مرقس 3

۱ 1 و باز به کنیسه درآمده، در آنجا مرد دست خشکی بود.

Another time He went into the synagogue, and there was a man there with a withered hand.

۲ 2 و مراقب وی بودند که شاید او را در سبت شفا دهد تا مدعی او گردند.

So they watched Him closely, whether He would heal him on the Sabbath, so that they might accuse Him.

۳ 3 پس بدان مرد دست خشک گفت: «در میان بایست!»

Well, He says to the man with the withered hand, “Come out in the middle!”

۴ 4 و بدیشان گفت: «آیا در روز سبت کدام جایز است؟ نیکویی‌کردن یا بدی؟ جان رانجات دادن یا هلاک کردن؟» ایشان خاموش ماندند.

Then He said to them: “Is it lawful on the Sabbath to do good or to do evil, to save life or to kill?” But they remained silent.

۵ 5 پس چشمان خود را بر ایشان باغضب گردانیده، زیرا که از سنگدلی ایشان محزون بود، به آن مرد گفت: «دست خود رادراز کن!» پس دراز کرده، دستش صحیح گشت.

After looking around at them with anger, being grieved at the hardness of their hearts, He says to the man, “Stretch out your hand!” So he stretched, and his hand was restored as healthy as the other!

۶ 6 در ساعت فریسیان بیرون رفته، با هیرودیان درباره او شورا نمودند که چطور او را هلاک کنند.

Then the Pharisees went straight out, and with the Herodians started hatching a plot against Him, how they might destroy Him.

۷ 7 و عیسی با شاگردانش به سوی دریا آمد وگروهی بسیار از جلیل به عقب او روانه شدند،

Jesus withdrew with His disciples to the sea; and a large crowd from Galilee followed Him—also from Judea,

۸ 8 واز یهودیه و از اورشلیم و ادومیه و آن طرف اردن و از حوالی صور و صیدون نیز جمعی کثیر، چون اعمال او را شنیدند، نزد وی آمدند.

from Jerusalem, from Idumea and beyond Jordan; even those around Tyre and Sidon. A huge crowd came to Him, having heard the sorts of things He kept doing.

۹ 9 و به شاگردان خود فرمود تا زورقی به‌سبب جمعیت، بجهت او نگاه دارند تا بر وی ازدحام ننمایند،

So He told His disciples that a small boat should be kept ready for Him because of the crowd, lest they should press in on Him.

۱۰ 10 زیرا که بسیاری را صحت می‌داد، بقسمی که هر‌که صاحب دردی بود بر او هجوم می‌آورد تااو را لمس نماید.

Because He had healed many, so that as many as had afflictions were pushing toward Him so as to touch Him.

۱۱ 11 و ارواح پلید چون او رادیدند، پیش او به روی در‌افتادند و فریادکنان می‌گفتند که «تو پسر خدا هستی.»

And the unclean spirits—whenever one saw Him, he would fall down before Him and cry out, saying, “You are the son of God!”

۱۲ 12 و ایشان را به تاکید بسیار فرمود که او را شهرت ندهند.

And He kept giving them strict orders that they should not make Him known.

۱۳ 13 پس بر فراز کوهی برآمده، هر‌که راخواست به نزد خود طلبید و ایشان نزد او آمدند.

He went up on the mountain and summoned those whom He wanted, and they came to Him.

۱۴ 14 و دوازده نفر را مقرر فرمود تا همراه او باشند وتا ایشان را بجهت وعظ نمودن بفرستد،

He appointed twelve, that they might be with Him and that He might send them out to preach

۱۵ 15 وایشان را قدرت باشد که مریضان را شفا دهند ودیوها را بیرون کنند.

—also to have authority to heal sicknesses and to cast out demons:

۱۶ 16 و شمعون را پطرس نام نهاد.

namely Peter (a name He gave to Simon);

۱۷ 17 و یعقوب پسر زبدی و یوحنا برادریعقوب؛ این هر دو را بوانرجس یعنی پسران رعد نام گذارد.

