< مزامیر 107 >
خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد. | ۱ 1 |
Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen.
فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است. | ۲ 2 |
Så säge HERRENS förlossade, de som han har förlossat ur nöden,
وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب. | ۳ 3 |
de som han har församlat ifrån länderna, från öster och från väster, från norr och från havssidan.
در صحرا آواره شدند و دربادیهای بیطریق و شهری برای سکونت نیافتند. | ۴ 4 |
De irrade omkring i öknen på öde stigar, de funno ingen stad där de kunde bo;
گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید. | ۵ 5 |
de hungrade och törstade, deras själ försmäktade i dem.
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۶ 6 |
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han räddade dem ur deras trångmål.
و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند. | ۷ 7 |
Och han ledde dem på en rätt väg, så att de kommo till en stad där de kunde bo.
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب وی با بنی آدم. | ۸ 8 |
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,
زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت. | ۹ 9 |
att han mättade den försmäktande själen och uppfyllde den hungrande själen med sitt goda.
آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند. | ۱۰ 10 |
De sutto i mörker och dödsskugga, fångna i elände och järnbojor,
زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند. | ۱۱ 11 |
därför att de hade varit gensträviga mot Guds ord och hade föraktat den Högstes råd.
و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کنندهای نبود. | ۱۲ 12 |
Han kuvade deras hjärtan med olycka; de kommo på fall och hade ingen hjälpare.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۳ 13 |
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål;
ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست. | ۱۴ 14 |
han förde dem ut ur mörkret och dödsskuggan, och deras bojor slet han sönder.
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۱۵ 15 |
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,
زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است. | ۱۶ 16 |
att han krossade kopparportarna och bröt sönder järnbommarna.
احمقان بهسبب طریق شریرانه خود و بهسبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند. | ۱۷ 17 |
De voro oförnuftiga, ty de vandrade i överträdelse, och blevo nu plågade för sina missgärningars skull;
جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند. | ۱۸ 18 |
deras själ vämjdes vid all mat, och de voro nära dödens portar.
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۹ 19 |
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål.
کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید. | ۲۰ 20 |
Han sände sitt ord och botade dem och räddade dem från graven.
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۲۱ 21 |
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;
و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند. | ۲۲ 22 |
de må offra lovets offer och förtälja hans verk med jubel.
آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند. | ۲۳ 23 |
De foro på havet med skepp och drevo sin handel på stora vatten;
اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجهها. | ۲۴ 24 |
där fingo de se HERRENS gärningar och hans under på havsdjupet.
او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت. | ۲۵ 25 |
Med sitt ord uppväckte han stormvinden, så att den hävde upp dess böljor.
به آسمانها بالا رفتند و به لجهها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید. | ۲۶ 26 |
De foro upp mot himmelen, ned i djupen; deras själ upplöstes av ångest.
سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید. | ۲۷ 27 |
De raglade och stapplade såsom druckna, och all deras vishet blev till intet.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۲۸ 28 |
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han förde dem ut ur deras trångmål.
طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید. | ۲۹ 29 |
Han förbytte stormen i lugn, så att böljorna omkring dem tystnade.
پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید. | ۳۰ 30 |
Och de blevo glada att det vart stilla, och han förde dem till den hamn dit de ville.
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۳۱ 31 |
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;
و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند. | ۳۲ 32 |
de må upphöja honom i folkets församling och lova honom där de äldste sitta.
او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه. | ۳۳ 33 |
Han gjorde strömmar till öken, källsprång till torr mark,
و زمین بارور را نیز به شوره زار، بهسبب شرارت ساکنان آن. | ۳۴ 34 |
bördigt land till salthed, för dess inbyggares ondskas skull.
بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب. | ۳۵ 35 |
Han gjorde öknen till en vattenrik sjö och torrt land till källsprång.
و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند. | ۳۶ 36 |
Och han lät de hungrande bo där, och de byggde en stad där de kunde bo.
و مزرعهها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند. | ۳۷ 37 |
De besådde åkrar och planterade vingårdar, som gåvo dem sin frukt i avkastning.
و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند. | ۳۸ 38 |
Han välsignade dem, och de förökades storligen, och deras boskapshjordar lät han icke förminskas.
و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن. | ۳۹ 39 |
Väl blevo de sedan ringa och nedböjda, i det olycka och bedrövelse tryckte dem,
ذلت را بر روسا میریزد و ایشان را در بادیهای که راه ندارد آواره میسازد. | ۴۰ 40 |
men han som utgjuter förakt över furstar och låter dem irra omkring i väglösa ödemarker,
اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیلهها را مثل گله هابرایش پیدا میکند. | ۴۱ 41 |
han upphöjde då den fattige ur eländet och lät släkterna växa till såsom fårhjordar.
صالحان این را دیده، شادمان میشوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست. | ۴۲ 42 |
De redliga se det och glädja sig, och all orättfärdighet måste tillsluta sin mun.
کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید. | ۴۳ 43 |
Den som är vis, han akte härpå och besinne HERRENS nådegärningar.