مزامیر 107

۱ 1 خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد.

Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!

۲ 2 فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است.

So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,

۳ 3 وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب.

som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.

۴ 4 در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند.

Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.

۵ 5 گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید.

Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.

۶ 6 آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,

۷ 7 و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند.

og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.

۸ 8 پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم.

Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,

۹ 9 زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت.

for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.

۱۰ 10 آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند.

Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,

۱۱ 11 زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند.

av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.

۱۲ 12 و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود.

Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.

۱۳ 13 آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.

۱۴ 14 ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست.

Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.

۱۵ 15 پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;

۱۶ 16 زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است.

for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.

۱۷ 17 احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند.

Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.

۱۸ 18 جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند.

Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.

۱۹ 19 آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.

۲۰ 20 کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید.

Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.

۲۱ 21 پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni

۲۲ 22 و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند.

og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.

۲۳ 23 آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند.

Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,

۲۴ 24 اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها.

dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.

۲۵ 25 او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت.

Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.

۲۶ 26 به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید.

Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.

۲۷ 27 سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید.

Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.

۲۸ 28 آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.

۲۹ 29 طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید.

Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.

۳۰ 30 پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید.

Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.

۳۱ 31 پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni

۳۲ 32 و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند.

og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.

۳۳ 33 او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه.

Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,

۳۴ 34 و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن.

fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.

۳۵ 35 بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب.

Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.

۳۶ 36 و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند.

Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.

۳۷ 37 و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند.

Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.

۳۸ 38 و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند.

Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.

۳۹ 39 و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن.

So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.

۴۰ 40 ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد.

Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,

۴۱ 41 اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند.

han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.

۴۲ 42 صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست.

Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.

۴۳ 43 کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید.

Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.