متّی 25
| «در آن زمان ملکوت آسمان مثل ده باکره خواهد بود که مشعلهای خود رابرداشته، به استقبال داماد بیرون رفتند. | ۱ 1 |
Alsdann wird das Reich der Himmel gleich geworden sein zehn Jungfrauen, welche ihre Lampen nahmen und ausgingen, dem Bräutigam entgegen. [Eig. zur Begegnung [And.: Einholung] des Bräutigams; so auch v 6]
| و ازایشان پنج دانا و پنج نادان بودند. | ۲ 2 |
Fünf aber von ihnen waren klug und fünf töricht.
| اما نادانان مشعلهای خود را برداشته، هیچ روغن با خودنبردند. | ۳ 3 |
Die, welche töricht waren, nahmen ihre Lampen und nahmen kein Öl mit sich;
| لیکن دانایان، روغن در ظروف خود بامشعلهای خویش برداشتند. | ۴ 4 |
die Klugen aber nahmen Öl in ihren Gefäßen mit ihren Lampen.
| و چون آمدن دامادبطول انجامید، همه پینکی زده، خفتند. | ۵ 5 |
Als aber der Bräutigam verzog, wurden sie alle schläfrig und schliefen ein.
| و درنصف شب صدایی بلند شد که “اینک دامادمی آید به استقبال وی بشتابید.” | ۶ 6 |
Um Mitternacht aber entstand ein Geschrei: Siehe, der Bräutigam! gehet aus, ihm entgegen!
| پس تمامی آن باکره‌ها برخاسته، مشعلهای خود را اصلاح نمودند. | ۷ 7 |
Da standen alle jene Jungfrauen auf und schmückten ihre Lampen.
| و نادانان، دانایان را گفتند: “از روغن خود به ما دهید زیرا مشعلهای ما خاموش می‌شود.” | ۸ 8 |
Die Törichten aber sprachen zu den Klugen: Gebet uns von eurem Öl, denn unsere Lampen erlöschen.
| اما دانایان در جواب گفتند: “نمی شود، مبادا ما و شما را کفاف ندهد. بلکه نزدفروشندگان رفته، برای خود بخرید.” | ۹ 9 |
Die Klugen aber antworteten und sagten: Nicht also, damit es nicht etwa für uns und euch nicht ausreiche; gehet lieber hin zu den Verkäufern und kaufet für euch selbst.
| و درحینی که ایشان بجهت خرید می‌رفتند، داماد برسید و آنانی که حاضر بودند، با وی به عروسی داخل شده، در بسته گردید. | ۱۰ 10 |
Als sie aber hingingen zu kaufen, kam der Bräutigam, und die bereit waren, gingen mit ihm ein zur Hochzeit; und die Tür ward verschlossen.
| بعد از آن، باکره های دیگر نیز آمده، گفتند: “خداوندا برای ماباز کن.” | ۱۱ 11 |
Später aber kommen auch die übrigen Jungfrauen und sagen: Herr, Herr, tue uns auf!
| او در جواب گفت: “هرآینه به شمامی گویم شما را نمی شناسم.” | ۱۲ 12 |
Er aber antwortete und sprach: Wahrlich, ich sage euch, ich kenne euch nicht.
| پس بیدار باشیدزیرا که آن روز و ساعت را نمی دانید. | ۱۳ 13 |
So wachet nun, denn ihr wisset weder den Tag noch die Stunde.
| «زیرا چنانکه مردی عازم سفر شده، غلامان خود را طلبید و اموال خود را بدیشان سپرد، | ۱۴ 14 |
Denn gleichwie ein Mensch, der außer Landes reiste, seine eigenen Knechte rief und ihnen seine Habe übergab:
| یکی را پنج قنطار و دیگری را دو وسومی را یک داد؛ هر یک را بحسب استعدادش. و بی‌درنگ متوجه سفر شد. | ۱۵ 15 |
und einem gab er fünf Talente, einem anderen zwei, einem anderen eins, einem jeden nach seiner eigenen Fähigkeit; und alsbald [And. verbinden "alsbald" mit v 16] reiste er außer Landes.
| پس آنکه پنج قنطار یافته بود، رفته و با آنها تجارت نموده، پنج قنطار دیگر سود کرد. | ۱۶ 16 |
Der die fünf Talente empfangen hatte, ging aber hin und handelte mit denselben und gewann andere fünf Talente.
| و همچنین صاحب دوقنطار نیز دو قنطار دیگر سود گرفت. | ۱۷ 17 |
Desgleichen auch, der die zwei empfangen hatte, auch er gewann andere zwei.
| اما آنکه یک قنطار گرفته بود، رفته زمین را کند و نقد آقای خود را پنهان نمود. | ۱۸ 18 |
Der aber das eine empfangen hatte, ging hin, grub in die Erde und verbarg das Geld seines Herrn.
