مرقس 3

۱ 1 و باز به کنیسه درآمده، در آنجا مرد دست خشکی بود.

அநந்தரம்’ யீஸு²​: புந ர்ப⁴ஜநக்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஷ்டஸ்தஸ்மிந் ஸ்தா²நே ஸு²ஷ்கஹஸ்த ஏகோ மாநவ ஆஸீத்|

۲ 2 و مراقب وی بودند که شاید او را در سبت شفا دهد تا مدعی او گردند.

ஸ விஸ்²ராமவாரே தமரோகி³ணம்’ கரிஷ்யதி நவேத்யத்ர ப³ஹவஸ்தம் அபவதி³தும்’ சி²த்³ரமபேக்ஷிதவந்த​: |

۳ 3 پس بدان مرد دست خشک گفت: «در میان بایست!»

ததா³ ஸ தம்’ ஸு²ஷ்கஹஸ்தம்’ மநுஷ்யம்’ ஜகா³த³ மத்⁴யஸ்தா²நே த்வமுத்திஷ்ட²|

۴ 4 و بدیشان گفت: «آیا در روز سبت کدام جایز است؟ نیکویی‌کردن یا بدی؟ جان رانجات دادن یا هلاک کردن؟» ایشان خاموش ماندند.

தத​: பரம்’ ஸ தாந் பப்ரச்ச² விஸ்²ராமவாரே ஹிதமஹிதம்’ ததா² ஹி ப்ராணரக்ஷா வா ப்ராணநாஸ² ஏஷாம்’ மத்⁴யே கிம்’ கரணீயம்’? கிந்து தே நி​: ஸ²ப்³தா³ஸ்தஸ்து²​: |

۵ 5 پس چشمان خود را بر ایشان باغضب گردانیده، زیرا که از سنگدلی ایشان محزون بود، به آن مرد گفت: «دست خود رادراز کن!» پس دراز کرده، دستش صحیح گشت.

ததா³ ஸ தேஷாமந்த​: கரணாநாம்’ காடி²ந்யாத்³தே⁴தோ ர்து³​: கி²த​: க்ரோதா⁴த் சர்துத³ஸோ² த்³ரு’ஷ்டவாந் தம்’ மாநுஷம்’ க³தி³தவாந் தம்’ ஹஸ்தம்’ விஸ்தாரய, ததஸ்தேந ஹஸ்தே விஸ்த்ரு’தே தத்³த⁴ஸ்தோ(அ)ந்யஹஸ்தவத்³ அரோகோ³ ஜாத​: |

۶ 6 در ساعت فریسیان بیرون رفته، با هیرودیان درباره او شورا نمودند که چطور او را هلاک کنند.

அத² பி²ரூஸி²ந​: ப்ரஸ்தா²ய தம்’ நாஸ²யிதும்’ ஹேரோதீ³யை​: ஸஹ மந்த்ரயிதுமாரேபி⁴ரே|

۷ 7 و عیسی با شاگردانش به سوی دریا آمد وگروهی بسیار از جلیل به عقب او روانه شدند،

அதஏவ யீஸு²ஸ்தத்ஸ்தா²நம்’ பரித்யஜ்ய ஸி²ஷ்யை​: ஸஹ புந​: ஸாக³ரஸமீபம்’ க³த​: ;

۸ 8 واز یهودیه و از اورشلیم و ادومیه و آن طرف اردن و از حوالی صور و صیدون نیز جمعی کثیر، چون اعمال او را شنیدند، نزد وی آمدند.

