< مزامیر 105 >

یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید. ۱ 1
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید. ۲ 2
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد. ۳ 3
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید. ۴ 4
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را. ۵ 5
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
‌ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او! ۶ 6
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است. ۷ 7
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
عهد خود رایاد می‌دارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است. ۸ 8
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است. ۹ 9
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
و آن را برای یعقوب فریضه‌ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی. ۱۰ 10
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود. ۱۱ 11
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا. ۱۲ 12
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
و از امتی تا امتی سرگردان می‌بودند و از یک مملکت تا قوم دیگر. ۱۳ 13
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ نمود ۱۴ 14
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید. ۱۵ 15
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست، ۱۶ 16
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند. ۱۷ 17
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد ۱۸ 18
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود. ۱۹ 19
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قوم‌ها او را آزاد ساخت. ۲۰ 20
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش. ۲۱ 21
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد. ۲۲ 22
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت. ۲۳ 23
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت. ۲۴ 24
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند. ۲۵ 25
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود. ۲۶ 26
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام. ۲۷ 27
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند. ۲۸ 28
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید. ۲۹ 29
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان. ۳۰ 30
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان. ۳۱ 31
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان. ۳۲ 32
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست. ۳۳ 33
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون. ۳۴ 34
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند. ۳۵ 35
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را. ۳۶ 36
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود. ۳۷ 37
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود. ۳۸ 38
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد. ۳۹ 39
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید. ۴۰ 40
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید. ۴۱ 41
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را. ۴۲ 42
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم. ۴۳ 43
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قوم‌ها راوارث شدند. ۴۴ 44
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه! ۴۵ 45
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!

< مزامیر 105 >