امثال 18

۱ 1 می باشد، و به هر حکمت صحیح مجادله می‌کند.

For [an object of] desire he who is separated doth seek, With all wisdom he intermeddleth.

۲ 2 احمق از فطانت مسرور نمی شود، مگر تاآنکه عقل خود را ظاهر سازد.

A fool delighteth not in understanding, But — in uncovering his heart.

۳ 3 هنگامی که شریر می‌آید، حقارت هم می‌آید، و با اهانت، خجالت می‌رسد.

With the coming of the wicked come also hath contempt, And with shame — reproach.

۴ 4 سخنان دهان انسان آب عمیق است، وچشمه حکمت، نهر جاری است.

Deep waters [are] the words of a man's mouth, The fountain of wisdom [is] a flowing brook.

۵ 5 طرفداری شریران برای منحرف ساختن داوری عادلان نیکو نیست.

Acceptance of the face of the wicked [is] not good, To turn aside the righteous in judgment.

۶ 6 لبهای احمق به منازعه داخل می‌شود، ودهانش برای ضربها صدا می‌زند.

The lips of a fool enter into strife, And his mouth for stripes calleth.

۷ 7 دهان احمق هلاکت وی است، و لبهایش برای جان خودش دام است.

The mouth of a fool [is] ruin to him, And his lips [are] the snare of his soul.

۸ 8 سخنان نمام مثل لقمه های شیرین است، و به عمق شکم فرو می‌رود.

The words of a tale-bearer [are] as self-inflicted wounds, And they have gone down [to] the inner parts of the heart.

۹ 9 او نیز که در کار خود اهمال می‌کند برادرهلاک کننده است.

He also that is remiss in his work, A brother he [is] to a destroyer.

۱۰ 10 اسم خداوند برج حصین است که مرد عادل در آن می‌دود و ایمن می‌باشد.

A tower of strength [is] the name of Jehovah, Into it the righteous runneth, and is set on high.

۱۱ 11 توانگری شخص دولتمند شهر محکم اواست، و در تصور وی مثل حصار بلند است.

The wealth of the rich [is] the city of his strength, And as a wall set on high in his own imagination.

۱۲ 12 پیش از شکستگی، دل انسان متکبرمی گردد، و تواضع مقدمه عزت است.

Before destruction the heart of man is high, And before honour [is] humility.

۱۳ 13 هر‌که سخنی را قبل از شنیدنش جواب دهد برای وی حماقت و عار می‌باشد.

Whoso is answering a matter before he heareth, Folly it is to him and shame.

۱۴ 14 روح انسان بیماری او را متحمل می‌شود، اما روح شکسته را کیست که متحمل آن بشود.

The spirit of a man sustaineth his sickness, And a smitten spirit who doth bear?

۱۵ 15 دل مرد فهیم معرفت را تحصیل می‌کند، وگوش حکیمان معرفت را می‌طلبد.

The heart of the intelligent getteth knowledge, And the ear of the wise seeketh knowledge.

۱۶ 16 هدیه شخص، از برایش وسعت پیدامی کند و او را به حضور بزرگان می‌رساند.

The gift of a man maketh room for him, And before the great it leadeth him.

۱۷ 17 هر‌که در دعوی خود اول آید صادق می‌نماید، اما حریفش می‌آید و او را می‌آزماید.

Righteous [is] the first in his own cause, His neighbour cometh and hath searched him.

۱۸ 18 قرعه نزاعها را ساکت می‌نماید و زورآوران را از هم جدا می‌کند.

The lot causeth contentions to cease, And between the mighty it separateth.

۱۹ 19 برادر رنجیده از شهر قوی سختتر است، ومنازعت با او مثل پشت بندهای قصر است.

A brother transgressed against is as a strong city, And contentions as the bar of a palace.

۲۰ 20 دل آدمی از میوه دهانش پر می‌شود و ازمحصول لبهایش، سیر می‌گردد.

From the fruit of a man's mouth is his belly satisfied, [From the] increase of his lips he is satisfied.

۲۱ 21 موت و حیات در قدرت زبان است، و آنانی که آن را دوست می‌دارند میوه‌اش را خواهندخورد.

Death and life [are] in the power of the tongue, And those loving it eat its fruit.

۲۲ 22 هر‌که زوجه‌ای یابد چیز نیکو یافته است، ورضامندی خداوند را تحصیل کرده است.

[Whoso] hath found a wife hath found good, And bringeth out good-will from Jehovah.

۲۳ 23 مرد فقیر به تضرع تکلم می‌کند، اما شخص دولتمند به سختی جواب می‌دهد.

[With] supplications doth the poor speak, And the rich answereth fierce things.

۲۴ 24 کسی‌که دوستان بسیار دارد خویشتن راهلاک می‌کند، اما دوستی هست که از برادرچسبنده تر می‌باشد.

A man with friends [is] to show himself friendly, And there is a lover adhering more than a brother!