متّی 10

۱ 1 و دوازده شاگرد خود را طلبیده، ایشان را بر ارواح پلید قدرت داد که آنها رابیرون کنند و هر بیماری و رنجی را شفا دهند.

And when he had called to [him] his twelve disciples, he gave them power [against] unclean spirits, to cast them out, and to heal all manner of sickness, and all manner of disease.

۲ 2 ونامهای دوازده رسول این است: اول شمعون معروف به پطرس و برادرش اندریاس؛ یعقوب بن زبدی و برادرش یوحنا؛

Now the names of the twelve apostles are these; The first, Simon, who is called Peter, and Andrew his brother; James [the son] of Zebedee, and John his brother;

۳ 3 فیلپس و برتولما؛ توماو متای باجگیر؛ یعقوب بن حلفی و لبی معروف به تدی؛

Philip, and Bartholomew; Thomas, and Matthew the publican; James [the son] of Alpheus, and Lebbeus, whose surname was Thaddeus;

۴ 4 شمعون قانوی و یهودای اسخریوطی که او را تسلیم نمود.

Simon the Canaanite, and Judas Iscariot, who also betrayed him.

۵ 5 این دوازده را عیسی فرستاده، بدیشان وصیت کرده، گفت: «از راه امت‌ها مروید و دربلدی از سامریان داخل مشوید،

These twelve Jesus sent forth, and commanded them, saying, Go not into the way of the Gentiles, and enter ye not into [any] city of the Samaritans.

۶ 6 بلکه نزدگوسفندان گم شده اسرائیل بروید.

But go rather to the lost sheep of the house of Israel.

۷ 7 و چون می‌روید، موعظه کرده، گویید که ملکوت آسمان نزدیک است.

And as ye go, proclaim, saying, The kingdom of heaven is at hand.

۸ 8 بیماران را شفا دهید، ابرصان راطاهر سازید، مردگان را زنده کنید، دیوها را بیرون نمایید. مفت یافته‌اید، مفت بدهید.

Heal the sick, cleanse the lepers, raise the dead, cast out demons: freely ye have received, freely give.

۹ 9 طلا یا نقره یا مس در کمرهای خود ذخیره مکنید،

Provide neither gold, nor silver, nor brass in your purses;

۱۰ 10 و برای سفر، توشه‌دان یا دو پیراهن یا کفشها یا عصابرندارید، زیرا که مزدور مستحق خوراک خوداست.

Nor bag for your journey, neither two coats, neither shoes, nor a staff: for the workman is worthy of his food.

۱۱ 11 و در هر شهری یا قریه‌ای که داخل شوید، بپرسید که در آنجا که لیاقت دارد؛ پس درآنجا بمانید تا بیرون روید.

And into whatever city or town ye shall enter, inquire who in it is worthy, and there abide till ye go thence.

۱۲ 12 و چون به خانه‌ای درآیید، بر آن سلام نمایید؛

And when ye come into a house, salute it.

۱۳ 13 پس اگر خانه لایق باشد، سلام شما بر آن واقع خواهد شد و اگرنالایق بود، سلام شما به شما خواهد برگشت.

And if the house be worthy, let your peace come upon it: but if it be not worthy, let your peace return to you.

۱۴ 14 و هر‌که شما را قبول نکند یا به سخن شماگوش ندهد، از آن خانه یا شهر بیرون شده، خاک پایهای خود را برافشانید.

And whoever shall not receive you, nor hear your words, when ye depart from that house, or city, shake off the dust of your feet.

۱۵ 15 هرآینه به شمامی گویم که در روز جزا حالت زمین سدوم وغموره از آن شهر سهل تر خواهد بود.

Verily, I say to you, It shall be more tolerable for the land of Sodom and Gomorrah, in the day of judgment, than for that city.

۱۶ 16 هان، من شما را مانند گوسفندان در میان گرگان می‌فرستم؛ پس مثل مارها هوشیار و چون کبوتران ساده باشید.

Behold, I send you forth as sheep in the midst of wolves: be ye therefore wise as serpents, and harmless as doves.

۱۷ 17 اما از مردم برحذر باشید، زیرا که شما را به مجلسها تسلیم خواهند کرد ودر کنایس خود شما را تازیانه خواهند زد،

But beware of men: for they will deliver you to the councils, and they will scourge you in their synagogues.

۱۸ 18 ودر حضور حکام و سلاطین، شما را بخاطر من خواهند برد تا بر ایشان و بر امت‌ها شهادتی شود.

And ye will be brought before governors and kings for my sake, for a testimony against them and the Gentiles.

۱۹ 19 اما چون شما را تسلیم کنند، اندیشه مکنید که چگونه یا چه بگویید زیرا در همان ساعت به شماعطا خواهد شد که چه باید گفت،

But when they deliver you up, be not anxious how or what ye shall speak, for it shall be given to you in that same hour what ye shall speak.

۲۰ 20 زیرا گوینده شما نیستید بلکه روح پدر شما، در شما گوینده است.

For it is not ye that speak, but the Spirit of your Father which speaketh in you.

۲۱ 21 و برادر، برادر را و پدر، فرزند را به موت تسلیم خواهند کرد و فرزندان بر والدین خودبرخاسته، ایشان را به قتل خواهند رسانید؛

And the brother will deliver up the brother to death, and the father the child: and the children will rise up against [their] parents, and cause them to be put to death.

۲۲ 22 و به جهت اسم من، جمیع مردم از شما نفرت خواهندکرد. لیکن هر‌که تا به آخر صبر کند، نجات یابد.

