مرقس 10

۱ 1 و از آنجا برخاسته، از آن طرف اردن به نواحی یهودیه آمد. و گروهی باز نزدوی جمع شدند و او برحسب عادت خود، بازبدیشان تعلیم می‌داد.

Then He set out from there and came into the borders of Judea, by way of the other side of the Jordan. Again, crowds gathered to Him, and as was His custom, He began to teach them once more.

۲ 2 آنگاه فریسیان پیش آمده، از روی امتحان ازاو سوال نمودند که «آیا مرد را طلاق دادن زن خویش جایز است.»

Then some Pharisees approached to test Him and asked Him, “Is it lawful for a man to divorce a wife?”

۳ 3 در جواب ایشان گفت: «موسی شما را چه فرموده است؟»

So in answer He said to them, “What did Moses command you?”

۴ 4 گفتند: «موسی اجازت داد که طلاق نامه بنویسند و رهاکنند.»

They said, “Moses permitted one to write a certificate of divorce and to put away.”

۵ 5 عیسی در جواب ایشان گفت: «به‌سبب سنگدلی شما این حکم را برای شما نوشت.

Jesus answered and said to them: “It was due to your hardness of heart that he wrote you this precept.

۶ 6 لیکن از ابتدای خلقت، خدا ایشان را مرد و زن آفرید.

But from the beginning of creation, God made them a male and a female.

۷ 7 از آن جهت باید مرد پدر و مادر خود را ترک کرده، با زن خویش بپیوندد،

‘For this reason a man shall leave his father and mother and be joined to his wife,

۸ 8 و این دو یک تن خواهند بود چنانکه از آن پس دو نیستند بلکه یک جسد.

and the two will be turned into one flesh.’ So then, they are no longer two but one flesh.

۹ 9 پس آنچه خدا پیوست، انسان آن راجدا نکند.»

Therefore what God has joined together, let man not separate.”

۱۰ 10 و در خانه باز شاگردانش از این مقدمه ازوی سوال نمودند.

When they were in the house again, His disciples asked Him about the same subject.

۱۱ 11 بدیشان گفت: «هر‌که زن خود را طلاق دهد و دیگری را نکاح کند، بر‌حق وی زنا کرده باشد.

So He said to them, “Whoever divorces his wife and marries another commits adultery against her;

۱۲ 12 و اگر زن از شوهر خود جداشود و منکوحه دیگری گردد، مرتکب زنا شود.»

and if a woman divorces her husband and gets married to another, she commits adultery.”

۱۳ 13 و بچه های کوچک را نزد او آوردند تاایشان را لمس نماید؛ اما شاگردان آورندگان رامنع کردند.

People started bringing little children to Him, that He might touch them; so the disciples started rebuking those doing the bringing.

۱۴ 14 چون عیسی این را بدید، خشم نموده، بدیشان گفت: «بگذارید که بچه های کوچک نزد من آیند و ایشان را مانع نشوید، زیراملکوت خدا از امثال اینها است.

But when Jesus saw it He was indignant and said to them: “Let the little children come to me; do not hinder them, because the Kingdom of God is made up of such.

۱۵ 15 هرآینه به شما می‌گویم هر‌که ملکوت خدا را مثل بچه کوچک قبول نکند، داخل آن نشود.»

I tell you assuredly, whoever does not receive the Kingdom of God like a little child does will certainly not enter it.”

۱۶ 16 پس ایشان را در آغوش کشید و دست بر ایشان نهاده، برکت داد.

And taking them in His arms and laying His hands on them, He blessed them.

۱۷ 17 چون به راه می‌رفت، شخصی دوان دوان آمده، پیش او زانو زده، سوال نمود که «ای استادنیکو چه کنم تا وارث حیات جاودانی شوم؟ (aiōnios g166)

As Jesus set out on the road, someone came running up, knelt before Him and asked Him, “Good Teacher, what must I do that I may inherit eternal life?” (aiōnios g166)

۱۸ 18 عیسی بدو گفت: «چرا مرا نیکو گفتی و حال آنکه کسی نیکو نیست جز خدا فقط؟

So Jesus said to Him: “Why do you call me ‘good’? No one is good except one—God.

۱۹ 19 احکام را می دانی، زنا مکن، قتل مکن، دزدی مکن، شهادت دروغ مده، دغابازی مکن، پدر و مادر خود راحرمت دار.»

You know the commandments: ‘Do not commit adultery,’ ‘Do not murder,’ ‘Do not steal,’ ‘Do not give false testimony,’ ‘Do not defraud,’ ‘Honor your father and mother.’”

۲۰ 20 او در جواب وی گفت: «ای استاد، این همه را از طفولیت نگاه داشتم.»

In answer he said to Him, “Teacher, I have kept all these since I was young.”

