لوقا 5
| و هنگامی که گروهی بر وی ازدحام می نمودند تا کلام خدا را بشنوند، او به کناردریاچه جنیسارت ایستاده بود. | ۱ 1 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਰੇਕਦਾ ਗਿਨੇਸ਼਼ਰਥ੍ਦਸ੍ਯ ਤੀਰ ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ, ਤਦਾ ਲੋਕਾ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਤਦੁਪਰਿ ਪ੍ਰਪਤਿਤਾਃ|
| و دو زورق رادر کنار دریاچه ایستاده دید که صیادان از آنهابیرون آمده، دامهای خود را شست و شومی نمودند. | ۲ 2 |
ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਹ੍ਦਸ੍ਯ ਤੀਰਸਮੀਪੇ ਨੌਦ੍ਵਯੰ ਦਦਰ੍ਸ਼ ਕਿਞ੍ਚ ਮਤ੍ਸ੍ਯੋਪਜੀਵਿਨੋ ਨਾਵੰ ਵਿਹਾਯ ਜਾਲੰ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਯਨ੍ਤਿ|
| پس به یکی از آن دو زورق که مال شمعون بود سوار شده، از او درخواست نمود که از خشکی اندکی دور ببرد. پس در زورق نشسته، مردم را تعلیم می‌داد. | ۳ 3 |
ਤਤਸ੍ਤਯੋਰ੍ਦ੍ਵਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਸ਼ਿਮੋਨੋ ਨਾਵਮਾਰੁਹ੍ਯ ਤੀਰਾਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿੱਦੂਰੰ ਯਾਤੁੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਨਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨੌਕਾਯਾਮੁਪਵਿਸ਼੍ਯ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰੋਪਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
| و چون از سخن‌گفتن فارغ شد، به شمعون گفت: «به میانه دریاچه بران و دامهای خود رابرای شکار بیندازید.» | ۴ 4 |
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੰ ਪ੍ਰਸ੍ਤਾਵੰ ਸਮਾਪ੍ਯ ਸ ਸ਼ਿਮੋਨੰ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ, ਗਭੀਰੰ ਜਲੰ ਗਤ੍ਵਾ ਮਤ੍ਸ੍ਯਾਨ੍ ਧਰ੍ੱਤੁੰ ਜਾਲੰ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ|
| شمعون در جواب وی گفت: «ای استاد، تمام شب را رنج برده چیزی نگرفتیم، لیکن به حکم تو، دام را خواهیم انداخت.» | ۵ 5 |
ਤਤਃ ਸ਼ਿਮੋਨ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਹੇ ਗੁਰੋ ਯਦ੍ਯਪਿ ਵਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨਾਂ ਯਾਮਿਨੀਂ ਪਰਿਸ਼੍ਰਮ੍ਯ ਮਤ੍ਸ੍ਯੈਕਮਪਿ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਸ੍ਤਥਾਪਿ ਭਵਤੋ ਨਿਦੇਸ਼ਤੋ ਜਾਲੰ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪਾਮਃ|
| و چون چنین کردند، مقداری کثیر ازماهی صید کردند، چنانکه نزدیک بود دام ایشان گسسته شود. | ۶ 6 |
ਅਥ ਜਾਲੇ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤੇ ਬਹੁਮਤ੍ਸ੍ਯਪਤਨਾਦ੍ ਆਨਾਯਃ ਪ੍ਰੱਛਿੰਨਃ|
| و به رفقای خود که در زورق دیگربودند اشاره کردند که آمده ایشان را امداد کنند. پس آمده هر دو زورق را پر کردند بقسمی که نزدیک بود غرق شوند. | ۷ 7 |
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਉਪਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਨ੍ਯਨੌਸ੍ਥਾਨ੍ ਸਙ੍ਗਿਨ ਆਯਾਤੁਮ੍ ਇਙ੍ਗਿਤੇਨ ਸਮਾਹ੍ਵਯਨ੍ ਤਤਸ੍ਤ ਆਗਤ੍ਯ ਮਤ੍ਸ੍ਯੈ ਰ੍ਨੌਦ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰਪੂਰਯਾਮਾਸੁ ਰ੍ਯੈ ਰ੍ਨੌਦ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰਮਗ੍ਨਮ੍|
| شمعون پطرس چون این را بدید، بر پایهای عیسی افتاده، گفت: «ای خداوند از من دور شو زیرا مردی گناهکارم.» | ۸ 8 |
ਤਦਾ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਸ੍ਤਦ੍ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਯੀਸ਼ੋਸ਼੍ਚਰਣਯੋਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋਹੰ ਪਾਪੀ ਨਰੋ ਮਮ ਨਿਕਟਾਦ੍ ਭਵਾਨ੍ ਯਾਤੁ, ਇਤਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
