اعداد 20

۱ 1 و تمامی جماعت بنی‌اسرائیل در ماه اول به بیابان صین رسیدند، و قوم درقادش اقامت کردند، و مریم در آنجا وفات یافته، دفن شد.

Israel rangpuinawk Zin praezaek phakhaih khrah to naah, Kadesh ahmuen ah oh o; Miriam loe to ahmuen ah duek moe, aphum o.

۲ 2 و برای جماعت آب نبود. پس بر موسی وهارون جمع شدند.

To ahmuen ah kaminawk naek hanah tui om ai pongah, kaminawk mah Mosi hoi Aaron to zoeh hanah amkhueng o.

۳ 3 و قوم با موسی منازعت کرده، گفتند: «کاش که می‌مردیم وقتی که برادران ما در حضور خداوند مردند!

Kam nawkamyanawk Angraeng hmaa ah duek o naah, kaicae doeh ka duek o nahaeloe hoih han tomah!

۴ 4 و چرا جماعت خداوند را به این بیابان آوردید تا ما و بهایم ما، دراینجا بمیریم؟

Tih hanah kaicae hoi ka pacah o ih moinawk dueksak hanah, Angraeng ih kaminawk hae praezaek ah na caeh hoi haih loe?

۵ 5 و ما را از مصر چرا برآوردید تا مارا به این‌جای بد بیاورید که جای زراعت و انجیرو مو و انار نیست؟ و آب هم نیست که بنوشیم!»

Tih hanah Izip prae thung hoiah nang tacawthaih moe, lawksak han kahoih ai, thaiduet thaih kaom ai, misurkung kaom ai, pomogranat thai doeh kaom ai, naek han tui doeh kaom ai, hae ahmuen kasae ah nang caeh haih loe? tiah kasae pakung o moe, a zoeh o.

۶ 6 و موسی و هارون از حضور جماعت نزد درخیمه اجتماع آمدند، و به روی خود درافتادند، وجلال خداوند بر ایشان ظاهر شد.

Mosi hoi Aaron loe amkhueng kaminawk hmaa hoiah angthawk hoi moe, kahni im thok taengah a caeh hoi pacoengah, long ah akuep hoi; to ah Angraeng lensawkhaih to nihnik khaeah amtueng pae.

۷ 7 و خداوندموسی را خطاب کرده، گفت:

Angraeng mah Mosi khaeah,

۸ 8 «عصا را بگیر و توو برادرت هارون جماعت را جمع کرده، در نظرایشان به این صخره بگویید که آب خود را بدهد، پس آب را برای ایشان از صخره بیرون آورده، جماعت و بهایم ایشان را خواهی نوشانید.»

cunghet to la ah loe nam nawk Aaron hoi nawnto kaminawk to amkhuengsak ah; nihcae hmaa ah kaom lungsong khaeah lok to thui ah; lungsong thung hoiah tui to tacawt tih, lungsong thung hoi tacawt tui to kaminawk khaeah sin paeh loe, kaminawk hoi moinawk to naesak ah, tiah a naa.

۹ 9 پس موسی عصا را از حضور خداوند، چنانکه او را فرموده بود، گرفت.

Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Mosi mah Angraeng hmaa ih cunghet to lak.

۱۰ 10 و موسی وهارون، جماعت را پیش صخره جمع کردند، و به ایشان گفت: «ای مفسدان بشنوید، آیا از این صخره آب برای شما بیرون آوریم؟»

Mosi hoi Aaron mah kaminawk to lungsong hmaa ah nawnto amkhuengsak; Mosi mah nihcae khaeah, Nangcae lok aek karah kaminawk, vaihi tahngai oh; hae lungsong thung hoiah nangcae han tui kang tacawt hoi sak han, tiah a naa.

۱۱ 11 و موسی دست خود را بلند کرده، صخره را دو مرتبه باعصای خود زد و آب بسیار بیرون آمد که جماعت و بهایم ایشان نوشیدند.

