har du ydmyget mig.

۷۶ 76 پس رحمت تو برای تسلی من بشود، موافق کلام تو با بنده خویش.

Lad din Miskundhed være min Trøst efter dit Ord til din Tjener!

۷۷ 77 رحمت های توبه من برسد تا زنده شوم زیرا که شریعت تو تلذذمن است.

Din Barmhjertighed finde mig, at jeg må leve, thi din Lov er min Lyst.

۷۸ 78 متکبران خجل شوند زیرا به دروغ مرا اذیت رسانیدند. و اما من در وصایای تو تفکرمی کنم.

Lad de frække beskæmmes, thi de gør mig skammelig Uret, jeg grunder på dine Befalinger.

۷۹ 79 ترسندگان تو به من رجوع کنند و آنانی که شهادات تو را می‌دانند.

Lad dem, der frygter dig, vende sig til mig, de, der kender dine Vidnesbyrd.

۸۰ 80 دل من در فرایض تو کامل شود، تا خجل نشوم.

Lad mit Hjerte være fuldkomment i dine Vedtægter, at jeg ikke skal blive til Skamme.

۸۱ 81 جان من برای نجات تو کاهیده می‌شود. لیکن به کلام تو امیدوار هستم.

Efter din Frelse længes min Sjæl, jeg bier på dit Ord.

۸۲ 82 چشمان من برای کلام تو تار گردیده است و می‌گویم کی مراتسلی خواهی داد.

Mine Øjne længes efter dit Ord og siger: "Hvornår mon du trøster mig?"

۸۳ 83 زیرا که مثل مشک در دودگردیده‌ام. لیکن فرایض تو را فراموش نکرده‌ام.

Thi jeg er som en Lædersæk i Røg, men dine Vedtægter glemte jeg ikke.

۸۴ 84 چند است روزهای بنده تو؟ و کی بر جفاکنندگانم داوری خواهی نمود؟

Hvor langt er vel din Tjeners Liv? Når vil du dømme dem, der forfølger mig?

۸۵ 85 متکبران برای من حفره‌ها زدند زیرا که موافق شریعت تونیستند.

De frække grov mig Grave, de, som ej følger din Lov.

۸۶ 86 تمامی اوامر تو امین است. بر من ناحق جفا کردند. پس مرا امداد فرما.

Alle dine Bud er trofaste, med Løgn forfølger man mig, o hjælp mig!

۸۷ 87 نزدیک بود که مرا از زمین نابود سازند. اما من وصایای تو را ترک نکردم.

De har næsten tilintetgjort mig på Jorden, men dine Befalinger slipper jeg ikke.

۸۸ 88 به حسب رحمت خود مرا زنده ساز تاشهادات دهان تو را نگاه دارم.

Hold mig i Live efter din Miskundhed, at jeg kan holde din Munds Vidnesbyrd.

۸۹ 89 ‌ای خداوند کلام تو تا ابدالاباد در آسمانهاپایدار است.

HERRE, dit Ord er evigt, står fast i Himlen.

۹۰ 90 امانت تو نسلا بعد نسل است. زمین را آفریده‌ای و پایدار می‌ماند.

Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt, du grundfæsted Jorden, og den står fast.

۹۱ 91 برای داوریهای تو تا امروز ایستاده‌اند زیرا که همه بنده تو هستند.

Dine Lovbud står fast, de holder dine Tjenere oppe.

۹۲ 92 اگر شریعت تو تلذذ من نمی بود، هرآینه در مذلت خود هلاک می‌شدم.

Havde din Lov ej været min Lyst, da var jeg omkommet i min Elende.

۹۳ 93 وصایای تو را تا به ابد فراموش نخواهم کردزیرا به آنها مرا زنده ساخته‌ای.

Aldrig i Evighed glemmer jeg dine Befalinger, thi ved dem holdt du mig i Live.

۹۴ 94 من از آن توهستم مرا نجات ده زیرا که وصایای تو را طلبیدم.

Din er jeg, frels mig, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.

۹۵ 95 شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا هلاک کنند. لیکن در شهادات تو تامل می‌کنم.

De gudløse lurer på at lægge mig øde, dine Vidnesbyrd mærker jeg mig.

۹۶ 96 برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بی‌نهایت وسیع است.

