مرقس 3

۱ 1 و باز به کنیسه درآمده، در آنجا مرد دست خشکی بود.

And He entered again into the synagogue, and there was there a man having the hand withered,

۲ 2 و مراقب وی بودند که شاید او را در سبت شفا دهد تا مدعی او گردند.

and they were watching Him, whether on the Sabbaths He will heal him, that they might accuse Him.

۳ 3 پس بدان مرد دست خشک گفت: «در میان بایست!»

And He says to the man having the hand withered, “Rise up in the midst.”

۴ 4 و بدیشان گفت: «آیا در روز سبت کدام جایز است؟ نیکویی‌کردن یا بدی؟ جان رانجات دادن یا هلاک کردن؟» ایشان خاموش ماندند.

And He says to them, “Is it lawful on the Sabbaths to do good, or to do evil? To save life, or to kill?” But they were silent.

۵ 5 پس چشمان خود را بر ایشان باغضب گردانیده، زیرا که از سنگدلی ایشان محزون بود، به آن مرد گفت: «دست خود رادراز کن!» پس دراز کرده، دستش صحیح گشت.

And having looked around on them with anger, being grieved for the hardness of their heart, He says to the man, “Stretch forth your hand”; and he stretched forth, and his hand was restored whole as the other;

۶ 6 در ساعت فریسیان بیرون رفته، با هیرودیان درباره او شورا نمودند که چطور او را هلاک کنند.

and the Pharisees having gone forth, immediately, with the Herodians, were taking counsel against Him how they might destroy Him.

۷ 7 و عیسی با شاگردانش به سوی دریا آمد وگروهی بسیار از جلیل به عقب او روانه شدند،

And Jesus withdrew with His disciples to the sea, and a great multitude from Galilee followed Him, and from Judea,

۸ 8 واز یهودیه و از اورشلیم و ادومیه و آن طرف اردن و از حوالی صور و صیدون نیز جمعی کثیر، چون اعمال او را شنیدند، نزد وی آمدند.

and from Jerusalem, and from Idumea and beyond the Jordan; and they around Tyre and Sidon—a great multitude—having heard how He was doing great things, came to Him.

۹ 9 و به شاگردان خود فرمود تا زورقی به‌سبب جمعیت، بجهت او نگاه دارند تا بر وی ازدحام ننمایند،

And He said to His disciples that a little boat may wait on Him, because of the multitude, that they may not press on Him,

۱۰ 10 زیرا که بسیاری را صحت می‌داد، بقسمی که هر‌که صاحب دردی بود بر او هجوم می‌آورد تااو را لمس نماید.

for He healed many, so that they threw themselves on Him, in order to touch Him—as many as had plagues;

۱۱ 11 و ارواح پلید چون او رادیدند، پیش او به روی در‌افتادند و فریادکنان می‌گفتند که «تو پسر خدا هستی.»

and the unclean spirits, when they were seeing Him, were falling down before Him, and were crying, saying, “You are the Son of God”;

۱۲ 12 و ایشان را به تاکید بسیار فرمود که او را شهرت ندهند.

and many times He was charging them that they might not make Him apparent.

۱۳ 13 پس بر فراز کوهی برآمده، هر‌که راخواست به نزد خود طلبید و ایشان نزد او آمدند.

And He goes up to the mountain, and calls near whom He willed, and they went away to Him;

۱۴ 14 و دوازده نفر را مقرر فرمود تا همراه او باشند وتا ایشان را بجهت وعظ نمودن بفرستد،

and He appointed twelve, that they may be with Him, and that He may send them forth to preach,

۱۵ 15 وایشان را قدرت باشد که مریضان را شفا دهند ودیوها را بیرون کنند.

and to have power to heal the sicknesses, and to cast out the demons.

۱۶ 16 و شمعون را پطرس نام نهاد.

And He put on Simon the name Peter;

۱۷ 17 و یعقوب پسر زبدی و یوحنا برادریعقوب؛ این هر دو را بوانرجس یعنی پسران رعد نام گذارد.

and James of Zebedee, and John the brother of James, and He put on them names—Boanerges, that is, “Sons of thunder”;

۱۸ 18 و اندریاس و فیلپس و برتولما و متی و توما و یعقوب بن حلفی و تدی وشمعون قانوی،

and Andrew, and Philip, and Bartholomew, and Matthew, and Thomas, and James of Alpheus, and Thaddeus, and Simon the Zealot,

۱۹ 19 و یهودای اسخریوطی که او راتسلیم کرد.

and Judas Iscariot, who also delivered Him up; and they come into a house.

