متّی 25
| «در آن زمان ملکوت آسمان مثل ده باکره خواهد بود که مشعلهای خود رابرداشته، به استقبال داماد بیرون رفتند. | ۱ 1 |
Тогда уподобися Царствие Небесное десятим девам, яже прияша светилники своя и изыдоша в сретение жениху:
| و ازایشان پنج دانا و پنج نادان بودند. | ۲ 2 |
пять же бе от них мудры и пять юродивы.
| اما نادانان مشعلهای خود را برداشته، هیچ روغن با خودنبردند. | ۳ 3 |
Юродивыя же, приемшя светилники своя, не взяша с собою елеа:
| لیکن دانایان، روغن در ظروف خود بامشعلهای خویش برداشتند. | ۴ 4 |
мудрыя же прияша елей в сосудех со светилники своими:
| و چون آمدن دامادبطول انجامید، همه پینکی زده، خفتند. | ۵ 5 |
коснящу же жениху, воздремашася вся и спаху.
| و درنصف شب صدایی بلند شد که “اینک دامادمی آید به استقبال وی بشتابید.” | ۶ 6 |
Полунощи же вопль бысть: се, жених грядет, исходите в сретение его.
| پس تمامی آن باکره‌ها برخاسته، مشعلهای خود را اصلاح نمودند. | ۷ 7 |
Тогда восташа вся девы тыя и украсиша светилники своя.
| و نادانان، دانایان را گفتند: “از روغن خود به ما دهید زیرا مشعلهای ما خاموش می‌شود.” | ۸ 8 |
Юродивыя же мудрым реша: дадите нам от елеа вашего, яко светилницы наши угасают.
| اما دانایان در جواب گفتند: “نمی شود، مبادا ما و شما را کفاف ندهد. بلکه نزدفروشندگان رفته، برای خود بخرید.” | ۹ 9 |
Отвещаша же мудрыя, глаголющя: еда како не достанет нам и вам: идите же паче к продающым и купите себе.
| و درحینی که ایشان بجهت خرید می‌رفتند، داماد برسید و آنانی که حاضر بودند، با وی به عروسی داخل شده، در بسته گردید. | ۱۰ 10 |
Идущым же им купити, прииде жених: и готовыя внидоша с ним на браки, и затворены быша двери.
| بعد از آن، باکره های دیگر نیز آمده، گفتند: “خداوندا برای ماباز کن.” | ۱۱ 11 |
Последи же приидоша и прочыя девы, глаголющя: Господи, Господи, отверзи нам.
| او در جواب گفت: “هرآینه به شمامی گویم شما را نمی شناسم.” | ۱۲ 12 |
Он же отвещав рече им: аминь глаголю вам, не вем вас.
| پس بیدار باشیدزیرا که آن روز و ساعت را نمی دانید. | ۱۳ 13 |
Бдите убо, яко не весте дне ни часа, в оньже Сын Человеческий приидет.
| «زیرا چنانکه مردی عازم سفر شده، غلامان خود را طلبید و اموال خود را بدیشان سپرد، | ۱۴ 14 |
Якоже бо человек некий отходя призва своя рабы и предаде им имение свое:
| یکی را پنج قنطار و دیگری را دو وسومی را یک داد؛ هر یک را بحسب استعدادش. و بی‌درنگ متوجه سفر شد. | ۱۵ 15 |
и овому убо даде пять талант, овому же два, овому же един, комуждо противу силы его: и отиде абие.
| پس آنکه پنج قنطار یافته بود، رفته و با آنها تجارت نموده، پنج قنطار دیگر سود کرد. | ۱۶ 16 |
Шед же приемый пять талант, дела в них и сотвори другия пять талант:
| و همچنین صاحب دوقنطار نیز دو قنطار دیگر سود گرفت. | ۱۷ 17 |
такожде и иже два, приобрете и той другая два:
| اما آنکه یک قنطار گرفته بود، رفته زمین را کند و نقد آقای خود را پنهان نمود. | ۱۸ 18 |
приемый же един, шед вкопа (его) в землю и скры сребро господина своего.