For alting så jeg en Grænse, men såre vidt rækker dit Bud.

۹۷ 97 شریعت تو را چقدر دوست می‌دارم.

Hvor elsker jeg dog din Lov! Hele Dagen grunder jeg på den.

۹۸ 98 اوامر تو مرا ازدشمنانم حکیم تر ساخته است زیرا که همیشه نزد من می‌باشد.

Dit Bud har gjort mig visere end mine Fjender, thi det er for stedse mit.

۹۹ 99 از جمیع معلمان خود فهیم ترشدم زیرا که شهادات تو تفکر من است.

Jeg er klogere end alle mine Lærere, thi jeg grunder på dine Vidnesbyrd.

۱۰۰ 100 ازمشایخ خردمندتر شدم زیرا که وصایای تو رانگاه داشتم.

Jeg har mere Forstand end de gamle; jeg agter på dine Bud.

۱۰۱ 101 پایهای خود را از هر راه بد نگاه داشتم تا آن که کلام تو را حفظ کنم.

Jeg holder min Fod fra hver Vej, som er ond, at jeg kan holde dit Ord.

۱۰۲ 102 ازداوریهای تو رو برنگردانیدم، زیرا که تو مرا تعلیم دادی.

Fra dine Lovbud veg jeg ikke, thi du underviste mig.

۱۰۳ 103 کلام تو به مذاق من چه شیرین است وبه دهانم از عسل شیرین تر.

Hvor sødt er dit Ord for min Gane, sødere end Honning for min Mund.

۱۰۴ 104 از وصایای توفطانت را تحصیل کردم. بنابراین هر راه دروغ رامکروه می‌دارم.

Ved dine Befalinger fik jeg Forstand, så jeg hader al Løgnens Vej.

۱۰۵ 105 کلام تو برای پایهای من چراغ، و برای راههای من نور است.

Dit Ord er en Lygte for min Fod, et Lys på min Sti.

۱۰۶ 106 قسم خوردم و آن راوفا خواهم نمود که داوریهای عدالت تو را نگاه خواهم داشت.

Jeg svor en Ed og holdt den: at følge dine retfærdige Lovbud.

۱۰۷ 107 بسیار ذلیل شده‌ام. ای خداوند، موافق کلام خود مرا زنده ساز!

Jeg er såre ydmyget, HERRE, hold mig i Live efter dit Ord!

۱۰۸ 108 ‌ای خداوند هدایای تبرعی دهان مرا منظور فرما وداوریهای خود را به من بیاموز.

Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, HERRE, og lær mig dine Lovbud!

۱۰۹ 109 جان من همیشه در کف من است، لیکن شریعت تو رافراموش نمی کنم.

Altid går jeg med Livet i Hænderne, men jeg glemte ikke din Lov.

۱۱۰ 110 شریران برای من دام گذاشته‌اند، اما از وصایای تو گمراه نشدم.

De gudløse lægger Snarer for mig, men fra dine Befalinger for jeg ej vild.

۱۱۱ 111 شهادات تو را تا به ابد میراث خود ساخته‌ام زیرا که آنها شادمانی دل من است.

Dine Vidnesbyrd fik jeg til evigt Eje, thi de er mit Hjertes Glæde.

۱۱۲ 112 دل خود رابرای بجا آوردن فرایض تو مایل ساختم، تاابدالاباد و تا نهایت.

Jeg bøjed mit Hjerte til at holde dine Vedtægter for evigt til Enden.

۱۱۳ 113 مردمان دو رو را مکروه داشته‌ام، لیکن شریعت تو را دوست می‌دارم.

Jeg hader tvesindet Mand, men jeg elsker din Lov.

۱۱۴ 114 ستر و سپر من تو هستی. به کلام تو انتظار می‌کشم.

Mit Skjul og mit Skjold er du, jeg bier på dit Ord.

۱۱۵ 115 ‌ای بدکاران، از من دور شوید! و اوامر خدای خویش را نگاه خواهم داشت.

Vig fra mig, I, som gør ondt, jeg vil holde min Guds Bud.

۱۱۶ 116 مرا به حسب کلام خود تایید کن تا زنده شوم و از امید خود خجل نگردم.

