< متّی 22 >
و عیسی توجه نموده، باز به مثلها ایشان را خطاب کرده، گفت: | ۱ 1 |
I odgovarajuæi Isus opet reèe im u prièama govoreæi:
«ملکوت آسمان پادشاهی را ماند که برای پسر خویش عروسی کرد. | ۲ 2 |
Carstvo je nebesko kao èovjek car koji naèini svadbu sinu svojemu.
و غلامان خود را فرستاد تا دعوتشدگان را به عروسی بخوانند و نخواستند بیایند. | ۳ 3 |
I posla sluge svoje da zovu zvanice na svadbu; i ne htješe doæi.
باز غلامان دیگر روانه نموده، فرمود: “دعوتشدگان را بگویید که اینک خوان خود را حاضر ساختهام و گاوان و پرواریهای من کشته شده و همهچیز آماده است، به عروسی بیایید.” | ۴ 4 |
Opet posla druge sluge govoreæi: kažite zvanicama: evo sam objed svoj ugotovio, junci moji i hranjenici poklani su, i sve je gotovo; doðite na svadbu.
ولی ایشان بیاعتنایی نموده، راه خود را گرفتند، یکی به مزرعه خود و دیگری به تجارت خویش رفت. | ۵ 5 |
A oni ne marivši otidoše ovaj u polje svoje, a ovaj k trgovini svojoj.
و دیگران غلامان او را گرفته، دشنام داده، کشتند. | ۶ 6 |
A ostali uhvatiše sluge njegove, izružiše ih, i pobiše ih.
پادشاه چون شنید، غضب نموده، لشکریان خود را فرستاده، آن قاتلان را به قتل رسانید و شهر ایشان را بسوخت. | ۷ 7 |
A kad to èu car onaj, razgnjevi se i poslavši vojsku svoju pogubi krvnike one, i grad njihov zapali.
آنگاه غلامان خود را فرمود: “عروسی حاضر است؛ لیکن دعوتشدگان لیاقت نداشتند. | ۸ 8 |
Tada reèe slugama svojima: svadba je dakle gotova, a zvanice ne biše dostojne.
الان به شوارع عامه بروید و هرکه را بیابید به عروسی بطلبید.” | ۹ 9 |
Idite dakle na raskršæa i koga god naðete, dozovite na svadbu.
پس آن غلامان بهسر راهها رفته، نیک و بد هرکه را یافتند جمع کردند، چنانکه خانه عروسی ازمجلسیان مملو گشت. | ۱۰ 10 |
I izišavši sluge one na raskršæa sabraše sve koje naðoše, zle i dobre; i stolovi napuniše se gostiju.
آنگاه پادشاه بجهت دیدن اهل مجلس داخل شده، شخصی را درآنجا دید که جامه عروسی در بر ندارد. | ۱۱ 11 |
Izišavši pak car da vidi goste ugleda ondje èovjeka neobuèena u svadbeno ruho.
بدوگفت: “ای عزیز چطور در اینجا آمدی و حال آنکه جامه عروسی در بر نداری؟” او خاموش شد. | ۱۲ 12 |
I reèe mu: prijatelju! kako si došao amo bez svadbenoga ruha? a on oæutje.
آنگاه پادشاه خادمان خود را فرمود: “این شخص را دست و پا بسته بردارید و در ظلمت خارجی اندازید، جایی که گریه و فشار دندان باشد.” | ۱۳ 13 |
Tada reèe car slugama: svežite mu ruke i noge, pa ga uzmite te bacite u tamu najkrajnju; ondje æe biti plaè i škrgut zuba.
زیرا طلبیدگان بسیارند و برگزیدگان کم.» | ۱۴ 14 |
Jer su mnogi zvani, ali je malo izbranijeh.
پس فریسیان رفته، شورا نمودند که چطوراو را در گفتگو گرفتار سازند. | ۱۵ 15 |
Tada otidoše fariseji i naèiniše vijeæu kako bi ga uhvatili u rijeèi.
و شاگردان خودرا با هیرودیان نزد وی فرستاده، گفتند: «استادامی دانیم که صادق هستی و طریق خدا را به راستی تعلیم مینمایی و از کسی باک نداری زیراکه به ظاهر خلق نمی نگری. | ۱۶ 16 |
I poslaše k njemu uèenike svoje s Irodovcima, te rekoše: uèitelju! znamo da si istinit, i putu Božijemu zaista uèiš, i ne mariš ni za koga, jer ne gledaš ko je ko.
پس به ما بگو رای تو چیست. آیا جزیه دادن به قیصر رواست یا نه؟» | ۱۷ 17 |
Kaži nam dakle šta misliš ti? treba li dati haraè æesaru ili ne?
عیسی شرارت ایشان را درک کرده، گفت: «ای ریاکاران، چرا مرا تجربه میکنید؟ | ۱۸ 18 |
Razumjevši Isus lukavstvo njihovo reèe: što me kušate, licemjeri?
سکه جزیه را به من بنمایید.» ایشان دیناری نزد وی آوردند. | ۱۹ 19 |
Pokažite mi novac haraèki. A oni donesoše mu novac.
بدیشان گفت: «این صورت و رقم از آن کیست؟» | ۲۰ 20 |
I reèe im: èij je obraz ovaj i natpis?
بدو گفتند: «از آن قیصر.» بدیشان گفت: «مال قیصر را به قیصر ادا کنید و مال خدا رابه خدا!» | ۲۱ 21 |
I rekoše mu: æesarev. Tada reèe im: podajte dakle æesarevo æesaru, i Božije Bogu.
