امثال 10
| امثال سلیمان: پسر حکیم پدر خود رامسرور می‌سازد، اما پسر احمق باعث حزن مادرش می‌شود. | ۱ 1 |
| امثال سلیمان: پسر عاقل پدرش را شاد می‌سازد، اما پسر نادان باعث غم مادرش می‌گردد. |
| گنجهای شرارت منفعت ندارد، اما عدالت از موت رهایی می‌دهد. | ۲ 2 |
| ثروتی که از راه نادرست به دست آمده باشد نفعی به انسان نمی‌رساند، اما درستکاری به او سعادت دائمی می‌بخشد. |
| خداوند جان مرد عادل را نمی گذارد گرسنه بشود، اما آرزوی شریران را باطل می‌سازد. | ۳ 3 |
| خداوند نمی‌گذارد مرد درستکار گرسنگی بکشد و یا مرد شریر به آرزوی خود برسد. |
| کسی‌که به‌دست سست کار می‌کند فقیرمی گردد، اما دست چابک غنی می‌سازد. | ۴ 4 |
| آدمهای تنبل، فقیر می‌شوند، ولی اشخاص کوشا ثروتمند می‌گردند. |
| کسی‌که در تابستان جمع کند پسر عاقل است، اما کسی‌که در موسم حصاد می‌خوابد، پسر شرم‌آورنده است. | ۵ 5 |
| کسی که به موقع محصول خود را برداشت می‌کند عاقل است، اما کسی که موقع برداشت محصول می‌خوابد مایهٔ ننگ است. |
| بر سر عادلان برکت‌ها است، اما ظلم دهان شریران را می‌پوشاند. | ۶ 6 |
| بر سر درستکاران برکت‌هاست، اما وجود بدکاران از ظلم و لعنت پوشیده است. |
| یادگار عادلان مبارک است، اما اسم شریران خواهد گندید. | ۷ 7 |
| نیکان خاطرهٔ خوبی از خود باقی می‌گذارند، اما نام بدکاران به فراموشی سپرده می‌شود. |
| دانادل، احکام را قبول می‌کند، اما احمق پرگو تلف خواهد شد. | ۸ 8 |
| شخص عاقل پند و اندرز را می‌پذیرد، اما نادان یاوه‌گو هلاک می‌شود. |
| کسی‌که به راستی راه رود، در امنیت سالک گردد، و کسی‌که راه خود را کج می‌سازد آشکارخواهد شد. | ۹ 9 |
| قدمهای شخص درستکار ثابت و استوار است، ولی شخص کجرو عاقبت می‌لغزد و می‌افتد. |
| هر‌که چشمک می‌زند الم می‌رساند، امااحمق پرگو تلف می‌شود. | ۱۰ 10 |
| آن که با نیت بد چشمک می‌زند سبب رنجش می‌شود، اما آن که بی‌پرده نکوهش می‌کند باعث صلح می‌شود. |
| دهان عادلان چشمه حیات‌است، اما ظلم دهان شریران را می‌پوشاند. | ۱۱ 11 |
| دهان درستکاران چشمهٔ حیات است، اما دهان شخص بدکار پر از نفرین می‌باشد. |
| بغض نزاعها می‌انگیزاند، اما محبت هر گناه را مستور می‌سازد. | ۱۲ 12 |
| کینه و نفرت باعث نزاع می‌شود، اما محبت گناه دیگران را می‌بخشد. |
| در لبهای فطانت پیشگان حکمت یافت می‌شود، اما چوب به جهت پشت مردناقص العقل است. | ۱۳ 13 |
| اشخاص دانا به خاطر سخنان حکیمانه‌شان مورد ستایش قرار می‌گیرند، اما اشخاص نادان چوب حماقت خود را می‌خورند. |
| حکیمان علم را ذخیره می‌کنند، اما دهان احمق نزدیک به هلاکت است. | ۱۴ 14 |
| در دهان شخص دانا سخنان سنجیده یافت می‌شود، اما آدم نادان نسنجیده سخن می‌گوید و خرابی به بار می‌آورد. |
| اموال دولتمندان شهر حصاردار ایشان می‌باشد، اما بینوایی فقیران هلاکت ایشان است. | ۱۵ 15 |
| ثروت شخص ثروتمند قلعۀ اوست، اما بینوایی شخص فقیر او را از پای درمی‌آورد. |
| عمل مرد عادل مودی به حیات‌است، امامحصول شریر به گناه می‌انجامد. | ۱۶ 16 |
| درآمد شخص درستکار به زندگی او رونق می‌بخشد، اما شخص بدکار درآمد خود را در راههای گناه‌آلود بر باد می‌دهد. |
