مزامیر 10

۱ 1 ای خداوند چرا دور ایستاده‌ای و خودرا در وقت های تنگی پنهان می‌کنی؟

Aw Bawipa, kawtih ak hla na nang dyih? Kyinaak a awm huiawh kawtih nang thuh qu valh?

۲ 2 از تکبر شریران، فقیر سوخته می‌شود؛ درمشورت هایی که اندیشیده‌اند، گرفتار می‌شوند.

Ak oek qu soeih thlak che ing tha amak awm thlangkhqi, amah ing teng nawh am tu thlangkhqi ce hquut hy.

۳ 3 زیرا که شریر به شهوات نفس خود فخر می‌کند، و آنکه می‌رباید شکر می‌گوید و خداوند را اهانت می‌کند.

Ak kawlung hymnaak awh oek qu nawh; ak lawn na ak ngaih ce zoeksang nawh Bawipa taw hlah phlam hy.

۴ 4 شریر در غرور خود می‌گوید: «بازخواست نخواهد کرد.» همه فکرهای او اینست که خدایی نیست.

Ak oek qu thlak che ingtaw amah ingkaw amah am sui qu nawh; Ak poeknaak boeih awh Khawsa ham hun qoe am awm hy.

۵ 5 راههای او همیشه استوار است. احکام تو از او بلند و بعید است. همه دشمنان خود را به هیچ می‌شمارد.

A lamkhqi boeih awh a zo awm hy. Anaa a hqam aih awh nang a cawngpyinaak awi ing hla qu hy nih; a qaalkhqi boeih ce huhsitnaak ing qaih na hy.

۶ 6 در دل خود گفته است: «هرگزجنبش نخواهم خورد، و دور به دور بدی رانخواهم دید.»

Amah ingtaw, Ikaw ingawm am ning tah sak tikaw; zeel loet nyng saw kyinaak am hu tang tikawng” tinawh poek hy.

۷ 7 دهن او از لعنت و مکر و ظلم پر است؛ زیرزبانش مشقت و گناه است؛

Anih am kha taw seet lawhnaak, qaainaak ingkaw kqih am hqinnaak ing be hy, am lai awh awm kyinaak ingkaw seetnaak doek khoeih ni.

۸ 8 در کمینهای دهات می‌نشیند؛ در جایهای مخفی بی‌گناه را می‌کشد؛ چشمانش برای مسکینان مراقب است؛

Khawkeng imceng khqi awh ngawi nawh, ak awm poek poek khqi ce mam nawh him hy.

۹ 9 در جای مخفی مثل شیر در بیشه خود کمین می‌کند؛ به جهت گرفتن مسکین کمین می‌کند؛ فقیر را به دام خود کشیده، گرفتار می‌سازد.

Sendeih ing ak kawk khui awhkawng a qeh dym amyihna, a hlip naak awh qeh hy, hulkung amak awm thlang ce tu aham qeh nawh; bawmkung amak awmkhqi ce lawk ing sing hy.

۱۰ 10 پس کوفته وزبون می‌شود؛ و مساکین در زیر جباران اومی افتند.

A thekhanaak thlangkhqi ce kqih am hqin hy; cekkhqi ce ak thaawmnaak khuiawh tlaak sak khqi hy.

۱۱ 11 در دل خود گفت: «خدا فراموش کرده است؛ روی خود را پوشانیده و هرگزنخواهد دید.»

Amah ingtaw Khawsa ing hilh hawh hy; a hai sing khoep nawh am hu thai voel hy” tina poek hy.

۱۲ 12 ‌ای خداوند برخیز! ای خدا دست خود رابرافراز! و مسکینان را فراموش مکن.

Aw Bawipa, tho hlah! Aw Khawsa na kut thlek hlah, hulkung amak ta thlangkhqi ce koeh hilh.

۱۳ 13 چراشریر خدا را اهانت کرده، در دل خود می‌گوید: «تو بازخواست نخواهی کرد؟»

Thlak che ing kawtih Bawipa a thekha naak? Ikawtih amah ingkaw amah, “Ikaw am ni tina tang”, tina ak poek hy voei?

۱۴ 14 البته دیده‌ای زیرا که تو بر مشقت و غم می‌نگری، تا به‌دست خود مکافات برسانی. مسکین امر خویش را به توتسلیم کرده است. مددکار یتیمان، تو هستی.

Cehlai aw Khawsa, kyinaak ingkaw ko kqangnaak ve toek nawhtaw; na kut khuiawh lawh aham poek lah. Kyinaak ak hukhqi ing nang a venawh pe qu unawh, pa amak takhqi ak hulkung na awm hyk ti.

۱۵ 15 بازوی گناهکار را بشکن. و اما شریر را ازشرارت او بازخواست کن تا آن را نیابی.

Thlak chekhqi ingkaw thlak thawlh a baan ce hqem pe nawh; huh thai na ama awm hlan dy awh a thawlhnaak ce tlet pe lah.

۱۶ 16 خداوند پادشاه است تا ابدالاباد. امت‌ها اززمین او هلاک خواهند شد.

Bawipa taw kumqui awhkawng kumqui dy sangpahrang na awm hy; pilnam thlangkhqi taw a kut awhkawng kqeng bang kawm uh.

۱۷ 17 ‌ای خداوندمسالت مسکینان را اجابت کرده‌ای، دل ایشان رااستوار نموده‌ای و گوش خود را فراگرفته‌ای،

Aw Bawipa, khuikha ak hukhqi a ngaihnaak ce zaak penawh; tha na peek coengawh, cekkhqi ang kqangnaak awi ce ngai pe hyk ti.

۱۸ 18 تایتیمان و کوفته شدگان را دادرسی کنی. انسانی که از زمین است، دیگر نترساند.

Pa amak takhqi ingkaw a thenaak khqi ce dyih pyi nawh, khawmdek thlangkhqi ing cekkhqi ce am huhsit hqa voel hy.