متّی 21

۱ 1 و چون نزدیک به اورشلیم رسیده، واردبیت‌فاجی نزد کوه زیتون شدند. آنگاه عیسی دو نفر از شاگردان خود را فرستاده،

And when they drew near to Jerusalem, and were come to Bethphage, to the mount of Olives, then sent Jesus two disciples,

۲ 2 بدیشان گفت: «در این قریه‌ای که پیش روی شمااست بروید و در حال، الاغی با کره‌اش بسته خواهید یافت. آنها را باز کرده، نزد من آورید.

Saying to them, Go into the village over against you, and straightway you shall find an ass tied, and a colt with her: loose them, and bring them to me.

۳ 3 وهرگاه کسی به شما سخنی گوید، بگویید خداوندبدینها احتیاج دارد که فی الفور آنها را خواهدفرستاد.»

And if any man say something to you, you shall say, The Lord has need of them; and straightway he will send them.

۴ 4 و این همه واقع شد تا سخنی که نبی گفته است تمام شود

All this was done, that it might be fulfilled which was spoken by the prophet, saying,

۵ 5 که «دختر صهیون را گوییداینک پادشاه تو نزد تو می‌آید با فروتنی و سواره بر حمار و بر کره الاغ.»

Tell you the daughter of Sion, Behold, your King comes to you, meek, and sitting on an ass, and a colt the foal of an ass.

۶ 6 پس شاگردان رفته، آنچه عیسی بدیشان امر فرمود، بعمل آوردند

And the disciples went, and did as Jesus commanded them,

۷ 7 و الاغ را با کره آورده، رخت خود را بر آنها انداختند واو بر آنها سوار شد.

And brought the ass, and the colt, and put on them their clothes, and they set him thereon.

۸ 8 و گروهی بسیار، رختهای خود را در راه گسترانیدند و جمعی از درختان شاخه‌ها بریده، در راه می‌گستردند.

And a very great multitude spread their garments in the way; others cut down branches from the trees, and strewed them in the way.

۹ 9 و جمعی ازپیش و پس او رفته، فریادکنان می‌گفتند: «هوشیعانا پسر داودا، مبارک باد کسی‌که به اسم خداوند می‌آید! هوشیعانا در اعلی علیین!»

And the multitudes that went before, and that followed, cried, saying, Hosanna to the son of David: Blessed is he that comes in the name of the Lord; Hosanna in the highest.

۱۰ 10 وچون وارد اورشلیم شد، تمام شهر به آشوب آمده، می‌گفتند: «این کیست؟»

And when he was come into Jerusalem, all the city was moved, saying, Who is this?

۱۱ 11 آن گروه گفتند: «این است عیسی نبی از ناصره جلیل.»

And the multitude said, This is Jesus the prophet of Nazareth of Galilee.

۱۲ 12 پس عیسی داخل هیکل خدا گشته، جمیع کسانی را که در هیکل خرید و فروش می‌کردند، بیرون نمود و تختهای صرافان و کرسیهای کبوترفروشان را واژگون ساخت.

And Jesus went into the temple of God, and cast out all them that sold and bought in the temple, and overthrew the tables of the moneychangers, and the seats of them that sold doves,

۱۳ 13 و ایشان را گفت: «مکتوب است که خانه من خانه دعا نامیده می‌شود. لیکن شما مغاره دزدانش ساخته‌اید.»

And said to them, It is written, My house shall be called the house of prayer; but you have made it a den of thieves.

۱۴ 14 و کوران و شلان در هیکل، نزد او آمدند وایشان را شفا بخشید.

And the blind and the lame came to him in the temple; and he healed them.

۱۵ 15 اما روسای کهنه و کاتبان چون عجایبی که از او صادر می‌گشت و کودکان را که در هیکل فریاد برآورده، «هوشیعانا پسر داودا» می‌گفتنددیدند، غضبناک گشته،

And when the chief priests and scribes saw the wonderful things that he did, and the children crying in the temple, and saying, Hosanna to the son of David; they were sore displeased,

۱۶ 16 به وی گفتند: «نمی شنوی آنچه اینها می‌گویند؟» عیسی بدیشان گفت: «بلی مگر نخوانده‌اید این که از دهان کودکان و شیرخوارگان حمد را مهیا ساختی؟»

And said to him, Hear you what these say? And Jesus says to them, Yes; have you never read, Out of the mouth of babes and sucklings you have perfected praise?

