< مرقس 3 >
و باز به کنیسه درآمده، در آنجا مرد دست خشکی بود. | ۱ 1 |
И уђе опет у зборницу, и онде беше човек са сувом руком.
و مراقب وی بودند که شاید او را در سبت شفا دهد تا مدعی او گردند. | ۲ 2 |
И мотраху за Њим неће ли га у суботу исцелити да Га окриве.
پس بدان مرد دست خشک گفت: «در میان بایست!» | ۳ 3 |
И рече човеку са сувом руком: Стани на средину.
و بدیشان گفت: «آیا در روز سبت کدام جایز است؟ نیکوییکردن یا بدی؟ جان رانجات دادن یا هلاک کردن؟» ایشان خاموش ماندند. | ۴ 4 |
И рече им: Ваља ли у суботу добро чинити или зло чинити? Душу одржати, или погубити? А они су ћутали.
پس چشمان خود را بر ایشان باغضب گردانیده، زیرا که از سنگدلی ایشان محزون بود، به آن مرد گفت: «دست خود رادراز کن!» پس دراز کرده، دستش صحیح گشت. | ۵ 5 |
И погледавши на њих с гневом од жалости што су им онако срца одрвенила, рече човеку: Пружи руку своју. И пружи; и поста рука здрава као и друга.
در ساعت فریسیان بیرون رفته، با هیرودیان درباره او شورا نمودند که چطور او را هلاک کنند. | ۶ 6 |
И изашавши фарисеји одмах учинише за Њега веће с Иродовцима како би Га погубили.
و عیسی با شاگردانش به سوی دریا آمد وگروهی بسیار از جلیل به عقب او روانه شدند، | ۷ 7 |
А Исус оде с ученицима својим к мору; и многи народ из Галилеје пође за Њим и из Јудеје;
واز یهودیه و از اورشلیم و ادومیه و آن طرف اردن و از حوالی صور و صیدون نیز جمعی کثیر، چون اعمال او را شنیدند، نزد وی آمدند. | ۸ 8 |
И из Јерусалима и из Идумеје и испреко Јордана и од Тира и Сидона мноштво велико чувши шта Он чини дође к Њему.
و به شاگردان خود فرمود تا زورقی بهسبب جمعیت، بجهت او نگاه دارند تا بر وی ازدحام ننمایند، | ۹ 9 |
И рече ученицима својим да буде лађа у Њега готова због народа, да Му не досађује.
زیرا که بسیاری را صحت میداد، بقسمی که هرکه صاحب دردی بود بر او هجوم میآورد تااو را لمس نماید. | ۱۰ 10 |
Јер многе исцели тако да наваљиваху на Њега који беху накажени болестима да Га се дотакну.
و ارواح پلید چون او رادیدند، پیش او به روی درافتادند و فریادکنان میگفتند که «تو پسر خدا هستی.» | ۱۱ 11 |
И духови нечисти кад Га виђаху, припадаху к Њему и викаху говорећи: Ти си Син Божји.
و ایشان را به تاکید بسیار فرمود که او را شهرت ندهند. | ۱۲ 12 |
И много им прећаше да Га не прокажу.
پس بر فراز کوهی برآمده، هرکه راخواست به نزد خود طلبید و ایشان نزد او آمدند. | ۱۳ 13 |
И изиђоше на гору, и дозва које Он хтеше; и дођоше Му.
و دوازده نفر را مقرر فرمود تا همراه او باشند وتا ایشان را بجهت وعظ نمودن بفرستد، | ۱۴ 14 |
И постави дванаесторицу да буду с Њим, и да их пошаље да проповедају,
وایشان را قدرت باشد که مریضان را شفا دهند ودیوها را بیرون کنند. | ۱۵ 15 |
И да имају власт да исцељују од болести, и да изгоне ђаволе:
و شمعون را پطرس نام نهاد. | ۱۶ 16 |
Првог Симона, и надеде му име Петар;
و یعقوب پسر زبدی و یوحنا برادریعقوب؛ این هر دو را بوانرجس یعنی پسران رعد نام گذارد. | ۱۷ 17 |
И Јакова Зеведејевог и Јована брата Јаковљевог, и надеде им имена Воанергес, које значи Синови грома;
و اندریاس و فیلپس و برتولما و متی و توما و یعقوب بن حلفی و تدی وشمعون قانوی، | ۱۸ 18 |
И Андрију и Филипа и Вартоломија и Матеја и Тому и Јакова Алфејевог и Тадију и Симона Кананита,
و یهودای اسخریوطی که او راتسلیم کرد. | ۱۹ 19 |
И Јуду Искариотског, који Га и издаде.