| «و بعد از مدت مدیدی، آقای آن غلامان آمده، از ایشان حساب خواست. | ۱۹ 19 |
По мнозе же времени прииде господин раб тех и стязася с ними о словеси.
| پس آنکه پنج قنطار یافته بود، پیش آمده، پنج قنطار دیگرآورده، گفت: خداوندا پنج قنطار به من سپردی، اینک پنج قنطار دیگر سود کردم.” | ۲۰ 20 |
И приступль пять талант приемый, принесе другия пять талант, глаголя: господи, пять талант ми еси предал: се, другия пять талант приобретох ими.
| آقای او به وی گفت: آفرین‌ای غلام نیک متدین! بر چیزهای اندک امین بودی، تو را بر چیزهای بسیار خواهم گماشت. به شادی خداوند خود داخل شو! | ۲۱ 21 |
Рече же ему господь его: добре, рабе благий и верный: о мале был еси верен, над многими тя поставлю: вниди в радость господа твоего.
| وصاحب دو قنطار نیز آمده، گفت: ای آقا دو قنطارتسلیم من نمودی، اینک دو قنطار دیگر سودیافته‌ام. | ۲۲ 22 |
Приступль же и иже два таланта приемый, рече: господи, два таланта ми еси предал: се, другая два таланта приобретох има.
| آقایش وی را گفت: آفرین‌ای غلام نیک متدین! بر چیزهای کم امین بودی، تو را بر چیزهای بسیار می‌گمارم. در خوشی خداوندخود داخل شو! | ۲۳ 23 |
Рече (же) ему господь его: добре, рабе благий и верный: о мале (ми) был еси верен, над многими тя поставлю: вниди в радость господа твоего.
| پس آنکه یک قنطار گرفته بود، پیش آمده، گفت: ای آقا چون تو رامی شناختم که مرد درشت خویی می‌باشی، ازجایی که نکاشته‌ای می‌دروی و از جایی که نیفشانده‌ای جمع می‌کنی، | ۲۴ 24 |
Приступль же и приемый един талант, рече: господи, ведях тя, яко жесток еси человек, жнеши, идеже не сеял еси, и собираеши идеже не расточил еси:
| پس ترسان شده، رفتم و قنطار تو را زیر زمین نهفتم. اینک مال توموجود است. | ۲۵ 25 |
и убоявся, шед скрых талант твой в земли: (и) се, имаши твое.
| آقایش در جواب وی گفت: ای غلام شریر بیکاره! دانسته‌ای که از جایی که نکاشته‌ام میدروم و از مکانی که نپاشیده‌ام، جمع می‌کنم. | ۲۶ 26 |
Отвещав же господь его рече ему: лукавый рабе и ленивый, ведел еси, яко жну идеже не сеях, и собираю идеже не расточих:
| از همین جهت تو را می‌بایست نقد مرابه صرافان بدهی تا وقتی که بیایم مال خود را باسود بیابم. | ۲۷ 27 |
подобаше убо тебе вдати сребро мое торжником, и пришед аз взял бых свое с лихвою:
| الحال آن قنطار را از او گرفته، به صاحب ده قنطار بدهید. | ۲۸ 28 |
возмите убо от него талант и дадите имущему десять талант:
| زیرا به هر‌که داردداده شود و افزونی یابد و از آنکه ندارد آنچه داردنیز گرفته شود. | ۲۹ 29 |
имущему бо везде дано будет и преизбудет: от неимущаго же, и еже мнится имея, взято будет от него:
| و آن غلام بی‌نفع را در ظلمت خارجی اندازید، جایی که گریه و فشار دندان خواهد بود. | ۳۰ 30 |
и неключимаго раба вверзите во тму кромешнюю: ту будет плачь и скрежет зубом. Сия глаголя возгласи: имеяй ушы слышати да слышит.