| چونکه به‌سبب صیدماهی که کرده بودند، دهشت بر او و همه رفقای وی مستولی شده بود. | ۹ 9 |
ਯਤੋ ਜਾਲੇ ਪਤਿਤਾਨਾਂ ਮਤ੍ਸ੍ਯਾਨਾਂ ਯੂਥਾਤ੍ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤਤ੍ਸਙ੍ਗਿਨਸ਼੍ਚ ਚਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ; ਸ਼ਿਮੋਨਃ ਸਹਕਾਰਿਣੌ ਸਿਵਦੇਃ ਪੁਤ੍ਰੌ ਯਾਕੂਬ੍ ਯੋਹਨ੍ ਚੇਮੌ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੌ ਬਭੂਵਤੁਃ|
| و هم چنین نیز بریعقوب و یوحنا پسران زبدی که شریک شمعون بودند. عیسی به شمعون گفت: «مترس. پس از این مردم را صید خواهی کرد.» | ۱۰ 10 |
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਮੋਨੰ ਜਗਾਦ ਮਾ ਭੈਸ਼਼ੀਰਦ੍ਯਾਰਭ੍ਯ ਤ੍ਵੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਧਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
| پس چون زورقهارا به کنار آوردند همه را ترک کرده، از عقب اوروانه شدند. | ۱۱ 11 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸਰ੍ੱਵਾਸੁ ਨੌਸੁ ਤੀਰਮ੍ ਆਨੀਤਾਸੁ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮਿਨੋ ਬਭੂਵੁਃ|
| و چون او در شهری از شهرها بود ناگاه مردی پر از برص آمده، چون عیسی را بدید، به روی در‌افتاد و از او درخواست کرده، گفت: «خداوندا، اگر خواهی می‌توانی مرا طاهرسازی.» | ۱۲ 12 |
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੌ ਕਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪੁਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਜਨ ਏਕਃ ਸਰ੍ੱਵਾਙ੍ਗਕੁਸ਼਼੍ਠਸ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਨ੍ਯੁਬ੍ਜਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਸਵਿਨਯੰ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭੇ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਯਦਿ ਭਵਾਨਿੱਛਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮਾਂ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
| پس او دست آورده، وی را لمس نمود و گفت: «می‌خواهم. طاهر شو.» که فور برص از او زایل شد. | ۱۳ 13 |
ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਪਾਣਿੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਤਦਙ੍ਗੰ ਸ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼ਨ੍ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਤ੍ਵੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰਿਯਸ੍ਵੇਤਿ ਮਮੇੱਛਾਸ੍ਤਿ ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਸ ਕੁਸ਼਼੍ਠਾਤ੍ ਮੁਕ੍ਤਃ|
| و او را قدغن کرد که «هیچ‌کس را خبر مده، بلکه رفته خود را به کاهن بنما و هدیه‌ای بجهت طهارت خود، بطوری که موسی فرموده است، بگذران تا بجهت ایشان شهادتی شود.» | ۱۴ 14 |
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤਮਾਜ੍ਞਾਪਯਾਮਾਸ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਸ੍ਮੈਚਿਦ੍ ਅਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਯਾਜਕਸ੍ਯ ਸਮੀਪਞ੍ਚ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯ, ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਨਿਜਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਤ੍ਵਸ੍ਯ ਪ੍ਰਮਾਣਦਾਨਾਯ ਮੂਸਾਜ੍ਞਾਨੁਸਾਰੇਣ ਦ੍ਰਵ੍ਯਮੁਤ੍ਮ੍ਰੁʼਜਸ੍ਵ ਚ|
| لیکن خبر او بیشتر شهرت یافت و گروهی بسیار جمع شدند تا کلام او رابشنوند و از مرضهای خود شفا یابند، | ۱۵ 15 |
ਤਥਾਪਿ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸੁਖ੍ਯਾਤਿ ਰ੍ਬਹੁ ਵ੍ਯਾਪ੍ਤੁਮਾਰੇਭੇ ਕਿਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਸ੍ਵੀਯਰੋਗੇਭ੍ਯੋ ਮੋਕ੍ਤੁਞ੍ਚ ਲੋਕਾ ਆਜਗ੍ਮੁਃ|
