متّی 7
| «حکم مکنید تا بر شما حکم نشود. | ۱ 1 |
“No juzguéis, para que no seáis juzgados.
| زیرابدان طریقی که حکم کنید بر شما نیز حکم خواهد شد و بدان پیمانه‌ای که پیمایید برای شماخواهند پیمود. | ۲ 2 |
Porque el juicio que vosotros hacéis, se aplicará a vosotros, y la medida que usáis, se usará para vosotros.
| و چون است که خس را درچشم برادر خود می‌بینی و چوبی را که چشم خود داری نمی یابی؟ | ۳ 3 |
¿Por qué ves la pajuela que está en el ojo de tu hermano, y no reparas en la viga que está en tu ojo?
| یا چگونه به برادر خودمی گویی “اجازت ده تا خس را از چشمت بیرون کنم “و اینک چوب در چشم تو است؟ | ۴ 4 |
¿O cómo puedes decir a tu hermano: “Déjame quitar la pajuela de tu ojo”, mientras hay una viga en el tuyo?
| ای ریاکار، اول چوب را از چشم خود بیرون کن، آنگاه نیک خواهی دید تا خس را از چشم برادرت بیرون کنی! | ۵ 5 |
Hipócrita, quita primero la viga de tu ojo, y entonces verás bien para sacar la pajuela del ojo de tu hermano”.
| «آنچه مقدس است، به سگان مدهید و نه مرواریدهای خود را پیش گرازان اندازید، مباداآنها را پایمال کنند و برگشته، شما را بدرند. | ۶ 6 |
“No deis a los perros lo que es santo y no echéis vuestras perlas ante los puercos, no sea que las pisoteen con sus pies, y después, volviéndose, os despedacen”.
| «سوال کنید که به شما داده خواهد شد؛ بطلبید که خواهید یافت؛ بکوبید که برای شما بازکرده خواهد شد. | ۷ 7 |
“Pedid y se os dará; buscad y encontraréis; golpead y se os abrirá.
| زیرا هر‌که سوال کند، یابد وکسی‌که بطلبد دریافت کند و هر‌که بکوبد برای اوگشاده خواهد شد. | ۸ 8 |
Porque todo el que pide obtiene; y el que busca encuentra; y al que golpea, se le abre.
| و کدام آدمی است از شما که پسرش نانی از او خواهد و سنگی بدو دهد؟ | ۹ 9 |
¿O hay acaso entre vosotros algún hombre que al hijo que le pide pan, le dé una piedra;
| یااگر ماهی خواهد ماری بدو بخشد؟ | ۱۰ 10 |
O si le pide un pescado, le dé una serpiente?
| پس هرگاه شما که شریر هستید، دادن بخشش های نیکو را به اولاد خود می‌دانید، چقدر زیاده پدر شما که درآسمان است چیزهای نیکو را به آنانی که از اوسوال می‌کنند خواهد بخشید! | ۱۱ 11 |
Si, pues, vosotros, que sois malos, sabéis dar a vuestros hijos cosas buenas, ¡cuánto más vuestro Padre celestial dará cosas buenas a los que le pidan!
| لهذا آنچه خواهید که مردم به شما کنند، شما نیز بدیشان همچنان کنید، زیرا این است تورات و صحف انبیا. | ۱۲ 12 |
Así que, todo cuanto queréis que los hombres os hagan, hacedlo también vosotros a ellos; esta es la Ley y los Profetas”.
| «از در تنگ داخل شوید. زیرا فراخ است آن در و وسیع است آن طریقی که مودی به هلاکت است و آنانی که بدان داخل می‌شوندبسیارند. | ۱۳ 13 |
“Entrad por la puerta estrecha, porque ancha es la puerta y espacioso el camino que lleva a la perdición y muchos son los que entran por él.
| زیرا تنگ است آن در و دشوار است آن طریقی که مودی به حیات‌است و یابندگان آن کمند. | ۱۴ 14 |
Porque angosta es la puerta y estrecho el camino que lleva a la vida, y pocos son los que lo encuentran”.
| «اما از انبیای کذبه احتراز کنید، که به لباس میشها نزد شما می‌آیند ولی در باطن، گرگان درنده می‌باشند. | ۱۵ 15 |
“Guardaos de los falsos profetas, los cuales vienen a vosotros disfrazados de ovejas, mas por dentro son lobos rapaces.
