مرقس 4

۱ 1 و باز به کناره دریا به تعلیم دادن شروع کردو جمعی کثیر نزد او جمع شدند بطوری که به کشتی سوار شده، بر دریا قرار گرفت و تمامی آن جماعت بر ساحل دریا حاضر بودند.

અનન્તરં સ સમુદ્રતટે પુનરુપદેષ્ટું પ્રારેભે, તતસ્તત્ર બહુજનાનાં સમાગમાત્ સ સાગરોપરિ નૌકામારુહ્ય સમુપવિષ્ટઃ; સર્વ્વે લોકાઃ સમુદ્રકૂલે તસ્થુઃ|

۲ 2 پس ایشان را به مثلها چیزهای بسیار می‌آموخت و درتعلیم خود بدیشان گفت:

તદા સ દૃષ્ટાન્તકથાભિ ર્બહૂપદિષ્ટવાન્ ઉપદિશંશ્ચ કથિતવાન્,

۳ 3 «گوش گیرید! اینک برزگری بجهت تخم پاشی بیرون رفت.

અવધાનં કુરુત, એકો બીજવપ્તા બીજાનિ વપ્તું ગતઃ;

۴ 4 و چون تخم می‌پاشید، قدری بر راه ریخته شده، مرغان هوا آمده آنها را برچیدند.

વપનકાલે કિયન્તિ બીજાનિ માર્ગપાશ્વે પતિતાનિ, તત આકાશીયપક્ષિણ એત્ય તાનિ ચખાદુઃ|

۵ 5 و پاره‌ای بر سنگلاخ پاشیده شد، در جایی که خاک بسیار نبود. پس چون که زمین عمق نداشت به زودی رویید،

કિયન્તિ બીજાનિ સ્વલ્પમૃત્તિકાવત્પાષાણભૂમૌ પતિતાનિ તાનિ મૃદોલ્પત્વાત્ શીઘ્રમઙ્કુરિતાનિ;

۶ 6 وچون آفتاب برآمد، سوخته شد و از آنرو که ریشه نداشت خشکید.

કિન્તૂદિતે સૂર્ય્યે દગ્ધાનિ તથા મૂલાનો નાધોગતત્વાત્ શુષ્કાણિ ચ|

۷ 7 و قدری در میان خارها ریخته شد و خارها نمو کرده، آن را خفه نمود که ثمری نیاورد.

કિયન્તિ બીજાનિ કણ્ટકિવનમધ્યે પતિતાનિ તતઃ કણ્ટકાનિ સંવૃદ્વ્ય તાનિ જગ્રસુસ્તાનિ ન ચ ફલિતાનિ|

۸ 8 و مابقی در زمین نیکو افتاد و حاصل پیدا نمود که رویید و نمو کرد و بارآورد، بعضی سی وبعضی شصت و بعضی صد.»

તથા કિયન્તિ બીજાન્યુત્તમભૂમૌ પતિતાનિ તાનિ સંવૃદ્વ્ય ફલાન્યુત્પાદિતાનિ કિયન્તિ બીજાનિ ત્રિંશદ્ગુણાનિ કિયન્તિ ષષ્ટિગુણાનિ કિયન્તિ શતગુણાનિ ફલાનિ ફલિતવન્તિ|

۹ 9 پس گفت: «هر‌که گوش شنوا دارد، بشنود!»

અથ સ તાનવદત્ યસ્ય શ્રોતું કર્ણૌ સ્તઃ સ શૃણોતુ|

۱۰ 10 و چون به خلوت شد، رفقای او با آن دوازده شرح این مثل را از او پرسیدند.

તદનન્તરં નિર્જનસમયે તત્સઙ્ગિનો દ્વાદશશિષ્યાશ્ચ તં તદ્દૃષ્ટાન્તવાક્યસ્યાર્થં પપ્રચ્છુઃ|

۱۱ 11 به ایشان گفت: «به شما دانستن سر ملکوت خدا عطاشده، اما به آنانی که بیرونند، همه‌چیز به مثلهامی شود،

તદા સ તાનુદિતવાન્ ઈશ્વરરાજ્યસ્ય નિગૂઢવાક્યં બોદ્ધું યુષ્માકમધિકારોઽસ્તિ;

۱۲ 12 تا نگران شده بنگرند و نبینند و شنواشده بشنوند و نفهمند، مبادا بازگشت کرده گناهان ایشان آمرزیده شود.»

