اعداد 12

۱ 1 و مریم و هارون درباره زن حبشی که موسی گرفته بود، بر او شکایت آوردند، زیرا زن حبشی گرفته بود.

And Miriam and Aaron spoke against Moses because of the Ethiopian woman whom he had taken; for he had taken a Cushite as wife.

۲ 2 و گفتند: «آیا خداوندبا موسی به تنهایی تکلم نموده است، مگر به ما نیزتکلم ننموده؟» و خداوند این را شنید.

And they said, Has Jehovah indeed spoken only to Moses? has he not spoken also to us? And Jehovah heard it.

۳ 3 و موسی مرد بسیار حلیم بود، بیشتر از جمیع مردمانی که در روی زمینند.

But the man Moses was very meek, above all men that were upon the face of the earth.

۴ 4 در ساعت خداوند به موسی و هارون و مریم گفت: «شما هر سه نزد خیمه اجتماع بیرون آیید.» و هر سه بیرون آمدند.

Then Jehovah spoke suddenly to Moses, and to Aaron, and to Miriam, Come out ye three unto the tent of meeting. And they went out, they three.

۵ 5 و خداوند در ستون ابرنازل شده، به در خیمه ایستاد، و هارون و مریم راخوانده، ایشان هر دو بیرون آمدند.

And Jehovah came down in the pillar of the cloud, and stood at the entrance of the tent, and called Aaron and Miriam; and they both came forth.

۶ 6 و او گفت: «الان سخنان مرا بشنوید: اگر در میان شما نبی‌ای باشد، من که یهوه هستم، خود را در رویا بر اوظاهر می‌کنم و در خواب به او سخن می‌گویم.

And he said, Hear now my words: If there be a prophet among you, I Jehovah will make myself known to him in a vision, I will speak to him in a dream.

۷ 7 اما بنده من موسی چنین نیست. او در تمامی خانه من امین است.

Not so my servant Moses: he is faithful in all my house.

۸ 8 با وی روبرو و آشکارا و نه در رمزها سخن می‌گویم، و شبیه خداوند رامعاینه می‌بیند، پس چرا نترسیدید که بر بنده من موسی شکایت آوردید؟»

Mouth to mouth do I speak to him openly, and not in riddles; and the form of Jehovah doth he behold. Why then were ye not afraid to speak against my servant, against Moses?

۹ 9 و غضب خداوند برایشان افروخته شده، برفت.

And the anger of Jehovah was kindled against them, and he went away;

۱۰ 10 و چون ابر از روی خیمه برخاست، اینک مریم مثل برف مبروص بود، و هارون بر مریم نگاه کرد و اینک مبروص بود.

and the cloud departed from off the tent. And behold, Miriam was leprous as snow; and Aaron turned toward Miriam, and behold, she was leprous.

۱۱ 11 و هارون به موسی گفت: «وای‌ای آقایم بار این گناه را بر ما مگذار زیرا که حماقت کرده، گناه ورزیده‌ایم.

Then Aaron said to Moses, Alas, my lord, I beseech thee, lay not this sin upon us, wherein we have been foolish, and have sinned!

۱۲ 12 و او مثل میته‌ای نباشد که چون از رحم مادرش بیرون آید، نصف بدنش پوسیده باشد.»

Let her not be as one stillborn, half of whose flesh is consumed when he comes out of his mother's womb.

۱۳ 13 پس موسی نزد خداوند استغاثه کرده، گفت: «ای خدا او را شفا بده!»

And Moses cried to Jehovah, saying, O God, heal her, I beseech thee!

۱۴ 14 خداوند به موسی گفت: «اگر پدرش به روی وی فقط آب دهان می‌انداخت، آیا هفت روز خجل نمی شد؟ پس هفت روز بیرون لشکرگاه محبوس بشود، وبعد از آن داخل شود.»

And Jehovah said to Moses, But had her father anyways spat in her face, should she not be shamed seven days? She shall be shut outside the camp seven days, and afterwards she shall be received in [again].

۱۵ 15 پس مریم هفت روزبیرون لشکرگاه محبوس ماند، و تا داخل شدن مریم، قوم کوچ نکردند.

And Miriam was shut outside the camp seven days; and the people did not journey till Miriam was received in [again].

۱۶ 16 و بعد از آن، قوم از حضیروت کوچ کرده، در صحرای فاران اردو زدند.

And afterwards the people journeyed from Hazeroth, and encamped in the wilderness of Paran.