۱۷ 17 پس ایشان را واگذارده، از شهر بسوی بیت عنیارفته، در آنجا شب را بسر برد.

And he left them, and went out of the city into Bethany; and he lodged there.

۱۸ 18 بامدادان چون به شهر مراجعت می‌کرد، گرسنه شد.

Now in the morning as he returned into the city, he hungry.

۱۹ 19 و در کناره راه یک درخت انجیر دیده، نزد آن آمد و جز برگ بر آن هیچ نیافت. پس آن را گفت: «از این به بعد میوه تا به ابد بر تونشود!» که در ساعت درخت انجیر خشکید! (aiōn g165)

And when he saw a fig tree in the way, he came to it, and found nothing thereon, but leaves only, and said to it, Let no fruit grow on you henceforward for ever. And presently the fig tree withered away. (aiōn g165)

۲۰ 20 چون شاگردان این را دیدند، متعجب شده، گفتند: «چه بسیار زود درخت انحیر خشک شده است!»

And when the disciples saw it, they marveled, saying, How soon is the fig tree withered away!

۲۱ 21 عیسی در جواب ایشان گفت: «هرآینه به شما می‌گویم اگر ایمان می‌داشتید و شک نمی نمودید، نه همین را که به درخت انجیر شدمی کردید، بلکه هر گاه بدین کوه می‌گفتید “منتقل شده به دریا افکنده شو” چنین می‌شد.

Jesus answered and said to them, Truly I say to you, If you have faith, and doubt not, you shall not only do this which is done to the fig tree, but also if you shall say to this mountain, Be you removed, and be you cast into the sea; it shall be done.

۲۲ 22 و هرآنچه با‌ایمان به دعا طلب کنید، خواهید یافت.»

And all things, whatever you shall ask in prayer, believing, you shall receive.

۲۳ 23 و چون به هیکل درآمده، تعلیم می‌داد، روسای کهنه و مشایخ قوم نزد او آمده، گفتند: «به چه قدرت این اعمال را می‌نمایی و کیست که این قدرت را به تو داده است؟»

And when he was come into the temple, the chief priests and the elders of the people came to him as he was teaching, and said, By what authority do you these things? and who gave you this authority?

۲۴ 24 عیسی در جواب ایشان گفت: «من نیز از شما سخنی می‌پرسم. اگرآن را به من گویید، من هم به شما گویم که این اعمال را به چه قدرت می‌نمایم:

And Jesus answered and said to them, I also will ask you one thing, which if you tell me, I in like wise will tell you by what authority I do these things.

۲۵ 25 تعمید یحیی از کجا بود؟ از آسمان یا از انسان؟» ایشان با خودتفکر کرده، گفتند که «اگر گوییم از آسمان بود، هرآینه گوید پس چرا به وی ایمان نیاوردید.

The baptism of John, from where was it? from heaven, or of men? And they reasoned with themselves, saying, If we shall say, From heaven; he will say to us, Why did you not then believe him?

۲۶ 26 واگر گوییم از انسان بود، از مردم می‌ترسیم زیراهمه یحیی را نبی می‌دانند.»

But if we shall say, Of men; we fear the people; for all hold John as a prophet.

۲۷ 27 پس در جواب عیسی گفتند: «نمی دانیم.» بدیشان گفت: «من هم شما را نمی گویم که به چه قدرت این کارها رامی کنم.

And they answered Jesus, and said, We cannot tell. And he said to them, Neither tell I you by what authority I do these things.

۲۸ 28 لیکن چه گمان دارید؟ شخصی را دو پسربود. نزد نخستین آمده، گفت: “ای فرزند امروز به تاکستان من رفته، به‌کار مشغول شو.”

But what think you? A certain man had two sons; and he came to the first, and said, Son, go work to day in my vineyard.

۲۹ 29 درجواب گفت: “نخواهم رفت.” اما بعد پشیمان گشته، برفت.

He answered and said, I will not: but afterward he repented, and went.

۳۰ 30 و به دومین نیز همچنین گفت. اودر جواب گفت: “ای آقا من می‌روم.” ولی نرفت.

And he came to the second, and said likewise. And he answered and said, I go, sir: and went not.

