امثال 14

۱ 1 هر زن حکیم خانه خود را بنا می‌کند، اما زن جاهل آن را با دست خود خراب می‌نماید.

Sage, une femme élève sa maison; insensée, de ses propres mains elle la démolit.

۲ 2 کسی‌که به راستی خود سلوک می‌نماید ازخداوند می‌ترسد، اما کسی‌که در طریق خودکج رفتار است او را تحقیر می‌نماید.

L'homme qui marche dans la droiture, craint l'Éternel; mais, si ses voies se détournent, il Le méprise.

۳ 3 در دهان احمق چوب تکبر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود.

L'insensé a dans sa bouche même la verge de son orgueil; mais par leurs lèvres les sages sont garantis.

۴ 4 جایی که گاو نیست، آخور پاک است، اما ازقوت گاو، محصول زیاد می‌شود.

Où il n'y a pas de bœufs, le grenier est vide; mais la vigueur du taureau donne un gros revenu.

۵ 5 شاهد امین دروغ نمی گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطق می‌کند.

Le témoin véridique ne ment point; mais le faux témoin profère le mensonge.

۶ 6 استهزاکننده حکمت را می‌طلبد و نمی یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است.

Le moqueur cherche la sagesse sans la trouver; mais pour l'intelligent la science est chose facile.

۷ 7 از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت.

Va te placer en face de l'insensé; tu ne pourras découvrir la sagesse sur ses lèvres.

۸ 8 حکمت مرد زیرک این است که راه خود رادرک نماید، اما حماقت احمقان فریب است.

La sagesse du prudent, c'est de faire attention à sa voie; mais la folie des insensés est une duperie.

۹ 9 احمقان به گناه استهزا می‌کنند، اما در میان راستان رضامندی است.

Les insensés se font un jeu du crime; mais parmi les hommes de bien il y a bienveillance.

۱۰ 10 دل شخص تلخی خویشتن را می‌داند، وغریب در خوشی آن مشارکت ندارد.

Le cœur connaît son propre chagrin; et autrui ne saurait entrer en part de sa joie.

۱۱ 11 خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد.

La maison des impies est détruite, et la tente des gens de bien, florissante.

۱۲ 12 راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می‌نماید، اما عاقبت آن، طرق موت است.

Telle voie paraît droite à l'homme, mais elle aboutit au chemin de la mort.

۱۳ 13 هم در لهو و لعب دل غمگین می‌باشد، وعاقبت این خوشی حزن است.

L'on peut, quand on rit, avoir le chagrin dans le cœur; et la joie peut finir en tristesse.

۱۴ 14 کسی‌که در دل مرتد است از راههای خودسیر می‌شود، و مرد صالح به خود سیر است.

Des fruits de sa conduite il sera rassasié celui dont le cœur s'égare, et l'homme de bien, de ce qui lui revient.

۱۵ 15 مرد جاهل هر سخن را باور می‌کند، اما مردزیرک در رفتار خود تامل می‌نماید.

L'inconsidéré ajoute foi à toute parole; le prudent est attentif à ses pas.

۱۶ 16 مرد حکیم می‌ترسد و از بدی اجتناب می‌نماید، اما احمق از غرور خود ایمن می‌باشد.

Le sage est timide, et fuit le mal; mais l'insensé est présomptueux, et plein de sécurité.

۱۷ 17 مرد کج خلق، احمقانه رفتار می‌نماید، و(مردم ) از صاحب سوظن نفرت دارند.

L'homme prompt à s'irriter agit follement; mais l'homme d'intrigue se fait haïr.

۱۸ 18 نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاج زیرکان خواهد بود.

Les insensés sont en possession de la folie; mais les justes ont pour couronne la science.

۱۹ 19 بدکاران در حضور نیکان خم می‌شوند، وشریران نزد دروازه های عادلان می‌ایستند.

Les méchants s'inclinent devant les bons, et les impies, à la porte du juste.

۲۰ 20 همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد، امادوستان شخص دولتمند بسیارند.

A son prochain même le pauvre est odieux; mais ceux qui aiment le riche, sont nombreux.

۲۱ 21 هر‌که همسایه خود را حقیر شمارد گناه می‌ورزد، اما خوشابحال کسی‌که بر فقیران ترحم نماید.

Qui méprise son prochain, pèche: mais heureux qui a pitié des misérables!

۲۲ 22 آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمی شوند، اما برای کسانی که تدبیر نیکو می‌نمایند، رحمت و راستی خواهد بود.

Ceux qui font le mal, ne se fourvoient-ils pas? Mais ceux qui font le bien, trouvent amour et confiance.

۲۳ 23 از هر مشقتی منفعت است، اما کلام لبها به فقر محض می‌انجامد.

Tout labeur donne abondance; mais les discours des lèvres ne mènent qu'à l'indigence.

۲۴ 24 تاج حکیمان دولت ایشان است، اماحماقت احمقان حماقت محض است.

La couronne des sages est leur richesse; la folie des insensés, c'est la folie.

۲۵ 25 شاهد امین جانها را نجات می‌بخشد، اما هرکه به دروغ تنطق می‌کند فریب محض است.

Le témoin véridique est le libérateur des âmes; mais celui qui trompe, souffle le mensonge.

۲۶ 26 در ترس خداوند اعتماد قوی است، وفرزندان او را ملجا خواهد بود.

La crainte de l'Éternel donne une confiance ferme; et pour Ses enfants Il sera un refuge.

۲۷ 27 ترس خداوند چشمه حیات‌است، تا ازدامهای موت اجتناب نمایند.

La crainte de l'Éternel est une source de vie, pour échapper aux lacs de la mort.

۲۸ 28 جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، وشکستگی سلطان از کمی مردم است.

Un peuple nombreux donne au roi sa splendeur; mais le manque d'hommes est la ruine du prince.

۲۹ 29 کسی‌که دیرغضب باشد کثیرالفهم است، وکج خلق حماقت را به نصیب خود می‌برد.

L'homme lent à s'irriter a un grand sens; l'irascible met en vue sa folie.

۳۰ 30 دل آرام حیات بدن است، اما حسدپوسیدگی استخوانها است.

Un cœur sain est la vie du corps; mais l'envie est la carie des os.

۳۱ 31 هر‌که بر فقیر ظلم کند آفریننده خود راحقیر می‌شمارد، و هر‌که بر مسکین ترحم کند اورا تمجید می‌نماید.

Qui opprime les petits, outrage son créateur; mais celui-là l'honore, qui prend pitié des pauvres.

۳۲ 32 شریر از شرارت خود به زیر افکنده می‌شود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد.

Par ses revers l'impie est renversé; mais dans la mort même le juste est plein d'assurance.

۳۳ 33 حکمت در دل مرد فهیم ساکن می‌شود، امادر اندرون جاهلان آشکار می‌گردد.

Dans le cœur sensé la sagesse repose; mais au milieu des fous elle se manifeste.

۳۴ 34 عدالت قوم را رفیع می‌گرداند، اما گناه برای قوم، عار است.

La justice élève une nation, mais le péché est l'opprobre des peuples.

۳۵ 35 رضامندی پادشاه بر خادم عاقل است، اماغضب او بر پست فطرتان.

Le roi donne sa faveur au serviteur entendu, mais au méchant serviteur son courroux.