۲۱ 21 عیسی به وی نگریسته، او را محبت نمود وگفت: «تو را یک چیز ناقص است: برو و آنچه داری بفروش و به فقرا بده که در آسمان گنجی خواهی یافت و بیا صلیب را برداشته، مرا پیروی کن.»

Then Jesus, looking at him, loved him, and said to him: “One thing you lack; go, sell whatever you have and give to the poor, and you will have treasure in heaven. Then come, take up the cross, and follow me.”

۲۲ 22 لیکن او از این سخن ترش رو و محزون گشته، روانه گردید زیرا اموال بسیار داشت.

But he was dismayed at the suggestion and went away sorrowing, because he had many possessions.

۲۳ 23 آنگاه عیسی گرداگرد خود نگریسته، به شاگردان خود گفت: «چه دشوار است که توانگران داخل ملکوت خدا شوند.»

Then Jesus looked around and said to His disciples, “How hard it is for those who have riches to get into the Kingdom of God!”

۲۴ 24 چون شاگردانش از سخنان او در حیرت افتادند، عیسی باز توجه نموده، بدیشان گفت: «ای فرزندان، چه دشوار است دخول آنانی که به مال و اموال توکل دارند در ملکوت خدا!

But the disciples were astounded at His words. So Jesus tried again and said to them: “Children, how hard it is for those who trust in riches to enter the Kingdom of God.

۲۵ 25 سهل تر است که شتر به سوراخ سوزن درآید از اینکه شخص دولتمند به ملکوت خدا داخل شود!»

It is actually easier for a camel to go through a needle's eye than for a rich man to enter the Kingdom of God.”

۲۶ 26 ایشان بغایت متحیرگشته، با یکدیگر می‌گفتند: «پس که می‌تواندنجات یابد؟»

Then they were totally astonished, saying to each other, “Who then can be saved?”

۲۷ 27 عیسی به ایشان نظر کرده، گفت: «نزد انسان محال است لیکن نزد خدا نیست زیراکه همه‌چیز نزد خدا ممکن است.»

But Jesus looked at them and said, “With men it is impossible, but not with God; because all things are possible with God.”

۲۸ 28 پطرس بدوگفتن گرفت که «اینک ما همه‌چیز را ترک کرده، تورا پیروی کرده‌ایم.»

Then Peter began to say to Him, “So, we have left all and followed you.”

۲۹ 29 عیسی جواب فرمود: «هرآینه به شما می‌گویم کسی نیست که خانه یابرادران یا خواهران یا پدر یا مادر یا زن یا اولاد یااملاک را بجهت من و انجیل ترک کند،

In answer Jesus said: “I tell you assuredly, there is no one who has left house or brothers or sisters or father or mother or wife or children or fields, for my sake and for that of the Gospel,

۳۰ 30 جزاینکه الحال در این زمان صد چندان یابد ازخانه‌ها و برادران و خواهران و مادران و فرزندان و املاک با زحمات، و در عالم آینده حیات جاودانی را. (aiōn g165, aiōnios g166)

who will not receive a hundred times more, now in this time—houses and brothers and sisters and father and mother and children and fields (with persecutions)—and in the age to come, eternal life. (aiōn g165, aiōnios g166)

۳۱ 31 اما بسا اولین که آخرین می‌گردندو آخرین اولین.»

But many first will be last, and last first.”

۳۲ 32 و چون در راه به سوی اورشلیم می‌رفتند وعیسی در جلو ایشان می‌خرامید، در حیرت افتادند و چون از عقب او می‌رفتند، ترس بر ایشان مستولی شد. آنگاه آن دوازده را باز به کنارکشیده، شروع کرد به اطلاع دادن به ایشان از آنچه بر وی وارد می‌شد،

Now they were on the road going up to Jerusalem, and Jesus was going ahead of them; this surprised them, and as they followed they started to be afraid. Then He took the twelve aside again and began to tell them the things that were about to happen to Him:

۳۳ 33 که «اینک به اورشلیم می‌رویم و پسر انسان به‌دست روسای کهنه وکاتبان تسلیم شود و بر وی فتوای قتل دهند و اورا به امتها سپارند،

“Take note, we are going up to Jerusalem, and the Son of the Man will be betrayed to the chief priests and the scribes; and they will condemn Him to death and deliver Him over to the Gentiles;

۳۴ 34 و بر وی سخریه نموده، تازیانه‌اش زنند و آب دهان بر وی افکنده، او راخواهند کشت و روز سوم خواهد برخاست.»

and they will mock Him, and scourge Him, and spit on Him, and kill Him. And on the third day He will rise again.”

۳۵ 35 آنگاه یعقوب و یوحنا دو پسر زبدی نزدوی آمده، گفتند: «ای استاد، می‌خواهیم آنچه ازتو سوال کنیم برای ما بکنی.»

