مزامیر 115

۱ 1 ما را نی، ای خداوند! ما را نی، بلکه نام خود را جلال ده! به‌سبب رحمتت و به‌سبب راستی خویش.

ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت.

۲ 2 امتها چرابگویند که «خدای ایشان الان کجاست؟»

چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟»

۳ 3 اماخدای ما در آسمانهاست. آنچه را که اراده نموده به عمل آورده است.

خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد.

۴ 4 بتهای ایشان نقره وطلاست، از صنعت دستهای انسان.

اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند.

۵ 5 آنها را دهان است و سخن نمی گویند. آنها را چشمهاست ونمی بینند.

بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند.

۶ 6 آنها را گوشهاست و نمی شنوند. آنهارا بینی است و نمی بویند.

گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند.

۷ 7 دستها دارند و لمس نمی کنند. و پایها و راه نمی روند. و به گلوی خودتنطق نمی نمایند.

دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید.

۸ 8 سازندگان آنها مثل آنهاهستند، و هر‌که بر آنها توکل دارد.

همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند.

۹ 9 ‌ای اسرائیل بر خداوند توکل نما. او معاون وسپر ایشان است.

ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

۱۰ 10 ‌ای خاندان هارون بر خداوندتوکل نمایید. او معاون و سپر ایشان است.

ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

۱۱ 11 ‌ای ترسندگان خداوند، بر خداوند توکل نمایید. او معاون و سپر ایشان است.

ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

۱۲ 12 خداوند ما را به یادآورده، برکت می‌دهد. خاندان اسرائیل را برکت خواهد داد و خاندان هارون را برکت خواهد داد.

خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد.

۱۳ 13 ترسندگان خداوند را برکت خواهد داد، چه کوچک و چه بزرگ.

خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد.

۱۴ 14 خداوند شما را ترقی خواهد داد، شما و فرزندان شما را.

خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد.

۱۵ 15 شمامبارک خداوند هستید که آسمان و زمین را آفرید.

او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد.

۱۶ 16 آسمانها، آسمانهای خداوند است و اما زمین را به بنی آدم عطا فرمود.

آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید.

۱۷ 17 مردگان نیستند که یاه را تسبیح می‌خوانند؛ و نه آنانی که به خاموشی فرو می‌روند.

مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند.

۱۸ 18 لیکن ما یاه را متبارک خواهیم خواند، از الان و تا ابدالاباد. هللویاه!

اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند!