امثال 7
| ای پسر من سخنان مرا نگاه دار، و اوامر مرانزد خود ذخیره نما. | ۱ 1 |
| پسرم، نصایح مرا بشنو و همیشه آنها را به یاد داشته باش. |
| اوامر مرا نگاه دار تازنده بمانی، و تعلیم مرا مثل مردمک چشم خویش. | ۲ 2 |
| اوامر مرا به جا آور تا زنده بمانی. تعلیم مرا مانند مردمک چشم خود حفظ کن. |
| آنها را بر انگشتهای خود ببند و آنها رابر لوح قلب خود مرقوم دار. | ۳ 3 |
| آن را آویزهٔ گوش خود بساز و در اعماق دل خود نگه دار. |
| به حکمت بگو که تو خواهر من هستی و فهم را دوست خویش بخوان | ۴ 4 |
| حکمت را خواهر خود بدان و بصیرت را دوست خود. |
| تا تو را از زن اجنبی نگاه دارد، و از زن غریبی که سخنان تملق‌آمیز می‌گوید. | ۵ 5 |
| بگذار حکمت، تو را از رفتن به دنبال زنان هرزه و گوش دادن به سخنان فریبندهٔ آنان باز دارد. |
| زیرا که از دریچه خانه خود نگاه کردم، و ازپشت شبکه خویش. | ۶ 6 |
| یک روز از پنجرهٔ خانه‌ام بیرون را تماشا می‌کردم. |
| در میان جاهلان دیدم، ودر میان جوانان، جوانی ناقص العقل مشاهده نمودم، | ۷ 7 |
| یکی از جوانان نادان و جاهل را دیدم که در تاریکی شب از کوچه‌ای که در آن زنی بدکار منزل داشت، می‌گذشت. |
| که در کوچه بسوی گوشه او می‌گذشت. و به راه خانه وی می‌رفت، | ۸ 8 |
| در شام در حین زوال روز، در سیاهی شب و در ظلمت غلیظ، | ۹ 9 |
| که اینک زنی به استقبال وی می‌آمد، در لباس زانیه ودر خباثت دل. | ۱۰ 10 |
| آن زن در حالی که لباس وسوسه‌انگیزی بر تن داشت و نقشه‌های پلیدی در سر می‌پروراند، به سویش آمد. |
| زنی یاوه‌گو و سرکش که پایهایش در خانه‌اش قرار نمی گیرد. | ۱۱ 11 |
| او زن گستاخ و بی‌شرمی بود و اغلب در کوچه و بازار پرسه می‌زد تا در هر گوشه و کناری مردان را بفریبد. |
| گاهی درکوچه‌ها و گاهی در شوارع عام، و نزد هر گوشه‌ای در کمین می‌باشد. | ۱۲ 12 |
| پس او را بگرفت و بوسید وچهره خود را بی‌حیا ساخته، او را گفت: | ۱۳ 13 |
| آن زن بازوان خود را به دور گردن جوان حلقه کرده، او را بوسید و با نگاهی هوس‌انگیز به او گفت: |
| «نزدمن ذبایح سلامتی است، زیرا که امروز نذرهای خود را وفا نمودم. | ۱۴ 14 |
| «امروز نذر خود را ادا کردم و گوشت قربانی در خانه آماده است. |
| از این جهت به استقبال توبیرون آمدم، تا روی تو را به سعی تمام بطلبم وحال تو را یافتم. | ۱۵ 15 |
| پس برای یافتن تو از خانه بیرون آمدم. در جستجوی تو بودم که تو را دیدم. |
| بر بستر خود دوشکهاگسترانیده‌ام، با دیباها از کتان مصری. | ۱۶ 16 |
| بر رختخوابم ملافه‌های رنگارنگ از پارچهٔ حریر مصر پهن کرده‌ام و آن را با عطرهای خوشبو معطر ساخته‌ام. |
| بسترخود را با مر و عود و سلیخه معطر ساخته‌ام. | ۱۷ 17 |
| بیاتا صبح از عشق سیر شویم، و خویشتن را ازمحبت خرم سازیم. | ۱۸ 18 |
| بیا از یکدیگر لذت ببریم و تا صبح از عشق سیر شویم. |
| زیرا صاحبخانه در خانه نیست، و سفر دور رفته است. | ۱۹ 19 |
| شوهرم در خانه نیست و به سفر دوری رفته است. |
| کیسه نقره‌ای به‌دست گرفته و تا روز بدر تمام مراجعت نخواهدنمود.» | ۲۰ 20 |
| به اندازهٔ کافی با خود پول برده و تا آخر ماه برنمی‌گردد.» |
| پس او را از زیادتی سخنانش فریفته کرد، واز تملق لبهایش او را اغوا نمود. | ۲۱ 21 |
| به این ترتیب با سخنان فریبنده و وسوسه‌انگیزش آن جوان را اغوا کرد؛ |
| در ساعت ازعقب او مثل گاوی که به سلاخ خانه می‌رود، روانه شد و مانند احمق به زنجیرهای قصاص. | ۲۲ 22 |
| و او مثل گاوی که به کشتارگاه می‌رود و گوزن به دام افتاده‌ای که در انتظار تیری باشد که قلبش را بشکافد، به دنبال آن فاحشه رفت. او مثل پرنده‌ای است که به داخل دام می‌پرد و نمی‌داند در آنجا چه سرنوشتی در انتظارش است. |
| تا تیر به جگرش فرو رود، مثل گنجشکی که به دام می‌شتابد و نمی داند که به خطر جان خود می‌رود. | ۲۳ 23 |
| پس حال‌ای پسران مرا بشنوید، و به سخنان دهانم توجه نمایید. | ۲۴ 24 |
| پس ای پسرانم، به من گوش دهید و به سخنانم توجه کنید. |
| دل تو به راههایش مایل نشود، و به طریقهایش گمراه مشو، | ۲۵ 25 |
| نگذارید چنین زنی دل شما را برباید. از او دور شوید، مبادا شما را به گمراهی بکشد. |
| زیراکه او بسیاری را مجروح‌انداخته است، و جمیع کشتگانش زورآورانند. | ۲۶ 26 |
| او بسیاری را خانه خراب کرده است و مردان زیادی قربانی هوسرانی‌های او شده‌اند |