To naah Mosi mah ban payangh moe, a cunghet hoiah lungsong to vai hnetto boh; to naah pop parai tui to tacawt, kaminawk hoi a tawnh o ih moinawk mah tui to naek o.

۱۲ 12 و خداوند به موسی و هارون گفت: «چونکه مرا تصدیق ننمودید تا مرا در نظر بنی‌اسرائیل تقدیس نمایید، لهذا شما این جماعت را به زمینی که به ایشان داده‌ام داخل نخواهید ساخت.»

Toe Angraeng mah Mosi hoi Aaron khaeah, Nanghnik loe, Israel kaminawk hmaa ah Ka ciimcaihaih amtuengsak hanah kai nang tang hoi ai pongah, nihcae khaeah ka paek ih prae thungah hae kaminawk hae na caeh hoi haih thai mak ai, tiah a naa.

۱۳ 13 این است آب مریبه‌جایی که بنی‌اسرائیل با خداوندمخاصمه کردند، و او خود را در میان ایشان تقدیس نمود.

Israel kaminawk mah to ahmuen ah Angraeng ih lok aek o cadoeh, Angraeng mah nihcae khaeah a ciimcaihaih amtuengsak pongah, to ih tui to Meribah, tiah kawk o.

۱۴ 14 و موسی، رسولان از قادش نزد ملک ادوم فرستاد که «برادر تو اسرائیل چنین می‌گوید: که تمامی مشقتی را که بر ما واقع شده است، تومی دانی.

Mosi mah Kadesh ahmuen hoiah Edom siangpahrang khaeah laicaehnawk to patoeh moe, Nam nawk Israel mah, Kaicae nuiah angzo raihaihnawk to na panoek boih boeh.

۱۵ 15 که پدران ما به مصر فرود آمدند ومدت مدیدی در مصر ساکن می‌بودیم، و مصریان با ما و با پدران ما، بد سلوکی نمودند.

Kaicae ampanawk loe Izip prae ah caeh o tathuk moe, to ah saning sawk parai ah khosak o; Izip kaminawk mah kaicae hoi kaicae ampanawk to pacaekthlaek o;

۱۶ 16 و چون نزد خداوند فریاد برآوردیم، او آواز ما را شنیده، فرشته‌ای فرستاد و ما را از مصر بیرون آورد. واینک ما در قادش هستیم، شهری که در آخرحدود توست.

Toe Angraeng khaeah ka qah o naah, anih mah kaicae qahhaih lok to tahngaih pae, angmah ih van kami to patoeh moe, Izip prae thung hoiah loisak; khenah, kaicae loe vaihi nangcae ramri taeng, Kadesh ahmuen ah ka oh o.

۱۷ 17 تمنا اینکه از زمین تو بگذریم، از مزرعه و تاکستان نخواهیم گذشت، و آب ازچاهها نخواهیم نوشید، بلکه از شاهراه‌ها خواهیم رفت، و تا از حدود تو نگذشته باشیم، به طرف راست یا چپ انحراف نخواهیم کرد.»

Kaicae hae na prae thung hoiah na caehsak raeh; nangcae ih lawk ah maw, to tih ai boeh loe misur takha thungah maw ka caeh o mak ai; na tuipuek tui doeh ka nae o mak ai; Siangpahrang ih Manglaih Lampui hoiah ni ka caeh o han; na prae ka poeng o ai karoek to, banqoi bantang kam khraeng o mak ai, tiah a naa o.

۱۸ 18 ادوم وی را گفت: «از من نخواهی گذشت والا به مقابله تو با شمشیر بیرون خواهم آمد.»

Toe Edom mah anih khaeah, Hae ahmuen hoiah angzo o hmah; nang zoh o nahaeloe, sumsen hoiah kang takroek o han, tiah a naa.

