مزامیر 109
| برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش! | ۱ 1 |
Au chef des chantres. De David. Psaume. Dieu, objet de mes louanges, ne garde pas le silence!
| زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند. | ۲ 2 |
Car la bouche du méchant, la bouche de la fourberie s’ouvrent contre moi; on me parle un langage mensonger.
| به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند. | ۳ 3 |
On m’enveloppe de propos haineux, on me fait la guerre sans motif.
| به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا. | ۴ 4 |
En échange de mon amour, on me traite en ennemi, et moi je ne suis que prière.
| و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده. | ۵ 5 |
On me rend le mal pour le bien, la haine est le prix de mon affection.
| مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد. | ۶ 6 |
Suscite un méchant contre lui, qu’un accusateur se dresse à sa droite!
| هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود. | ۷ 7 |
Quand il passe en jugement, qu’il s’en revienne condamné! Que sa prière lui soit imputée à péché!
| ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید. | ۸ 8 |
Que ses jours soient peu nombreux, qu’un autre s’empare de son office!
| فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد. | ۹ 9 |
Que ses enfants soient orphelins, que sa femme devienne veuve.
| و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند. | ۱۰ 10 |
Que ses enfants errent de tous côtés pour mendier, qu’ils sollicitent, éloignés des ruines de leur demeure.
| طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند. | ۱۱ 11 |
Que le créancier saisisse tout son avoir, que des étrangers mettent au pillage le fruit de son labeur.
| کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید. | ۱۲ 12 |
Qu’il n’y ait personne pour lui tendre une main secourable, personne pour avoir compassion de ses orphelins.
| ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود. | ۱۳ 13 |
Que sa postérité soit condamnée à disparaître, qu’à la génération prochaine son nom soit éteint.
| عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد. | ۱۴ 14 |
Que l’iniquité de ses pères soit présente au souvenir de l’Eternel. Que jamais ne s’efface la faute de sa mère.
| و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد. | ۱۵ 15 |
Que le Seigneur les ait toujours sous les yeux, et extirpe leur mémoire de la terre;
| زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند. | ۱۶ 16 |
parce qu’il n’a pas songé à pratiquer la charité, qu’il a persécuté un homme malheureux, déshérité, au cœur brisé pour amener sa perte.
| چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است. | ۱۷ 17 |
Il a aimé la malédiction: elle est venue le frapper; il n’avait aucun goût pour la bénédiction: elle l’a fui.
| و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی. | ۱۸ 18 |
Il a endossé la malédiction comme sa tunique; elle a pénétré en son sein comme de l’eau, comme de l’huile dans ses membres.
| پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود. | ۱۹ 19 |
Qu’elle soit donc pour lui comme un vêtement dont il s’enveloppe, qu’elle l’entoure comme d’une perpétuelle ceinture.
| این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند. | ۲۰ 20 |
Que tel soit, de par l’Eternel, le salaire de mes adversaires, de ceux qui débitent des méchancetés contre moi!
| اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده. | ۲۱ 21 |
Mais toi, Eternel, Seigneur, traite-moi comme l’exige l’honneur de ton nom, car précieuse est ta grâce: sauve-moi!
| زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است. | ۲۲ 22 |
Je suis, en effet, pauvre et misérable, et mon cœur est déchiré en moi.
| مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام. | ۲۳ 23 |
Pareil à l’ombre qui s’allonge, je m’évanouis, je suis pourchassé comme par une nuée de sauterelles.
| زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود. | ۲۴ 24 |
Mes genoux flageolent, épuisés par le jeûne; mon corps est amaigri, a perdu toute graisse.
| و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند. | ۲۵ 25 |
Et je suis devenu pour eux un objet d’opprobre, ils me regardent et hochent la tête.
| ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده، | ۲۶ 26 |
Secours-moi, Eternel, mon Dieu, accorde-moi ton aide en raison de ta bonté.
| تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای. | ۲۷ 27 |
Qu’on sache que cela vient de ta main, que toi, ô Seigneur, tu as tout fait.
| ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود. | ۲۸ 28 |
Qu’ils maudissent, eux, toi, tu béniras; qu’ils se lèvent, ils seront couverts de honte, et ton serviteur sera dans la joie.
| جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند. | ۲۹ 29 |
Que mes adversaires se revêtent d’ignominie, qu’ils soient enveloppés de leur honte comme d’un manteau.
| خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت. | ۳۰ 30 |
Ma bouche abondera en actions de grâce à l’Eternel; au milieu des foules, je proclamerai ses louanges.
| زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند. | ۳۱ 31 |
Car il se tient à la droite du malheureux, pour l’assister contre ceux qui condamnent sa personne.