| «و بعد از مدت مدیدی، آقای آن غلامان آمده، از ایشان حساب خواست. | ۱۹ 19 |
Nach langer Zeit aber kommt der Herr jener Knechte und hält Rechnung mit ihnen.
| پس آنکه پنج قنطار یافته بود، پیش آمده، پنج قنطار دیگرآورده، گفت: خداوندا پنج قنطار به من سپردی، اینک پنج قنطار دیگر سود کردم.” | ۲۰ 20 |
Und es trat herzu, der die fünf Talente empfangen hatte, und brachte andere fünf Talente und sagte: Herr, fünf Talente hast du mir übergeben; siehe, andere fünf Talente habe ich zu denselben gewonnen.
| آقای او به وی گفت: آفرین‌ای غلام نیک متدین! بر چیزهای اندک امین بودی، تو را بر چیزهای بسیار خواهم گماشت. به شادی خداوند خود داخل شو! | ۲۱ 21 |
Sein Herr sprach zu ihm: Wohl, du guter und treuer Knecht! über weniges warst du treu, über vieles werde ich dich setzen; gehe ein in die Freude deines Herrn.
| وصاحب دو قنطار نیز آمده، گفت: ای آقا دو قنطارتسلیم من نمودی، اینک دو قنطار دیگر سودیافته‌ام. | ۲۲ 22 |
Es trat aber auch herzu, der die zwei Talente empfangen hatte, und sprach: Herr, zwei Talente hast du mir übergeben; siehe, andere zwei Talente habe ich zu denselben gewonnen.
| آقایش وی را گفت: آفرین‌ای غلام نیک متدین! بر چیزهای کم امین بودی، تو را بر چیزهای بسیار می‌گمارم. در خوشی خداوندخود داخل شو! | ۲۳ 23 |
Sein Herr sprach zu ihm: Wohl, du guter und treuer Knecht! über weniges warst du treu, über vieles werde ich dich setzen; gehe ein in die Freude deines Herrn.
| پس آنکه یک قنطار گرفته بود، پیش آمده، گفت: ای آقا چون تو رامی شناختم که مرد درشت خویی می‌باشی، ازجایی که نکاشته‌ای می‌دروی و از جایی که نیفشانده‌ای جمع می‌کنی، | ۲۴ 24 |
Es trat aber auch herzu, der das eine Talent empfangen hatte, und sprach: Herr, ich kannte dich, daß du ein harter Mann bist: du erntest, wo du nicht gesät, und sammelst, wo du nicht ausgestreut hast;
| پس ترسان شده، رفتم و قنطار تو را زیر زمین نهفتم. اینک مال توموجود است. | ۲۵ 25 |
und ich fürchtete mich und ging hin und verbarg dein Talent in der Erde; siehe, da hast du das Deine.
| آقایش در جواب وی گفت: ای غلام شریر بیکاره! دانسته‌ای که از جایی که نکاشته‌ام میدروم و از مکانی که نپاشیده‌ام، جمع می‌کنم. | ۲۶ 26 |
Sein Herr aber antwortete und sprach zu ihm: Böser und fauler Knecht! du wußtest, daß ich ernte, wo ich nicht gesät, und sammle, wo ich nicht ausgestreut habe?
| از همین جهت تو را می‌بایست نقد مرابه صرافان بدهی تا وقتی که بیایم مال خود را باسود بیابم. | ۲۷ 27 |
So solltest du nun mein Geld den Wechslern gegeben haben, und wenn ich kam, hätte ich das Meine mit Zinsen erhalten.
| الحال آن قنطار را از او گرفته، به صاحب ده قنطار بدهید. | ۲۸ 28 |
Nehmet nun das Talent von ihm und gebet es dem, der die zehn Talente hat;
| زیرا به هر‌که داردداده شود و افزونی یابد و از آنکه ندارد آنچه داردنیز گرفته شود. | ۲۹ 29 |
denn jedem, der da hat, wird gegeben werden, und er wird Überfluß haben; von dem aber, der nicht hat, von dem wird selbst, was er hat, weggenommen werden.
| و آن غلام بی‌نفع را در ظلمت خارجی اندازید، جایی که گریه و فشار دندان خواهد بود. | ۳۰ 30 |
Und den unnützen Knecht werfet hinaus in die äußere Finsternis: [O. in die Finsternis draußen] da wird sein das Weinen und das Zähneknirschen.
| «اما چون پسر انسان در جلال خود باجمیع ملائکه مقدس خویش آید، آنگاه بر کرسی جلال خود خواهد نشست، | ۳۱ 31 |
Wenn aber der Sohn des Menschen kommen wird in seiner Herrlichkeit, und alle Engel mit ihm, dann wird er auf seinem Throne der Herrlichkeit [O. dem Throne seiner Herrlichkeit] sitzen;
| و جمیع امت‌ها درحضور او جمع شوند و آنها را از همدیگر جدامی کند به قسمی که شبان میشها را از بزها جدامی کند. | ۳۲ 32 |
und vor ihm werden versammelt werden alle Nationen, und er wird sie voneinander scheiden, gleichwie der Hirt die Schafe von den Böcken [Eig. Ziegenböcken] scheidet.