۱۹ 19 بنی‌اسرائیل در جواب وی گفتند: «از راههای عام خواهیم رفت و هرگاه من و مواشیم از آب توبنوشیم قیمت آن را خواهم داد، فقط بر پایهای خود می‌گذرم و بس.»

Israel kaminawk mah anih khaeah, Lampui hoiah ni ka caeh o han; kaicae mah maw, ka tawnh o ih moi mah maw, na tui to nae moeng nahaeloe, atho kang rong o han hmang; tidoeh ka sah o mak ai, khok hoi khue ni ka caeh o han, tiah a naa.

۲۰ 20 گفت: «نخواهی گذشت.» و ادوم با خلق بسیار و دست قوی به مقابله ایشان بیرون آمد.

Toe nihcae mah, Hae ahmuen hoiah na caeh o mak ai, tiah a naa o let bae. Edom loe nihcae tuk hanah thacak pop parai kaminawk hoiah angzoh o.

۲۱ 21 بدینطور ادوم راضی نشد که اسرائیل را از حدود خود راه دهد، پس اسرائیل از طرف او رو گردانید.

Edom mah Israel caehhaih loklam to pahoe pae ai pongah, Isarael kaminawk loe amlaem o let.

۲۲ 22 پس تمامی جماعت بنی‌اسرائیل از قادش کوچ کرده، به کوه هور رسیدند.

Israel kaminawk loe Kadesh ahmuen hoiah angqoi o boih moe, Hor mae ah caeh o.

۲۳ 23 و خداوندموسی و هارون را در کوه هور نزد سرحد زمین ادوم خطاب کرده، گفت:

Edom prae ramri, Hor mae ah Angraeng mah Mosi hoi Aaron khaeah,

۲۴ 24 «هارون به قوم خودخواهد پیوست، زیرا چونکه شما نزد آب مریبه از قول من عصیان ورزیدید، از این جهت او به زمینی که به بنی‌اسرائیل دادم، داخل نخواهد شد.

Aaron loe angmah ih kaminawk khaeah la tih boeh; Meribah ahmuen ih tui kawng pongah ka thuih ih lok to nang aek hoi pongah, Aaron loe Israel kaminawk khaeah ka paek ih prae thungah akun mak ai.

۲۵ 25 پس هارون و پسرش العازار را برداشته، ایشان را به فراز کوه هور بیاور.

Aaron hoi a capa Eleazar to kawk ah loe, Hor mae ah caeh haih ah;

۲۶ 26 و لباس هارون رابیرون کرده، بر پسرش العازار بپوشان، و هارون درآنجا وفات یافته، به قوم خود خواهد پیوست.»

Aaron ih khukbuennawk to khring paeh loe, a capa Eleazar to angkhuksak ah; Aaron loe angmah ih kaminawk khaeah la ueloe, to ah dueh tih boeh, tiah a naa.

۲۷ 27 پس موسی به طوری که خداوند او را امرفرموده بود، عمل نموده، ایشان درنظر تمامی جماعت به فراز کوه هور برآمدند.

Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Mosi mah sak; nihcae loe rangpui kaminawk mikhnuk ah Hor mae ah dawh o.

۲۸ 28 و موسی لباس هارون را بیرون کرده، به پسرش العازارپوشانید. و هارون در آنجا بر قله کوه وفات یافت، و موسی و العازار از کوه فرود آمدند.

Mosi mah Aaron ih khukbuennawk to khring pae moe, a capa Eleazar to angkhuksak; Aaron loe mae nuiah duek; to pacoengah Mosi hoi Eleazar loe mae nui hoiah anghum hoi tathuk.

۲۹ 29 و چون تمامی جماعت دیدند که هارون مرد، جمیع خاندان اسرائیل برای هارون سی روز ماتم گرفتند.

Aaron duek boeh, tito kaminawk mah panoek o naah, Israel imthung takoh boih mah Aaron hanah ni qui thumto thung palungset o haih.