Støt mig efter dit Ord, at jeg må leve, lad mig ikke beskæmmes i mit Håb!

۱۱۷ 117 مرا تقویت کن تا رستگار گردم و برفرایض تو دائم نظر نمایم.

Hold mig oppe, at jeg må frelses og altid have min Lyst i dine Vedtægter!

۱۱۸ 118 همه کسانی را که از فرایض تو گمراه شده‌اند، حقیر شمرده‌ای زیراکه مکر ایشان دروغ است.

Du forkaster alle, der farer vild fra dine Vedtægter, thi de higer efter Løgn.

۱۱۹ 119 جمیع شریران زمین را مثل درد هلاک می‌کنی. بنابراین شهادات تو را دوست می‌دارم.

For Slagger regner du alle Jordens gudløse, derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.

۱۲۰ 120 موی بدن من از خوف تو برخاسته است و از داوریهای تو ترسیدم.

Af Rædsel for dig gyser mit Kød, og jeg frygter for dine Lovbud.

۱۲۱ 121 داد و عدالت را به‌جا آوردم. مرا به ظلم کنندگانم تسلیم منما.

Ret og Skel har jeg gjort, giv mig ikke hen til dem, der trænger mig!

۱۲۲ 122 برای سعادت بنده خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند.

Gå i Borgen for din Tjener, lad ikke de frække trænge mig!

۱۲۳ 123 چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو.

Mine Øjne vansmægter efter din Frelse og efter dit Retfærds Ord.

۱۲۴ 124 با بنده خویش موافق رحمانیتت عمل نما و فرایض خود را به من بیاموز.

Gør med din Tjener efter din Miskundhed og lær mig dine Vedtægter!

۱۲۵ 125 من بنده تو هستم. مرا فهیم گردان تاشهادات تو را دانسته باشم.

Jeg er din Tjener, giv mig Indsigt, at jeg må kende dine Vidnesbyrd!

۱۲۶ 126 وقت است که خداوند عمل کند زیرا که شریعت تو را باطل نموده‌اند.

Det er Tid for HERREN at gribe ind, de har krænket din Lov.

۱۲۷ 127 بنابراین، اوامر تو را دوست می‌دارم، زیادتر از طلا و زر خالص.

Derfor elsker jeg dine Bud fremfor Guld og Skatte.

۱۲۸ 128 بنابراین، همه وصایای تو را در هر چیز راست می‌دانم، وهر راه دروغ را مکروه می‌دارم.

Derfor følger jeg oprigtigt alle dine Befalinger og hader hver Løgnens Sti.

۱۲۹ 129 شهادات تو عجیب است. ازین سبب جان من آنها را نگاه می‌دارد.

Underfulde er dine Vidnesbyrd, derfor agted min Sjæl på dem.

۱۳۰ 130 کشف کلام تو نورمی بخشد و ساده دلان را فهیم می‌گرداند.

Tydes dine Ord, så bringer de Lys, de giver enfoldige Indsigt.

۱۳۱ 131 دهان خود را نیکو باز کرده، نفس زدم زیرا که مشتاق وصایای تو بودم.

Jeg åbned begærligt min Mund, thi min Attrå stod til dine Bud.

۱۳۲ 132 بر من نظر کن و کرم فرما، برحسب عادت تو به آنانی که نام تو رادوست می‌دارند.

Vend dig til mig og vær mig nådig, som Ret er for dem, der elsker dit Navn!

۱۳۳ 133 قدم های مرا در کلام خودت پایدار ساز، تا هیچ بدی بر من تسلط نیابد.

Lad ved dit Ord mine Skridt blive faste og ingen Uret få Magten over mig!

۱۳۴ 134 مرا از ظلم انسان خلاصی ده، تا وصایای تورا نگاه دارم.

Udløs mig fra Menneskers Vold, at jeg må holde dine Befalinger!

۱۳۵ 135 روی خود را بر بنده خود روشن ساز، و فرایض خود را به من بیاموز.

Lad dit Ansigt lyse over din Tjener og lær mig dine Vedtægter!

۱۳۶ 136 نهرهای آب از چشمانم جاری است زیرا که شریعت تو رانگاه نمی دارند.

Vand i Strømme græder mine Øjne, fordi man ej holder din Lov.

