لوقا 5
| و هنگامی که گروهی بر وی ازدحام می نمودند تا کلام خدا را بشنوند، او به کناردریاچه جنیسارت ایستاده بود. | ۱ 1 |
And when the people were pressing on Him to hear the word of God, as He stood by the lake of Gennesareth, seeing two vessels at the edge of the lake,
| و دو زورق رادر کنار دریاچه ایستاده دید که صیادان از آنهابیرون آمده، دامهای خود را شست و شومی نمودند. | ۲ 2 |
(but the fishermen were gone out of them, and were washing their nets: )
| پس به یکی از آن دو زورق که مال شمعون بود سوار شده، از او درخواست نمود که از خشکی اندکی دور ببرد. پس در زورق نشسته، مردم را تعلیم می‌داد. | ۳ 3 |
He went into one of them, which was Simon's, and desired him to put off a little way from the shore: and He sat down and taught the multitudes from the ship.
| و چون از سخن‌گفتن فارغ شد، به شمعون گفت: «به میانه دریاچه بران و دامهای خود رابرای شکار بیندازید.» | ۴ 4 |
And when He had done speaking, He said to Simon, Put out into the deep, and let down your nets for a draught.
| شمعون در جواب وی گفت: «ای استاد، تمام شب را رنج برده چیزی نگرفتیم، لیکن به حکم تو، دام را خواهیم انداخت.» | ۵ 5 |
And Simon answered and said unto Him, Master, we have been toiling all the night, and have caught nothing; however at thy word I will cast the net.
| و چون چنین کردند، مقداری کثیر ازماهی صید کردند، چنانکه نزدیک بود دام ایشان گسسته شود. | ۶ 6 |
And when they had done this, they inclosed a multitude of fishes; and their net was breaking.
| و به رفقای خود که در زورق دیگربودند اشاره کردند که آمده ایشان را امداد کنند. پس آمده هر دو زورق را پر کردند بقسمی که نزدیک بود غرق شوند. | ۷ 7 |
And they beckoned to their partners that were in the other ship, to come and help them; and they came, and filled both the ships, so that they were even sinking: and when Simon Peter saw it,
| شمعون پطرس چون این را بدید، بر پایهای عیسی افتاده، گفت: «ای خداوند از من دور شو زیرا مردی گناهکارم.» | ۸ 8 |
he fell at the knees of Jesus, saying, Lord, depart from me, for I am a sinful man;
| چونکه به‌سبب صیدماهی که کرده بودند، دهشت بر او و همه رفقای وی مستولی شده بود. | ۹ 9 |
for he was astonished, and all that were with him, at the draught of fishes which they had taken;
| و هم چنین نیز بریعقوب و یوحنا پسران زبدی که شریک شمعون بودند. عیسی به شمعون گفت: «مترس. پس از این مردم را صید خواهی کرد.» | ۱۰ 10 |
as were also James and John, the sons of Zebedee, who were partners with Simon. And Jesus said to Simon, Be not afraid, from henceforth thou shalt be a captor of men.
| پس چون زورقهارا به کنار آوردند همه را ترک کرده، از عقب اوروانه شدند. | ۱۱ 11 |
And when they had brought their ships to land, they left all and followed Him.
| و چون او در شهری از شهرها بود ناگاه مردی پر از برص آمده، چون عیسی را بدید، به روی در‌افتاد و از او درخواست کرده، گفت: «خداوندا، اگر خواهی می‌توانی مرا طاهرسازی.» | ۱۲ 12 |
And when He was in one of the cities of that country, behold a man full of leprosy: who seeing Jesus, fell prostrate to Him, and besought Him, saying, Lord, if thou wilt, thou canst cleanse me.
| پس او دست آورده، وی را لمس نمود و گفت: «می‌خواهم. طاهر شو.» که فور برص از او زایل شد. | ۱۳ 13 |
And Jesus stretched out his hand and touched him, saying, I will; be thou cleansed: and immediately the leprosy departed from him.
| و او را قدغن کرد که «هیچ‌کس را خبر مده، بلکه رفته خود را به کاهن بنما و هدیه‌ای بجهت طهارت خود، بطوری که موسی فرموده است، بگذران تا بجهت ایشان شهادتی شود.» | ۱۴ 14 |
And He charged him to tell no one: but go, said He, and shew thyself to the priest, and offer for thy cleansing according as Moses commanded, for a testimony unto them.
| لیکن خبر او بیشتر شهرت یافت و گروهی بسیار جمع شدند تا کلام او رابشنوند و از مرضهای خود شفا یابند، | ۱۵ 15 |
But the fame of Him spread more and more, and great multitudes came together to hear, and to be healed by Him of their infirmities.
