< مزامیر 106 >

هللویاه! خداوند را حمد بگوییدزیرا که او نیکو است و رحمت او تاابدالاباد! ۱ 1
הללו-יה הודו ליהוה כי-טוב-- כי לעולם חסדו
کیست که اعمال عظیم خداوند رابگوید و همه تسبیحات او را بشنواند؟ ۲ 2
מי--ימלל גבורות יהוה ישמיע כל-תהלתו
خوشابحال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آن که عدالت را در همه وقت به عمل آورد. ۳ 3
אשרי שמרי משפט עשה צדקה בכל-עת
‌ای خداوند مرا یاد کن به رضامندیی که با قوم خودمی داری و به نجات خود از من تفقد نما. ۴ 4
זכרני יהוה ברצון עמך פקדני בישועתך
تاسعادت برگزیدگان تو را ببینم و به شادمانی قوم تو مسرور شوم و با میراث تو فخر نمایم. ۵ 5
לראות בטובת בחיריך-- לשמח בשמחת גויך להתהלל עם-נחלתך
با پدران خود گناه نموده‌ایم و عصیان ورزیده، شرارت کرده‌ایم. ۶ 6
חטאנו עם-אבותינו העוינו הרשענו
پدران ما کارهای عجیب تو را در مصر نفهمیدند و کثرت رحمت تو را به یاد نیاوردند بلکه نزد دریا یعنی بحر قلزم فتنه انگیختند. ۷ 7
אבותינו במצרים לא-השכילו נפלאותיך-- לא זכרו את-רב חסדיך וימרו על-ים בים-סוף
لیکن به‌خاطر اسم خود ایشان رانجات داد تا توانایی خود را اعلان نماید. ۸ 8
ויושיעם למען שמו-- להודיע את-גבורתו
و بحرقلزم را عتاب کرد که خشک گردید. پس ایشان رادر لجه‌ها مثل بیابان رهبری فرمود. ۹ 9
ויגער בים-סוף ויחרב ויוליכם בתהמות כמדבר
و ایشان رااز دست دشمن نجات داد و از دست خصم رهایی بخشید. ۱۰ 10
ויושיעם מיד שונא ויגאלם מיד אויב
و آب، دشمنان ایشان را پوشانید که یکی از ایشان باقی نماند. ۱۱ 11
ויכסו-מים צריהם אחד מהם לא נותר
آنگاه به کلام اوایمان آوردند و حمد او را سراییدند. ۱۲ 12
ויאמינו בדבריו ישירו תהלתו
لیکن اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت اورا انتظار نکشیدند. ۱۳ 13
מהרו שכחו מעשיו לא-חכו לעצתו
بلکه شهوت‌پرستی نمودنددر بادیه؛ و خدا را امتحان کردند در هامون. ۱۴ 14
ויתאוו תאוה במדבר וינסו-אל בישימון
ومسالت ایشان را بدیشان داد. لیکن لاغری درجانهای ایشان فرستاد. ۱۵ 15
ויתן להם שאלתם וישלח רזון בנפשם
پس به موسی در اردو حسد بردند و به هارون، مقدس یهوه. ۱۶ 16
ויקנאו למשה במחנה לאהרן קדוש יהוה
و زمین شکافته شده، داتان را فرو برد و جماعت ابیرام را پوشانید. ۱۷ 17
תפתח-ארץ ותבלע דתן ותכס על-עדת אבירם
وآتش، در جماعت ایشان افروخته شده، شعله آتش شریران را سوزانید. ۱۸ 18
ותבער-אש בעדתם להבה תלהט רשעים
گوساله‌ای درحوریب ساختند و بتی ریخته شده را پرستش نمودند. ۱۹ 19
יעשו-עגל בחרב וישתחוו למסכה
و جلال خود را تبدیل نمودند به مثال گاوی که علف می‌خورد. ۲۰ 20
וימירו את-כבודם בתבנית שור אכל עשב
و خدای نجات‌دهنده خود را فراموش کردند که کارهای عظیم در مصر کرده بود. ۲۱ 21
שכחו אל מושיעם-- עשה גדלות במצרים
و اعمال عجیبه را در زمین حام و کارهای ترسناک را در بحر قلزم. ۲۲ 22
נפלאות בארץ חם נוראות על-ים-סוף
آنگاه گفت که ایشان را هلاک بکند. اگر برگزیده اوموسی در شکاف به حضور وی نمی ایستاد، تاغضب او را از هلاکت ایشان برگرداند. ۲۳ 23
ויאמר להשמידם לולי משה בחירו-- עמד בפרץ לפניו להשיב חמתו מהשחית
و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی ایمان نیاوردند. ۲۴ 24
וימאסו בארץ חמדה לא-האמינו לדברו
