متّی 22
| و عیسی توجه نموده، باز به مثلها ایشان را خطاب کرده، گفت: | ۱ 1 |
Il reprit la parole, et continuant de raconter des paraboles, il leur dit:
| «ملکوت آسمان پادشاهی را ماند که برای پسر خویش عروسی کرد. | ۲ 2 |
«Voici une similitude du Royaume des cieux: un roi, qui célébrait les noces de son fils,
| و غلامان خود را فرستاد تا دعوت‌شدگان را به عروسی بخوانند و نخواستند بیایند. | ۳ 3 |
envoya ses serviteurs prévenir les conviés de s'y rendre; mais ils ne voulurent pas venir.
| باز غلامان دیگر روانه نموده، فرمود: “دعوت‌شدگان را بگویید که اینک خوان خود را حاضر ساخته‌ام و گاوان و پرواریهای من کشته شده و همه‌چیز آماده است، به عروسی بیایید.” | ۴ 4 |
D'autres serviteurs furent, une seconde fois, envoyés avec cet ordre: dites ceci aux conviés: voici mon festin préparé; mes boeufs et les animaux engraissés sont tués; tout est prêt; venez aux noces.»
| ولی ایشان بی‌اعتنایی نموده، راه خود را گرفتند، یکی به مزرعه خود و دیگری به تجارت خویش رفت. | ۵ 5 |
«Mais les conviés n'en tinrent nul compte et ils s'en allèrent, celui-ci à sa campagne, celui-là à ses affaires.
| و دیگران غلامان او را گرفته، دشنام داده، کشتند. | ۶ 6 |
Quant aux autres, ils s'emparèrent des serviteurs, les outragèrent et les tuèrent.
| پادشاه چون شنید، غضب نموده، لشکریان خود را فرستاده، آن قاتلان را به قتل رسانید و شهر ایشان را بسوخت. | ۷ 7 |
Se mettant en colère, le roi envoya ses troupes exterminer ces meurtriers et incendier leur ville.
| آنگاه غلامان خود را فرمود: “عروسی حاضر است؛ لیکن دعوت‌شدگان لیاقت نداشتند. | ۸ 8 |
Il dit ensuite à ses serviteurs: «Le festin de noces est prêt, mais ceux qui y avaient été invités n'en ont pas été dignes.
| الان به شوارع عامه بروید و هرکه را بیابید به عروسی بطلبید.” | ۹ 9 |
Parcourez donc les carrefours; et tous ceux que vous trouverez, appelez-les au festin de noces.»
| پس آن غلامان به‌سر راهها رفته، نیک و بد هرکه را یافتند جمع کردند، چنانکه خانه عروسی ازمجلسیان مملو گشت. | ۱۰ 10 |
Les serviteurs s'en allèrent alors par les rues, rassemblèrent tous ceux qu'ils rencontrèrent, bons et mauvais, de sorte que la salle fut remplie de convives.»
| آنگاه پادشاه بجهت دیدن اهل مجلس داخل شده، شخصی را درآنجا دید که جامه عروسی در بر ندارد. | ۱۱ 11 |
Étant entré pour voir ceux qui étaient à table, le roi vit là un homme qui n'avait point revêtu la robe nuptiale.
| بدوگفت: “ای عزیز چطور در اینجا آمدی و حال آنکه جامه عروسی در بر نداری؟” او خاموش شد. | ۱۲ 12 |
Mon ami, lui demanda-t-il, comment es-tu entré ici sans avoir de robe nuptiale? Il eut la bouche fermée.
| آنگاه پادشاه خادمان خود را فرمود: “این شخص را دست و پا بسته بردارید و در ظلمت خارجی اندازید، جایی که گریه و فشار دندان باشد.” | ۱۳ 13 |
Alors le roi dit aux gens de service: «Liez-le, pieds et mains, et jetez-le dehors, dans les ténèbres; là seront les pleurs et le grincement des dents.
| زیرا طلبیدگان بسیارند و برگزیدگان کم.» | ۱۴ 14 |
Beaucoup, en effet, sont appelés; peu sont élus.»
