< امثال 28 >

تعاقب کننده‌ای نیست، اما عادلان مثل شیر شجاعند. ۱ 1
Dei gudlause flyr um ingen deim elter, dei rettferdige er som ungløva trygge.
از معصیت اهل زمین حاکمانش بسیارمی شوند، اما مرد فهیم و دانا استقامتش برقرارخواهد ماند. ۲ 2
Syndar eit land, fær det mange herrar, men hev folket mykje vit, varer retten lenge.
مرد رئیس که بر مسکینان ظلم می‌کند مثل باران است که سیلان کرده، خوراک باقی نگذارد. ۳ 3
Ein fatig herre som trykkjer dei arme, er eit regn som herjar og ikkje gjev brød.
هر‌که شریعت را ترک می‌کند شریران رامی ستاید، اما هر‌که شریعت را نگاه دارد از ایشان نفرت دارد. ۴ 4
Dei som gjeng ifrå lovi, prisar dei gudlause, men dei som held lovi, harmast på deim.
مردمان شریر انصاف را درک نمی نمایند، اماطالبان خداوند همه‌چیز را می‌فهمند. ۵ 5
Vonde folk skynar ikkje kva rett er, men dei som søkjer Herren, skynar alt.
فقیری که در کاملیت خود سلوک نماید بهتراست از کج رونده دو راه اگر‌چه دولتمند باشد. ۶ 6
Betre er ein fatigmann som ferdast lytelaust, enn ein rikmann som er rang og gjeng tvo vegar.
هر‌که شریعت را نگاه دارد پسری حکیم است، اما مصاحب مسرفان، پدر خویش را رسوامی سازد. ۷ 7
Den som agtar på rettleiding, er ein vitug son, men den som hev lag med øydarar, fører skam yver far sin.
هر‌که مال خود را به ربا و سود بیفزاید، آن رابرای کسی‌که بر فقیران ترحم نماید، جمع می‌نماید. ۸ 8
Den som aukar si eiga med renta og oker, han sankar åt den som er god mot dei arme.
هر‌که گوش خود را از شنیدن شریعت برگرداند، دعای او هم مکروه می‌شود. ۹ 9
Um ein vil venda øyra burt og ikkje høyra lovi, er jamvel bøni hans ein styggedom.
هر‌که راستان را به راه بد گمراه کند به حفره خود خواهد افتاد، اما صالحان نصیب نیکوخواهند یافت. ۱۰ 10
Den som villar ærlegt folk inn på ein vond veg, han skal stupa i si eigi grav, men dei lytelause skal erva det som godt er.
مرد دولتمند در نظر خود حکیم است، امافقیر خردمند او را تفتیش خواهد نمود. ۱۱ 11
Ein rikmann tykkjer han er vis, men ein fatigmann med vit granskar honom ut.
چون عادلان شادمان شوند فخر عظیم است، اما چون شریران برافراشته شوند مردمان خود را مخفی می‌سازند. ۱۲ 12
Held dei rettferdige høgtid, stend det herleg til, men når gudlause kjem seg upp, lyt ein leita etter folk.
هر‌که گناه خود را بپوشاند برخوردارنخواهد شد، اما هر‌که آن را اعتراف کند و ترک نماید رحمت خواهد یافت. ۱۳ 13
Den som dyl misgjerningarne sine, hev ikkje lukka med seg, men den som sannar deim og vender seg ifrå deim, han finn miskunn.
خوشابحال کسی‌که دائم می‌ترسد، اما هرکه دل خود را سخت سازد به بلا گرفتار خواهدشد. ۱۴ 14
Sæl den mannen som alltid ottast, men den som gjer hjarta sitt hardt, han fell i ulukka.
حاکم شریر بر قوم مسکین، مثل شیر غرنده و خرس گردنده است. ۱۵ 15
Burande løva og ein grådig bjørn er gudlaus hovding yver fatigt folk.
حاکم ناقص العقل بسیار ظلم می‌کند، اماهر‌که از رشوه نفرت کند عمر خود را درازخواهد ساخت. ۱۶ 16
Du hovding fatig på vit og rik på vald! Dei som hatar urett vinning, skal liva lenge.
کسی‌که متحمل بار خون شخصی شود، به هاویه می‌شتابد. زنهار کسی او را باز ندارد. ۱۷ 17
Ein mann med blodskuld yver seg er på flugt alt til gravi, ingen må hjelpa honom.
هر‌که به استقامت سلوک نماید رستگارخواهد شد، اما هر‌که در دو راه کج رو باشد دریکی از آنها خواهد افتاد. ۱۸ 18
Den som ferdast lytelaust, vert frelst, men den range tvivegs-farar fell på den eine.
هر‌که زمین خود را زرع نماید از نان سیرخواهد شد، اما هر‌که پیروی باطلان کند از فقرسیر خواهد شد. ۱۹ 19
Den som dyrkar si jord, fær nøgdi av brød, men den som fer etter fåfengt, fær nøgdi av armod.
مرد امین برکت بسیار خواهد یافت، اماآنکه در‌پی دولت می‌شتابد بی‌سزا نخواهد ماند. ۲۰ 20
Ein trufast mann fær rik velsigning, men den som renner etter rikdom, vert ei urefst.
طرفداری نیکو نیست، و به جهت لقمه‌ای نان، آدمی خطاکار می‌شود. ۲۱ 21
Det er’kje godt når ein gjer mannemun, men mang ein mann vert brotsmann for ein brødbit.
مرد تنگ نظر در‌پی دولت می‌شتابد ونمی داند که نیازمندی او را درخواهد یافت. ۲۲ 22
I bråhast vil den ovundsjuke verta rik, og han veit’kje at vanråd vil koma på han.
کسی‌که آدمی را تنبیه نماید، آخر شکرخواهد یافت، بیشتر از آنکه به زبان خودچاپلوسی می‌کند. ۲۳ 23
Den som refser ein mann, vinn seg takk til slutt meir enn den som smeikjer med tunga si.
کسی‌که پدر و مادر خود را غارت نماید وگوید گناه نیست، مصاحب هلاک کنندگان خواهدشد. ۲۴ 24
Den som plundrar far sin og mor si og segjer: «Det er ikkje synd, » han er øydelands lagsbror.
مرد حریص نزاع را برمی انگیزاند، اما هر‌که بر خداوند توکل نماید قوی خواهد شد. ۲۵ 25
Den vinnekjære valdar trætta, men den som lit på Herren, fær kveikjing.
آنکه بر دل خود توکل نماید احمق می‌باشد، اما کسی‌که به حکمت سلوک نمایدنجات خواهد یافت. ۲۶ 26
Den som lit på vitet sitt, han er ein dåre, men den som vandrar i visdom, vert frelst.
هر‌که به فقرا بذل نماید محتاج نخواهدشد، اما آنکه چشمان خود را بپوشاند لعنت بسیارخواهد یافت. ۲۷ 27
Den som gjev den fatige, vantar inkje, men den som let att augo, fær mykje banning yver seg.
وقتی که شریران برافراشته شوند مردم خویشتن را پنهان می‌کنند، اما چون ایشان هلاک شوند عادلان افزوده خواهند شد. ۲۸ 28
Når gudlause kjem seg upp, då gøymer folk seg, men når dei gjeng til grunns, då aukar dei rettferdige.

< امثال 28 >