< مزامیر 112 >
هللویاه! خوشابحال کسیکه ازخداوند میترسد و در وصایای اوبسیار رغبت دارد. | ۱ 1 |
Halleluja! Salig er den, der frygter Herren og ret har lyst til hans bud!
ذریتش در زمین زورآورخواهند بود. طبقه راستان مبارک خواهند شد. | ۲ 2 |
Hans Æt bliver mægtig på Jord, den oprigtiges Slægt velsignes;
توانگری و دولت در خانه او خواهد بود وعدالتش تا به ابد پایدار است. | ۳ 3 |
Velstand og Rigdom er i hans Hus, hans Retfærdighed varer evindelig.
نور برای راستان در تاریکی طلوع میکند. او کریم و رحیم و عادل است. | ۴ 4 |
For den oprigtige oprinder Lys i Mørke; han er mild, barmhjertig retfærdig.
فرخنده است شخصی که رئوف و قرض دهنده باشد. او کارهای خود را به انصاف استوارمی دارد. | ۵ 5 |
Salig den, der ynkes og låner ud og styrer sine Sager med Ret;
زیرا که تا به ابد جنبش نخواهد خورد. مرد عادل تا به ابد مذکور خواهد بود. | ۶ 6 |
thi han rokkes aldrig i Evighed, den retfærdige ihukommes for evigt;
از خبر بدنخواهد ترسید. دل او پایدار است و بر خداوندتوکل دارد. | ۷ 7 |
han frygter ikke for onde Tidender, hans Hjerte er trøstigt i Tillid, til HERREN;
دل او استوار است و نخواهد ترسیدتا آرزوی خویش را بر دشمنان خود ببیند. | ۸ 8 |
fast er hans Hjerte og uden Frygt, indtil han skuer sine Fjender med Fryd;
بذل نموده، به فقرا بخشیده است؛ عدالتش تا به ابدپایدار است. شاخ او با عزت افراشته خواهد شد. | ۹ 9 |
til fattige deler han rundhåndet ud, hans Retfærdighed varer evindelig; med Ære løfter hans Horn sig.
شریر این را دیده، غضبناک خواهد شد. دندانهای خود را فشرده، گداخته خواهد گشت. آرزوی شریران زایل خواهد گردید. | ۱۰ 10 |
Den gudløse ser det og græmmer sig, skærer Tænder og går til Grunde; de gudløses Attrå bliver til intet.