| «اما چون پسر انسان در جلال خود باجمیع ملائکه مقدس خویش آید، آنگاه بر کرسی جلال خود خواهد نشست، | ۳۱ 31 |
Егда же приидет Сын Человеческий в славе Своей и вси святии Ангели с Ним, тогда сядет на престоле славы Своея,
| و جمیع امت‌ها درحضور او جمع شوند و آنها را از همدیگر جدامی کند به قسمی که شبان میشها را از بزها جدامی کند. | ۳۲ 32 |
и соберутся пред Ним вси языцы: и разлучит их друг от друга, якоже пастырь разлучает овцы от козлищ:
| و میشها را بر دست راست و بزها را برچپ خود قرار دهد. | ۳۳ 33 |
и поставит овцы одесную Себе, а козлища ошуюю.
| آنگاه پادشاه به اصحاب طرف راست گوید: بیایید‌ای برکت یافتگان از پدر من و ملکوتی را که از ابتدای عالم برای شما آماده‌شده است، به میراث گیرید. | ۳۴ 34 |
Тогда речет Царь сущым одесную Его: приидите, благословеннии Отца Моего, наследуйте уготованное вам Царствие от сложения мира:
| زیرا چون گرسنه بودم مرا طعام دادید، تشنه بودم سیرآبم نمودید، غریب بودم مرا جا دادید، | ۳۵ 35 |
взалкахся бо, и дасте Ми ясти: возжадахся, и напоисте Мя: странен бех, и введосте Мене:
| عریان بودم مراپوشانیدید، مریض بودم عیادتم کردید، در حبس بودم دیدن من آمدید. | ۳۶ 36 |
наг, и одеясте Мя: болен, и посетисте Мене: в темнице бех, и приидосте ко Мне.
| آنگاه عادلان به پاسخ گویند: ای خداوند، کی گرسنه ات دیدیم تاطعامت دهیم، یا تشنه ات یافتیم تا سیرآبت نماییم، | ۳۷ 37 |
Тогда отвещают Ему праведницы, глаголюще: Господи, когда Тя видехом алчуща, и напитахом? Или жаждуща, и напоихом?
| یا کی تو را غریب یافتیم تا تو را جادهیم یا عریان تا بپوشانیم، | ۳۸ 38 |
Когда же Тя видехом странна, и введохом? Или нага, и одеяхом?
| و کی تو را مریض یامحبوس یافتیم تا عیادتت کنیم؟ | ۳۹ 39 |
Когда же Тя видехом боляща, или в темнице, и приидохом к Тебе?
| پادشاه درجواب ایشان گوید: هرآینه به شما می‌گویم، آنچه به یکی از این برادران کوچکترین من کردید، به من کرده‌اید. | ۴۰ 40 |
И отвещав Царь речет им: аминь глаголю вам, понеже сотвористе единому сих братий Моих менших, Мне сотвористе.
| «پس اصحاب طرف چپ را گوید: ای ملعونان، از من دور شوید در آتش جاودانی که برای ابلیس و فرشتگان او مهیا شده است. (aiōnios g166) | ۴۱ 41 |
Тогда речет и сущым ошуюю (Его): идите от Мене, проклятии, во огнь вечный, уготованный диаволу и аггелом его: (aiōnios g166)
| زیراگرسنه بودم مرا خوراک ندادید، تشنه بودم مراآب ندادید، | ۴۲ 42 |
взалкахся бо, и не дасте Ми ясти: возжадахся, и не напоисте Мене:
| غریب بودم مرا جا ندادید، عریان بودم مرا نپوشانیدید، مریض و محبوس بودم عیادتم ننمودید. | ۴۳ 43 |
странен бех, и не введосте Мене: наг, и не одеясте Мене: болен и в темнице, и не посетисте Мене.
| پس ایشان نیز به پاسخ گویند: ای خداوند، کی تو را گرسنه یا تشنه یاغریب یا برهنه یا مریض یا محبوس دیده، خدمتت نکردیم؟ | ۴۴ 44 |
Тогда отвещают Ему и тии, глаголюще: Господи, когда Тя видехом алчуща, или жаждуща, или странна, или нага, или больна, или в темнице, и не послужихом Тебе?
| آنگاه در جواب ایشان گوید: هرآینه به شما می‌گویم، آنچه به یکی از این کوچکان نکردید، به من نکرده‌اید. | ۴۵ 45 |
Тогда отвещает им, глаголя: аминь глаголю вам, понеже не сотвористе единому сих менших, ни Мне сотвористе.