કિન્તુ યે વહિર્ભૂતાઃ "તે પશ્યન્તઃ પશ્યન્તિ કિન્તુ ન જાનન્તિ, શૃણ્વન્તઃ શૃણ્વન્તિ કિન્તુ ન બુધ્યન્તે, ચેત્તૈ ર્મનઃસુ કદાપિ પરિવર્ત્તિતેષુ તેષાં પાપાન્યમોચયિષ્યન્ત," અતોહેતોસ્તાન્ પ્રતિ દૃષ્ટાન્તૈરેવ તાનિ મયા કથિતાનિ|

۱۳ 13 و بدیشان گفت: «آیا این مثل رانفهمیده‌اید؟ پس چگونه سایر مثلها را خواهیدفهمید؟

અથ સ કથિતવાન્ યૂયં કિમેતદ્ દૃષ્ટાન્તવાક્યં ન બુધ્યધ્વે? તર્હિ કથં સર્વ્વાન્ દૃષ્ટાન્તાન ભોત્સ્યધ્વે?

۱۴ 14 برزگر کلام را می‌کارد.

બીજવપ્તા વાક્યરૂપાણિ બીજાનિ વપતિ;

۱۵ 15 و اینانند به کناره راه، جایی که کلام کاشته می‌شود؛ و چون شنیدند فور شیطان آمده کلام کاشته شده درقلوب ایشان را می‌رباید.

તત્ર યે યે લોકા વાક્યં શૃણ્વન્તિ, કિન્તુ શ્રુતમાત્રાત્ શૈતાન્ શીઘ્રમાગત્ય તેષાં મનઃસૂપ્તાનિ તાનિ વાક્યરૂપાણિ બીજાન્યપનયતિ તએવ ઉપ્તબીજમાર્ગપાર્શ્વેસ્વરૂપાઃ|

۱۶ 16 و ایض کاشته شده درسنگلاخ، کسانی می‌باشند که چون کلام رابشنوند، در حال آن را به خوشی قبول کنند،

યે જના વાક્યં શ્રુત્વા સહસા પરમાનન્દેન ગૃહ્લન્તિ, કિન્તુ હૃદિ સ્થૈર્ય્યાભાવાત્ કિઞ્ચિત્ કાલમાત્રં તિષ્ઠન્તિ તત્પશ્ચાત્ તદ્વાક્યહેતોઃ

۱۷ 17 ولکن ریشه‌ای در خود ندارند بلکه فانی می‌باشند؛ و چون صدمه‌ای یا زحمتی به‌سبب کلام روی دهد در ساعت لغزش می‌خورند.

કુત્રચિત્ ક્લેશે ઉપદ્રવે વા સમુપસ્થિતે તદૈવ વિઘ્નં પ્રાપ્નુવન્તિ તએવ ઉપ્તબીજપાષાણભૂમિસ્વરૂપાઃ|

۱۸ 18 و کاشته شده در خارها آنانی می‌باشند که چون کلام راشنوند،

યે જનાઃ કથાં શૃણ્વન્તિ કિન્તુ સાંસારિકી ચિન્તા ધનભ્રાન્તિ ર્વિષયલોભશ્ચ એતે સર્વ્વે ઉપસ્થાય તાં કથાં ગ્રસન્તિ તતઃ મા વિફલા ભવતિ (aiōn g165)

۱۹ 19 اندیشه های دنیوی و غرور دولت وهوس چیزهای دیگر داخل شده، کلام را خفه می‌کند و بی‌ثمر می‌گردد. (aiōn g165)

તએવ ઉપ્તબીજસકણ્ટકભૂમિસ્વરૂપાઃ|

۲۰ 20 و کاشته شده درزمین نیکو آنانند که چون کلام را شنوند آن رامی پذیرند و ثمر می‌آورند، بعضی سی و بعضی شصت و بعضی صد.»

