< متّی 15 >
آنگاه کاتبان و فریسیان اورشلیم نزدعیسی آمده، گفتند: | ۱ 1 |
អបរំ យិរូឝាលម្នគរីយាះ កតិបយា អធ្យាបកាះ ផិរូឝិនឝ្ច យីឝោះ សមីបមាគត្យ កថយាមាសុះ,
«چون است که شاگردان تو از تقلید مشایخ تجاوز مینمایند، زیرا هرگاه نان میخورند دست خود رانمی شویند؟» | ۲ 2 |
តវ ឝិឞ្យាះ កិមត៌្ហម៑ អប្រក្ឞាលិតករៃ រ្ភក្ឞិត្វា បរម្បរាគតំ ប្រាចីនានាំ វ្យវហារំ លង្វន្តេ?
او در جواب ایشان گفت: «شمانیز به تقلید خویش، از حکم خدا چرا تجاوزمی کنید؟ | ۳ 3 |
តតោ យីឝុះ ប្រត្យុវាច, យូយំ បរម្បរាគតាចារេណ កុត ឦឝ្វរាជ្ញាំ លង្វធ្វេ។
زیرا خدا حکم داده است که مادر وپدر خود را حرمت دار و هرکه پدر یا مادر رادشنام دهد البته هلاک گردد. | ۴ 4 |
ឦឝ្វរ ឥត្យាជ្ញាបយត៑, ត្វំ និជបិតរៅ សំមន្យេថាះ, យេន ច និជបិតរៅ និន្ទ្យេតេ, ស និឝ្ចិតំ ម្រិយេត;
لیکن شمامی گویید هرکه پدر یا مادر خود را گوید آنچه ازمن به تو نفع رسد هدیهای است، | ۵ 5 |
កិន្តុ យូយំ វទថ, យះ ស្វជនកំ ស្វជននីំ វា វាក្យមិទំ វទតិ, យុវាំ មត្តោ យល្លភេថេ, តត៑ ន្យវិទ្យត,
و پدر یا مادرخود را بعد از آن احترام نمی نماید. پس به تقلیدخود، حکم خدا را باطل نمودهاید. | ۶ 6 |
ស និជបិតរៅ បុន រ្ន សំមំស្យតេ។ ឥត្ថំ យូយំ បរម្បរាគតេន ស្វេឞាមាចារេណេឝ្វរីយាជ្ញាំ លុម្បថ។
ای ریاکاران، اشعیاء در باره شما نیکو نبوت نموده است که گفت: | ۷ 7 |
រេ កបដិនះ សវ៌្វេ យិឝយិយោ យុឞ្មានធិ ភវិឞ្យទ្វចនាន្យេតានិ សម្យគ៑ ឧក្តវាន៑។
این قوم به زبانهای خود به من تقرب میجویند و به لبهای خویش مرا تمجیدمی نمایند، لیکن دلشان از من دور است. | ۸ 8 |
វទនៃ រ្មនុជា ឯតេ សមាយាន្តិ មទន្តិកំ។ តថាធរៃ រ្មទីយញ្ច មានំ កុវ៌្វន្តិ តេ នរាះ។
پس عبادت مرا عبث میکنند زیرا که احکام مردم رابمنزله فرایض تعلیم میدهند.» | ۹ 9 |
កិន្តុ តេឞាំ មនោ មត្តោ វិទូរឯវ តិឞ្ឋតិ។ ឝិក្ឞយន្តោ វិធីន៑ ន្រាជ្ញា ភជន្តេ មាំ មុធៃវ តេ។
و آن جماعت را خوانده، بدیشان گفت: «گوش داده، بفهمید؛ | ۱۰ 10 |
តតោ យីឝុ រ្លោកាន៑ អាហូយ ប្រោក្តវាន៑, យូយំ ឝ្រុត្វា ពុធ្យធ្ពំ។
نه آنچه به دهان فرومی رود انسان را نجس میسازد بلکه آنچه از دهان بیرون میآید انسان را نجس میگرداند.» | ۱۱ 11 |
យន្មុខំ ប្រវិឝតិ, តត៑ មនុជម៑ អមេធ្យំ ន ករោតិ, កិន្តុ យទាស្យាត៑ និគ៌ច្ឆតិ, តទេវ មានុឞមមេធ្យី ករោតី។
آنگاه شاگردان وی آمده، گفتند: «آیا میدانی که فریسیان چون این سخن را شنیدند، مکروهش داشتند؟» | ۱۲ 12 |
តទានីំ ឝិឞ្យា អាគត្យ តស្មៃ កថយាញ្ចក្រុះ, ឯតាំ កថាំ ឝ្រុត្វា ផិរូឝិនោ វ្យរជ្យន្ត, តត៑ កិំ ភវតា ជ្ញាយតេ?