ததோ கா³லீல்யிஹூதா³-யிரூஸா²லம்-இதோ³ம்-யர்த³ந்நதீ³பாரஸ்தா²நேப்⁴யோ லோகஸமூஹஸ்தஸ்ய பஸ்²சாத்³ க³த​: ; தத³ந்ய​: ஸோரஸீத³நோ​: ஸமீபவாஸிலோகஸமூஹஸ்²ச தஸ்ய மஹாகர்ம்மணாம்’ வார்த்தம்’ ஸ்²ருத்வா தஸ்ய ஸந்நிதி⁴மாக³த​: |

۹ 9 و به شاگردان خود فرمود تا زورقی به‌سبب جمعیت، بجهت او نگاه دارند تا بر وی ازدحام ننمایند،

ததா³ லோகஸமூஹஸ்²சேத் தஸ்யோபரி பததி இத்யாஸ²ங்க்ய ஸ நாவமேகாம்’ நிகடே ஸ்தா²பயிதும்’ ஸி²ஷ்யாநாதி³ஷ்டவாந்|

۱۰ 10 زیرا که بسیاری را صحت می‌داد، بقسمی که هر‌که صاحب دردی بود بر او هجوم می‌آورد تااو را لمس نماید.

யதோ(அ)நேகமநுஷ்யாணாமாரோக்³யகரணாத்³ வ்யாதி⁴க்³ரஸ்தா​: ஸர்வ்வே தம்’ ஸ்ப்ரஷ்டும்’ பரஸ்பரம்’ ப³லேந யத்நவந்த​: |

۱۱ 11 و ارواح پلید چون او رادیدند، پیش او به روی در‌افتادند و فریادکنان می‌گفتند که «تو پسر خدا هستی.»

அபரஞ்ச அபவித்ரபூ⁴தாஸ்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தச்சரணயோ​: பதித்வா ப்ரோசை​: ப்ரோசு​: , த்வமீஸ்²வரஸ்ய புத்ர​: |

۱۲ 12 و ایشان را به تاکید بسیار فرمود که او را شهرت ندهند.

கிந்து ஸ தாந் த்³ரு’ட⁴ம் ஆஜ்ஞாப்ய ஸ்வம்’ பரிசாயிதும்’ நிஷித்³த⁴வாந்|

۱۳ 13 پس بر فراز کوهی برآمده، هر‌که راخواست به نزد خود طلبید و ایشان نزد او آمدند.

அநந்தரம்’ ஸ பர்வ்வதமாருஹ்ய யம்’ யம்’ ப்ரதிச்சா² தம்’ தமாஹூதவாந் ததஸ்தே தத்ஸமீபமாக³தா​: |

۱۴ 14 و دوازده نفر را مقرر فرمود تا همراه او باشند وتا ایشان را بجهت وعظ نمودن بفرستد،

ததா³ ஸ த்³வாத³ஸ²ஜநாந் ஸ்வேந ஸஹ ஸ்தா²தும்’ ஸுஸம்’வாத³ப்ரசாராய ப்ரேரிதா ப⁴விதும்’

۱۵ 15 وایشان را قدرت باشد که مریضان را شفا دهند ودیوها را بیرون کنند.

ஸர்வ்வப்ரகாரவ்யாதீ⁴நாம்’ ஸ²மநகரணாய ப்ரபா⁴வம்’ ப்ராப்தும்’ பூ⁴தாந் த்யாஜயிதுஞ்ச நியுக்தவாந்|

۱۶ 16 و شمعون را پطرس نام نهاد.

தேஷாம்’ நாமாநீமாநி, ஸி²மோந் ஸிவதி³புத்ரோ

۱۷ 17 و یعقوب پسر زبدی و یوحنا برادریعقوب؛ این هر دو را بوانرجس یعنی پسران رعد نام گذارد.

யாகூப்³ தஸ்ய ப்⁴ராதா யோஹந் ச ஆந்த்³ரிய​: பி²லிபோ ப³ர்த²லமய​: ,

۱۸ 18 و اندریاس و فیلپس و برتولما و متی و توما و یعقوب بن حلفی و تدی وشمعون قانوی،

மதீ² தோ²மா ச ஆல்பீ²யபுத்ரோ யாகூப்³ த²த்³தீ³ய​: கிநாநீய​: ஸி²மோந் யஸ்தம்’ பரஹஸ்தேஷ்வர்பயிஷ்யதி ஸ ஈஷ்கரியோதீயயிஹூதா³ஸ்²ச|

۱۹ 19 و یهودای اسخریوطی که او راتسلیم کرد.

