< مرقس 3 >
| و باز به کنیسه درآمده، در آنجا مرد دست خشکی بود. | ۱ 1 |
anantaraM yIzuH puna rbhajanagRhaM praviSTastasmin sthAne zuSkahasta eko mAnava AsIt|
| و مراقب وی بودند که شاید او را در سبت شفا دهد تا مدعی او گردند. | ۲ 2 |
sa vizrAmavAre tamarogiNaM kariSyati navetyatra bahavastam apavadituM chidramapekSitavantaH|
| پس بدان مرد دست خشک گفت: «در میان بایست!» | ۳ 3 |
tadA sa taM zuSkahastaM manuSyaM jagAda madhyasthAne tvamuttiSTha|
| و بدیشان گفت: «آیا در روز سبت کدام جایز است؟ نیکویی‌کردن یا بدی؟ جان رانجات دادن یا هلاک کردن؟» ایشان خاموش ماندند. | ۴ 4 |
tataH paraM sa tAn papraccha vizrAmavAre hitamahitaM tathA hi prANarakSA vA prANanAza eSAM madhye kiM karaNIyaM? kintu te niHzabdAstasthuH|
| پس چشمان خود را بر ایشان باغضب گردانیده، زیرا که از سنگدلی ایشان محزون بود، به آن مرد گفت: «دست خود رادراز کن!» پس دراز کرده، دستش صحیح گشت. | ۵ 5 |
tadA sa teSAmantaHkaraNAnAM kAThinyAddheto rduHkhitaH krodhAt cartudazo dRSTavAn taM mAnuSaM gaditavAn taM hastaM vistAraya, tatastena haste vistRte taddhasto'nyahastavad arogo jAtaH|
| در ساعت فریسیان بیرون رفته، با هیرودیان درباره او شورا نمودند که چطور او را هلاک کنند. | ۶ 6 |
atha phirUzinaH prasthAya taM nAzayituM herodIyaiH saha mantrayitumArebhire|
| و عیسی با شاگردانش به سوی دریا آمد وگروهی بسیار از جلیل به عقب او روانه شدند، | ۷ 7 |
ataeva yIzustatsthAnaM parityajya ziSyaiH saha punaH sAgarasamIpaM gataH;
| واز یهودیه و از اورشلیم و ادومیه و آن طرف اردن و از حوالی صور و صیدون نیز جمعی کثیر، چون اعمال او را شنیدند، نزد وی آمدند. | ۸ 8 |
tato gAlIlyihUdA-yirUzAlam-idom-yardannadIpArasthAnebhyo lokasamUhastasya pazcAd gataH; tadanyaH sorasIdanoH samIpavAsilokasamUhazca tasya mahAkarmmaNAM vArttaM zrutvA tasya sannidhimAgataH|
| و به شاگردان خود فرمود تا زورقی به‌سبب جمعیت، بجهت او نگاه دارند تا بر وی ازدحام ننمایند، | ۹ 9 |
tadA lokasamUhazcet tasyopari patati ityAzaGkya sa nAvamekAM nikaTe sthApayituM ziSyAnAdiSTavAn|
| زیرا که بسیاری را صحت می‌داد، بقسمی که هر‌که صاحب دردی بود بر او هجوم می‌آورد تااو را لمس نماید. | ۱۰ 10 |
yato'nekamanuSyANAmArogyakaraNAd vyAdhigrastAH sarvve taM spraSTuM parasparaM balena yatnavantaH|
| و ارواح پلید چون او رادیدند، پیش او به روی در‌افتادند و فریادکنان می‌گفتند که «تو پسر خدا هستی.» | ۱۱ 11 |
aparaJca apavitrabhUtAstaM dRSTvA taccaraNayoH patitvA procaiH procuH, tvamIzvarasya putraH|
| و ایشان را به تاکید بسیار فرمود که او را شهرت ندهند. | ۱۲ 12 |
kintu sa tAn dRDham AjJApya svaM paricAyituM niSiddhavAn|
| پس بر فراز کوهی برآمده، هر‌که راخواست به نزد خود طلبید و ایشان نزد او آمدند. | ۱۳ 13 |
anantaraM sa parvvatamAruhya yaM yaM praticchA taM tamAhUtavAn tataste tatsamIpamAgatAH|
| و دوازده نفر را مقرر فرمود تا همراه او باشند وتا ایشان را بجهت وعظ نمودن بفرستد، | ۱۴ 14 |
tadA sa dvAdazajanAn svena saha sthAtuM susaMvAdapracArAya preritA bhavituM
| وایشان را قدرت باشد که مریضان را شفا دهند ودیوها را بیرون کنند. | ۱۵ 15 |
sarvvaprakAravyAdhInAM zamanakaraNAya prabhAvaM prAptuM bhUtAn tyAjayituJca niyuktavAn|
| و شمعون را پطرس نام نهاد. | ۱۶ 16 |
teSAM nAmAnImAni, zimon sivadiputro
| و یعقوب پسر زبدی و یوحنا برادریعقوب؛ این هر دو را بوانرجس یعنی پسران رعد نام گذارد. | ۱۷ 17 |
yAkUb tasya bhrAtA yohan ca AndriyaH philipo barthalamayaH,
| و اندریاس و فیلپس و برتولما و متی و توما و یعقوب بن حلفی و تدی وشمعون قانوی، | ۱۸ 18 |
mathI thomA ca AlphIyaputro yAkUb thaddIyaH kinAnIyaH zimon yastaM parahasteSvarpayiSyati sa ISkariyotIyayihUdAzca|
