< مزامیر 118 >

خداوند را حمد گویید زیرا که نیکوست و رحمت او تا ابدالاباداست. ۱ 1
خداوند را ستایش کنید، زیرا او نیکوست و محبتش بی‌پایان.
اسرائیل بگویند که «رحمت او تا ابدالاباداست.» ۲ 2
مردم اسرائیل بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.»
خاندان هارون بگویند که «رحمت او تاابدالاباد است.» ۳ 3
کاهنان نسل هارون بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.»
ترسندگان خداوند بگویند که «رحمت او تا ابدالاباد است.» ۴ 4
مردم خداترس بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.»
در تنگی یاه را خواندم. یاه مرا اجابت فرموده، در جای وسیع آورد. ۵ 5
در زحمت بودم؛ از خداوند کمک خواستم؛ او به دادم رسید و مرا رهانید.
خداوند با من است، پس نخواهم ترسید. انسان به من چه تواندکرد؟ ۶ 6
خداوند با من است، پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند بکند؟
خداوند برایم از مددکاران من است. پس من بر نفرت کنندگان خود آرزوی خویش راخواهم دید. ۷ 7
خداوند با من است و مرا یاری خواهد داد، پس پیروزمندانه بر کسانی که از من نفرت دارند خواهم نگریست.
به خداوند پناه بردن بهتر است ازتوکل نمودن بر آدمیان. ۸ 8
به خداوند پناه بردن بهتر است از امید بستن به انسان.
به خداوند پناه بردن بهتراست از توکل نمودن بر امیران. ۹ 9
آری، به خداوند پناه بردن حتی بهتر است از امید بستن به امیران.
جمیع امتها مرااحاطه کردند، لیکن به نام خداوند ایشان را هلاک خواهم کرد. ۱۰ 10
اگر همهٔ دشمنان مانند زنبور بر سر من بریزند و دور مرا بگیرند، به یاری خداوند تمام آنها را نابود خواهم کرد. آنها مثل خارها که دوامی ندارند خواهند سوخت و فوری خاموش خواهند شد.
مرا احاطه کردند و دور مراگرفتند، لیکن به نام خداوند ایشان را هلاک خواهم کرد. ۱۱ 11
مثل زنبورها مرا احاطه کردند ومثل آتش خارها خاموش شدند. زیرا که به نام خداوند ایشان را هلاک خواهم کرد. ۱۲ 12
بر من سخت هجوم آوردی تا بیفتم، لیکن خداوند مرااعانت نمود. ۱۳ 13
دشمن بر من هجوم آورد تا نابودم کند، ولی خداوند مرا کمک نمود.
خداوند قوت و سرود من است ونجات من شده است. ۱۴ 14
خداوند قوت و سرود من است؛ او باعث نجات من شده است.
آواز ترنم و نجات درخیمه های عادلان است. دست راست خداوند باشجاعت عمل می‌کند. ۱۵ 15
فریاد پیروزی قوم خدا از خیمه‌هایشان شنیده می‌شود که می‌گویند: «دست توانای خداوند متعال این پیروزی را نصیب ما ساخته است!
دست راست خداوندمتعال است. دست راست خداوند با شجاعت عمل می‌کند. ۱۶ 16
آری، دست توانای خداوند متعال، ما را در جنگ پیروز ساخته است!»
نمی میرم بلکه زیست خواهم کرد و کارهای یاه را ذکر خواهم نمود. ۱۷ 17
من نخواهم مرد، بلکه زنده خواهم ماند و کارهای خداوند را برای همه تعریف خواهم کرد.
یاه مرابه شدت تنبیه نموده، لیکن مرا به موت نسپرده است. ۱۸ 18
خداوند مرا به سختی تنبیه کرد، ولی نگذاشت تا بمیرم.
دروازه های عدالت را برای من بگشایید! به آنها داخل شده، یاه را حمد خواهم گفت. ۱۹ 19
دروازه‌هایی را که عادلان از آن وارد می‌شوند برای من باز کنید تا داخل شوم و خداوند را سپاس گویم.
دروازه خداوند این است. عادلان بدان داخل خواهند شد. ۲۰ 20
این است دروازهٔ خداوند که نیکوکاران از آن وارد شوند.
تو را حمد می‌گویم زیرا که مرااجابت فرموده و نجات من شده‌ای. ۲۱ 21
ای خداوند، تو را ستایش می‌کنم که مرا اجابت فرموده، نجاتم دادی.
سنگی راکه معماران رد کردند، همان سر زاویه شده است. ۲۲ 22
سنگی که معماران دور افکندند، سنگ اصلی ساختمان شده است.
این از جانب خداوند شده و در نظر ما عجیب است. ۲۳ 23
این کارِ خداوند است و در نظر ما عجیب می‌نماید.
این است روزی که خداوند ظاهر کرده است. درآن وجد و شادی خواهیم نمود. ۲۴ 24
این است روزی که خداوند ساخته؛ در این روز باید وجد و شادی کرد!
آه‌ای خداوند نجات ببخش! آه‌ای خداوند سعادت عطا فرما! ۲۵ 25
خداوندا، تمنا می‌کنیم ما را نجات دهی و کامیاب سازی!
متبارک باد او که به نام خداوندمی آید. شما را از خانه خداوند برکت می‌دهیم. ۲۶ 26
مبارک است آن که به نام خداوند می‌آید! ما از خانهٔ خداوند، تو را برکت می‌دهیم.
یهوه خدایی است که ما را روشن ساخته است. ذبیحه را به ریسمانها بر شاخهای قربانگاه ببندید. ۲۷ 27
یهوه خداست، همان خدایی که ما را منور ساخته است. شاخه‌ها را به دست گیرید و جشن را آغاز کنید و به سوی مذبح خانهٔ خدا پیش بروید.
تو خدای من هستی تو، پس تو را حمدمی گویم. خدای من، تو را متعال خواهم خواند. ۲۸ 28
تو خدای من هستی، و تو را سپاس می‌گویم! تو خدای من هستی، و تو را تمجید می‌کنم!
خداوند را حمد گویید زیرا که نیکوست ورحمت او تا ابدالاباد است. ۲۹ 29
خداوند را ستایش کنید، زیرا او نیکوست و محبتش بی‌پایان.

< مزامیر 118 >