او در جواب گفت: «هر نهالی که پدرآسمانی من نکاشته باشد، کنده شود. | ۱۳ 13 |
ស ប្រត្យវទត៑, មម ស្វគ៌ស្ថះ បិតា យំ កញ្ចិទង្កុរំ នារោបយត៑, ស ឧត្បាវ្ទ្យតេ។
ایشان راواگذارید، کوران راهنمایان کورانند و هرگاه کور، کور را راهنما شود، هر دو در چاه افتند. | ۱۴ 14 |
តេ តិឞ្ឋន្តុ, តេ អន្ធមនុជានាម៑ អន្ធមាគ៌ទឝ៌កា ឯវ; យទ្យន្ធោៜន្ធំ បន្ថានំ ទឝ៌យតិ, តហ៌្យុភៅ គត៌្តេ បតតះ។
پطرس در جواب او گفت: «این مثل را برای ما شرح فرما.» | ۱۵ 15 |
តទា បិតរស្តំ ប្រត្យវទត៑, ទ្ឫឞ្ដាន្តមិមមស្មាន៑ ពោធយតុ។
عیسی گفت: «آیا شما نیز تا به حال بیادراک هستید؟ | ۱۶ 16 |
យីឝុនា ប្រោក្តំ, យូយមទ្យ យាវត៑ កិមពោធាះ ស្ថ?
یا هنوز نیافتهاید که آنچه از دهان فرو میرود، داخل شکم میگردد ودر مبرز افکنده میشود؟ | ۱۷ 17 |
កថាមិមាំ កិំ ន ពុធ្យធ្ពេ? យទាស្យំ ប្រេវិឝតិ, តទ៑ ឧទរេ បតន៑ ពហិន៌ិយ៌ាតិ,
لیکن آنچه از دهان برآید، از دل صادر میگردد و این چیزها است که انسان را نجس میسازد. | ۱۸ 18 |
កិន្ត្វាស្យាទ៑ យន្និយ៌ាតិ, តទ៑ អន្តះករណាត៑ និយ៌ាតត្វាត៑ មនុជមមេធ្យំ ករោតិ។
زیرا که از دل برمی آید، خیالات بد و قتلها و زناها و فسقها ودزدیها و شهادات دروغ و کفرها. | ۱۹ 19 |
យតោៜន្តះករណាត៑ កុចិន្តា ពធះ បារទារិកតា វេឝ្យាគមនំ ចៃយ៌្យំ មិថ្យាសាក្ឞ្យម៑ ឦឝ្វរនិន្ទា ចៃតានិ សវ៌្វាណិ និយ៌្យាន្តិ។
اینها است که انسان را نجس میسازد، لیکن خوردن بهدستهای ناشسته، انسان را نجس نمی گرداند.» | ۲۰ 20 |
ឯតានិ មនុឞ្យមបវិត្រី កុវ៌្វន្តិ កិន្ត្វប្រក្ឞាលិតករេណ ភោជនំ មនុជមមេធ្យំ ន ករោតិ។
پس عیسی از آنجا بیرون شده، به دیارصور و صیدون رفت. | ۲۱ 21 |
អនន្តរំ យីឝុស្តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ ប្រស្ថាយ សោរសីទោន្នគរយោះ សីមាមុបតស្យៅ។
ناگاه زن کنعانیهای از آن حدود بیرون آمده، فریادکنان وی را گفت: «خداوندا، پسر داودا، بر من رحم کن زیرا دختر من سخت دیوانه است.» | ۲۲ 22 |
តទា តត្សីមាតះ កាចិត៑ កិនានីយា យោឞិទ៑ អាគត្យ តមុច្ចៃរុវាច, ហេ ប្រភោ ទាយូទះ សន្តាន, មមៃកា ទុហិតាស្តេ សា ភូតគ្រស្តា សតី មហាក្លេឝំ ប្រាប្នោតិ មម ទយស្វ។