۱۳۷ 137 ‌ای خداوند تو عادل هستی و داوریهای تو راست است.

Du er retfærdig, HERRE, og retvise er dine Lovbud.

۱۳۸ 138 شهادات خود را به راستی امر فرمودی و به امانت الی نهایت.

Du slog dine Vidnesbyrd fast ved Retfærd og Troskab så såre.

۱۳۹ 139 غیرت من مرا هلاک کرده است زیرا که دشمنان من کلام تورا فراموش کرده‌اند.

Min Nidkærhed har fortæret mig, thi mine Fjender har glemt dine Ord.

۱۴۰ 140 کلام تو بی‌نهایت مصفی است و بنده تو آن را دوست می‌دارد.

Dit Ord er fuldkommen rent, din Tjener elsker det.

۱۴۱ 141 من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را فراموش نکردم.

Ringe og ussel er jeg, men dine Befalinger glemte jeg ikke.

۱۴۲ 142 عدالت تو عدل است تا ابدالاباد وشریعت تو راست است.

Din Retfærd er Ret for evigt, din Lov er Sandhed.

۱۴۳ 143 تنگی و ضیق مرا درگرفته است، اما اوامر تو تلذذ من است.

Trængsel og Angst har ramt mig, men dine Bud er min Lyst.

۱۴۴ 144 شهادات تو عادل است تا ابدالاباد. مرا فهیم گردان تا زنده شوم.

Dine Vidnesbyrd er Ret for evigt, giv mig indsigt, at jeg må leve!

۱۴۵ 145 به تمامی دل خوانده‌ام. ای خداوند مراجواب ده تا فرایض تو را نگاه دارم!

Jeg råber af hele mit Hjerte, svar mig, HERRE, jeg agter på dine Vedtægter.

۱۴۶ 146 تو راخوانده‌ام، پس مرا نجات ده. و شهادات تو را نگاه خواهم داشت.

Jeg råber til dig, o frels mig, at jeg kan holde dine Vidnesbyrd!

۱۴۷ 147 بر طلوع فجر سبقت جسته، استغاثه کردم، و کلام تو را انتظار کشیدم.

Årle råber jeg til dig om Hjælp, og bier på dine Ord.

۱۴۸ 148 چشمانم بر پاسهای شب سبقت جست، تا درکلام تو تفکر بنمایم.

Før Nattevagtstimerne våger mine Øjne for at grunde på dit Ord.

۱۴۹ 149 به حسب رحمت خود آواز مرا بشنو. ای خداوند موافق داوریهای خودمرا زنده ساز.

Hør mig efter din Miskundhed, HERRE, hold mig i Live efter dit Lovbud!

۱۵۰ 150 آنانی که در‌پی خباثت می‌روند، نزدیک می‌آیند، و از شریعت تو دورمی باشند.

De, der skændigt forfølger mig, er mig nær, men de er langt fra din Lov.

۱۵۱ 151 ‌ای خداوند تو نزدیک هستی وجمیع اوامر تو راست است.

Nær er du, o HERRE, og alle dine Bud er Sandhed.

۱۵۲ 152 شهادات تو را اززمان پیش دانسته‌ام که آنها را بنیان کرده‌ای تاابدالاباد.

For længst vandt jeg Indsigt af dine Vidnesbyrd, thi du har grundfæstet dem for evigt.

۱۵۳ 153 بر مذلت من نظر کن و مرا خلاصی ده زیراکه شریعت تو را فراموش نکرده‌ام.

Se min Elende og fri mig, thi jeg glemte ikke din Lov.

۱۵۴ 154 در دعوای من دادرسی فرموده، مرا نجات ده و به حسب کلام خویش مرا زنده ساز.

Før min Sag og udløs mig, hold mig i Live efter dit Ord!

۱۵۵ 155 نجات از شریران دور است زیرا که فرایض تو را نمی طلبند.

Frelsen er langt fra de gudløse, thi dine Vedtægter ligger dem ikke, på Sinde.

۱۵۶ 156 ‌ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. به حسب داوریهای خود مرا زنده ساز.

Din Barmhjertighed er stor, o HERRE, hold mig i Live efter dine Lovbud!