| و یهودای اسخریوطی که او راتسلیم کرد. | ۱۹ 19 |
sa zimone pitara ityupanAma dadau yAkUbyohanbhyAM ca binerigiz arthato meghanAdaputrAvityupanAma dadau|
| و چون به خانه درآمدند، باز جمعی فراهم آمدند بطوری که ایشان فرصت نان خوردن هم نکردند. | ۲۰ 20 |
anantaraM te nivezanaM gatAH, kintu tatrApi punarmahAn janasamAgamo 'bhavat tasmAtte bhoktumapyavakAzaM na prAptAH|
| و خویشان او چون شنیدند، بیرون آمدند تا او را بردارند زیرا گفتند بی‌خود شده است. | ۲۱ 21 |
tatastasya suhRllokA imAM vArttAM prApya sa hatajJAnobhUd iti kathAM kathayitvA taM dhRtvAnetuM gatAH|
| و کاتبانی که از اورشلیم آمده بودند، گفتند که بعلزبول دارد و به یاری رئیس دیوها، دیوها را اخراج می‌کند. | ۲۲ 22 |
aparaJca yirUzAlama AgatA ye ye'dhyApakAste jagadurayaM puruSo bhUtapatyAbiSTastena bhUtapatinA bhUtAn tyAjayati|
| پس ایشان را پیش طلبیده، مثلها زده، بدیشان گفت: «چطور می‌تواندشیطان، شیطان را بیرون کند؟ | ۲۳ 23 |
tatastAnAhUya yIzu rdRSTAntaiH kathAM kathitavAn zaitAn kathaM zaitAnaM tyAjayituM zaknoti?
| و اگر مملکتی برخلاف خود منقسم شود، آن مملکت نتواندپایدار بماند. | ۲۴ 24 |
kiJcana rAjyaM yadi svavirodhena pRthag bhavati tarhi tad rAjyaM sthiraM sthAtuM na zaknoti|
| و هرگاه خانه‌ای به ضد خویش منقسم شد، آن خانه نمی تواند استقامت داشته باشد. | ۲۵ 25 |
tathA kasyApi parivAro yadi parasparaM virodhI bhavati tarhi sopi parivAraH sthiraM sthAtuM na zaknoti|
| و اگر شیطان با نفس خود مقاومت نمایدو منقسم شود، او نمی تواند قائم ماند بلکه هلاک می‌گردد. | ۲۶ 26 |
tadvat zaitAn yadi svavipakSatayA uttiSThan bhinno bhavati tarhi sopi sthiraM sthAtuM na zaknoti kintUcchinno bhavati|
| و هیچ‌کس نمی تواند به خانه مردزورآور درآمده، اسباب او را غارت نماید، جزآنکه اول آن زورآور را ببندد و بعد از آن خانه اورا تاراج می‌کند. | ۲۷ 27 |
aparaJca prabalaM janaM prathamaM na baddhA kopi tasya gRhaM pravizya dravyANi luNThayituM na zaknoti, taM badvvaiva tasya gRhasya dravyANi luNThayituM zaknoti|
| هرآینه به شما می‌گویم که همه گناهان از بنی آدم آمرزیده می‌شود و هر قسم کفر که گفته باشند، | ۲۸ 28 |
atoheto ryuSmabhyamahaM satyaM kathayAmi manuSyANAM santAnA yAni yAni pApAnIzvaranindAJca kurvvanti teSAM tatsarvveSAmaparAdhAnAM kSamA bhavituM zaknoti,
| لیکن هر‌که به روح‌القدس کفر گوید، تا به ابد آمرزیده نشود بلکه مستحق عذاب جاودانی بود.» (aiōn , aiōnios ) | ۲۹ 29 |
kintu yaH kazcit pavitramAtmAnaM nindati tasyAparAdhasya kSamA kadApi na bhaviSyati sonantadaNDasyArho bhaviSyati| (aiōn , aiōnios )
| زیرا که می‌گفتند روحی پلید دارد. | ۳۰ 30 |
tasyApavitrabhUto'sti teSAmetatkathAhetoH sa itthaM kathitavAn|
| پس برادران و مادر او آمدند و بیرون ایستاده، فرستادند تا او را طلب کنند. | ۳۱ 31 |
atha tasya mAtA bhrAtRgaNazcAgatya bahistiSThanato lokAn preSya tamAhUtavantaH|
| آنگاه جماعت گرد او نشسته بودند و به وی گفتند: «اینک مادرت و برادرانت بیرون تو را می‌طلبند.» | ۳۲ 32 |
tatastatsannidhau samupaviSTA lokAstaM babhASire pazya bahistava mAtA bhrAtarazca tvAm anvicchanti|
| در جواب ایشان گفت: «کیست مادر من وبرادرانم کیانند؟» | ۳۳ 33 |
tadA sa tAn pratyuvAca mama mAtA kA bhrAtaro vA ke? tataH paraM sa svamIpopaviSTAn ziSyAn prati avalokanaM kRtvA kathayAmAsa
| پس بر آنانی که گرد وی نشسته بودند، نظر افکنده، گفت: «اینانند مادر وبرادرانم، | ۳۴ 34 |
pazyataite mama mAtA bhrAtarazca|
| زیرا هر‌که اراده خدا را به‌جا آردهمان برادر و خواهر و مادر من باشد.» | ۳۵ 35 |
yaH kazcid IzvarasyeSTAM kriyAM karoti sa eva mama bhrAtA bhaginI mAtA ca|
