مزامیر 109

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش!

To the chief music-maker. Of David. A Psalm. God of my praise, let my prayer be answered;

۲ 2 زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند.

For the mouth of the sinner is open against me in deceit: his tongue has said false things against me.

۳ 3 به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند.

Words of hate are round about me; they have made war against me without cause.

۴ 4 به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا.

For my love they give me back hate; but I have given myself to prayer.

۵ 5 و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده.

They have put on me evil for good; hate in exchange for my love.

۶ 6 مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد.

Put an evil man over him; and let one be placed at his right hand to say evil of him.

۷ 7 هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود.

When he is judged, let the decision go against him; and may his prayer become sin.

۸ 8 ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید.

Let his life be short; let another take his position of authority.

۹ 9 فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.

Let his children have no father, and his wife be made a widow.

۱۰ 10 و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند.

Let his children be wanderers, looking to others for their food; let them be sent away from the company of their friends.

۱۱ 11 طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.

Let his creditor take all his goods; and let others have the profit of his work.

۱۲ 12 کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید.

Let no man have pity on him, or give help to his children when he is dead.

۱۳ 13 ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.

Let his seed be cut off; in the coming generation let their name go out of memory.

۱۴ 14 عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد.

Let the Lord keep in mind the wrongdoing of his fathers; and may the sin of his mother have no forgiveness.

۱۵ 15 و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.

Let them be ever before the eyes of the Lord, so that the memory of them may be cut off from the earth.

۱۶ 16 زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند.

Because he had no mercy, but was cruel to the low and the poor, designing the death of the broken-hearted.

۱۷ 17 چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است.

As he took pleasure in cursing, so let it come on him; and as he had no delight in blessing, let it be far from him.

۱۸ 18 و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.

He put on cursing like a robe, and it has come into his body like water, and into his bones like oil.

۱۹ 19 پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود.

Let it be to him as a robe which he puts on, let it be like a band which is round him at all times.

۲۰ 20 این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند.

Let this be the reward given to my haters from the Lord, and to those who say evil of my soul.

۲۱ 21 اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده.

But, O Lord God, give me your help, because of your name; take me out of danger, because your mercy is good.

۲۲ 22 زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است.

For I am poor and in need, and my heart is wounded in me.

۲۳ 23 مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام.

I am gone like the shade when it is stretched out: I am forced out of my place like a locust.

۲۴ 24 زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود.

My knees are feeble for need of food; there is no fat on my bones.

۲۵ 25 و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند.

As for me, they make sport of me; shaking their heads when they see me.

۲۶ 26 ‌ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،

Give me help, O Lord my God; in your mercy be my saviour;

۲۷ 27 تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای.

So that they may see that it is the work of your hand; that you, Lord, have done it.

۲۸ 28 ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود.

They may give curses but you give blessing; when they come up against me, put them to shame; but let your servant be glad.

۲۹ 29 جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.

Let my haters be clothed with shame, covering themselves with shame as with a robe.

۳۰ 30 خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.

I will give the Lord great praise with my mouth; yes, I will give praise to him among all the people.

۳۱ 31 زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند.

For he is ever at the right hand of the poor, to take him out of the hands of those who go after his soul.