امثال 5

۱ 1 ای پسر من، به حکمت من توجه نما، و گوش خود را به فطانت من فراگیر،

Mein Kind, merke auf meine Weisheit; neige dein Ohr zu meiner Lehre,

۲ 2 تاتدابیر را محافظت نمایی، و لبهایت معرفت رانگاه دارد.

daß du bewahrest guten Rat und dein Mund wisse Unterschied zu halten.

۳ 3 زیرا که لبهای زن اجنبی عسل رامی چکاند، و دهان او از روغن ملایم تر است.

Denn die Lippen der Hure sind süß wie Honigseim, und ihre Kehle ist glätter als Öl,

۴ 4 لیکن آخر او مثل افسنتین تلخ است و برنده مثل شمشیر دودم.

aber hernach bitter wie Wermut und scharf wie ein zweischneidiges Schwert.

۵ 5 پایهایش به موت فرو می‌رود، وقدمهایش به هاویه متمسک می‌باشد. (Sheol h7585)

Ihre Füße laufen zum Tod hinunter; ihre Gänge führen ins Grab. (Sheol h7585)

۶ 6 به طریق حیات هرگز سالک نخواهد شد. قدمهایش آواره شده است و او نمی داند.

Sie geht nicht stracks auf dem Wege des Lebens; unstet sind ihre Tritte, daß sie nicht weiß, wo sie geht.

۷ 7 و الان‌ای پسرانم مرابشنوید، و از سخنان دهانم انحراف مورزید.

So gehorchet mir nun, meine Kinder, und weichet nicht von der Rede meines Mundes.

۸ 8 طریق خود را از او دور ساز، و به در خانه اونزدیک مشو.

Laß deine Wege ferne von ihr sein, und nahe nicht zur Tür ihres Hauses,

۹ 9 مبادا عنفوان جوانی خود را به دیگران بدهی، و سالهای خویش را به ستم کیشان.

daß du nicht den Fremden gebest deine Ehre und deine Jahre dem Grausamen;

۱۰ 10 و غریبان از اموال تو سیر شوند، و ثمره محنت تو به خانه بیگانه رود.

daß sich nicht Fremde von deinem Vermögen sättigen und deine Arbeit nicht sei in eines andern Haus,

۱۱ 11 که در عاقبت خودنوحه گری نمایی، هنگامی که گوشت و بدنت فانی شده باشد،

und müssest hernach seufzen, wenn du Leib und Gut verzehrt hast,

۱۲ 12 و گویی چرا ادب را مکروه داشتم، و دل من تنبیه را خوار شمرد،

und sprechen: “Ach, wie habe ich die Zucht gehaßt und wie hat mein Herz die Strafe verschmäht!

۱۳ 13 و آواز مرشدان خود را نشنیدم، و به معلمان خود گوش ندادم.

wie habe ich nicht gehorcht der Stimme meiner Lehrer und mein Ohr nicht geneigt zu denen, die mich lehrten!

۱۴ 14 نزدیک بود که هر گونه بدی را مرتکب شوم، در میان قوم و جماعت.

Ich bin schier in alles Unglück gekommen vor allen Leuten und allem Volk.”

۱۵ 15 آب را از منبع خود بنوش، و نهرهای جاری را از چشمه خویش.

Trink Wasser aus deiner Grube und Flüsse aus deinem Brunnen.

۱۶ 16 جویهای تو بیرون خواهد ریخت، و نهرهای آب در شوارع عام،

Laß deine Brunnen herausfließen und die Wasserbäche auf die Gassen.

۱۷ 17 و از آن خودت به تنهایی خواهد بود، و نه از آن غریبان با تو.

Habe du aber sie allein, und kein Fremder mit dir.

۱۸ 18 چشمه تو مبارک باشد، و از زن جوانی خویش مسرور باش،

Dein Born sei gesegnet, und freue dich des Weibes deiner Jugend.

۱۹ 19 مثل غزال محبوب و آهوی جمیل. پستانهایش تو را همیشه خرم سازد، و از محبت او دائم محفوظ باش.

Sie ist lieblich wie die Hinde und holdselig wie ein Reh. Laß dich ihre Liebe allezeit sättigen und ergötze dich allewege in ihrer Liebe.

۲۰ 20 لیکن‌ای پسر من، چرا از زن بیگانه فریفته شوی؟ و سینه زن غریب را در بر‌گیری؟

Mein Kind, warum willst du dich an der Fremden ergötzen und herzest eine andere?

۲۱ 21 زیراکه راههای انسان در مدنظر خداوند است، وتمامی طریقهای وی را می‌سنجد.

Denn jedermanns Wege sind offen vor dem HERRN, und er mißt alle ihre Gänge.

۲۲ 22 تقصیرهای شریر او را گرفتار می‌سازد، و به بندهای گناهان خود بسته می‌شود.

Die Missetat des Gottlosen wird ihn fangen, und er wird mit dem Strick seiner Sünde gehalten werden.

۲۳ 23 او بدون ادب خواهد مرد، و به کثرت حماقت خویش تلف خواهد گردید.

Er wird sterben, darum daß er sich nicht will ziehen lassen; und um seiner großen Torheit willen wird's ihm nicht wohl gehen.