نحمیا 10
| و کسانی که آن را مهر کردند اینانند: نحمیای ترشاتا ابن حکلیا و صدقیا. | ۱ 1 |
Und auf der untersiegelten Schrift standen die Namen: Nehemia, der Tirsatha, der Sohn Hakaljas, und Zidkija. -
| وسرایا و عزریا و ارمیا. | ۲ 2 |
Seraja, Asarja, Jeremia,
| و فشحور و امریا و ملکیا. | ۳ 3 |
Paschchur, Amarja, Malkija,
| و حطوش و شبنیا و ملوک. | ۴ 4 |
Hattusch, Schebanja, Malluk,
| و حاریم ومریموت و عوبدیا. | ۵ 5 |
Harim, Meremoth, Obadja,
| و دانیال و جنتون و باروک. | ۶ 6 |
Daniel, Ginnethon, Baruk,
| و مشلام و ابیا و میامین. | ۷ 7 |
Meschullam, Abija, Mijamin,
| و معزیا و بلجای وشمعیا، اینها کاهنان بودند. | ۸ 8 |
Maasja, Bilgai, Schemaja; das waren die Priester. -
| و اما لاویان: یشوع بن ازنیا و بنوی از پسران حیناداد و قدمیئیل. | ۹ 9 |
Und die Leviten, nämlich Jeschua, der Sohn Asanjas, Binnui, von den Söhnen Henadads, Kadmiel;
| وبرادران ایشان شبنیا و هودیا و قلیطا و فلایا وحانان. | ۱۰ 10 |
und ihre Brüder: Schebanja, Hodija, Kelita, Pelaja, Hanan,
| و میخا و رحوب و حشبیا. | ۱۱ 11 |
Micha, Rechob, Haschabja,
| و زکور وشربیا و شبنیا. | ۱۲ 12 |
Sakkur, Scherebja, Schebanja,
| و هودیا و بانی و بنینو. | ۱۳ 13 |
Hodija, Bani, Beninu. -
| وسروران قوم فرعوش و فحت موآب و عیلام وزتو و بانی. | ۱۴ 14 |
Die Häupter des Volkes: Parhosch, Pachath-Moab, Elam, Sattu, Bani,
| و بنی و عزجد و بابای. | ۱۵ 15 |
Bunni, Asgad, Bebai,
| و ادونیا وبغوای و عودین. | ۱۶ 16 |
Adonija, Bigwai, Adin,
| و عاطیر و حزقیا و عزور. | ۱۷ 17 |
Ater, Hiskija, Assur,
| وهودیا و حاشوم و بیصای. | ۱۸ 18 |
Hodija, Haschum, Bezai,
| و حاریف وعناتوت و نیبای. | ۱۹ 19 |
Hariph, Anathoth, Nobai, [Nach and. Lesart: Nibai]
| و مجفیعاش و مشلام وحزیر. | ۲۰ 20 |
Magpiasch, Meschullam, Hesir,
| و مشیزبئیل و صادوق و یدوع. | ۲۱ 21 |
Meschesabeel, Zadok, Jaddua,
| وفلطیا و حانان و عنایا. | ۲۲ 22 |
Pelatja, Hanan, Anaja,
| و هوشع و حننیا وحشوب. | ۲۳ 23 |
Hoschea, Hananja, Haschub,
| و هلوحیش و فلحا و شوبیق. | ۲۴ 24 |
Hallochesch, Pilcha, Schobek,
| ورحوم و حشبنا و معسیا. | ۲۵ 25 |
Rechum, Haschabna, Maaseja,
| و اخیا و حانان وعانان. | ۲۶ 26 |
und Achija, Hanan, Anan,
| و ملوک و حاریم و بعنه. | ۲۷ 27 |
Malluk, Harim, Baana.
| «و سایر قوم و کاهنان و لاویان و دربانان ومغنیان و نتینیم و همه کسانی که خویشتن را ازاهالی کشورها به تورات خدا جدا ساخته بودند با زنان و پسران و دختران خود و همه صاحبان معرفت و فطانت، | ۲۸ 28 |
Und das übrige Volk, die Priester, die Leviten, die Torhüter, die Sänger, die Nethinim, und alle, welche sich von den Völkern der Länder zu dem Gesetz Gottes abgesondert hatten, ihre Weiber, ihre Söhne und ihre Töchter, alle, die Erkenntnis und Einsicht hatten,
| به برادران و بزرگان خویش ملصق شدند و لعنت و قسم بر خود نهادند که به تورات خدا که به واسطه موسی بنده خدا داده شده بود، سلوک نمایند و تمامی اوامر یهوه خداوند ما و احکام و فرایض او را نگاه دارند و به عمل آورند. | ۲۹ 29 |
schlossen sich ihren Brüdern, den Vornehmen unter ihnen, an und traten in Eid und Schwur, nach dem Gesetz Gottes, welches durch Mose, den Knecht Gottes, gegeben worden ist, zu wandeln und alle Gebote Jehovas, unseres Herrn, und seine Rechte und seine Satzungen zu beobachten und zu tun;
| و اینکه دختران خود را به اهل زمین ندهیم و دختران ایشان را برای پسران خودنگیریم. | ۳۰ 30 |
und daß wir unsere Töchter den Völkern des Landes nicht geben, noch ihre Töchter für unsere Söhne nehmen wollten;
| و اگر اهل زمین در روز سبت، متاع یاهر گونه آذوقه به جهت فروختن بیاورند، آنها را ازایشان در روزهای سبت و روزهای مقدس نخریم و (حاصل ) سال هفتمین و مطالبه هر قرض راترک نماییم. | ۳۱ 31 |
und daß, wenn die Völker des Landes am Sabbathtage Waren und allerlei Getreide zum Verkauf brächten, wir es ihnen am Sabbath oder an einem anderen heiligen Tage nicht abnehmen wollten; und daß wir im siebten Jahre das Land brach liegen lassen und auf das Darlehn einer jeden Hand verzichten wollten. [W. und daß wir das siebte Jahr und das Darlehn einer jeden Hand liegen lassen wollten. Vergl. 2. Mose 23,11; 5. Mose 15, 1. 2]