ஸ ஸி²மோநே பிதர இத்யுபநாம த³தௌ³ யாகூப்³யோஹந்ப்⁴யாம்’ ச பி³நேரிகி³ஸ்² அர்த²தோ மேக⁴நாத³புத்ராவித்யுபநாம த³தௌ³|

۲۰ 20 و چون به خانه درآمدند، باز جمعی فراهم آمدند بطوری که ایشان فرصت نان خوردن هم نکردند.

அநந்தரம்’ தே நிவேஸ²நம்’ க³தா​: , கிந்து தத்ராபி புநர்மஹாந் ஜநஸமாக³மோ (அ)ப⁴வத் தஸ்மாத்தே போ⁴க்துமப்யவகாஸ²ம்’ ந ப்ராப்தா​: |

۲۱ 21 و خویشان او چون شنیدند، بیرون آمدند تا او را بردارند زیرا گفتند بی‌خود شده است.

ததஸ்தஸ்ய ஸுஹ்ரு’ல்லோகா இமாம்’ வார்த்தாம்’ ப்ராப்ய ஸ ஹதஜ்ஞாநோபூ⁴த்³ இதி கதா²ம்’ கத²யித்வா தம்’ த்⁴ரு’த்வாநேதும்’ க³தா​: |

۲۲ 22 و کاتبانی که از اورشلیم آمده بودند، گفتند که بعلزبول دارد و به یاری رئیس دیوها، دیوها را اخراج می‌کند.

அபரஞ்ச யிரூஸா²லம ஆக³தா யே யே(அ)த்⁴யாபகாஸ்தே ஜக³து³ரயம்’ புருஷோ பூ⁴தபத்யாபி³ஷ்டஸ்தேந பூ⁴தபதிநா பூ⁴தாந் த்யாஜயதி|

۲۳ 23 پس ایشان را پیش طلبیده، مثلها زده، بدیشان گفت: «چطور می‌تواندشیطان، شیطان را بیرون کند؟

ததஸ்தாநாஹூய யீஸு² ர்த்³ரு’ஷ்டாந்தை​: கதா²ம்’ கதி²தவாந் ஸை²தாந் கத²ம்’ ஸை²தாநம்’ த்யாஜயிதும்’ ஸ²க்நோதி?

۲۴ 24 و اگر مملکتی برخلاف خود منقسم شود، آن مملکت نتواندپایدار بماند.

கிஞ்சந ராஜ்யம்’ யதி³ ஸ்வவிரோதே⁴ந ப்ரு’த²க்³ ப⁴வதி தர்ஹி தத்³ ராஜ்யம்’ ஸ்தி²ரம்’ ஸ்தா²தும்’ ந ஸ²க்நோதி|

۲۵ 25 و هرگاه خانه‌ای به ضد خویش منقسم شد، آن خانه نمی تواند استقامت داشته باشد.

ததா² கஸ்யாபி பரிவாரோ யதி³ பரஸ்பரம்’ விரோதீ⁴ ப⁴வதி தர்ஹி ஸோபி பரிவார​: ஸ்தி²ரம்’ ஸ்தா²தும்’ ந ஸ²க்நோதி|

۲۶ 26 و اگر شیطان با نفس خود مقاومت نمایدو منقسم شود، او نمی تواند قائم ماند بلکه هلاک می‌گردد.

தத்³வத் ஸை²தாந் யதி³ ஸ்வவிபக்ஷதயா உத்திஷ்ட²ந் பி⁴ந்நோ ப⁴வதி தர்ஹி ஸோபி ஸ்தி²ரம்’ ஸ்தா²தும்’ ந ஸ²க்நோதி கிந்தூச்சி²ந்நோ ப⁴வதி|

۲۷ 27 و هیچ‌کس نمی تواند به خانه مردزورآور درآمده، اسباب او را غارت نماید، جزآنکه اول آن زورآور را ببندد و بعد از آن خانه اورا تاراج می‌کند.

