مزامیر 109

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش!

За първия певец. Давидов псалом. Недей мълча, Боже, хвало моя;

۲ 2 زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند.

Защото нечестиви уста и уста коварни се отвориха срещу мене, Говориха против мене с лъжлив език;

۳ 3 به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند.

Обиколиха ме тъй също с думи на омраза, И воюват против мене без причина.

۴ 4 به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا.

За отплата на любовта ми те ми станаха противници; Но аз все съм на молитва.

۵ 5 و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده.

И въздадоха ми зло за добро, И омраза за любовта ми.

۶ 6 مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد.

Господи, постави нечестив човек над него. И противник нека стои отдясно му.

۷ 7 هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود.

Когато се съди, нека излезе виновен. И молитвата му нека стане грях.

۸ 8 ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید.

Дните му нека бъдат малко; Друг нека вземе чина му.

۹ 9 فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.

Децата му нека бъдат сираци, И жена му вдовица,

۱۰ 10 و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند.

Децата му нека се скитат винаги и станат просяци, И далеч от развалените си жилища нека просят хляб.

۱۱ 11 طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.

Лихоимецът нека впримчи целият му имот, И чужденци нека разграбват трудовете му.

۱۲ 12 کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید.

Да няма кой да простре милост към него, Нито кой да пожали сирачетата му.

۱۳ 13 ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.

Внуците му нека бъдат отсечени, В идното поколение нека се изличи името им.

۱۴ 14 عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد.

Нека се помни пред Господа беззаконието на бащите му, И грехът на майка му нека се не изличи;

۱۵ 15 و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.

Нека бъдат винаги пред Господа За да отсече помена им от земята,

۱۶ 16 زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند.

Защото той си науми да показва милост, Но преследваше немотния и беден човек, И съкрушения в сърце, за да ги умъртви.

۱۷ 17 چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است.

Да! той обича да проклина, и проклетията го стигна; Не му беше драго да благославя, и благословението се отдалечи от него.

۱۸ 18 و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.

Да: той обичаше проклетията като своя дреха; И тя влезе като вода във вътрешностите му, И като масло в костите му.

۱۹ 19 پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود.

Нека му стане като дрехата, в която се увива, И като пояса, с който постоянно се опасва.

۲۰ 20 این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند.

Това нека бъде въздаянието на противниците ми от Господа, И ония, които говорят зло против душата ми.

۲۱ 21 اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده.

А Ти, Иеова Господи, застъпвай се за мене заради името Си; Понеже Твоята милост е блага, избави ме,

۲۲ 22 زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است.

Защото съм сиромах и немотен, И сърцето ми е наранено дълбоко в мене.

۲۳ 23 مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام.

Преминал съм като уклонила се сянка по слънчев часовник; Изхвърлен съм като скакалец.

۲۴ 24 زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود.

Колената ми се клатят от пост; И снагата ми губи тлъстината си.

۲۵ 25 و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند.

И аз им станах за укор; Като ме гледат кимат с глава.

۲۶ 26 ‌ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،

Помогни ми, Господи Боже мой, Избави ме според милостта си,

۲۷ 27 تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای.

За да познаят, че това е твоята ръка, Че Ти си сторил това, Господи.

۲۸ 28 ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود.

Те нека кълнат, а Ти благославяй; Когато станат те ще се посрамят, а Твоят слуга ще се весели.

۲۹ 29 جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.

Нека се облекат противниците ми с позор, И нека се покрият със срама си като с дреха.

۳۰ 30 خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.

И аз ще благодаря много на Господа с устата си, Да! между множеството ще Го хваля;

۳۱ 31 زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند.

Защото Той стои отдясно на немотния За да го избавя от ония, които съдят душата му.