چون ایشان شنیدند، متعجب شدندو او را واگذارده، برفتند. | ۲۲ 22 |
I èuvši diviše se, i ostavivši ga otidoše.
و در همان روز، صدوقیان که منکر قیامت هستند نزد او آمده، سوال نموده، | ۲۳ 23 |
Taj dan pristupiše k njemu sadukeji koji govore da nema vaskrsenija, i upitaše ga
گفتند: «ای استاد، موسی گفت اگر کسی بیاولاد بمیرد، میباید برادرش زن او را نکاح کند تا نسلی برای برادر خود پیدا نماید. | ۲۴ 24 |
Govoreæi: uèitelju! Mojsije reèe: ako ko umre bez djece, da uzme brat njegov ženu njegovu i da podigne sjeme bratu svojemu.
باری در میان ما هفت برادر بودند که اول زنی گرفته، بمرد و چون اولادی نداشت زن را به برادر خود ترک کرد. | ۲۵ 25 |
U nas bješe sedam braæe; i prvi oženivši se umrije, i ne imavši poroda ostavi ženu svoju bratu svojemu.
وهمچنین دومین و سومین تا هفتمین. | ۲۶ 26 |
A tako i drugi, i treæi, tja do sedmoga.
و آخر ازهمه آن زن نیز مرد. | ۲۷ 27 |
A poslije sviju umrije i žena.
پس او در قیامت، زن کدامیک از آن هفت خواهد بود زیرا که همه او راداشتند؟» | ۲۸ 28 |
O vaskrseniju dakle koga æe od sedmorice biti žena? jer je za svima bila.
عیسی در جواب ایشان گفت: «گمراه هستید از اینرو که کتاب و قوت خدا رادر نیافتهاید، | ۲۹ 29 |
A Isus odgovarajuæi reèe im: varate se, ne znajuæi pisma ni sile Božije.
زیرا که در قیامت، نه نکاح میکنند و نه نکاح کرده میشوند بلکه مثل ملائکه خدا در آسمان میباشند. | ۳۰ 30 |
Jer o vaskrseniju niti æe se ženiti ni udavati; nego su kao anðeli Božiji na nebu.
اما درباره قیامت مردگان، آیا نخواندهاید کلامی را که خدا به شما گفته است، | ۳۱ 31 |
A za vaskrsenije mrtvijeh nijeste li èitali što vam je rekao Bog govoreæi:
من هستم خدای ابراهیم و خدای اسحاق و خدای یعقوب؟ خدا، خدای مردگان نیست بلکه خدای زندگان است.» | ۳۲ 32 |
Ja sam Bog Avraamov, i Bog Isakov, i Bog Jakovljev? Nije Bog Bog mrtvijeh, nego živijeh.
و آن گروه چون شنیدند، از تعلیم وی متحیر شدند. | ۳۳ 33 |
I èuvši narod divljaše se nauci njegovoj.
اما چون فریسیان شنیدند که صدوقیان را مجاب نموده است، با هم جمع شدند. | ۳۴ 34 |
A fariseji èuvši da posrami sadukeje sabraše se zajedno.
و یکی از ایشان که فقیه بود، از وی به طریق امتحان سوال کرده، گفت: | ۳۵ 35 |
I upita jedan od njih zakonik kušajuæi ga i govoreæi:
«ای استاد، کدام حکم در شریعت بزرگتر است؟» | ۳۶ 36 |
Uèitelju! koja je zapovijest najveæa u zakonu?
عیسی وی را گفت: «اینکه خداوند خدای خود را به همه دل و تمامی نفس و تمامی فکر خود محبت نما. | ۳۷ 37 |
A Isus reèe mu: ljubi Gospoda Boga svojega svijem srcem svojijem, i svom dušom svojom, i svom misli svojom.
این است حکم اول و اعظم. | ۳۸ 38 |
Ovo je prva i najveæa zapovijest.
و دوم مثل آن است یعنی همسایه خود را مثل خود محبت نما. | ۳۹ 39 |
A druga je kao i ova: ljubi bližnjega svojega kao samoga sebe.
بدین دو حکم، تمام تورات و صحف انبیامتعلق است.» | ۴۰ 40 |
O ovima dvjema zapovijestima visi sav zakon i proroci.
و چون فریسیان جمع بودند، عیسی ازایشان پرسیده، | ۴۱ 41 |
A kad se sabraše fariseji, upita ih Isus
گفت: «درباره مسیح چه گمان میبرید؟ او پسر کیست؟» بدو گفتند: «پسر داود.» | ۴۲ 42 |
Govoreæi: šta mislite za Hrista, èij je sin? Rekoše mu: Davidov.
ایشان را گفت: «پس چطور داود در روح، او راخداوند میخواند؟ چنانکه میگوید: | ۴۳ 43 |
Reèe im: kako dakle David njega duhom naziva Gospodom govoreæi:
“خداوندبه خداوند من گفت، بهدست راست من بنشین تادشمانان تو را پای انداز تو سازم.” | ۴۴ 44 |
Reèe Gospod Gospodu mojemu: sjedi meni s desne strane, dok položim neprijatelje tvoje podnožje nogama tvojima?
پس هرگاه داود او را خداوند میخواند، چگونه پسرش میباشد؟» | ۴۵ 45 |
Kad dakle David naziva njega Gospodom, kako mu je sin?
و هیچکس قدرت جواب وی هرگز نداشت و نه کسی از آن روز دیگرجرات سوال کردن از او نمود. | ۴۶ 46 |
I niko mu ne mogaše odgovoriti rijeèi; niti smijaše ko od toga dana da ga zapita više.