مزامیر 109

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش!

Dem Vorsänger. Von David, ein Psalm. Gott meines Lobes, schweige nicht!

۲ 2 زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند.

Denn der Mund des Gesetzlosen und der Mund des Truges haben sich wider mich geöffnet, mit Lügenzunge haben sie zu mir geredet;

۳ 3 به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند.

Und mit Worten des Hasses haben sie mich umgeben und haben wider mich gestritten ohne Ursache.

۴ 4 به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا.

Für meine Liebe feindeten sie mich an; ich aber bin stets im Gebet.

۵ 5 و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده.

Und sie haben mir Böses für Gutes erwiesen und Haß für meine Liebe.

۶ 6 مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد.

Bestelle einen Gesetzlosen über ihn, und ein Widersacher stehe zu seiner Rechten!

۷ 7 هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود.

Wenn er gerichtet wird, gehe er schuldig aus, und sein Gebet werde zur Sünde!

۸ 8 ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید.

Seiner Tage seien wenige, sein Amt empfange ein anderer!

۹ 9 فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.

Seine Söhne seien Waisen, und sein Weib eine Witwe!

۱۰ 10 و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند.

Und mögen seine Söhne umherschweifen und betteln und fern von ihren verwüsteten Wohnungen nach Brot suchen!

۱۱ 11 طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.

Der Wucherer umgarne alles, was er hat, und Fremde mögen rauben seine Arbeit!

۱۲ 12 کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید.

Er habe niemand, der ihm Güte bewahre, und es sei niemand, der seinen Waisen gnädig sei!

۱۳ 13 ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.

Seine Nachkommen mögen ausgerottet werden; im folgenden Geschlecht erlösche ihr Name!

۱۴ 14 عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد.

Gedacht werde vor Jehova der Ungerechtigkeit seiner Väter, und nicht werde ausgelöscht die Sünde seiner Mutter!

۱۵ 15 و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.

Sie seien beständig vor Jehova, und er rotte ihr Gedächtnis aus von der Erde!

۱۶ 16 زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند.

Darum daß er nicht gedachte, Güte zu üben, und verfolgte den elenden und armen Mann, und den, der verzagten Herzens war, um ihn zu töten.

۱۷ 17 چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است.

Und er liebte den Fluch, so komme er auf ihn! Und er hatte kein Gefallen an Segen, so sei er fern von ihm!

۱۸ 18 و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.

Und er zog den Fluch an wie sein Kleid, so dringe er wie Wasser in sein Inneres und wie Öl in seine Gebeine!

۱۹ 19 پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود.

Er sei ihm wie ein Gewand, in das er sich hüllt, und zu einem Gürtel, womit er stets sich gürtet!

۲۰ 20 این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند.

Das sei der Lohn meiner Widersacher von seiten Jehovas, und derer, die Böses reden wider meine Seele!

۲۱ 21 اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده.

Du aber, Jehova, Herr, wirke für mich um deines Namens willen; weil deine Güte gut ist, errette mich!

۲۲ 22 زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است.

Denn ich, ich bin elend und arm, und mein Herz ist verwundet in meinem Innern.

۲۳ 23 مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام.

Wie ein Schatten, wenn er sich streckt, gehe ich dahin, werde hinweggescheucht wie die Heuschrecke.

۲۴ 24 زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود.

Meine Knie wanken vom Fasten, und mein Fleisch ist abgemagert.

۲۵ 25 و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند.

Und ich, ich bin ihnen zum Hohn geworden; wenn sie mich sehen, schütteln sie ihren Kopf.

۲۶ 26 ‌ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،

Hilf mir, Jehova, mein Gott! Rette mich nach deiner Güte!

۲۷ 27 تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای.

Damit sie wissen, daß dies deine Hand ist, daß du, Jehova, es getan hast.

۲۸ 28 ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود.

Mögen sie fluchen, du aber segne! Stehen sie auf, so laß sie beschämt werden, und deinen Knecht sich freuen!

۲۹ 29 جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.

Laß meine Widersacher bekleidet werden mit Schande, und in ihre Schmach sich hüllen wie in einen Mantel!

۳۰ 30 خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.

Ich werde Jehova sehr preisen mit meinem Munde, und inmitten vieler werde ich ihn loben.

۳۱ 31 زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند.

Denn er stand zur Rechten des Armen, um ihn zu retten von denen, die seine Seele richteten.