مزامیر 107
| خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد. | ۱ 1 |
여호와께 감사하라 그는 선하시며 그 인자하심이 영원함이로다
| فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است. | ۲ 2 |
여호와께 구속함을 받은 자는 이같이 말할지어다 여호와께서 대적의 손에서 저희를 구속하사
| وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب. | ۳ 3 |
동서 남북 각 지방에서부터 모으셨도다
| در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند. | ۴ 4 |
저희가 광야 사막 길에서 방황하며 거할 성을 찾지 못하고
| گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید. | ۵ 5 |
주리고 목마름으로 그 영혼이 속에서 피곤하였도다
| آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۶ 6 |
이에 저희가 그 근심 중에 여호와께 부르짖으매 그 고통에서 건지시고
| و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند. | ۷ 7 |
또 바른 길로 인도하사 거할 성에 이르게 하셨도다
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم. | ۸ 8 |
여호와의 인자하심과 인생에게 행하신 기이한 일을 인하여 그를 찬송할지로다
| زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت. | ۹ 9 |
저가 사모하는 영혼을 만족케 하시며 주린 영혼에게 좋은 것으로 채워주심이로다
| آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند. | ۱۰ 10 |
사람이 흑암과 사망의 그늘에 앉으며 곤고와 쇠사슬에 매임은
| زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند. | ۱۱ 11 |
하나님의 말씀을 거역하며 지존자의 뜻을 멸시함이라
| و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود. | ۱۲ 12 |
그러므로 수고로 저희 마음을 낮추셨으니 저희가 엎드러져도 돕는 자가 없었도다
| آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۳ 13 |
이에 저희가 그 근심 중에 여호와께 부르짖으매 그 고통에서 구원하시되
| ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست. | ۱۴ 14 |
흑암과 사망의 그늘에서 인도하여 내시고 그 얽은 줄을 끊으셨도다
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۱۵ 15 |
여호와의 인자하심과 인생에게 행하신 기이한 일을 인하여 그를 찬송할지로다
| زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است. | ۱۶ 16 |
저가 놋문을 깨뜨리시며 쇠빗장을 꺾으셨음이로다
| احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند. | ۱۷ 17 |
미련한 자는 저희 범과와 죄악의 연고로 곤난을 당하매
| جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند. | ۱۸ 18 |
저희 혼이 각종 식물을 싫어하여 사망의 문에 가깝도다
| آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۹ 19 |
이에 저희가 그 근심 중에서 여호와께 부르짖으매 그 고통에서 구원하시되
| کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید. | ۲۰ 20 |
저가 그 말씀을 보내어 저희를 고치사 위경에서 건지시는도다
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۲۱ 21 |
여호와의 인자하심과 인생에게 행하신 기이한 일을 인하여 그를 찬송할지로다
| و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند. | ۲۲ 22 |
감사제를 드리며 노래하여 그 행사를 선포할지로다
| آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند. | ۲۳ 23 |
선척을 바다에 띄우며 큰 물에서 영업하는 자는
| اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها. | ۲۴ 24 |
여호와의 행사와 그 기사를 바다에서 보나니
| او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت. | ۲۵ 25 |
여호와께서 명하신즉 광풍이 일어나서 바다 물결을 일으키는도다
| به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید. | ۲۶ 26 |
저희가 하늘에 올랐다가 깊은 곳에 내리니 그 위험을 인하여 그 영혼이 녹는도다
| سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید. | ۲۷ 27 |
저희가 이리 저리 구르며 취한 자 같이 비틀거리니 지각이 혼돈하도다
| آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۲۸ 28 |
이에 저희가 그 근심 중에서 여호와께 부르짖으매 그 고통에서 인도하여 내시고
| طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید. | ۲۹ 29 |
광풍을 평정히 하사 물결로 잔잔케 하시는도다
| پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید. | ۳۰ 30 |
저희가 평온함을 인하여 기뻐하는 중에 여호와께서 저희를 소원의 항구로 인도하시는도다
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۳۱ 31 |
여호와의 인자하심과 인생에게 행하신 기이한 일을 인하여 그를 찬송할지로다
| و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند. | ۳۲ 32 |
백성의 회에서 저를 높이며 장로들의 자리에서 저를 찬송할지로다
| او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه. | ۳۳ 33 |
여호와께서는 강을 변하여 광야가 되게 하시며 샘으로 마른 땅이 되게 하시며
| و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن. | ۳۴ 34 |
그 거민의 악을 인하여 옥토로 염밭이 되게 하시며
| بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب. | ۳۵ 35 |
또 광야를 변하여 못이 되게 하시며 마른 땅으로 샘물이 되게 하시고
| و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند. | ۳۶ 36 |
주린 자로 거기 거하게 하사 저희로 거할 성을 예비케 하시고
| و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند. | ۳۷ 37 |
밭에 파종하며 포도원을 재배하여 소산을 취케 하시며
| و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند. | ۳۸ 38 |
또 복을 주사 저희로 크게 번성케 하시고 그 가축이 감소치 않게 하실지라도
| و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن. | ۳۹ 39 |
다시 압박과 곤란과 우환을 인하여 저희로 감소하여 비굴하게 하시는도다
| ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد. | ۴۰ 40 |
여호와께서는 방백들에게 능욕을 부으시고 길 없는 황야에서 유리케 하시나
| اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند. | ۴۱ 41 |
궁핍한 자는 곤란에서 높이 드시고 그 가족을 양무리 같게 하시나니
| صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست. | ۴۲ 42 |
정직한 자는 보고 기뻐하며 모든 악인은 자기 입을 봉하리로다
| کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید. | ۴۳ 43 |
지혜 있는 자들은 이 일에 주의하고 여호와의 인자하심을 깨달으리로다