لیکن هیچ جوابش نداد تا شاگردان او پیش آمده، خواهش نمودند که «او را مرخص فرمای زیرا در عقب ما شورش میکند.» | ۲۳ 23 |
កិន្តុ យីឝុស្តាំ កិមបិ នោក្តវាន៑, តតះ ឝិឞ្យា អាគត្យ តំ និវេទយាមាសុះ, ឯឞា យោឞិទ៑ អស្មាកំ បឝ្ចាទ៑ ឧច្ចៃរាហូយាគច្ឆតិ, ឯនាំ វិស្ឫជតុ។
او در جواب گفت: «فرستاده نشدهام مگر بجهت گوسفندان گم شده خاندان اسرائیل.» | ۲۴ 24 |
តទា ស ប្រត្យវទត៑, ឥស្រាយេល្គោត្រស្យ ហារិតមេឞាន៑ វិនា កស្យាប្យន្យស្យ សមីបំ នាហំ ប្រេឞិតោស្មិ។
پس آن زن آمده، او را پرستش کرده، گفت: «خداوندا مرا یاری کن.» | ۲۵ 25 |
តតះ សា នារីសមាគត្យ តំ ប្រណម្យ ជគាទ, ហេ ប្រភោ មាមុបកុរុ។
در جواب گفت که «نان فرزندان را گرفتن و نزد سگان انداختن جایزنیست.» | ۲۶ 26 |
ស ឧក្តវាន៑, ពាលកានាំ ភក្ឞ្យមាទាយ សារមេយេភ្យោ ទានំ នោចិតំ។
عرض کرد: «بلی خداوندا، زیرا سگان نیز از پاره های افتاده سفره آقایان خویش میخورند.» | ۲۷ 27 |
តទា សា ពភាឞេ, ហេ ប្រភោ, តត៑ សត្យំ, តថាបិ ប្រភោ រ្ភញ្ចាទ៑ យទុច្ឆិឞ្ដំ បតតិ, តត៑ សារមេយាះ ខាទន្តិ។
آنگاه عیسی در جواب او گفت: «ای زن! ایمان تو عظیم است! تو را برحسب خواهش تو بشود.» که در همان ساعت، دخترش شفا یافت. | ۲۸ 28 |
តតោ យីឝុះ ប្រត្យវទត៑, ហេ យោឞិត៑, តវ វិឝ្វាសោ មហាន៑ តស្មាត៑ តវ មនោភិលឞិតំ សិទ្យ្យតុ, តេន តស្យាះ កន្យា តស្មិន្នេវ ទណ្ឌេ និរាមយាភវត៑។
عیسی از آنجا حرکت کرده، به کناره دریای جلیل آمد و برفراز کوه برآمده، آنجا بنشست. | ۲۹ 29 |
អនន្តរំ យីឝស្តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ ប្រស្ថាយ គាលីល្សាគរស្យ សន្និធិមាគត្យ ធរាធរមារុហ្យ តត្រោបវិវេឝ។
و گروهی بسیار، لنگان و کوران و گنگان وشلان و جمعی از دیگران را با خود برداشته، نزداو آمدند و ایشان را بر پایهای عیسی افکندند وایشان را شفا داد، | ۳۰ 30 |
បឝ្ចាត៑ ជននិវហោ ពហូន៑ ខញ្ចាន្ធមូកឝុឞ្កករមានុឞាន៑ អាទាយ យីឝោះ សមីបមាគត្យ តច្ចរណាន្តិកេ ស្ថាបយាមាសុះ, តតះ សា តាន៑ និរាមយាន៑ អករោត៑។