۲۰ 20 و چون به خانه درآمدند، باز جمعی فراهم آمدند بطوری که ایشان فرصت نان خوردن هم نکردند.

And a multitude comes together again, so that they are not even able to eat bread;

۲۱ 21 و خویشان او چون شنیدند، بیرون آمدند تا او را بردارند زیرا گفتند بی‌خود شده است.

and those alongside Him having heard, went forth to lay hold on Him, for they said that He was beside Himself,

۲۲ 22 و کاتبانی که از اورشلیم آمده بودند، گفتند که بعلزبول دارد و به یاری رئیس دیوها، دیوها را اخراج می‌کند.

and the scribes who [are] from Jerusalem having come down, said, “He has Beelzebul,” and, “By the ruler of the demons He casts out the demons.”

۲۳ 23 پس ایشان را پیش طلبیده، مثلها زده، بدیشان گفت: «چطور می‌تواندشیطان، شیطان را بیرون کند؟

And having called them near, He said to them in allegories, “How is Satan able to cast out Satan?

۲۴ 24 و اگر مملکتی برخلاف خود منقسم شود، آن مملکت نتواندپایدار بماند.

And if a kingdom is divided against itself, that kingdom cannot be made to stand;

۲۵ 25 و هرگاه خانه‌ای به ضد خویش منقسم شد، آن خانه نمی تواند استقامت داشته باشد.

and if a house is divided against itself, that house cannot be made to stand;

۲۶ 26 و اگر شیطان با نفس خود مقاومت نمایدو منقسم شود، او نمی تواند قائم ماند بلکه هلاک می‌گردد.

and if Satan rose against himself, and has been divided, he cannot be made to stand, but has an end.

۲۷ 27 و هیچ‌کس نمی تواند به خانه مردزورآور درآمده، اسباب او را غارت نماید، جزآنکه اول آن زورآور را ببندد و بعد از آن خانه اورا تاراج می‌کند.

No one is able to spoil the vessels of the strong man, having entered into his house, if first he may not bind the strong man, and then he will spoil his house.

۲۸ 28 هرآینه به شما می‌گویم که همه گناهان از بنی آدم آمرزیده می‌شود و هر قسم کفر که گفته باشند،

Truly I say to you that all sins will be forgiven to the sons of men, and slanders with which they might have slandered,

۲۹ 29 لیکن هر‌که به روح‌القدس کفر گوید، تا به ابد آمرزیده نشود بلکه مستحق عذاب جاودانی بود.» (aiōn g165, aiōnios g166)

but whoever may slander in regard to the Holy Spirit has no forgiveness—throughout the age, but is in danger of continuous judgment; (aiōn g165, aiōnios g166)

۳۰ 30 زیرا که می‌گفتند روحی پلید دارد.

because they said, He has an unclean spirit.”

۳۱ 31 پس برادران و مادر او آمدند و بیرون ایستاده، فرستادند تا او را طلب کنند.

Then His brothers and mother come, and standing outside, they sent to Him, calling Him,

۳۲ 32 آنگاه جماعت گرد او نشسته بودند و به وی گفتند: «اینک مادرت و برادرانت بیرون تو را می‌طلبند.»

and a multitude was sitting around Him, and they said to Him, “Behold, Your mother and Your brothers seek You outside.”

۳۳ 33 در جواب ایشان گفت: «کیست مادر من وبرادرانم کیانند؟»

And He answered them, saying, “Who is My mother, or My brothers?”

۳۴ 34 پس بر آنانی که گرد وی نشسته بودند، نظر افکنده، گفت: «اینانند مادر وبرادرانم،

And having looked around in a circle to those sitting around Him, He says, “Behold, My mother and My brothers!

۳۵ 35 زیرا هر‌که اراده خدا را به‌جا آردهمان برادر و خواهر و مادر من باشد.»

For whoever may do the will of God, he is My brother, and My sister, and mother.”

Jesus Preaches to the Multitude