| و او به ویرانه‌ها عزلت جسته، به عبادت مشغول شد. | ۱۶ 16 |
ਅਥ ਸ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
| روزی از روزها واقع شد که او تعلیم می‌دادو فریسیان و فقها که از همه بلدان جلیل و یهودیه و اورشلیم آمده، نشسته بودند وقوت خداوندبرای شفای ایشان صادر می‌شد، | ۱۷ 17 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਏਕਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰੁਪਦਿਸ਼ਤਿ, ਏਤਰ੍ਹਿ ਗਾਲੀਲ੍ਯਿਹੂਦਾਪ੍ਰਦੇਸ਼ਯੋਃ ਸਰ੍ੱਵਨਗਰੇਭ੍ਯੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਸ਼੍ਚ ਕਿਯਨ੍ਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਲੋਕਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਸਮਾਗਤ੍ਯ ਤਦਨ੍ਤਿਕੇ ਸਮੁਪਵਿਵਿਸ਼ੁਃ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਲੋਕਾਨਾਮਾਰੋਗ੍ਯਕਾਰਣਾਤ੍ ਪ੍ਰਭੋਃ ਪ੍ਰਭਾਵਃ ਪ੍ਰਚਕਾਸ਼ੇ|
| که ناگاه چندنفر شخصی مفلوج را بر بستری آوردند ومی خواستند او را داخل کنند تا پیش روی وی بگذارند. | ۱۸ 18 |
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਏਕੰ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਿਨੰ ਖਟ੍ਵਾਯਾਂ ਨਿਧਾਯ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮਾਨੇਤੁੰ ਸੰਮੁਖੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁਞ੍ਚ ਵ੍ਯਾਪ੍ਰਿਯਨ੍ਤ|
| و چون به‌سبب انبوهی مردم راهی نیافتند که او را به خانه درآورند بر پشت بام رفته، او را با تختش از میان سفالها در وسط پیش عیسی گذاردند. | ۱۹ 19 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਬਹੁਜਨਨਿਵਹਸਮ੍ਵਾਧਾਤ੍ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤੋ ਗ੍ਰੁʼਹੋਪਰਿ ਗਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰੁʼਹਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠੰ ਖਨਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਿਨੰ ਸਖਟ੍ਵੰ ਗ੍ਰੁʼਹਮਧ੍ਯੇ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸੰਮੁਖੇ (ਅ)ਵਰੋਹਯਾਮਾਸੁਃ|
| چون او ایمان ایشان را دید، به وی گفت: «ای مرد، گناهان تو آمرزیده شد.» | ۲۰ 20 |
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤੰ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਿਨੰ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ, ਹੇ ਮਾਨਵ ਤਵ ਪਾਪਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ਯਤ|
| آنگاه کاتبان و فریسیان در خاطر خود تفکرنموده، گفتن گرفتند: «این کیست که کفر می‌گوید. جز خدا و بس کیست که بتواند گناهان رابیامرزد؟» | ۲۱ 21 |
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਚਿੱਤੈਰਿੱਥੰ ਪ੍ਰਚਿਨ੍ਤਿਤਵਨ੍ਤਃ, ਏਸ਼਼ ਜਨ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਨਿਨ੍ਦਤਿ ਕੋਯੰ? ਕੇਵਲਮੀਸ਼੍ਵਰੰ ਵਿਨਾ ਪਾਪੰ ਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤੁੰ ਕਃ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
| عیسی افکار ایشان را درک نموده، در جواب ایشان گفت: «چرا در خاطر خود تفکرمی کنید؟ | ۲۲ 22 |
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਇੱਥੰ ਚਿਨ੍ਤਨੰ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯੋਕਥਯਦ੍ ਯੂਯੰ ਮਨੋਭਿਃ ਕੁਤੋ ਵਿਤਰ੍ਕਯਥ?
| کدام سهلتر است، گفتن اینکه گناهان تو آمرزیده شد، یا گفتن اینکه برخیز و بخرام؟ | ۲۳ 23 |
ਤਵ ਪਾਪਕ੍ਸ਼਼ਮਾ ਜਾਤਾ ਯਦ੍ਵਾ ਤ੍ਵਮੁੱਥਾਯ ਵ੍ਰਜ ਏਤਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਕਾ ਕਥਾ ਸੁਕਥ੍ਯਾ?
