امثال 18

۱ 1 می باشد، و به هر حکمت صحیح مجادله می‌کند.

Colui che si separa cerca le sue cupidità, E schernisce ogni legge e ragione.

۲ 2 احمق از فطانت مسرور نمی شود، مگر تاآنکه عقل خود را ظاهر سازد.

Lo stolto non si diletta nella prudenza, Ma in ciò che il cuor suo si manifesti.

۳ 3 هنگامی که شریر می‌آید، حقارت هم می‌آید، و با اهانت، خجالت می‌رسد.

Quando viene un empio, viene anche lo sprezzo, E il vituperio con ignominia.

۴ 4 سخنان دهان انسان آب عمیق است، وچشمه حکمت، نهر جاری است.

Le parole della bocca dell'uomo eccellente sono acque profonde; La fonte di sapienza [è] un torrente che sgorga.

۵ 5 طرفداری شریران برای منحرف ساختن داوری عادلان نیکو نیست.

Egli non [è] bene d'aver riguardo alla qualità dell'empio, Per far torto al giusto nel giudicio.

۶ 6 لبهای احمق به منازعه داخل می‌شود، ودهانش برای ضربها صدا می‌زند.

Le labbra dello stolto entrano in contesa, E la sua bocca chiama le percosse.

۷ 7 دهان احمق هلاکت وی است، و لبهایش برای جان خودش دام است.

La bocca dello stolto [è] la sua ruina, E le sue labbra [sono] il laccio dell'anima sua.

۸ 8 سخنان نمام مثل لقمه های شیرین است، و به عمق شکم فرو می‌رود.

Le parole di chi va bisbigliando paiono lusinghevoli; Ma scendono fin nell'interiora del ventre.

۹ 9 او نیز که در کار خود اهمال می‌کند برادرهلاک کننده است.

Chi si porta rimessamente nel suo lavoro, [È] fratello dell'uomo dissipatore.

۱۰ 10 اسم خداوند برج حصین است که مرد عادل در آن می‌دود و ایمن می‌باشد.

Il Nome del Signore [è] una forte torre; Il giusto vi ricorrerà, e sarà in salvo in luogo elevato.

۱۱ 11 توانگری شخص دولتمند شهر محکم اواست، و در تصور وی مثل حصار بلند است.

I beni del ricco [son] la sua città di fortezza, E come un alto muro alla sua immaginazione.

۱۲ 12 پیش از شکستگی، دل انسان متکبرمی گردد، و تواضع مقدمه عزت است.

Il cuor dell'uomo s'innalza avanti la ruina; Ma l'umiltà [va] davanti alla gloria.

۱۳ 13 هر‌که سخنی را قبل از شنیدنش جواب دهد برای وی حماقت و عار می‌باشد.

Chi fa risposta prima che abbia udito, Ciò gli [è] pazzia e vituperio.

۱۴ 14 روح انسان بیماری او را متحمل می‌شود، اما روح شکسته را کیست که متحمل آن بشود.

Lo spirito dell'uomo sostiene l'infermità di esso; Ma chi solleverà lo spirito afflitto?

۱۵ 15 دل مرد فهیم معرفت را تحصیل می‌کند، وگوش حکیمان معرفت را می‌طلبد.

Il cuor dell'[uomo] intendente acquista scienza; E l'orecchio de' savi cerca conoscimento.

۱۶ 16 هدیه شخص، از برایش وسعت پیدامی کند و او را به حضور بزرگان می‌رساند.

Il presente dell'uomo gli fa far largo, E lo conduce davanti a' grandi.

۱۷ 17 هر‌که در دعوی خود اول آید صادق می‌نماید، اما حریفش می‌آید و او را می‌آزماید.

Chi [è] il primo a [piatir] la sua causa ha ragione; Ma il suo compagno vien [poi], ed esamina quello [ch'egli ha detto].

۱۸ 18 قرعه نزاعها را ساکت می‌نماید و زورآوران را از هم جدا می‌کند.

La sorte fa cessar le liti, E fa gli spartimenti fra i potenti.

۱۹ 19 برادر رنجیده از شهر قوی سختتر است، ومنازعت با او مثل پشت بندهای قصر است.

Il fratello offeso [è più inespugnabile] che una forte città; E le contese [tra fratelli son] come le sbarre di un palazzo.

۲۰ 20 دل آدمی از میوه دهانش پر می‌شود و ازمحصول لبهایش، سیر می‌گردد.

Il ventre dell'uomo sarà saziato del frutto della sua bocca; Egli sarà saziato della rendita delle sue labbra.

۲۱ 21 موت و حیات در قدرت زبان است، و آنانی که آن را دوست می‌دارند میوه‌اش را خواهندخورد.

Morte e vita [sono] in poter della lingua; E chi l'ama mangerà del frutto di essa.

۲۲ 22 هر‌که زوجه‌ای یابد چیز نیکو یافته است، ورضامندی خداوند را تحصیل کرده است.

Chi ha trovata moglie ha trovata una buona cosa, Ed ha ottenuto favor del Signore.

۲۳ 23 مرد فقیر به تضرع تکلم می‌کند، اما شخص دولتمند به سختی جواب می‌دهد.

Il povero parla supplichevolmente; Ma il ricco risponde duramente.

۲۴ 24 کسی‌که دوستان بسیار دارد خویشتن راهلاک می‌کند، اما دوستی هست که از برادرچسبنده تر می‌باشد.

Un uomo che ha degli amici deve portarsi da amico; E vi è tale amico, che è più congiunto che un fratello.