அபரஞ்ச ப்ரப³லம்’ ஜநம்’ ப்ரத²மம்’ ந ப³த்³தா⁴ கோபி தஸ்ய க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஸ்²ய த்³ரவ்யாணி லுண்ட²யிதும்’ ந ஸ²க்நோதி, தம்’ ப³த்³வ்வைவ தஸ்ய க்³ரு’ஹஸ்ய த்³ரவ்யாணி லுண்ட²யிதும்’ ஸ²க்நோதி|

۲۸ 28 هرآینه به شما می‌گویم که همه گناهان از بنی آدم آمرزیده می‌شود و هر قسم کفر که گفته باشند،

அதோஹேதோ ர்யுஷ்மப்⁴யமஹம்’ ஸத்யம்’ கத²யாமி மநுஷ்யாணாம்’ ஸந்தாநா யாநி யாநி பாபாநீஸ்²வரநிந்தா³ஞ்ச குர்வ்வந்தி தேஷாம்’ தத்ஸர்வ்வேஷாமபராதா⁴நாம்’ க்ஷமா ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி,

۲۹ 29 لیکن هر‌که به روح‌القدس کفر گوید، تا به ابد آمرزیده نشود بلکه مستحق عذاب جاودانی بود.» (aiōn g165, aiōnios g166)

கிந்து ய​: கஸ்²சித் பவித்ரமாத்மாநம்’ நிந்த³தி தஸ்யாபராத⁴ஸ்ய க்ஷமா கதா³பி ந ப⁴விஷ்யதி ஸோநந்தத³ண்ட³ஸ்யார்ஹோ ப⁴விஷ்யதி| (aiōn g165, aiōnios g166)

۳۰ 30 زیرا که می‌گفتند روحی پلید دارد.

தஸ்யாபவித்ரபூ⁴தோ(அ)ஸ்தி தேஷாமேதத்கதா²ஹேதோ​: ஸ இத்த²ம்’ கதி²தவாந்|

۳۱ 31 پس برادران و مادر او آمدند و بیرون ایستاده، فرستادند تا او را طلب کنند.

அத² தஸ்ய மாதா ப்⁴ராத்ரு’க³ணஸ்²சாக³த்ய ப³ஹிஸ்திஷ்ட²நதோ லோகாந் ப்ரேஷ்ய தமாஹூதவந்த​: |

۳۲ 32 آنگاه جماعت گرد او نشسته بودند و به وی گفتند: «اینک مادرت و برادرانت بیرون تو را می‌طلبند.»

ததஸ்தத்ஸந்நிதௌ⁴ ஸமுபவிஷ்டா லோகாஸ்தம்’ ப³பா⁴ஷிரே பஸ்²ய ப³ஹிஸ்தவ மாதா ப்⁴ராதரஸ்²ச த்வாம் அந்விச்ச²ந்தி|

۳۳ 33 در جواب ایشان گفت: «کیست مادر من وبرادرانم کیانند؟»

ததா³ ஸ தாந் ப்ரத்யுவாச மம மாதா கா ப்⁴ராதரோ வா கே? தத​: பரம்’ ஸ ஸ்வமீபோபவிஷ்டாந் ஸி²ஷ்யாந் ப்ரதி அவலோகநம்’ க்ரு’த்வா கத²யாமாஸ

۳۴ 34 پس بر آنانی که گرد وی نشسته بودند، نظر افکنده، گفت: «اینانند مادر وبرادرانم،

பஸ்²யதைதே மம மாதா ப்⁴ராதரஸ்²ச|

۳۵ 35 زیرا هر‌که اراده خدا را به‌جا آردهمان برادر و خواهر و مادر من باشد.»

ய​: கஸ்²சித்³ ஈஸ்²வரஸ்யேஷ்டாம்’ க்ரியாம்’ கரோதி ஸ ஏவ மம ப்⁴ராதா ப⁴கி³நீ மாதா ச|

Jesus Preaches to the Multitude