< مزامیر 114 >

وقتی که اسرائیل از مصر بیرون آمدند، و خاندان یعقوب از قوم اجنبی زبان، ۱ 1
Halleluja! Toen Israël uit Egypte trok, Jakobs huis uit een volk van barbaren,
یهودا مقدس او بود و اسرائیل محل سلطنت وی. ۲ 2
Werd Juda zijn heiligdom, En Israël zijn rijk.
دریا این را بدید و گریخت واردن به عقب برگشت. ۳ 3
De zee zag het, en sloeg op de vlucht, De Jordaan deinsde terug;
کوهها مثل قوچها به جستن درآمدند و تلها مثل بره های گله. ۴ 4
Als rammen sprongen de bergen weg, Als lammeren de heuvels.
‌ای دریاتو را چه شد که گریختی؟ و‌ای اردن که به عقب برگشتی؟ ۵ 5
Zee, wat was er, dat gij gingt vluchten, Jordaan, dat gij achteruit zijt geweken;
‌ای کوهها که مثل قوچها به جستن درآمدید و‌ای تلها که مثل بره های گله. ۶ 6
Bergen, dat gij wegsprongt als rammen, Gij heuvels als lammeren?
‌ای زمین از حضور خداوند متزلزل شو و از حضور خدای یعقوب. ۷ 7
Voor den Heer kromp de aarde ineen, Voor het aangezicht van Jakobs God;
که صخره را دریاچه آب گردانید وسنگ خارا را چشمه آب. ۸ 8
Die de rots in een vijver herschiep, De klip in een borrelende bron!

< مزامیر 114 >