مزامیر 109

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش!

For the leader. Of David, a psalm. O God whom I praise, keep not silence;

۲ 2 زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند.

for their wicked mouths they have opened against me, they speak to me with tongues that are false,

۳ 3 به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند.

they beset me with words of hatred, and fight without cause against me.

۴ 4 به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا.

My love they requite with hostility, while for them I lift up my prayer.

۵ 5 و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده.

Evil for good they reward me, and hatred for my love.

۶ 6 مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد.

“Set over him one who is godless,” they say, “an opponent at his right hand.

۷ 7 هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود.

From his trial let him come forth guilty, may his prayer be counted as sin.

۸ 8 ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید.

Grant that his days may be few, that his office be seized by another.

۹ 9 فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.

Grant that his children be fatherless, and that his wife be a widow.

۱۰ 10 و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند.

Up and down may his children go begging, expelled from their desolate home.

۱۱ 11 طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.

May all that he owns be seized by the creditor may strangers plunder the fruits of his toil.

۱۲ 12 کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید.

“May none extend to him kindness, or pity his fatherless children.

۱۳ 13 ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.

His descendants be doomed to destruction! Blotted out be his name in one generation!

۱۴ 14 عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد.

May his father’s guilt be remembered, and his mother’s sin not blotted out:

۱۵ 15 و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.

on record always before the Lord, and his memory root from the earth;

۱۶ 16 زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند.

for he gave no thought to show kindness, but pursued the poor and the needy, drove the downhearted to death.

۱۷ 17 چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است.

“May the curses he loved light upon him, may the blessings he loathed be afar.

۱۸ 18 و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.

Like a garment he clothed him with curses; may they pierce to his inwards like water, and cling to his bones like oil.

۱۹ 19 پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود.

Let them be like the robe he wraps round him, like the belt he wears every day.”

۲۰ 20 این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند.

Be this the reward of my adversaries, of those who speak evil against me.

۲۱ 21 اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده.

But you, Lord my God, be true to your name, deal kindly with me; in your gracious kindness save me.

۲۲ 22 زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است.

For I am poor and needy, and my heart is wounded within me.

۲۳ 23 مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام.

I am gone like a lengthening shadow, I am shaken off like a locust.

۲۴ 24 زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود.

My knees totter from fasting, my flesh is shrivelled and spare.

۲۵ 25 و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند.

They heap insults upon me: when they see me, they shake their head.

۲۶ 26 ‌ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،

Help me, O Lord my God, and save me in your kindness.

۲۷ 27 تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای.

Teach them that this is your hand, and your own doing, O Lord.

۲۸ 28 ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود.

Let them curse, if only you bless. Put my assailants to shame, and make your servant glad.

۲۹ 29 جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.

My opponents be clothed with dishonor, and wrapped in a robe of shame.

۳۰ 30 خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.

I give thanks to you, Lord, with loud voice, I give praise in the midst of the throng;

۳۱ 31 زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند.

for he stands by the poor, at his right hand, to save them from those who condemn them.