| کسی‌که تادیب را نگاه دارد در طریق حیات‌است، اما کسی‌که تنبیه را ترک نماید گمراه می‌شود. | ۱۷ 17 |
| کسی که تأدیب را می‌پذیرد در راه حیات گام برمی‌دارد، اما کسی که نمی‌خواهد اصلاح گردد، به گمراهی کشیده می‌شود. |
| کسی‌که بغض را می‌پوشاند دروغگومی باشد. کسی‌که بهتان را شیوع دهد احمق است. | ۱۸ 18 |
| کسی که کینه‌اش را پنهان می‌کند آدم نادرستی است. شخصی که شایعات بی‌اساس را پخش می‌کند نادان است. |
| کثرت کلام از گناه خالی نمی باشد، اما آنکه لبهایش را ضبط نماید عاقل است. | ۱۹ 19 |
| پرحرفی، انسان را به سوی گناه می‌کشاند. عاقل کسی است که زبانش را مهار کند. |
| زبان عادلان نقره خالص است، اما دل شریران لاشی ء می‌باشد. | ۲۰ 20 |
| سخنان عادلان مانند نقره گرانبهاست، اما سخنان بدکاران هیچ ارزشی ندارد. |
| لبهای عادلان بسیاری را رعایت می‌کند، اما احمقان از بی‌عقلی می‌میرند. | ۲۱ 21 |
| سخنان خوب عادلان، دیگران را احیا می‌کند، اما حماقت نادانان باعث مرگ خودشان می‌شود. |
| برکت خداوند دولتمند می‌سازد، و هیچ زحمت بر آن نمی افزاید. | ۲۲ 22 |
| برکت خداوند انسان را ثروتمند می‌سازد بدون اینکه زحمتی برای وی به بار آورد. |
| جاهل در عمل بد اهتزاز دارد، و صاحب فطانت در حکمت. | ۲۳ 23 |
| آدم نادان از عمل بد لذت می‌برد و شخص دانا از حکمت. |
| خوف شریران به ایشان می‌رسد، و آرزوی عادلان به ایشان عطا خواهد شد. | ۲۴ 24 |
| آنچه بدکاران از آن می‌ترسند بر سرشان می‌آید، اما نیکان به آرزوی خود می‌رسند. |
| مثل گذشتن گردباد، شریر نابود می‌شود، امامرد عادل بنیاد جاودانی است. | ۲۵ 25 |
| بلا و مصیبت چون گردباد از راه می‌رسد و بدکاران را با خود می‌برد، اما شخص درستکار مانند صخره، پا برجا می‌ماند. |
| چنانکه سرکه برای دندان و دود برای چشمان است، همچنین است مرد کاهل برای آنانی که او را می‌فرستند. | ۲۶ 26 |
| هرگز از آدم تنبل نخواه برای تو کاری انجام دهد؛ او مثل دودی است که به چشم می‌رود و مانند سرکه‌ای است که دندان را کند می‌کند. |
| ترس خداوند عمر را طویل می‌سازد، اماسالهای شریران کوتاه خواهد شد. | ۲۷ 27 |
| خداترسی سالهای عمر انسان را زیاد می‌کند، اما شرارت از عمر او می‌کاهد. |
| انتظار عادلان شادمانی است، اما امیدشریران ضایع خواهد شد. | ۲۸ 28 |
| امید درستکاران به شادی می‌انجامد، اما امید بدکاران بر باد می‌رود. |
| طریق خداوند به جهت کاملان قلعه است، اما به جهت عاملان شر هلاکت می‌باشد. | ۲۹ 29 |
| خدا برای نیکان قلعه‌ای محافظ است، اما او بدان را هلاک خواهد کرد. |
| مرد عادل هرگز متحرک نخواهد شد، اماشریران در زمین ساکن نخواهند گشت. | ۳۰ 30 |
| درستکاران همیشه از امنیت برخوردار خواهند بود، اما بدکاران بر زمین، زنده نخواهند ماند. |
| دهان صدیقان حکمت را می‌رویاند، امازبان دروغگویان از ریشه‌کنده خواهد شد. | ۳۱ 31 |
| از دهان درستکاران غنچه‌های حکمت می‌شکفد، اما زبان دروغگویان از ریشه کنده خواهد شد. |
| لبهای عادلان به امور مرضیه عارف است، اما دهان شریران پر از دروغ‌ها است. | ۳۲ 32 |
| عادلان همیشه سخنان خوشایند بر زبان می‌آورند، اما دهان بدکاران از سخنان نیشدار پر است. |