James son of Zebedee, and John the brother of James (and a name He gave to them was Boanerges, that is, ‘Sons of thunder’);

۱۸ 18 و اندریاس و فیلپس و برتولما و متی و توما و یعقوب بن حلفی و تدی وشمعون قانوی،

Andrew, Phillip, Bartholomew, Matthew, Thomas, James son of Alphaeus, Thaddaeus, Simon the Cananite;

۱۹ 19 و یهودای اسخریوطی که او راتسلیم کرد.

and Judas Iscariot, who also betrayed Him.

۲۰ 20 و چون به خانه درآمدند، باز جمعی فراهم آمدند بطوری که ایشان فرصت نان خوردن هم نکردند.

Then they went into a house; and again a multitude gathered, so that they were not even able to eat bread.

۲۱ 21 و خویشان او چون شنیدند، بیرون آمدند تا او را بردارند زیرا گفتند بی‌خود شده است.

Well upon hearing this His family came to apprehend Him, because they were saying, “He is out of his mind!”

۲۲ 22 و کاتبانی که از اورشلیم آمده بودند، گفتند که بعلزبول دارد و به یاری رئیس دیوها، دیوها را اخراج می‌کند.

Then some scribes who had come down from Jerusalem started saying, “He has Beelzebul,” and “It is by the ruler of the demons that he casts out demons.”

۲۳ 23 پس ایشان را پیش طلبیده، مثلها زده، بدیشان گفت: «چطور می‌تواندشیطان، شیطان را بیرون کند؟

So summoning them He started saying to them in parables: “How can Satan cast out Satan?

۲۴ 24 و اگر مملکتی برخلاف خود منقسم شود، آن مملکت نتواندپایدار بماند.

If a kingdom is divided against itself, that kingdom cannot stand.

۲۵ 25 و هرگاه خانه‌ای به ضد خویش منقسم شد، آن خانه نمی تواند استقامت داشته باشد.

And if a household is divided against itself, that household cannot stand.

۲۶ 26 و اگر شیطان با نفس خود مقاومت نمایدو منقسم شود، او نمی تواند قائم ماند بلکه هلاک می‌گردد.

And if Satan has risen up against himself and become divided, he cannot stand, but is finished.

۲۷ 27 و هیچ‌کس نمی تواند به خانه مردزورآور درآمده، اسباب او را غارت نماید، جزآنکه اول آن زورآور را ببندد و بعد از آن خانه اورا تاراج می‌کند.

No one can plunder the strong man's goods, invading his house, unless he first binds the strong man—then he may plunder the house.

۲۸ 28 هرآینه به شما می‌گویم که همه گناهان از بنی آدم آمرزیده می‌شود و هر قسم کفر که گفته باشند،

“Assuredly I say to you: all the sins of the sons of men can be forgiven, including whatever blasphemies they may utter;

۲۹ 29 لیکن هر‌که به روح‌القدس کفر گوید، تا به ابد آمرزیده نشود بلکه مستحق عذاب جاودانی بود.» (aiōn g165, aiōnios g166)

but whoever blasphemes against the Holy Spirit never has forgiveness, but is subject to eternal condemnation” (aiōn g165, aiōnios g166)

۳۰ 30 زیرا که می‌گفتند روحی پلید دارد.

—because they were saying, “He has an unclean spirit.”

۳۱ 31 پس برادران و مادر او آمدند و بیرون ایستاده، فرستادند تا او را طلب کنند.

Then His brothers and His mother came, and standing outside they sent to Him, calling Him.

۳۲ 32 آنگاه جماعت گرد او نشسته بودند و به وی گفتند: «اینک مادرت و برادرانت بیرون تو را می‌طلبند.»

A crowd was sitting around Him; so they said to Him, “Look, your mother and your brothers and your sisters are outside asking for you.”

۳۳ 33 در جواب ایشان گفت: «کیست مادر من وبرادرانم کیانند؟»

He answered them saying, “Who is my mother or my brothers?”

۳۴ 34 پس بر آنانی که گرد وی نشسته بودند، نظر افکنده، گفت: «اینانند مادر وبرادرانم،

And looking around at those seated in a circle around Him He said: “Behold my mother and my brothers!

۳۵ 35 زیرا هر‌که اراده خدا را به‌جا آردهمان برادر و خواهر و مادر من باشد.»

Because whoever does the will of God, the same is my brother, my sister, my mother.”

Jesus Preaches to the Multitude