| پس فریسیان رفته، شورا نمودند که چطوراو را در گفتگو گرفتار سازند. | ۱۵ 15 |
Alors les Pharisiens, en s'en allant, se concertèrent pour le prendre au piège par ses propres paroles,
| و شاگردان خودرا با هیرودیان نزد وی فرستاده، گفتند: «استادامی دانیم که صادق هستی و طریق خدا را به راستی تعلیم می‌نمایی و از کسی باک نداری زیراکه به ظاهر خلق نمی نگری. | ۱۶ 16 |
et ils lui envoyèrent leurs disciples, accompagnés des Hérodiens, qui lui dirent: «Maître, nous savons que tu es véridique et que tu enseignes en toute vérité la voie de Dieu, sans avoir souci de qui que ce soit, sans regarder à la figure des uns ou des autres.
| پس به ما بگو رای تو چیست. آیا جزیه دادن به قیصر رواست یا نه؟» | ۱۷ 17 |
Dis-nous donc quel est ton avis: Est-il permis, oui ou non, de payer l'impôt à César?
| عیسی شرارت ایشان را درک کرده، گفت: «ای ریاکاران، چرا مرا تجربه می‌کنید؟ | ۱۸ 18 |
Mais Jésus, connaissant leur malice, répondit: «Pourquoi me mettez-vous à l'épreuve, hypocrites!
| سکه جزیه را به من بنمایید.» ایشان دیناری نزد وی آوردند. | ۱۹ 19 |
montrez-moi la monnaie de l'impôt.» Ils lui présentèrent un denier.
| بدیشان گفت: «این صورت و رقم از آن کیست؟» | ۲۰ 20 |
«De qui est cette image? demanda-t-il, de qui cette inscription?»
| بدو گفتند: «از آن قیصر.» بدیشان گفت: «مال قیصر را به قیصر ادا کنید و مال خدا رابه خدا!» | ۲۱ 21 |
Ils répondirent: «de César». Alors il leur dit: «Rendez donc à César ce qui est à César et à Dieu ce qui est à Dieu.»
| چون ایشان شنیدند، متعجب شدندو او را واگذارده، برفتند. | ۲۲ 22 |
Cette réponse les surprit et ils le laissèrent, ils partirent.
| و در همان روز، صدوقیان که منکر قیامت هستند نزد او آمده، سوال نموده، | ۲۳ 23 |
Ce même jour, des Sadducéens, disant qu'il n'y a point de résurrection, vinrent lui poser une question.
| گفتند: «ای استاد، موسی گفت اگر کسی بی‌اولاد بمیرد، می‌باید برادرش زن او را نکاح کند تا نسلی برای برادر خود پیدا نماید. | ۲۴ 24 |
«Maître, dirent-ils, Moïse a dit: «Si quelqu'un meurt sans laisser d'enfants, que son frère épouse sa veuve et suscite à celui-ci une postérité.»
| باری در میان ما هفت برادر بودند که اول زنی گرفته، بمرد و چون اولادی نداشت زن را به برادر خود ترک کرد. | ۲۵ 25 |
Or, parmi nous, il y a eu sept frères. Le premier s'est marié et est mort sans avoir de postérité; il a laissé sa femme à son frère.
| وهمچنین دومین و سومین تا هفتمین. | ۲۶ 26 |
Pareillement le second, puis le troisième, jusqu'au septième.
| و آخر ازهمه آن زن نیز مرد. | ۲۷ 27 |
Enfin, après eux tous, la femme est morte.
| پس او در قیامت، زن کدام‌یک از آن هفت خواهد بود زیرا که همه او راداشتند؟» | ۲۸ 28 |
Duquel des sept, ayant été la femme détours, sera-t-elle donc l'épouse à la résurrection?»
| عیسی در جواب ایشان گفت: «گمراه هستید از این‌رو که کتاب و قوت خدا رادر نیافته‌اید، | ۲۹ 29 |
Jésus leur répondit par ces paroles: «Vous êtes dans l'erreur, parce que vous ignorez et les Écritures et la puissance de Dieu.
