امثال 29

۱ 1 کسی‌که بعد از تنبیه بسیار گردنکشی می کند، ناگهان منکسر خواهد شد وعلاجی نخواهد بود.

The man that with a stiff neck despiseth him that reproveth him, shall suddenly be destroyed: and health shall not follow him.

۲ 2 چون عادلان افزوده گردند قوم شادی می‌کنند، اما چون شریران تسلط یابند مردم ناله می‌نمایند.

When just men increase, the people shall rejoice: when the wicked shall bear rule, the people shall mourn.

۳ 3 کسی‌که حکمت را دوست دارد پدر خویش را مسرور می‌سازد، اما کسی‌که با فاحشه هامعاشرت کند اموال را تلف می‌نماید.

A man that loveth wisdom, rejoiceth his father: but he that maintaineth bar lots, shall squander away his substance.

۴ 4 پادشاه ولایت را به انصاف پایدار می‌کند، امامرد رشوه خوار آن را ویران می‌سازد.

A just king setteth up the land: a covetous man shall destroy it.

۵ 5 شخصی که همسایه خود را چاپلوسی می‌کند دام برای پایهایش می‌گستراند.

A man that speaketh to his friend with flattering and dissembling words, spreadeth a net for his feet.

۶ 6 در معصیت مرد شریر دامی است، اما عادل ترنم و شادی خواهد نمود.

A snare shall entangle the wicked man when he sinneth: and the just shall praise and rejoice.

۷ 7 مرد عادل دعوی فقیر را درک می‌کند، اماشریر برای دانستن آن فهم ندارد.

The just taketh notice of the cause of the poor: the wicked is void of knowledge.

۸ 8 استهزاکنندگان شهر را به آشوب می‌آورند، اما حکیمان خشم را فرومی نشانند.

Corrupt men bring a city to ruin: but wise men turn away wrath.

۹ 9 اگر مرد حکیم با احمق دعوی دارد، خواه غضبناک شود خواه بخندد او را راحت نخواهد بود.

If a wise man contend with a fool, whether he be angry or laugh, he shall find no rest.

۱۰ 10 مردان خون ریز از مرد کامل نفرت دارند، اما راستان سلامتی جان او را طالبند.

Bloodthirsty men hate the upright: but just men seek his soul.

۱۱ 11 احمق تمامی خشم خود را ظاهر می‌سازد، اما مرد حکیم به تاخیر آن را فرومی نشاند.

A fool uttereth all his mind: a wise man deferreth, and keepeth it till afterwards.

۱۲ 12 حاکمی که به سخنان دروغ گوش گیرد، جمیع خادمانش شریر خواهند شد.

A prince that gladly heareth lying words, hath all his servants wicked.

۱۳ 13 فقیر و ظالم با هم جمع خواهند شد، وخداوند چشمان هر دوی ایشان را روشن خواهدساخت.

The poor man and the creditor have met one another: the Lord is the enlightener of them both.

۱۴ 14 پادشاهی که مسکینان را به راستی داوری نماید، کرسی وی تا به ابد پایدار خواهد ماند.

The king that judgeth the poor in truth, his throne shall be established for ever.

۱۵ 15 چوب و تنبیه، حکمت می‌بخشد، اماپسری که بی‌لگام باشد، مادر خود را خجل خواهد ساخت.

The rod and reproof give wisdom: but the child that is left to his own will bringeth his mother to shame.

۱۶ 16 چون شریران افزوده شوند تقصیر زیاده می‌گردد، اما عادلان، افتادن ایشان را خواهند دید.

When the wicked are multiplied, crimes shall be multiplied: but the just shall see their downfall.

۱۷ 17 پسر خود را تادیب نما که تو را راحت خواهد رسانید، و به‌جان تو لذات خواهدبخشید.

Instruct thy son, and he shall refresh thee, and shall give delight to thy soul.

۱۸ 18 جایی که رویا نیست قوم گردنکش می‌شوند، اما خوشابحال کسی‌که شریعت را نگاه می‌دارد.

When prophecy shall fail, the people shall be scattered abroad: but he that keepeth the law is blessed.

۱۹ 19 خادم، محض سخن متنبه نمی شود، زیرااگر‌چه بفهمد اجابت نمی نماید.

A slave will not be corrected by words: because he understandeth what thou sayest, and will not answer.

۲۰ 20 آیا کسی را می‌بینی که در سخن‌گفتن عجول است، امید بر احمق زیاده است از امید براو.

Hast thou seen a man hasty to speak? folly is rather to be looked for, than his amendment.

۲۱ 21 هر‌که خادم خود را از طفولیت به نازمی پرورد، آخر پسر او خواهد شد.

He that nourisheth his servant delicately from his childhood, afterwards shall find him stubborn.

۲۲ 22 مرد تندخو نزاع برمی انگیزاند، و شخص کج خلق در تقصیر می‌افزاید.

A passionate man provoketh quarrels: and he that is easily stirred up to wrath, shall be more prone to sin.

۲۳ 23 تکبر شخص او را پست می‌کند، اما مردحلیم دل، به جلال خواهد رسید.

Humiliation followeth the proud: and glory shall uphold the humble of spirit.

۲۴ 24 هر‌که با دزد معاشرت کند خویشتن رادشمن دارد، زیرا که لعنت می‌شنود و اعتراف نمی نماید.

He that is partaker with a thief, hateth his own soul: he heareth one putting him to his oath, and discovereth not.

۲۵ 25 ترس از انسان دام می‌گستراند، اما هر‌که برخداوند توکل نماید سرافراز خواهد شد.

He that feareth man, shall quickly fall: he that trusteth in the Lord, shall be set on high.

۲۶ 26 بسیاری لطف حاکم را می‌طلبند، اماداوری انسان از جانب خداوند است.

Many seek the face of the prince: but the judgment of every one cometh forth from the Lord.

۲۷ 27 مرد ظالم نزد عادلان مکروه است، و هر‌که در طریق، مستقیم است نزد شریران مکروه می‌باشد.

The just abhor the wicked man: and the wicked loathe them that are in the right way. The son that keepeth the word, shall be free from destruction.