امثال 5

۱ 1 ای پسر من، به حکمت من توجه نما، و گوش خود را به فطانت من فراگیر،

Mon fils, sois attentif à ma sagesse, incline ton oreille à mon intelligence;

۲ 2 تاتدابیر را محافظت نمایی، و لبهایت معرفت رانگاه دارد.

Afin que tu gardes mes avis, et que tes lèvres conservent la science.

۳ 3 زیرا که لبهای زن اجنبی عسل رامی چکاند، و دهان او از روغن ملایم تر است.

Car les lèvres de l'étrangère distillent des rayons de miel, et son palais est plus doux que l'huile.

۴ 4 لیکن آخر او مثل افسنتین تلخ است و برنده مثل شمشیر دودم.

Mais ce qui en provient est amer comme de l'absinthe, et aigu comme une épée à deux tranchants.

۵ 5 پایهایش به موت فرو می‌رود، وقدمهایش به هاویه متمسک می‌باشد. (Sheol h7585)

Ses pieds descendent à la mort, ses démarches aboutissent au sépulcre. (Sheol h7585)

۶ 6 به طریق حیات هرگز سالک نخواهد شد. قدمهایش آواره شده است و او نمی داند.

Afin que tu ne balances point le chemin de la vie; ses chemins en sont écartés, tu ne le connaîtras point.

۷ 7 و الان‌ای پسرانم مرابشنوید، و از سخنان دهانم انحراف مورزید.

Maintenant donc, enfants, écoutez-moi, et ne vous détournez point des paroles de ma bouche.

۸ 8 طریق خود را از او دور ساز، و به در خانه اونزدیک مشو.

Eloigne ton chemin de la femme étrangère, et n'approche point de l'entrée de sa maison.

۹ 9 مبادا عنفوان جوانی خود را به دیگران بدهی، و سالهای خویش را به ستم کیشان.

De peur que tu ne donnes ton honneur à d'autres, et tes ans au cruel.

۱۰ 10 و غریبان از اموال تو سیر شوند، و ثمره محنت تو به خانه بیگانه رود.

De peur que les étrangers ne se rassasient de tes facultés, et que le fruit de ton travail ne soit en la maison du forain;

۱۱ 11 که در عاقبت خودنوحه گری نمایی، هنگامی که گوشت و بدنت فانی شده باشد،

Et que tu ne rugisses quand tu seras près de ta fin, quand ta chair et ton corps seront consumés;

۱۲ 12 و گویی چرا ادب را مکروه داشتم، و دل من تنبیه را خوار شمرد،

Et que tu ne dises: Comment ai-je haï l'instruction, et comment mon cœur a-t-il dédaigné les répréhensions?

۱۳ 13 و آواز مرشدان خود را نشنیدم، و به معلمان خود گوش ندادم.

Et comment n'ai-je point obéi à la voix de ceux qui m'instruisaient, et n'ai-je point incliné mon oreille à ceux qui m'enseignaient?

۱۴ 14 نزدیک بود که هر گونه بدی را مرتکب شوم، در میان قوم و جماعت.

Peu s'en est fallu que je n'aie été dans toute sorte de mal, au milieu de la congrégation et de l'assemblée.

۱۵ 15 آب را از منبع خود بنوش، و نهرهای جاری را از چشمه خویش.

Bois des eaux de ta citerne, et des ruisseaux du milieu de ton puits;

۱۶ 16 جویهای تو بیرون خواهد ریخت، و نهرهای آب در شوارع عام،

Que tes fontaines se répandent dehors, et les ruisseaux d'eau par les rues;

۱۷ 17 و از آن خودت به تنهایی خواهد بود، و نه از آن غریبان با تو.

Qu'elles soient à toi seul, et non aux étrangers avec toi.

۱۸ 18 چشمه تو مبارک باشد، و از زن جوانی خویش مسرور باش،

Que ta source soit bénie, et réjouis-toi de la femme de ta jeunesse,

۱۹ 19 مثل غزال محبوب و آهوی جمیل. پستانهایش تو را همیشه خرم سازد، و از محبت او دائم محفوظ باش.

[Comme] d'une biche aimable, et d'une chevrette gracieuse; que ses mamelles te rassasient en tout temps, et sois continuellement épris de son amour;

۲۰ 20 لیکن‌ای پسر من، چرا از زن بیگانه فریفته شوی؟ و سینه زن غریب را در بر‌گیری؟

Et pourquoi, mon fils, irais-tu errant après l'étrangère, et embrasserais-tu le sein de la foraine?

۲۱ 21 زیراکه راههای انسان در مدنظر خداوند است، وتمامی طریقهای وی را می‌سنجد.

Vu que les voies de l'homme sont devant les yeux de l'Eternel, et qu'il pèse toutes ses voies.

۲۲ 22 تقصیرهای شریر او را گرفتار می‌سازد، و به بندهای گناهان خود بسته می‌شود.

Les iniquités du méchant l'attraperont, et il sera retenu par les cordes de son péché.

۲۳ 23 او بدون ادب خواهد مرد، و به کثرت حماقت خویش تلف خواهد گردید.

Il mourra faute d'instruction, et il ira errant par la grandeur de sa folie.