مرقس 2
| و بعد از چندی، باز وارد کفرناحوم شده، چون شهرت یافت که در خانه است، | ۱ 1 |
Et il entra de nouveau dans Capernaüm, quelques jours après, et on entendit dire qu’il était à la maison.
| بی درنگ جمعی ازدحام نمودند بقسمی که بیرون در نیز گنجایش نداشت و برای ایشان کلام را بیان می‌کرد. | ۲ 2 |
Et aussitôt beaucoup de gens s’y assemblèrent, de sorte qu’il ne se trouva plus de place, même auprès de la porte; et il leur annonçait la parole.
| که ناگاه بعضی نزد وی آمده مفلوجی را به‌دست چهار نفر برداشته، آوردند. | ۳ 3 |
Et des gens viennent à lui, amenant un paralytique porté par quatre personnes.
| و چون به‌سبب جمعیت نتوانستند نزد او برسند، طاق جایی را که او بود باز کرده و شکافته، تختی را که مفلوج بر آن خوابیده بود، به زیر هشتند. | ۴ 4 |
Et ne pouvant s’approcher de lui, à cause de la foule, ils découvrirent le toit [du lieu] où il était; et l’ayant percé, ils descendirent le petit lit sur lequel le paralytique était couché.
| عیسی چون ایمان ایشان را دید، مفلوج را گفت: «ای فرزند، گناهان تو آمرزیده شد.» | ۵ 5 |
Et Jésus, voyant leur foi, dit au paralytique: [Mon] enfant, tes péchés sont pardonnés.
| لیکن بعضی از کاتبان که در آنجا نشسته بودند، در دل خود تفکر نمودند | ۶ 6 |
Et il y avait là quelques-uns des scribes, assis et raisonnant dans leurs cœurs:
| که «چرا این شخص چنین کفر می‌گوید؟ غیر از خدای واحد، کیست که بتواند گناهان را بیامرزد؟» | ۷ 7 |
Pourquoi celui-ci parle-t-il ainsi? Il blasphème. Qui peut pardonner les péchés, sinon un [seul], Dieu?
| در ساعت عیسی در روح خود ادراک نموده که با خود چنین فکر می‌کنند، بدیشان گفت: «از بهر‌چه این خیالات را به‌خاطر خود راه می‌دهید؟ | ۸ 8 |
Et aussitôt Jésus, connaissant dans son esprit qu’ils raisonnaient ainsi en eux-mêmes, leur dit: Pourquoi faites-vous ces raisonnements dans vos cœurs?
| کدام سهل تر است؟ مفلوج را گفتن گناهان تو آمرزیده شد؟ یا گفتن برخیز و بستر خود را برداشته بخرام؟ | ۹ 9 |
Lequel est le plus facile, de dire au paralytique: [Tes] péchés te sont pardonnés; ou de dire: Lève-toi, prends ton petit lit, et marche?
| لیکن تا بدانید که پسر انسان رااستطاعت آمرزیدن گناهان بر روی زمین هست...» مفلوج را گفت: | ۱۰ 10 |
Or, afin que vous sachiez que le fils de l’homme a le pouvoir sur la terre de pardonner les péchés (il dit au paralytique):
| «تو را می‌گویم برخیز و بستر خود را برداشته، به خانه خود برو!» | ۱۱ 11 |
Je te dis, lève-toi, prends ton petit lit, et va dans ta maison.
| او برخاست و بی‌تامل بستر خود را برداشته، پیش روی همه روانه شد بطوری که همه حیران شده، خدا را تمجید نموده، گفتند: «مثل این امرهرگز ندیده بودیم!» | ۱۲ 12 |
Et il se leva aussitôt, et ayant pris son petit lit, il sortit en la présence de tous; de sorte qu’ils en furent tous étonnés et qu’ils glorifiaient Dieu, disant: Nous n’avons jamais vu pareille chose.
| و باز به کناره دریا رفت و تمام آن گروه نزداو آمدند و ایشان را تعلیم می‌داد. | ۱۳ 13 |
Et il sortit encore et longea la mer; et toute la foule venait à lui, et il les enseignait.
| و هنگامی که می‌رفت لاوی ابن حلفی را بر باجگاه نشسته دید. بدو گفت: «از عقب من بیا!» پس برخاسته، درعقب وی شتافت. | ۱۴ 14 |
Et en passant, il vit Lévi le [fils] d’Alphée assis au bureau de recette, et il lui dit: Suis-moi. Et se levant, il le suivit.
| و وقتی که او در خانه وی نشسته بود، بسیاری از باجگیران و گناهکاران باعیسی و شاگردانش نشستند زیرا بسیار بودند وپیروی او می‌کردند. | ۱۵ 15 |
Et il arriva, comme il était à table dans sa maison, que beaucoup de publicains et de pécheurs aussi se trouvèrent à table avec Jésus et ses disciples; car ils étaient nombreux, et ils le suivaient.
