مزامیر 103

۱ 1 مزمور داود ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند.

By David. Bless, O my soul, Jehovah, And all my inward parts — His Holy Name.

۲ 2 ‌ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های اورا فراموش مکن!

Bless, O my soul, Jehovah, And forget not all His benefits,

۳ 3 که تمام گناهانت را می‌آمرزدو همه مرض های تو را شفا می‌بخشد.

Who is forgiving all thine iniquities, Who is healing all thy diseases,

۴ 4 که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می‌نهد.

Who is redeeming from destruction thy life, Who is crowning thee — kindness and mercies,

۵ 5 که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود.

Who is satisfying with good thy desire, Renew itself as an eagle doth thy youth.

۶ 6 خداوند عدالت را به‌جا می‌آورد و انصاف رابرای جمیع مظلومان.

Jehovah is doing righteousness and judgments For all the oppressed.

۷ 7 طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی‌اسرائیل.

He maketh known His ways to Moses, To the sons of Israel His acts.

۸ 8 خداوند رحمان و کریم است دیرغضب و بسیار رحیم.

Merciful and gracious [is] Jehovah, Slow to anger, and abundant in mercy.

۹ 9 تا به ابد محاکمه نخواهدنمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت.

Not for ever doth He strive, Nor to the age doth He watch.

۱۰ 10 باما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است.

Not according to our sins hath He done to us, Nor according to our iniquities Hath He conferred benefits upon us.

۱۱ 11 زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.

For, as the height of the heavens [is] above the earth, His kindness hath been mighty over those fearing Him.

۱۲ 12 به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است.

As the distance of east from west He hath put far from us our transgressions.

۱۳ 13 چنانکه پدر برفرزندان خود رئوف است همچنان خداوند برترسندگان خود رافت می‌نماید.

As a father hath mercy on sons, Jehovah hath mercy on those fearing Him.

۱۴ 14 زیرا جبلت مارا می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم.

For He hath known our frame, Remembering that we [are] dust.

۱۵ 15 واما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحراهمچنان می‌شکفد.

Mortal man! as grass [are] his days, As a flower of the field so he flourisheth;

۱۶ 16 زیرا که باد بر آن می‌وزد ونابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد.

For a wind hath passed over it, and it is not, And its place doth not discern it any more.

۱۷ 17 لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش ازازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان.

And the kindness of Jehovah [Is] from age even unto age on those fearing Him, And His righteousness to sons' sons,

۱۸ 18 بر آنانی که عهد او را حفظ می‌کنند وفرایض او را یاد می‌دارند تا آنها را به‌جا آورند.

To those keeping His covenant, And to those remembering His precepts to do them.

۱۹ 19 خداوند تخت خود را بر آسمانها استوارنموده، و سلطنت او بر همه مسلط است.

Jehovah in the heavens Hath established His throne, And His kingdom over all hath ruled.

۲۰ 20 خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زورآورید و کلام او را به‌جا می‌آورید وآواز کلام او را گوش می‌گیرید!

Bless Jehovah, ye His messengers, Mighty in power — doing His word, To hearken to the voice of His Word.

۲۱ 21 ‌ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و‌ای خادمان او که اراده او را بجا می‌آورید!

Bless Jehovah, all ye His hosts, His ministers — doing His pleasure.

۲۲ 22 ‌ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند رامتبارک بخوان!

Bless Jehovah, all ye His works, In all places of His dominion. Bless, O my soul, Jehovah!