۳۱ 31 کدام‌یک از این دو خواهش پدر را به‌جاآورد؟» گفتند: «اولی.» عیسی بدیشان گفت: «هرآینه به شما می‌گویم که باجگیران و فاحشه هاقبل از شما داخل ملکوت خدا می‌گردند،

Whether of them two did the will of his father? They say to him, The first. Jesus says to them, Truly I say to you, That the publicans and the harlots go into the kingdom of God before you.

۳۲ 32 زانرو که یحیی از راه عدالت نزد شما آمد وبدو ایمان نیاوردید، اما باجگیران و فاحشه‌ها بدوایمان آوردند و شما چون دیدید آخر هم پشیمان نشدید تا بدو ایمان آورید.

For John came to you in the way of righteousness, and you believed him not: but the publicans and the harlots believed him: and you, when you had seen it, repented not afterward, that you might believe him.

۳۳ 33 و مثلی دیگر بشنوید: صاحب‌خانه‌ای بودکه تاکستانی غرس نموده، خطیره‌ای گردش کشید و چرخشتی در آن کند و برجی بنا نمود. پس آن را به دهقانان سپرده، عازم سفر شد.

Hear another parable: There was a certain householder, which planted a vineyard, and hedged it round about, and dig a wine press in it, and built a tower, and let it out to farmers, and went into a far country:

۳۴ 34 وچون موسم میوه نزدیک شد، غلامان خود را نزددهقانان فرستاد تا میوه های او را بردارند.

And when the time of the fruit drew near, he sent his servants to the farmers, that they might receive the fruits of it.

۳۵ 35 امادهقانان غلامانش را گرفته، بعضی را زدند وبعضی را کشتند و بعضی را سنگسار نمودند.

And the farmers took his servants, and beat one, and killed another, and stoned another.

۳۶ 36 باز غلامان دیگر، بیشتر از اولین فرستاده، بدیشان نیز به همانطور سلوک نمودند.

Again, he sent other servants more than the first: and they did to them likewise.

۳۷ 37 بالاخره پسر خود را نزد ایشان فرستاده، گفت: “پسر مرا حرمت خواهند داشت.”

But last of all he sent to them his son, saying, They will reverence my son.

۳۸ 38 اما دهقانان چون پسررا دیدند با خود گفتند: “این وارث است. بیایید اورا بکشیم و میراثش را ببریم.”

But when the farmers saw the son, they said among themselves, This is the heir; come, let us kill him, and let us seize on his inheritance.

۳۹ 39 آنگاه او راگرفته، بیرون تاکستان افکنده، کشتند.

And they caught him, and cast him out of the vineyard, and slew him.

۴۰ 40 پس چون مالک تاکستان آید، به آن دهقانان چه خواهد کرد؟»

When the lord therefore of the vineyard comes, what will he do to those farmers?

۴۱ 41 گفتند: «البته آن بدکاران را به سختی هلاک خواهد کرد و باغ را به باغبانان دیگرخواهد سپرد که میوه هایش را در موسم بدودهند.»

They say to him, He will miserably destroy those wicked men, and will let out his vineyard to other farmers, which shall render him the fruits in their seasons.

۴۲ 42 عیسی بدیشان گفت: «مگر در کتب هرگزنخوانده‌اید این که سنگی را که معمارانش ردنمودند، همان سر زاویه شده است. این از جانب خداوند آمد و در نظر ما عجیب است.

Jesus says to them, Did you never read in the scriptures, The stone which the builders rejected, the same is become the head of the corner: this is the Lord’s doing, and it is marvelous in our eyes?

۴۳ 43 از این جهت شما را می‌گویم که ملکوت خدا از شماگرفته شده، به امتی که میوه‌اش را بیاورند، عطاخواهد شد.

Therefore say I to you, The kingdom of God shall be taken from you, and given to a nation bringing forth the fruits thereof.

۴۴ 44 و هر‌که بر آن سنگ افتد، منکسرشود و اگر آن بر کسی افتد، نرمش سازد.»

And whoever shall fall on this stone shall be broken: but on whomsoever it shall fall, it will grind him to powder.

۴۵ 45 وچون روسای کهنه و فریسیان مثلهایش راشنیدند، دریافتند که درباره ایشان می‌گوید.

And when the chief priests and Pharisees had heard his parables, they perceived that he spoke of them.

۴۶ 46 وچون خواستند او را گرفتار کنند، از مردم ترسیدند زیرا که او را نبی می‌دانستند.

But when they sought to lay hands on him, they feared the multitude, because they took him for a prophet.

Jesus Enters into Jerusalem