| لیکن تا بدانید که پسر انسان را استطاعت آمرزیدن گناهان بر روی زمین هست، مفلوج راگفت، تو را می‌گویم برخیز و بستر خود رابرداشته، به خانه خود برو.» | ۲۴ 24 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਪਾਪੰ ਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤੁੰ ਮਾਨਵਸੁਤਸ੍ਯ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਮਸ੍ਤੀਤਿ ਯਥਾ ਯੂਯੰ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ ਤਦਰ੍ਥੰ (ਸ ਤੰ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਿਨੰ ਜਗਾਦ) ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠ ਸ੍ਵਸ਼ੱਯਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਯਾਹੀਤਿ ਤ੍ਵਾਮਾਦਿਸ਼ਾਮਿ|
| در ساعت برخاسته، پیش ایشان آنچه بر آن خوابیده بودبرداشت و به خانه خود خدا را حمدکنان روانه شد. | ۲۵ 25 |
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਨਿਜਸ਼ਯਨੀਯੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਨ੍ ਨਿਜਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਯਯੌ|
| و حیرت همه را فرو گرفت و خدا راتمجید می‌نمودند و خوف بر ایشان مستولی شده، گفتند: «امروز چیزهای عجیب دیدیم.» | ۲۶ 26 |
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਸ੍ਮਯ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾ ਮਨਃਸੁ ਭੀਤਾਸ਼੍ਚ ਵਯਮਦ੍ਯਾਸਮ੍ਭਵਕਾਰ੍ੱਯਾਣ੍ਯਦਰ੍ਸ਼ਾਮ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਪ੍ਰੋਦਿਤਾਃ|
| از آن پس بیرون رفته، باجگیری را که لاوی نام داشت، بر باجگاه نشسته دید. او را گفت: «از عقب من بیا.» | ۲۷ 27 |
ਤਤਃ ਪਰੰ ਬਹਿਰ੍ਗੱਛਨ੍ ਕਰਸਞ੍ਚਯਸ੍ਥਾਨੇ ਲੇਵਿਨਾਮਾਨੰ ਕਰਸਞ੍ਚਾਯਕੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮਭਿਦਧੇ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦੇਹਿ|
| در حال همه‌چیز را ترک کرده، برخاست و در عقب وی روانه شد. | ۲۸ 28 |
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦਿਯਾਯ|
| و لاوی ضیافتی بزرگ در خانه خود برای او کرد و جمعی بسیار از باجگیران و دیگران با ایشان نشستند. | ۲۹ 29 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਲੇਵਿ ਰ੍ਨਿਜਗ੍ਰੁʼਹੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਮਹਾਭੋਜ੍ਯੰ ਚਕਾਰ, ਤਦਾ ਤੈਃ ਸਹਾਨੇਕੇ ਕਰਸਞ੍ਚਾਯਿਨਸ੍ਤਦਨ੍ਯਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਭੋਕ੍ਤੁਮੁਪਵਿਵਿਸ਼ੁਃ|
| اما کاتبان ایشان و فریسیان همهمه نموده، به شاگردان او گفتند: «برای چه با باجگیران وگناهکاران اکل و شرب می‌کنید؟» | ۳۰ 30 |
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਚਣ੍ਡਾਲਾਨਾਂ ਪਾਪਿਲੋਕਾਨਾਞ੍ਚ ਸਙ੍ਗੇ ਯੂਯੰ ਕੁਤੋ ਭੰਗ੍ਧ੍ਵੇ ਪਿਵਥ ਚੇਤਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਹ ਵਾਗ੍ਯੁੱਧੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ|
| عیسی درجواب ایشان گفت: «تندرستان احتیاج به طبیب ندارند بلکه مریضان. | ۳۱ 31 |
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਦ੍ ਅਰੋਗਲੋਕਾਨਾਂ ਚਿਕਿਤ੍ਸਕੇਨ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ ਨਾਸ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰੋਗਾਣਾਮੇਵ|
| و نیامده‌ام تا عادلان بلکه تا عاصیان را به توبه بخوانم.» | ۳۲ 32 |
ਅਹੰ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਨ੍ ਆਹ੍ਵਾਤੁੰ ਨਾਗਤੋਸ੍ਮਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨਃ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁੰ ਪਾਪਿਨ ਏਵ|
| پس به وی گفتند: «از چه سبب شاگردان یحیی روزه بسیار می‌دارند و نماز می‌خوانند وهمچنین شاگردان فریسیان نیز، لیکن شاگردان تواکل و شرب می‌کنند.» | ۳۳ 33 |
ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰੋਚੁਃ, ਯੋਹਨਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਞ੍ਚ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਵਾਰੰਵਾਰਮ੍ ਉਪਵਸਨ੍ਤਿ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤੇ ਚ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਵ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਕੁਤੋ ਭੁਞ੍ਜਤੇ ਪਿਵਨ੍ਤਿ ਚ?