And ye will be hated by all [men] for my name's sake: but he that endureth to the end shall be saved.

۲۳ 23 و وقتی که در یک شهر بر شما جفا کنند، به دیگری فرار کنید زیرا هرآینه به شما می‌گویم تاپسر انسان نیاید، از همه شهرهای اسرائیل نخواهید پرداخت.

But when they persecute you in this city, flee ye into another: for verily I say to you, Ye shall not have gone over the cities of Israel till the Son of man shall have come.

۲۴ 24 شاگرد از معلم خود افضل نیست و نه غلام از آقایش برتر.

The disciple is not above [his] teacher, nor the servant above his lord.

۲۵ 25 کافی است شاگرد را که چون استاد خویش گردد و غلام را که چون آقای خودشود. پس اگر صاحب‌خانه را بعلزبول خواندند، چقدر زیادتر اهل خانه‌اش را.

It is enough for the disciple that he should be as his teacher, and the servant as his lord: if they have called the master of the house Beelzebub, how much more [will they call] them of his household?

۲۶ 26 لهذا از ایشان مترسید زیرا چیزی مستور نیست که مکشوف نگردد و نه مجهولی که معلوم نشود.

Fear them not therefore: for there is nothing covered, that shall not be revealed; and hid, that shall not be known.

۲۷ 27 آنچه درتاریکی به شما می‌گویم، در روشنایی بگویید، وآنچه در گوش شنوید بر بامها موعظه کنید.

What I tell you in darkness, [that] speak ye in light: and what ye hear in the ear, [that] publish ye upon the house-tops.

۲۸ 28 واز قاتلان جسم که قادر بر کشتن روح نی‌اند، بیم مکنید بلکه از او بترسید که قادر است بر هلاک کردن روح و جسم را نیز در جهنم. (Geenna g1067)

And fear not them who kill the body, but are not able to kill the soul: but rather fear him who is able to destroy both soul and body in hell. (Geenna g1067)

۲۹ 29 آیا دوگنجشک به یک فلس فروخته نمی شود؟ و حال آنکه یکی از آنها جز به حکم پدر شما به زمین نمی افتد.

Are not two sparrows sold for a farthing? and not one of them shall fall on the ground without your Father.

۳۰ 30 لیکن همه مویهای سر شما نیزشمرده شده است.

But the very hairs of your head are all numbered.

۳۱ 31 پس ترسان مباشید زیراشما از گنجشکان بسیار افضل هستید.

Fear ye not therefore, ye are of more value than many sparrows.

۳۲ 32 پس هر‌که مرا پیش مردم اقرار کند، من نیزدر حضور پدر خود که در آسمان است، او رااقرار خواهم کرد.

Whoever therefore shall confess me before men, him will I also confess before my Father who is in heaven.

۳۳ 33 اما هر‌که مرا پیش مردم انکار نماید، من هم در حضور پدر خود که در آسمان است او را انکار خواهم نمود.

But whoever shall deny me before men, him will I also deny before my Father who is in heaven.

۳۴ 34 گمان مبرید که آمده‌ام تا سلامتی بر زمین بگذارم. نیامده‌ام تا سلامتی بگذارم بلکه شمشیر را.

Think not that I am come to send peace on earth: I came not to send peace, but a sword.

۳۵ 35 زیرا که آمده‌ام تا مرد را از پدر خود و دختر رااز مادر خویش و عروس را از مادر شوهرش جداسازم.

For I am come to set a man at variance against his father, and the daughter against her mother, and the daughter-in-law against her mother-in-law.

۳۶ 36 و دشمنان شخص، اهل خانه او خواهندبود.

And a man's foes [will be] they of his own household.

۳۷ 37 و هر‌که پدر یا مادر را بیش از من دوست دارد؛ لایق من نباشد و هر‌که پسر یا دختر را از من زیاده دوست دارد، لایق من نباشد.

He that loveth father or mother more than me, is not worthy of me: and he that loveth son or daughter more than me, is not worthy of me.

۳۸ 38 و هر‌که صلیب خود را برنداشته، از عقب من نیاید، لایق من نباشد.

And he that taketh not his cross, and followeth me, is not worthy of me.

۳۹ 39 هر‌که جان خود را دریابد، آن راهلاک سازد و هر‌که جان خود را بخاطر من هلاک کرد، آن را خواهد دریافت.

He that findeth his life shall lose it: and he that loseth his life for my sake, shall find it.

۴۰ 40 هر‌که شما را قبول کند، مرا قبول کرده و کسی‌که مرا قبول کرده، فرستنده مرا قبول کرده باشد.

He that receiveth you, receiveth me, and he that receiveth me, receiveth him that sent me.

۴۱ 41 و آنکه نبی‌ای رابه اسم نبی پذیرد، اجرت نبی یابد و هر‌که عادلی را به اسم عادلی پذیرفت، مزد عادل را خواهدیافت.

He that receiveth a prophet in the name of a prophet, shall receive a prophet's reward; and he that receiveth a righteous man in the name of a righteous man, shall receive a righteous man's reward.

۴۲ 42 و هر‌که یکی از این صغار را کاسه‌ای ازآب سرد محض نام شاگرد نوشاند، هرآینه به شمامی گویم اجر خودرا ضایع نخواهد ساخت.»

And whoever shall give to drink to one of these little ones, a cup of cold [water] only, in the name of a disciple, verily, I say to you, he shall in no wise lose his reward.

Jesus Heals the Sick