Then James and John, the sons of Zebedee, approached Him and said, “Teacher, we want you to do for us whatever we may ask.”

۳۶ 36 ایشان را گفت: «چه می‌خواهید برای شما بکنم؟»

So He said to them, “What do you want me to do for you?”

۳۷ 37 گفتند: «به ما عطا فرما که یکی به طرف راست و دیگری برچپ تو در جلال تو بنشینیم.»

They said to Him, “Grant to us that we may sit, one at your right and one at your left, in your glory.”

۳۸ 38 عیسی ایشان راگفت: «نمی فهمید آنچه می‌خواهید. آیا می‌توانیدآن پیاله‌ای را که من می‌نوشم، بنوشید و تعمیدی را که من می‌پذیرم، بپذیرید؟»

But Jesus said to them: “You do not know what you are asking. Are you able to drink the cup that I drink, and to be baptized with the baptism that I am baptized with?”

۳۹ 39 وی را گفتند: «می‌توانیم.» عیسی بدیشان گفت: «پیاله‌ای را که من می‌نوشم خواهید آشامید و تعمیدی را که من می‌پذیرم خواهید پذیرفت.

They said to Him, “We are able.” So Jesus said to them: “You will indeed drink the cup that I drink, and you will be baptized with the baptism that I am baptized with;

۴۰ 40 لیکن نشستن به‌دست راست و چپ من از آن من نیست که بدهم جز آنانی را که از بهر ایشان مهیا شده است.»

but to sit at my right and at my left is not mine to grant, but is for whom it has been prepared.”

۴۱ 41 وآن ده نفر چون شنیدند بر یعقوب و یوحنا خشم گرفتند.

Well when the ten heard it they began to be indignant with James and John.

۴۲ 42 عیسی ایشان را خوانده، به ایشان گفت: «می‌دانید آنانی که حکام امتها شمرده می‌شوند برایشان ریاست می‌کنند و بزرگانشان بر ایشان مسلطند.

But Jesus summoned them and said to them: “You know that those who are regarded as rulers of the Gentiles lord it over them, and their great ones exercise authority over them.

۴۳ 43 لیکن در میان شما چنین نخواهد بود، بلکه هر‌که خواهد در میان شما بزرگ شود، خادم شما باشد.

But it must not be so among you, but whoever desires to become great among you must be your servant,

۴۴ 44 و هر‌که خواهد مقدم بر شما شود، غلام همه باشد.

and whoever desires to be your number one must be slave of all.

۴۵ 45 زیرا که پسر انسان نیز نیامده تامخدوم شود بلکه تا خدمت کند و تا جان خود رافدای بسیاری کند.»

For even the Son of the Man did not come to be served, but to serve, and to give His life a ransom for many.”

۴۶ 46 و وارد اریحا شدند. و وقتی که او باشاگردان خود و جمعی کثیر از اریحا بیرون می‌رفت، بارتیمائوس کور، پسر تیماوس بر کناره راه نشسته، گدایی می‌کرد.

They came to Jericho. Then as He was going out from Jericho, with His disciples and a large crowd, the blind Bartimaeus (son of Timaeus) was sitting by the roadside begging.

۴۷ 47 چون شنید که عیسی ناصری است، فریاد کردن گرفت و گفت: «ای عیسی ابن داود بر من ترحم کن.»

And when he heard that it was Jesus the Natsorean, he began to call out and say, “O Son of David, Jesus, have mercy on me!”

۴۸ 48 و چندان‌که بسیاری او را نهیب می‌دادند که خاموش شود، زیادتر فریاد برمی آورد که پسر داودا بر من ترحم فرما.

Many started telling him to shut up, but he started calling out even louder, “Son of David, have mercy on me!”

۴۹ 49 پس عیسی ایستاده، فرمود تا او را بخوانند. آنگاه آن کور را خوانده، بدو گفتند: «خاطر جمع دار برخیز که تو را می‌خواند.»

So Jesus stood still and said to call him. Then they called the blind man, saying to him: “Courage! Get up! He's calling you!”

۵۰ 50 درساعت ردای خود را دور انداخته، بر پا جست ونزد عیسی آمد.

Tossing off his cloak, he got up and went to Jesus.

۵۱ 51 عیسی به وی التفات نموده، گفت: «چه می‌خواهی از بهر تو نمایم؟» کور بدوگفت: «یا سیدی آنکه بینایی یابم.»

Jesus reacted by saying to him, “What do you want me to do for you?” The blind man said to Him, “Rabouni, that I may see again!”

۵۲ 52 عیسی بدوگفت: «برو که ایمانت تو را شفا داده است.» درساعت بینا گشته، از عقب عیسی در راه روانه شد.

So Jesus said to him, “Go; your faith has healed you.” And immediately he could see, and followed Jesus on the road.

Jesus Blesses the Little Children