| و چون کاتبان و فریسیان او را دیدند که با باجگیران و گناهکاران می‌خورد، به شاگردان او گفتند: «چرا با باجگیران وگناهکاران اکل و شرب می‌نماید؟» | ۱۶ 16 |
Et les scribes et les pharisiens, le voyant manger avec les publicains et les pécheurs, dirent à ses disciples: Pourquoi mange-t-il et boit-il avec les publicains et les pécheurs?
| عیسی چون این را شنید، بدیشان گفت: «تندرستان احتیاج به طبیب ندارند بلکه مریضان. و من نیامدم تا عادلان را بلکه تا گناهکاران را به توبه دعوت کنم.» | ۱۷ 17 |
Et Jésus, l’ayant entendu, leur dit: Ceux qui sont en bonne santé n’ont pas besoin de médecin, mais ceux qui se portent mal; je ne suis pas venu appeler des justes, mais des pécheurs.
| و شاگردان یحیی و فریسیان روزه می‌داشتند. پس آمده، بدو گفتند: «چون است که شاگردان یحیی و فریسیان روزه می‌دارند وشاگردان تو روزه نمی دارند؟» | ۱۸ 18 |
Et les disciples de Jean et les pharisiens jeûnaient; et ils viennent et lui disent: Pourquoi les disciples de Jean et ceux des pharisiens jeûnent-ils, mais tes disciples ne jeûnent pas?
| عیسی بدیشان گفت: «آیا ممکن است پسران خانه عروسی مادامی که داماد با ایشان است روزه بدارند؟ زمانی که داماد را با خود دارند، نمی توانند روزه‌دارند. | ۱۹ 19 |
Et Jésus leur dit: Les fils de la chambre nuptiale peuvent-ils jeûner pendant que l’époux est avec eux? Aussi longtemps qu’ils ont l’époux avec eux, ils ne peuvent pas jeûner.
| لیکن ایامی می‌آید که داماد از ایشان گرفته شود. در آن ایام روزه خواهند داشت. | ۲۰ 20 |
Mais des jours viendront, lorsque l’époux leur aura été ôté; et alors ils jeûneront en ce jour-là.
| وهیچ‌کس بر جامه کهنه، پاره‌ای از پارچه نو وصله نمی کند، والا آن وصله نو از آن کهنه جدامی گردد و دریدگی بدتر می‌شود. | ۲۱ 21 |
Personne ne coud un morceau de drap neuf à un vieil habit; autrement la pièce neuve emporte [une partie] du vieil [habit], et la déchirure en devient plus mauvaise.
| و کسی شراب نو را در مشکهای کهنه نمی ریزد وگرنه آن شراب نو مشکها را بدرد و شراب ریخته، مشکهاتلف می‌گردد. بلکه شراب نو را در مشکهای نوباید ریخت.» | ۲۲ 22 |
Et personne ne met du vin nouveau dans de vieilles outres; autrement le vin rompt les outres, et le vin se répand, et les outres sont perdues; mais le vin nouveau doit être mis dans des outres neuves.
| و چنان افتاد که روز سبتی از میان مزرعه‌ها می‌گذشت و شاگردانش هنگامی که می‌رفتند، به چیدن خوشه‌ها شروع کردند. | ۲۳ 23 |
Et il arriva qu’il passait par les blés en un jour de sabbat; et ses disciples, chemin faisant, se mirent à arracher des épis.
| فریسیان بدو گفتند: «اینک چرا در روزسبت مرتکب عملی می‌باشند که روا نیست؟» | ۲۴ 24 |
Et les pharisiens lui dirent: Voici, pourquoi font-ils, le jour de sabbat, ce qui n’est pas permis?
| او بدیشان گفت: «مگر هرگز نخوانده ایدکه داود چه کرد چون او و رفقایش محتاج وگرسنه بودند؟ | ۲۵ 25 |
Et lui leur dit: N’avez-vous jamais lu ce que fit David quand il fut dans le besoin et qu’il eut faim, lui et ceux qui étaient avec lui,
| چگونه در ایام ابیتار رئیس کهنه به خانه خدا درآمده، نان تقدمه راخورد که خوردن آن جز به کاهنان روا نیست و به رفقای خود نیز داد؟» | ۲۶ 26 |
comment, au [titre] “Abiathar, souverain sacrificateur”, il entra dans la maison de Dieu, et mangea les pains de proposition, qu’il n’est pas permis de manger, sinon aux sacrificateurs, et en donna aussi à ceux qui étaient avec lui?
| و بدیشان گفت: «سبت بجهت انسان مقرر شد نه انسان برای سبت. | ۲۷ 27 |
Et il leur dit: Le sabbat a été fait pour l’homme, non pas l’homme pour le sabbat;
| بنابراین پسر انسان مالک سبت نیزهست.» | ۲۸ 28 |
de sorte que le fils de l’homme est seigneur aussi du sabbat.