| و میشها را بر دست راست و بزها را برچپ خود قرار دهد. | ۳۳ 33 |
Und er wird die Schafe zu seiner Rechten stellen, die Böcke [Eig. Böcklein; vergl. die Anm. zu Kap. 15,26] aber zur Linken.
| آنگاه پادشاه به اصحاب طرف راست گوید: بیایید‌ای برکت یافتگان از پدر من و ملکوتی را که از ابتدای عالم برای شما آماده‌شده است، به میراث گیرید. | ۳۴ 34 |
Dann wird der König zu denen zu seiner Rechten sagen: Kommet her, Gesegnete meines Vaters, ererbet das Reich, das euch bereitet ist von Grundlegung der Welt an;
| زیرا چون گرسنه بودم مرا طعام دادید، تشنه بودم سیرآبم نمودید، غریب بودم مرا جا دادید، | ۳۵ 35 |
denn mich hungerte, und ihr gabet mir zu essen; mich dürstete, und ihr tränktet mich; ich war Fremdling, und ihr nahmet mich auf;
| عریان بودم مراپوشانیدید، مریض بودم عیادتم کردید، در حبس بودم دیدن من آمدید. | ۳۶ 36 |
nackt, und ihr bekleidetet mich; ich war krank, und ihr besuchtet mich; ich war im Gefängnis, und ihr kamet zu mir.
| آنگاه عادلان به پاسخ گویند: ای خداوند، کی گرسنه ات دیدیم تاطعامت دهیم، یا تشنه ات یافتیم تا سیرآبت نماییم، | ۳۷ 37 |
Alsdann werden die Gerechten ihm antworten und sagen: Herr, wann sahen wir dich hungrig und speisten dich? oder durstig und tränkten dich?
| یا کی تو را غریب یافتیم تا تو را جادهیم یا عریان تا بپوشانیم، | ۳۸ 38 |
wann aber sahen wir dich als Fremdling, und nahmen dich auf? oder nackt und bekleideten dich?
| و کی تو را مریض یامحبوس یافتیم تا عیادتت کنیم؟ | ۳۹ 39 |
wann aber sahen wir dich krank oder im Gefängnis und kamen zu dir?
| پادشاه درجواب ایشان گوید: هرآینه به شما می‌گویم، آنچه به یکی از این برادران کوچکترین من کردید، به من کرده‌اید. | ۴۰ 40 |
Und der König wird antworten und zu ihnen sagen: Wahrlich, ich sage euch, insofern ihr es einem der geringsten dieser meiner Brüder getan habt, habt ihr es mir getan.
| «پس اصحاب طرف چپ را گوید: ای ملعونان، از من دور شوید در آتش جاودانی که برای ابلیس و فرشتگان او مهیا شده است. (aiōnios g166) | ۴۱ 41 |
Dann wird er auch zu denen zur Linken sagen: Gehet von mir, Verfluchte, in das ewige Feuer, das bereitet ist dem Teufel und seinen Engeln; (aiōnios g166)
| زیراگرسنه بودم مرا خوراک ندادید، تشنه بودم مراآب ندادید، | ۴۲ 42 |
denn mich hungerte, und ihr gabet mir nicht zu essen; mich dürstete, und ihr tränktet mich nicht;
| غریب بودم مرا جا ندادید، عریان بودم مرا نپوشانیدید، مریض و محبوس بودم عیادتم ننمودید. | ۴۳ 43 |
ich war Fremdling, und ihr nahmet mich nicht auf; nackt, und ihr bekleidetet mich nicht; krank und im Gefängnis, und ihr besuchtet mich nicht.
| پس ایشان نیز به پاسخ گویند: ای خداوند، کی تو را گرسنه یا تشنه یاغریب یا برهنه یا مریض یا محبوس دیده، خدمتت نکردیم؟ | ۴۴ 44 |
Dann werden auch sie antworten und sagen: Herr, wann sahen wir dich hungrig, oder durstig, oder als Fremdling, oder nackt, oder krank, oder im Gefängnis, und haben dir nicht gedient?
| آنگاه در جواب ایشان گوید: هرآینه به شما می‌گویم، آنچه به یکی از این کوچکان نکردید، به من نکرده‌اید. | ۴۵ 45 |
Dann wird er ihnen antworten und sagen: Wahrlich, ich sage euch, insofern ihr es einem dieser Geringsten nicht getan habt, habt ihr es auch mir nicht getan.