| ایشان را از میوه های ایشان خواهید شناخت. آیا انگور را از خار و انجیر را ازخس می‌چینند؟ | ۱۶ 16 |
Los conoceréis por sus frutos. ¿Acaso se recogen uvas de los espinos o higos de los abrojos?
| همچنین هر درخت نیکو، میوه نیکو می‌آورد و درخت بد، میوه بد می‌آورد. | ۱۷ 17 |
Asimismo todo árbol bueno da frutos sanos, y todo árbol malo da frutos malos.
| نمی تواند درخت خوب میوه بد آورد، و نه درخت بد میوه نیکو آورد. | ۱۸ 18 |
Un árbol bueno no puede llevar frutos malos, ni un árbol malo frutos buenos.
| هر درختی که میوه نیکو نیاورد، بریده و در آتش افکنده شود. | ۱۹ 19 |
Todo árbol que no produce buen fruto, es cortado y echado al fuego.
| لهذا از میوه های ایشان، ایشان را خواهیدشناخت. | ۲۰ 20 |
De modo que por sus frutos los conoceréis”.
| «نه هر‌که مرا “خداوند، خداوند” گویدداخل ملکوت آسمان گردد، بلکه آنکه اراده پدرمرا که در آسمان است به‌جا آورد. | ۲۱ 21 |
“No todo el que me dice: “Señor, Señor”, entrará en el reino de los cielos, sino el que hace la voluntad de mi Padre celestial.
| بسا در آن روز مرا خواهند گفت: “خداوندا، خداوندا، آیا به نام تو نبوت ننمودیم و به اسم تو دیوها را اخراج نکردیم و به نام تو معجزات بسیار ظاهرنساختیم؟” | ۲۲ 22 |
Muchos me dirán en aquel día: “Señor, Señor, ¿no profetizamos en tu nombre, y en tu nombre lanzamos demonios, y en tu nombre hicimos cantidad de prodigios?”
| آنگاه به ایشان صریح خواهم گفت که “هرگز شما را نشناختم! ای بدکاران از من دور شوید!” | ۲۳ 23 |
Entonces les declararé: “Jamás os conocí. ¡Alejaos de Mí, obradores de iniquidad!”.
| «پس هر‌که این سخنان مرا بشنود و آنها رابه‌جا آرد، او را به مردی دانا تشبیه می‌کنم که خانه خود را بر سنگ بنا کرد. | ۲۴ 24 |
Así pues, todo el que oye estas palabras mías y las pone en práctica, se asemejará a un varón sensato que ha edificado su casa sobre la roca:
| و باران باریده، سیلابهاروان گردید و بادها وزیده، بدان خانه زورآور شدو خراب نگردید زیرا که بر سنگ بنا شده بود. | ۲۵ 25 |
Las lluvias cayeron, los torrentes vinieron, los vientos soplaron y se arrojaron contra aquella casa, pero ella no cayó, porque estaba fundada sobre la roca.
| وهر‌که این سخنان مرا شنیده، به آنها عمل نکرد، به مردی نادان ماند که خانه خود را بر ریگ بنا نهاد. | ۲۶ 26 |
Y todo el que oye estas palabras mías y no las pone en práctica, se asemejará a un varón insensato que ha edificado su casa sobre la arena:
| و باران باریده، سیلابها جاری شد و بادهاوزیده، بدان خانه زور آورد و خراب گردید وخرابی آن عظیم بود.» | ۲۷ 27 |
Las lluvias cayeron, los torrentes vinieron, los vientos soplaron y se arrojaron contra aquella casa, y cayó, y su ruina fue grande”.
| و چون عیسی این سخنان را ختم کرد آن گروه از تعلیم او در حیرت افتادند، | ۲۸ 28 |
Y sucedió que, cuando Jesús hubo acabado este discurso, las multitudes estaban poseídas de admiración por su doctrina;
| زیرا که ایشان را چون صاحب قدرت تعلیم می‌داد و نه مثل کاتبان. | ۲۹ 29 |
porque les enseñaba como quien tiene autoridad, y no como los escribas de ellos.