યે જના વાક્યં શ્રુત્વા ગૃહ્લન્તિ તેષાં કસ્ય વા ત્રિંશદ્ગુણાનિ કસ્ય વા ષષ્ટિગુણાનિ કસ્ય વા શતગુણાનિ ફલાનિ ભવન્તિ તએવ ઉપ્તબીજોર્વ્વરભૂમિસ્વરૂપાઃ|

۲۱ 21 پس بدیشان گفت: «آیا چراغ را می‌آورند تازیر پیمانه‌ای یا تختی و نه بر چراغدان گذارند؟

તદા સોઽપરમપિ કથિતવાન્ કોપિ જનો દીપાધારં પરિત્યજ્ય દ્રોણસ્યાધઃ ખટ્વાયા અધે વા સ્થાપયિતું દીપમાનયતિ કિં?

۲۲ 22 زیرا که چیزی پنهان نیست که آشکارا نگردد وهیچ‌چیز مخفی نشود، مگر تا به ظهور آید.

અતોહેતો ર્યન્ન પ્રકાશયિષ્યતે તાદૃગ્ લુક્કાયિતં કિમપિ વસ્તુ નાસ્તિ; યદ્ વ્યક્તં ન ભવિષ્યતિ તાદૃશં ગુપ્તં કિમપિ વસ્તુ નાસ્તિ|

۲۳ 23 هرکه گوش شنوا دارد بشنود.»

યસ્ય શ્રોતું કર્ણૌ સ્તઃ સ શૃણોતુ|

۲۴ 24 و بدیشان گفت: «باحذر باشید که چه می‌شنوید، زیرا به هر میزانی که وزن کنید به شما پیموده شود، بلکه از برای شماکه می‌شنوید افزون خواهد گشت.

અપરમપિ કથિતવાન્ યૂયં યદ્ યદ્ વાક્યં શૃણુથ તત્ર સાવધાના ભવત, યતો યૂયં યેન પરિમાણેન પરિમાથ તેનૈવ પરિમાણેન યુષ્મદર્થમપિ પરિમાસ્યતે; શ્રોતારો યૂયં યુષ્મભ્યમધિકં દાસ્યતે|

۲۵ 25 زیرا هر‌که دارد بدو داده شود و از هر‌که ندارد آنچه نیز داردگرفته خواهد شد.»

યસ્યાશ્રયે વર્દ્ધતે તસ્મૈ અપરમપિ દાસ્યતે, કિન્તુ યસ્યાશ્રયે ન વર્દ્ધતે તસ્ય યત્ કિઞ્ચિદસ્તિ તદપિ તસ્માન્ નેષ્યતે|

۲۶ 26 و گفت: «همچنین ملکوت خدا مانند کسی است که تخم بر زمین بیفشاند،

અનન્તરં સ કથિતવાન્ એકો લોકઃ ક્ષેત્રે બીજાન્યુપ્ત્વા

۲۷ 27 و شب و روزبخوابد و برخیزد و تخم بروید و نمو کند. چگونه؟ او نداند.

જાગરણનિદ્રાભ્યાં દિવાનિશં ગમયતિ, પરન્તુ તદ્વીજં તસ્યાજ્ઞાતરૂપેણાઙ્કુરયતિ વર્દ્ધતે ચ;

۲۸ 28 زیرا که زمین به ذات خودثمر می‌آورد، اول علف، بعد خوشه، پس از آن دانه کامل در خوشه.

યતોહેતોઃ પ્રથમતઃ પત્રાણિ તતઃ પરં કણિશાનિ તત્પશ્ચાત્ કણિશપૂર્ણાનિ શસ્યાનિ ભૂમિઃ સ્વયમુત્પાદયતિ;

۲۹ 29 و چون ثمر رسید، فور داس را بکار می‌برد زیرا که وقت حصاد رسیده است.»

કિન્તુ ફલેષુ પક્કેષુ શસ્યચ્છેદનકાલં જ્ઞાત્વા સ તત્ક્ષણં શસ્યાનિ છિનત્તિ, અનેન તુલ્યમીશ્વરરાજ્યં|

۳۰ 30 و گفت: «به چه چیز ملکوت خدا را تشبیه کنیم و برای آن چه مثل بزنیم؟

પુનઃ સોઽકથયદ્ ઈશ્વરરાજ્યં કેન સમં? કેન વસ્તુના સહ વા તદુપમાસ્યામિ?

۳۱ 31 مثل دانه خردلی است که وقتی که آن را بر زمین کارند، کوچکترین تخمهای زمینی باشد.