بقسمی که آن جماعت، چون گنگان را گویا و شلان را تندرست و لنگان راخرامان و کوران را بینا دیدند، متعجب شده، خدای اسرائیل را تمجید کردند. | ۳۱ 31 |
ឥត្ថំ មូកា វាក្យំ វទន្តិ, ឝុឞ្កករាះ ស្វាស្ថ្យមាយាន្តិ, បង្គវោ គច្ឆន្តិ, អន្ធា វីក្ឞន្តេ, ឥតិ វិលោក្យ លោកា វិស្មយំ មន្យមានា ឥស្រាយេល ឦឝ្វរំ ធន្យំ ពភាឞិរេ។
عیسی شاگردان خود را پیش طلبیده، گفت: «مرا بر این جماعت دل بسوخت زیرا که الحال سه روز است که با من میباشند و هیچچیز برای خوراک ندارند و نمی خواهم ایشان را گرسنه برگردانم مبادا در راه ضعف کنند.» | ۳۲ 32 |
តទានីំ យីឝុះ ស្វឝិឞ្យាន៑ អាហូយ គទិតវាន៑, ឯតជ្ជននិវហេឞុ មម ទយា ជាយតេ, ឯតេ ទិនត្រយំ មយា សាកំ សន្តិ, ឯឞាំ ភក្ឞ្យវស្តុ ច កញ្ចិទបិ នាស្តិ, តស្មាទហមេតានក្ឫតាហារាន៑ ន វិស្រក្ឞ្យាមិ, តថាត្វេ វត៌្មមធ្យេ ក្លាម្យេឞុះ។
شاگردانش به او گفتند: «از کجا در بیابان ما را آنقدر نان باشدکه چنین انبوه را سیر کند؟» | ۳۳ 33 |
តទា ឝិឞ្យា ឩចុះ, ឯតស្មិន៑ ប្រាន្តរមធ្យ ឯតាវតោ មត៌្យាន៑ តប៌យិតុំ វយំ កុត្រ បូបាន៑ ប្រាប្ស្យាមះ?
عیسی ایشان راگفت: «چند نان دارید؟» گفتند: «هفت نان و قدری از ماهیان کوچک.» | ۳۴ 34 |
យីឝុរប្ឫច្ឆត៑, យុឞ្មាកំ និកដេ កតិ បូបា អាសតេ? ត ឩចុះ, សប្តបូបា អល្បាះ ក្ឞុទ្រមីនាឝ្ច សន្តិ។
پس مردم را فرمود تا برزمین بنشینند. | ۳۵ 35 |
តទានីំ ស លោកនិវហំ ភូមាវុបវេឞ្ដុម៑ អាទិឝ្យ
و آن هفت نان و ماهیان را گرفته، شکر نمود و پاره کرده، به شاگردان خود داد وشاگردان به آن جماعت. | ۳۶ 36 |
តាន៑ សប្តបូបាន៑ មីនាំឝ្ច គ្ឫហ្លន៑ ឦឝ្វរីយគុណាន៑ អនូទ្យ ភំក្ត្វា ឝិឞ្យេភ្យោ ទទៅ, ឝិឞ្យា លោកេភ្យោ ទទុះ។
و همه خورده، سیرشدند و از خرده های باقیمانده هفت زنبیل پربرداشتند. | ۳۷ 37 |
តតះ សវ៌្វេ ភុក្ត្វា ត្ឫប្តវន្តះ; តទវឝិឞ្ដភក្ឞ្យេណ សប្តឌលកាន៑ បរិបូយ៌្យ សំជគ្ឫហុះ។
و خورندگان، سوای زنان و اطفال چهار هزار مرد بودند. | ۳۸ 38 |
តេ ភោក្តារោ យោឞិតោ ពាលកាំឝ្ច វិហាយ ប្រាយេណ ចតុះសហស្រាណិ បុរុឞា អាសន៑។
پس آن گروه را رخصت داد و به کشتی سوار شده، به حدود مجدل آمد. | ۳۹ 39 |
តតះ បរំ ស ជននិវហំ វិស្ឫជ្យ តរិមារុហ្យ មគ្ទលាប្រទេឝំ គតវាន៑។