۱۵۷ 157 جفاکنندگان و خصمان من بسیارند. اما ازشهادات تو رو برنگردانیدم.

Mange forfølger mig og er mig fjendske, fra dine Vidnesbyrd veg jeg ikke.

۱۵۸ 158 خیانت کاران رادیدم و مکروه داشتم زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند.

Jeg væmmes ved Synet af troløse, der ikke holder dit Ord.

۱۵۹ 159 ببین که وصایای تو را دوست می‌دارم. ای خداوند، به حسب رحمت خود مرازنده ساز!

Se til mig, thi jeg elsker dine Befalinger, HERRE, hold mig i Live efter din Miskundhed!

۱۶۰ 160 جمله کلام تو راستی است وتمامی داوری عدالت تو تا ابدالاباد است.

Summen af dit Ord er Sandhed, og alt dit retfærdige Lovbud varer evigt.

۱۶۱ 161 سروران بی‌جهت بر من جفا کردند. اما دل من از کلام تو ترسان است.

Fyrster forfulgte mig uden Grund, men mit Hjerte frygted dine Ord.

۱۶۲ 162 من در کلام توشادمان هستم، مثل کسی‌که غنیمت وافر پیدانموده باشد.

Jeg glæder mig over dit Ord som en, der har gjort et vældigt Bytte.

۱۶۳ 163 از دروغ کراهت و نفرت دارم. اماشریعت تو را دوست می‌دارم.

Jeg hader og afskyr Løgn, din Lov har jeg derimod kær.

۱۶۴ 164 هر روز تو راهفت مرتبه تسبیح می‌خوانم، برای داوریهای عدالت تو.

Jeg priser dig syv Gange daglig for dine retfærdige Lovbud.

۱۶۵ 165 آنانی را که شریعت تو را دوست می دارند، سلامتی عظیم است و هیچ‌چیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد.

Megen Fred har de, der elsker din Lov, og intet bliver til Anstød for dem.

۱۶۶ 166 ‌ای خداوند، برای نجات تو امیدوار هستم و اوامر تو را بجا می‌آورم.

Jeg håber på din Frelse, HERRE, og jeg har holdt dine Bud.

۱۶۷ 167 جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آنهارا بی‌نهایت دوست می‌دارم.

Min Sjæl har holdt dine Vidnesbyrd, jeg har dem såre kære.

۱۶۸ 168 وصایا وشهادات تو را نگاه داشته‌ام زیرا که تمام طریقهای من در مد نظر تو است.

Jeg holder dine Befalinger og Vidnesbyrd, thi du kender alle mine Veje.

۱۶۹ 169 ‌ای خداوند، فریاد من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مرا فهیم گردان.

Lad min Klage nå frem for dit Åsyn, HERRE, giv mig Indsigt efter dit Ord!

۱۷۰ 170 مناجات من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مراخلاصی ده.

Lad min Bøn komme frem for dit Åsyn, frels mig efter dit Ord!

۱۷۱ 171 لبهای من حمد تو را جاری کندزیرا فرایض خود را به من آموخته‌ای.

Mine Læber skal synge din Pris, thi du lærer mig dine Vedtægter.

۱۷۲ 172 زبان من کلام تو را بسراید زیرا که تمام اوامر تو عدل است.

Min Tunge skal synge om dit Ord, thi alle dine Bud er Retfærd.

۱۷۳ 173 دست تو برای اعانت من بشود زیرا که وصایای تو را برگزیده‌ام.

Lad din Hånd være mig til Hjælp, thi jeg valgte dine Befalinger.

۱۷۴ 174 ‌ای خداوند برای نجات تو مشتاق بوده‌ام و شریعت تو تلذذ من است.

Jeg længes efter din Frelse, HERRE, og din Lov er min Lyst.

۱۷۵ 175 جان من زنده شود تا تو را تسبیح بخواند و داوریهای تو معاون من باشد.

Gid min Sjæl må leve, at den kan prise dig, og lad dine Lovbud være min Hjælp!

۱۷۶ 176 مثل گوسفند گم شده، آواره گشتم. بنده خود را طلب نما، زیرا که اوامر تو را فراموش نکردم.

Farer jeg vild som det tabte Får, så opsøg din Tjener, thi jeg glemte ikke dine Bud.

The Creation of Light