< مزامیر 107 >

خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد. ۱ 1
Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen.
فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است. ۲ 2
Så säge HERRENS förlossade, de som han har förlossat ur nöden,
وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب. ۳ 3
de som han har församlat ifrån länderna, från öster och från väster, från norr och från havssidan.
در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند. ۴ 4
De irrade omkring i öknen på öde stigar, de funno ingen stad där de kunde bo;
گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید. ۵ 5
de hungrade och törstade, deras själ försmäktade i dem.
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۶ 6
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han räddade dem ur deras trångmål.
و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند. ۷ 7
Och han ledde dem på en rätt väg, så att de kommo till en stad där de kunde bo.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم. ۸ 8
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,
زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت. ۹ 9
att han mättade den försmäktande själen och uppfyllde den hungrande själen med sitt goda.
آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند. ۱۰ 10
De sutto i mörker och dödsskugga, fångna i elände och järnbojor,
زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند. ۱۱ 11
därför att de hade varit gensträviga mot Guds ord och hade föraktat den Högstes råd.
و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود. ۱۲ 12
Han kuvade deras hjärtan med olycka; de kommo på fall och hade ingen hjälpare.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۱۳ 13
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål;
ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست. ۱۴ 14
han förde dem ut ur mörkret och dödsskuggan, och deras bojor slet han sönder.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. ۱۵ 15
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,
زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است. ۱۶ 16
att han krossade kopparportarna och bröt sönder järnbommarna.
احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند. ۱۷ 17
De voro oförnuftiga, ty de vandrade i överträdelse, och blevo nu plågade för sina missgärningars skull;
جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند. ۱۸ 18
deras själ vämjdes vid all mat, och de voro nära dödens portar.
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۱۹ 19
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål.
کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید. ۲۰ 20
Han sände sitt ord och botade dem och räddade dem från graven.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. ۲۱ 21
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;
و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند. ۲۲ 22
de må offra lovets offer och förtälja hans verk med jubel.
آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند. ۲۳ 23
De foro på havet med skepp och drevo sin handel på stora vatten;
اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها. ۲۴ 24
där fingo de se HERRENS gärningar och hans under på havsdjupet.
او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت. ۲۵ 25
Med sitt ord uppväckte han stormvinden, så att den hävde upp dess böljor.
به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید. ۲۶ 26
De foro upp mot himmelen, ned i djupen; deras själ upplöstes av ångest.
سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید. ۲۷ 27
De raglade och stapplade såsom druckna, och all deras vishet blev till intet.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۲۸ 28
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han förde dem ut ur deras trångmål.
طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید. ۲۹ 29
Han förbytte stormen i lugn, så att böljorna omkring dem tystnade.
پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید. ۳۰ 30
Och de blevo glada att det vart stilla, och han förde dem till den hamn dit de ville.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. ۳۱ 31
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;
و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند. ۳۲ 32
de må upphöja honom i folkets församling och lova honom där de äldste sitta.
او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه. ۳۳ 33
Han gjorde strömmar till öken, källsprång till torr mark,
و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن. ۳۴ 34
bördigt land till salthed, för dess inbyggares ondskas skull.
بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب. ۳۵ 35
Han gjorde öknen till en vattenrik sjö och torrt land till källsprång.
و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند. ۳۶ 36
Och han lät de hungrande bo där, och de byggde en stad där de kunde bo.
و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند. ۳۷ 37
De besådde åkrar och planterade vingårdar, som gåvo dem sin frukt i avkastning.
و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند. ۳۸ 38
Han välsignade dem, och de förökades storligen, och deras boskapshjordar lät han icke förminskas.
و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن. ۳۹ 39
Väl blevo de sedan ringa och nedböjda, i det olycka och bedrövelse tryckte dem,
ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد. ۴۰ 40
men han som utgjuter förakt över furstar och låter dem irra omkring i väglösa ödemarker,
اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند. ۴۱ 41
han upphöjde då den fattige ur eländet och lät släkterna växa till såsom fårhjordar.
صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست. ۴۲ 42
De redliga se det och glädja sig, och all orättfärdighet måste tillsluta sin mun.
کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید. ۴۳ 43
Den som är vis, han akte härpå och besinne HERRENS nådegärningar.

< مزامیر 107 >