و چون به خانه درآمدند، باز جمعی فراهم آمدند بطوری که ایشان فرصت نان خوردن هم نکردند. | ۲۰ 20 |
И дођоше у кућу, и сабра се опет народ да не могаху ни хлеба јести.
و خویشان او چون شنیدند، بیرون آمدند تا او را بردارند زیرا گفتند بیخود شده است. | ۲۱ 21 |
И чувши то род Његов изиђоше да Га ухвате; јер говораху да је изван себе.
و کاتبانی که از اورشلیم آمده بودند، گفتند که بعلزبول دارد و به یاری رئیس دیوها، دیوها را اخراج میکند. | ۲۲ 22 |
А књижевници који беху сишли из Јерусалима говораху: У њему је Веелзевул. Он помоћу кнеза ђаволског изгони ђаволе.
پس ایشان را پیش طلبیده، مثلها زده، بدیشان گفت: «چطور میتواندشیطان، شیطان را بیرون کند؟ | ۲۳ 23 |
И дозвавши их говораше им у причама: Како може сотона сотону изгонити?
و اگر مملکتی برخلاف خود منقسم شود، آن مملکت نتواندپایدار بماند. | ۲۴ 24 |
И ако се царство само по себи раздели, не може остати царство оно;
و هرگاه خانهای به ضد خویش منقسم شد، آن خانه نمی تواند استقامت داشته باشد. | ۲۵ 25 |
И ако се дом сам по себи раздели, не може остати дом онај;
و اگر شیطان با نفس خود مقاومت نمایدو منقسم شود، او نمی تواند قائم ماند بلکه هلاک میگردد. | ۲۶ 26 |
И ако сотона устане сам на се и раздели се, не може остати, него ће пропасти.
و هیچکس نمی تواند به خانه مردزورآور درآمده، اسباب او را غارت نماید، جزآنکه اول آن زورآور را ببندد و بعد از آن خانه اورا تاراج میکند. | ۲۷ 27 |
Нико не може покућство јакога, ушавши у кућу његову, отети ако најпре јакога не свеже: и онда ће кућу његову опленити.
هرآینه به شما میگویم که همه گناهان از بنی آدم آمرزیده میشود و هر قسم کفر که گفته باشند، | ۲۸ 28 |
Заиста вам кажем: сви греси опростиће се синовима човечјим, и хуљења на Бога, макар каква била:
لیکن هرکه به روحالقدس کفر گوید، تا به ابد آمرزیده نشود بلکه مستحق عذاب جاودانی بود.» (aiōn , aiōnios ) | ۲۹ 29 |
А који похули на Духа Светог нема опроштења вавек, него је крив вечном суду. (aiōn , aiōnios )
زیرا که میگفتند روحی پلید دارد. | ۳۰ 30 |
Јер говораху: У њему је нечисти дух.
پس برادران و مادر او آمدند و بیرون ایستاده، فرستادند تا او را طلب کنند. | ۳۱ 31 |
И дође мати Његова и браћа Његова, и стојећи напољу послаше к Њему да Га зову.
آنگاه جماعت گرد او نشسته بودند و به وی گفتند: «اینک مادرت و برادرانت بیرون تو را میطلبند.» | ۳۲ 32 |
И сеђаше народ око Њега. И рекоше Му: Ето мати Твоја и браћа Твоја и сестре Твоје напољу питају за Те.
در جواب ایشان گفت: «کیست مادر من وبرادرانم کیانند؟» | ۳۳ 33 |
И одговори им говорећи: Ко је мати моја или браћа моја?
پس بر آنانی که گرد وی نشسته بودند، نظر افکنده، گفت: «اینانند مادر وبرادرانم، | ۳۴ 34 |
И погледавши на народ који сеђаше рече: Ево мати моја и браћа моја.
زیرا هرکه اراده خدا را بهجا آردهمان برادر و خواهر و مادر من باشد.» | ۳۵ 35 |
Јер ко изврши вољу Божју, онај је брат мој и сестра моја и мати моја.