| بدیشان گفت: «آیامی توانید پسران خانه عروسی را مادامی که دامادبا ایشان است روزه‌دار سازید؟ | ۳۴ 34 |
ਤਦਾ ਸ ਤਾਨਾਚਖ੍ਯੌ ਵਰੇ ਸਙ੍ਗੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਵਰਸ੍ਯ ਸਖਿਗਣੰ ਕਿਮੁਪਵਾਸਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ?
| بلکه ایامی می‌آید که داماد از ایشان گرفته شود، آنگاه در آن روزها روزه خواهند داشت.» | ۳۵ 35 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਕਟਾਦ੍ ਵਰੋ ਨੇਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਦਾ ਤੇ ਸਮੁਪਵਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|
| و مثلی برای ایشان آورد که «هیچ‌کس پارچه‌ای از جامه نو را بر جامه کهنه وصله نمی کند والا آن نو را پاره کند و وصله‌ای که از نوگرفته شد نیز در خور آن کهنه نبود. | ۳۶ 36 |
ਸੋਪਰਮਪਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੰ ਕਥਯਾਮ੍ਬਭੂਵ ਪੁਰਾਤਨਵਸ੍ਤ੍ਰੇ ਕੋਪਿ ਨੁਤਨਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਨ ਸੀਵ੍ਯਤਿ ਯਤਸ੍ਤੇਨ ਸੇਵਨੇਨ ਜੀਰ੍ਣਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਛਿਦ੍ਯਤੇ, ਨੂਤਨਪੁਰਾਤਨਵਸ੍ਤ੍ਰਯੋ ਰ੍ਮੇਲਞ੍ਚ ਨ ਭਵਤਿ|
| و هیچ‌کس شراب نو را در مشکهای کهنه نمی ریزد والاشراب نو، مشکها را پاره می‌کند و خودش ریخته و مشکها تباه می‌گردد. | ۳۷ 37 |
ਪੁਰਾਤਨ੍ਯਾਂ ਕੁਤ੍ਵਾਂ ਕੋਪਿ ਨੁਤਨੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਨ ਨਿਦਧਾਤਿ, ਯਤੋ ਨਵੀਨਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸਸ੍ਯ ਤੇਜਸਾ ਪੁਰਾਤਨੀ ਕੁਤੂ ਰ੍ਵਿਦੀਰ੍ੱਯਤੇ ਤਤੋ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸਃ ਪਤਤਿ ਕੁਤੂਸ਼੍ਚ ਨਸ਼੍ਯਤਿ|
| بلکه شراب نو را درمشکهای نو باید ریخت تا هر دو محفوظ بماند. | ۳۸ 38 |
ਤਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਨੂਤਨ੍ਯਾਂ ਕੁਤ੍ਵਾਂ ਨਵੀਨਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸਃ ਨਿਧਾਤਵ੍ਯਸ੍ਤੇਨੋਭਯਸ੍ਯ ਰਕ੍ਸ਼਼ਾ ਭਵਤਿ|
| و کسی نیست که چون شراب کهنه را نوشیده فی الفور نو را طلب کند، زیرا می‌گوید کهنه بهتراست.» | ۳۹ 39 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪੁਰਾਤਨੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਪੀਤ੍ਵਾ ਕੋਪਿ ਨੂਤਨੰ ਨ ਵਾਞ੍ਛਤਿ, ਯਤਃ ਸ ਵਕ੍ਤਿ ਨੂਤਨਾਤ੍ ਪੁਰਾਤਨਮ੍ ਪ੍ਰਸ਼ਸ੍ਤਮ੍|