| زیرا که در قیامت، نه نکاح می‌کنند و نه نکاح کرده می‌شوند بلکه مثل ملائکه خدا در آسمان می‌باشند. | ۳۰ 30 |
Les ressuscités, en effet, ne se marient pas et ne donnent pas en mariage, mais ils sont dans le ciel comme des anges.
| اما درباره قیامت مردگان، آیا نخوانده‌اید کلامی را که خدا به شما گفته است، | ۳۱ 31 |
Et quant à la résurrection des morts, n'avez-vous pas lu cette parole que Dieu vous a dite:
| من هستم خدای ابراهیم و خدای اسحاق و خدای یعقوب؟ خدا، خدای مردگان نیست بلکه خدای زندگان است.» | ۳۲ 32 |
Je suis le Dieu d'Abraham, le Dieu d' Isaac, le Dieu de Jacob.» Or ce n'est point de morts, c'est de vivants qu'il est Dieu.»
| و آن گروه چون شنیدند، از تعلیم وی متحیر شدند. | ۳۳ 33 |
Les multitudes qui entendaient étaient extrêmement frappées de son enseignement.
| اما چون فریسیان شنیدند که صدوقیان را مجاب نموده است، با هم جمع شدند. | ۳۴ 34 |
Apprenant qu'il avait fermé la bouche aux Sadducéens, les Pharisiens se réunirent;
| و یکی از ایشان که فقیه بود، از وی به طریق امتحان سوال کرده، گفت: | ۳۵ 35 |
et l'un d'eux, un légiste, lui demanda pour le mettre à l'épreuve:
| «ای استاد، کدام حکم در شریعت بزرگتر است؟» | ۳۶ 36 |
«Maître, quel est, dans la Loi, le plus grand commandement?»
| عیسی وی را گفت: «اینکه خداوند خدای خود را به همه دل و تمامی نفس و تمامی فکر خود محبت نما. | ۳۷ 37 |
Jésus lui dit: «Tu aimeras le Seigneur ton Dieu, de tout ton coeur, de toute ton âme, de toute ta pensée.»
| این است حکم اول و اعظم. | ۳۸ 38 |
C'est le grand et le premier commandement.
| و دوم مثل آن است یعنی همسایه خود را مثل خود محبت نما. | ۳۹ 39 |
Il y en a un second qui lui est semblable: «Tu aimeras ton prochain comme toi même.»
| بدین دو حکم، تمام تورات و صحف انبیامتعلق است.» | ۴۰ 40 |
De ces deux commandements dépendent «la Loi» tout entière, ainsi que «les Prophètes ».
| و چون فریسیان جمع بودند، عیسی ازایشان پرسیده، | ۴۱ 41 |
Les Pharisiens se trouvant rassemblés, Jésus leur posa cette question:
| گفت: «درباره مسیح چه گمان می‌برید؟ او پسر کیست؟» بدو گفتند: «پسر داود.» | ۴۲ 42 |
«Quelle est votre opinion sur le Christ? de qui est-il fils?» Ils lui dirent: «de David.»
| ایشان را گفت: «پس چطور داود در روح، او راخداوند می‌خواند؟ چنانکه می‌گوید: | ۴۳ 43 |
Comment donc, reprit-il, David inspiré l'appelle-t-il «Seigneur» quand il dit:
| “خداوندبه خداوند من گفت، به‌دست راست من بنشین تادشمانان تو را پای انداز تو سازم.” | ۴۴ 44 |
«Le Seigneur a dit à mon Seigneur, Siège à ma droite Jusqu'à ce que j'aie mis tes ennemis sous tes pieds?»
| پس هرگاه داود او را خداوند می‌خواند، چگونه پسرش می‌باشد؟» | ۴۵ 45 |
Si David l'appelle «Seigneur» comment donc est-il son fils?» —
| و هیچ‌کس قدرت جواب وی هرگز نداشت و نه کسی از آن روز دیگرجرات سوال کردن از او نمود. | ۴۶ 46 |
Nul ne put lui répondre un mot et, depuis ce jour-là, personne n'osa plus le questionner.