તત્ સર્ષપૈકેન તુલ્યં યતો મૃદિ વપનકાલે સર્ષપબીજં સર્વ્વપૃથિવીસ્થબીજાત્ ક્ષુદ્રં

۳۲ 32 لیکن چون کاشته شد، می‌روید و بزرگتر از جمیع بقول می‌گردد و شاخه های بزرگ می‌آورد، چنانکه مرغان هوا زیر سایه‌اش می‌توانند آشیانه گیرند.»

કિન્તુ વપનાત્ પરમ્ અઙ્કુરયિત્વા સર્વ્વશાકાદ્ બૃહદ્ ભવતિ, તસ્ય બૃહત્યઃ શાખાશ્ચ જાયન્તે તતસ્તચ્છાયાં પક્ષિણ આશ્રયન્તે|

۳۳ 33 و به مثلهای بسیار مانند اینهابقدری که استطاعت شنیدن داشتند، کلام رابدیشان بیان می‌فرمود،

ઇત્થં તેષાં બોધાનુરૂપં સોઽનેકદૃષ્ટાન્તૈસ્તાનુપદિષ્ટવાન્,

۳۴ 34 و بدون مثل بدیشان سخن نگفت. لیکن در خلوت، تمام معانی را برای شاگردان خود شرح می‌نمود.

દૃષ્ટાન્તં વિના કામપિ કથાં તેભ્યો ન કથિતવાન્ પશ્ચાન્ નિર્જને સ શિષ્યાન્ સર્વ્વદૃષ્ટાન્તાર્થં બોધિતવાન્|

۳۵ 35 و در همان روز وقت شام، بدیشان گفت: «به کناره دیگر عبور کنیم.»

તદ્દિનસ્ય સન્ધ્યાયાં સ તેભ્યોઽકથયદ્ આગચ્છત વયં પારં યામ|

۳۶ 36 پس چون آن گروه رارخصت دادند، او را همانطوری که در کشتی بودبرداشتند و چند زورق دیگر نیز همراه او بود.

તદા તે લોકાન્ વિસૃજ્ય તમવિલમ્બં ગૃહીત્વા નૌકયા પ્રતસ્થિરે; અપરા અપિ નાવસ્તયા સહ સ્થિતાઃ|

۳۷ 37 که ناگاه طوفانی عظیم از باد پدید آمد وامواج بر کشتی می‌خورد بقسمی که برمی گشت.

તતઃ પરં મહાઝઞ્ભ્શગમાત્ નૌ ર્દોલાયમાના તરઙ્ગેણ જલૈઃ પૂર્ણાભવચ્ચ|

۳۸ 38 و او در موخر کشتی بر بالشی خفته بود. پس اورا بیدار کرده گفتند: «ای استاد، آیا تو را باکی نیست که هلاک شویم؟»

તદા સ નૌકાચશ્ચાદ્ભાગે ઉપધાને શિરો નિધાય નિદ્રિત આસીત્ તતસ્તે તં જાગરયિત્વા જગદુઃ, હે પ્રભો, અસ્માકં પ્રાણા યાન્તિ કિમત્ર ભવતશ્ચિન્તા નાસ્તિ?

۳۹ 39 در ساعت اوبرخاسته، باد را نهیب داد و به دریا گفت: «ساکن شو و خاموش باش!» که باد ساکن شده، آرامی کامل پدید آمد.

તદા સ ઉત્થાય વાયું તર્જિતવાન્ સમુદ્રઞ્ચોક્તવાન્ શાન્તઃ સુસ્થિરશ્ચ ભવ; તતો વાયૌ નિવૃત્તેઽબ્ધિર્નિસ્તરઙ્ગોભૂત્|

۴۰ 40 و ایشان را گفت: «از بهر‌چه چنین ترسانید و چون است که ایمان ندارید؟»

તદા સ તાનુવાચ યૂયં કુત એતાદૃક્શઙ્કાકુલા ભવત? કિં વો વિશ્વાસો નાસ્તિ?

۴۱ 41 پس بی‌نهایت ترسان شده، به یکدیگر گفتند: «این کیست که باد و دریا هم او را اطاعت می‌کنند؟»

તસ્માત્તેઽતીવભીતાઃ પરસ્પરં વક્તુમારેભિરે, અહો વાયુઃ સિન્ધુશ્ચાસ્ય નિદેશગ્રાહિણૌ કીદૃગયં મનુજઃ|

Jesus Preaches in the Synagogue