| و بر خود فرایض قرار دادیم که یک ثلث مثقال در هر سال، بر خویشتن لازم دانیم به جهت خدمت خانه خدای ما. | ۳۲ 32 |
Und wir verpflichteten uns dazu, [W. und wir setzten uns Gebote fest] uns den dritten Teil eines Sekels im Jahre für den Dienst des Hauses unseres Gottes aufzuerlegen:
| برای نان تقدمه و هدیه آردی دایمی و قربانی سوختنی دایمی در سبت‌ها و هلالها و مواسم و به جهت موقوفات و قربانی های گناه تا کفاره به جهت اسرائیل بشود و برای تمامی کارهای خانه خدای ما. | ۳۳ 33 |
für das Schichtbrot und das beständige Speisopfer, und für das beständige Brandopfer und für dasjenige der Sabbathe und der Neumonde, [Vergl. 4. Mose 28,9-15] für die Feste [S. die Anm. zu 3. Mose 23,2] und für die heiligen [O. geheiligten] Dinge und für die Sündopfer, um Sühnung zu tun für Israel, und für alles Werk des Hauses unseres Gottes.
| و ما کاهنان و لاویان و قوم، قرعه برای هدیه هیزم انداختیم، تا آن را به خانه خدای خودبرحسب خاندانهای آبای خویش، هر سال به وقتهای معین بیاوریم تا بر مذبح یهوه خدای ماموافق آنچه در تورات نوشته است سوخته شود. | ۳۴ 34 |
Und wir, die Priester, die Leviten und das Volk, warfen Lose über die Holzspende, um sie [Eig. es, d. h. das Holz] zum Hause unseres Gottes zu bringen, nach unseren Vaterhäusern, zu bestimmten Zeiten, Jahr für Jahr, zum Verbrennen auf dem Altar Jehovas, unseres Gottes, wie es in dem Gesetz vorgeschrieben ist.
| و تا آنکه نوبرهای زمین خود و نوبرهای همه میوه هر گونه درخت را سال به سال به خانه خداوند بیاوریم. | ۳۵ 35 |
Und wir verpflichteten uns, die Erstlinge unseres Landes und die Erstlinge aller Früchte von allerlei Bäumen Jahr für Jahr zum Hause Jehovas zu bringen,
| و تا اینکه نخست زاده های پسران و حیوانات خود را موافق آنچه در تورات نوشته شده است و نخست زاده های گاوان و گوسفندان خود را به خانه خدای خویش، برای کاهنانی که در خانه خدای ما خدمت می‌کنندبیاوریم. | ۳۶ 36 |
und die Erstgeborenen unserer Söhne und unseres Viehes, wie es in dem Gesetz vorgeschrieben ist; und die Erstgeborenen unserer Rinder und unseres Kleinviehes zum Hause unseres Gottes zu den Priestern zu bringen, welche den Dienst verrichten im Hause unseres Gottes.
| و نیز نوبر خمیر خود را و هدایای افراشتنی خویش را و میوه هر گونه درخت وعصیر انگور و روغن زیتون را برای کاهنان به حجره های خانه خدای خود و عشر زمین خویش را به جهت لاویان بیاوریم، زیرا که لاویان عشر رادر جمیع شهرهای زراعتی ما می‌گیرند. | ۳۷ 37 |
Und den Erstling unseres Schrotmehls und unsere Hebopfer, und die Früchte von allerlei Bäumen, Most und Öl wollen wir den Priestern bringen in die Zellen des Hauses unseres Gottes; und den Zehnten unseres Landes den Leviten. Denn sie, die Leviten, sind es, welche den Zehnten erheben in allen Städten unseres Ackerbaues;
| وهنگامی که لاویان عشر می‌گیرند، کاهنی ازپسران هارون همراه ایشان باشد و لاویان عشرعشرها را به خانه خدای ما به حجره های بیت‌المال بیاورند. | ۳۸ 38 |
und der Priester, der Sohn Aarons, soll bei den Leviten sein, wenn die Leviten den Zehnten erheben. Und die Leviten sollen den Zehnten vom Zehnten zum Hause unseres Gottes hinaufbringen, in die Zellen des Schatzhauses.
| زیرا که بنی‌اسرائیل وبنی لاوی هدایای افراشتنی غله و عصیر انگور وروغن زیتون را به حجره‌ها می‌بایست بیاورند، جایی که آلات قدس و کاهنانی که خدمت می‌کنند و دربانان و مغنیان حاضر می‌باشند، پس خانه خدای خود را ترک نخواهیم کرد.» | ۳۹ 39 |
Denn in die Zellen sollen die Kinder Israel und die Kinder Levi das Hebopfer vom Getreide, vom Most und Öl bringen; denn dort sind die heiligen Geräte und die Priester, welche den Dienst verrichten, und die Torhüter und die Sänger. Und so wollen wir das Haus unseres Gottes nicht verlassen.