و در خیمه های خود همهمه کردندو قول خداوند را استماع ننمودند. ۲۵ 25
וירגנו באהליהם לא שמעו בקול יהוה
لهذا دست خود را برایشان برافراشت، که ایشان را در صحرااز پا درآورد. ۲۶ 26
וישא ידו להם-- להפיל אותם במדבר
و ذریت ایشان را در میان امتهابیندازد و ایشان را در زمینها پراکنده کند. ۲۷ 27
ולהפיל זרעם בגוים ולזרותם בארצות
پس به بعل فغور پیوستند و قربانی های مردگان راخوردند. ۲۸ 28
ויצמדו לבעל פעור ויאכלו זבחי מתים
و به‌کارهای خود خشم او را به هیجان آوردند و وبا بر ایشان سخت آمد. ۲۹ 29
ויכעיסו במעלליהם ותפרץ-בם מגפה
آنگاه فینحاس بر پا ایستاده، داوری نمود ووبا برداشته شد. ۳۰ 30
ויעמד פינחס ויפלל ותעצר המגפה
و این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلا بعد نسل تا ابدالاباد. ۳۱ 31
ותחשב לו לצדקה לדר ודר עד-עולם
واو را نزد آب مریبه غضبناک نمودند. حتی موسی را به‌خاطر ایشان آزاری عارض گردید. ۳۲ 32
ויקציפו על-מי מריבה וירע למשה בעבורם
زیراکه روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزاگفت. ۳۳ 33
כי-המרו את-רוחו ויבטא בשפתיו
و آن قوم‌ها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود. ۳۴ 34
לא-השמידו את-העמים-- אשר אמר יהוה להם
بلکه خویشتن را با امتها آمیختند و کارهای ایشان را آموختند. ۳۵ 35
ויתערבו בגוים וילמדו מעשיהם
و بتهای ایشان را پرستش نمودند تا آنکه برای ایشان دام گردید. ۳۶ 36
ויעבדו את-עצביהם ויהיו להם למוקש
و پسران و دختران خویش رابرای دیوها قربانی گذرانیدند. ۳۷ 37
ויזבחו את-בניהם ואת-בנותיהם-- לשדים
و خون بی‌گناه راریختند یعنی خون پسران و دختران خود را که آن را برای بتهای کنعان ذبح کردند و زمین از خون ملوث گردید. ۳۸ 38
וישפכו דם נקי דם-בניהם ובנותיהם-- אשר זבחו לעצבי כנען ותחנף הארץ בדמים
و از کارهای خود نجس شدند ودر افعال خویش زناکار گردیدند. ۳۹ 39
ויטמאו במעשיהם ויזנו במעלליהם
لهذا خشم خداوند بر قوم خود افروخته شد و میراث خویش را مکروه داشت. ۴۰ 40
ויחר-אף יהוה בעמו ויתעב את-נחלתו
و ایشان را به‌دست امتها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر ایشان حکمرانی کردند. ۴۱ 41
ויתנם ביד-גוים וימשלו בהם שנאיהם
و دشمنان ایشان بر ایشان ظلم نمودند و زیر دست ایشان ذلیل گردیدند. ۴۲ 42
וילחצום אויביהם ויכנעו תחת ידם
بارهای بسیار ایشان راخلاصی داد. لیکن به مشورتهای خویش براو فتنه کردند و به‌سبب گناه خویش خوار گردیدند. ۴۳ 43
פעמים רבות יצילם והמה ימרו בעצתם וימכו בעונם
با وجود این، بر تنگی ایشان نظر کرد، وقتی که فریاد ایشان را شنید. ۴۴ 44
וירא בצר להם-- בשמעו את-רנתם
و به‌خاطر ایشان، عهدخود را به یاد آورد و در کثرت رحمت خویش بازگشت نمود. ۴۵ 45
ויזכר להם בריתו וינחם כרב חסדו
و ایشان را حرمت داد، در نظرجمیع اسیرکنندگان ایشان. ۴۶ 46
ויתן אותם לרחמים-- לפני כל-שוביהם
‌ای یهوه خدای ما، ما را نجات ده! و ما را از میان امتها جمع کن! تا نام قدوس تو را حمد گوییم و در تسبیح تو فخرنماییم. ۴۷ 47
הושיענו יהוה אלהינו וקבצנו מן-הגוים להדות לשם קדשך להשתבח בתהלתך
یهوه خدای اسرائیل متبارک باد از ازل تا ابدالاباد. و تمامی قوم بگویند آمین. هللویاه! ۴۸ 48
ברוך יהוה אלהי ישראל מן-העולם ועד העולם-- ואמר כל-העם אמן הללו-יה

< مزامیر 106 >