| و او به ویرانه‌ها عزلت جسته، به عبادت مشغول شد. | ۱۶ 16 |
But He frequently retired into solitary places, and prayed.
| روزی از روزها واقع شد که او تعلیم می‌دادو فریسیان و فقها که از همه بلدان جلیل و یهودیه و اورشلیم آمده، نشسته بودند وقوت خداوندبرای شفای ایشان صادر می‌شد، | ۱۷ 17 |
And one day, as He was teaching, there were pharisees and doctors of the law sitting by, who were come out of every town of Galilee, and Judea, and from Jerusalem; and the power of the Lord was present to heal the people:
| که ناگاه چندنفر شخصی مفلوج را بر بستری آوردند ومی خواستند او را داخل کنند تا پیش روی وی بگذارند. | ۱۸ 18 |
and behold, some men bringing on a couch a man that was paralytic; and they endeavoured to bring him in, and lay him before Him:
| و چون به‌سبب انبوهی مردم راهی نیافتند که او را به خانه درآورند بر پشت بام رفته، او را با تختش از میان سفالها در وسط پیش عیسی گذاردند. | ۱۹ 19 |
but when they could not find what way to bring him in because of the croud, they went up on the battlements of the house, and let him down from the roof with his couch, into the midst before Jesus,
| چون او ایمان ایشان را دید، به وی گفت: «ای مرد، گناهان تو آمرزیده شد.» | ۲۰ 20 |
who seeing their faith said unto him, Man, thy sins are forgiven thee.
| آنگاه کاتبان و فریسیان در خاطر خود تفکرنموده، گفتن گرفتند: «این کیست که کفر می‌گوید. جز خدا و بس کیست که بتواند گناهان رابیامرزد؟» | ۲۱ 21 |
And the scribes and pharisees began to cavil, saying, Who is this that talketh blasphemies? Who can forgive sins but God?
| عیسی افکار ایشان را درک نموده، در جواب ایشان گفت: «چرا در خاطر خود تفکرمی کنید؟ | ۲۲ 22 |
but Jesus knowing their thoughts, answered and said unto them, What are ye disputing in your hearts?
| کدام سهلتر است، گفتن اینکه گناهان تو آمرزیده شد، یا گفتن اینکه برخیز و بخرام؟ | ۲۳ 23 |
Which is easier, to say, Thy sins are forgiven thee, or to say, Rise up and walk?
| لیکن تا بدانید که پسر انسان را استطاعت آمرزیدن گناهان بر روی زمین هست، مفلوج راگفت، تو را می‌گویم برخیز و بستر خود رابرداشته، به خانه خود برو.» | ۲۴ 24 |
but that ye may know, that the Son of man hath power even on earth to forgive sins, (He spake to the paralytic) I say unto thee, Arise, and take up thy couch, and go to thine house.
| در ساعت برخاسته، پیش ایشان آنچه بر آن خوابیده بودبرداشت و به خانه خود خدا را حمدکنان روانه شد. | ۲۵ 25 |
And immediately he rose up before them, took up the bed on which he lay, and went away to his house, glorifying God.
| و حیرت همه را فرو گرفت و خدا راتمجید می‌نمودند و خوف بر ایشان مستولی شده، گفتند: «امروز چیزهای عجیب دیدیم.» | ۲۶ 26 |
And they were all amazed and glorified God, and were filled with awe, saying, we have seen wonderful things to-day.
| از آن پس بیرون رفته، باجگیری را که لاوی نام داشت، بر باجگاه نشسته دید. او را گفت: «از عقب من بیا.» | ۲۷ 27 |
After these things He went out and saw a publican named Levi, sitting at the custom-house, and said to him, Follow me:
| در حال همه‌چیز را ترک کرده، برخاست و در عقب وی روانه شد. | ۲۸ 28 |
and he left all, rose up, and followed Him.
| و لاوی ضیافتی بزرگ در خانه خود برای او کرد و جمعی بسیار از باجگیران و دیگران با ایشان نشستند. | ۲۹ 29 |
And Levi made Him a great feast in his own house: and there was a great number of publicans, and others at table with them.
| اما کاتبان ایشان و فریسیان همهمه نموده، به شاگردان او گفتند: «برای چه با باجگیران وگناهکاران اکل و شرب می‌کنید؟» | ۳۰ 30 |
And their scribes and pharisees murmured at his disciples, saying, Why do ye eat and drink with publicans and sinners?
| عیسی درجواب ایشان گفت: «تندرستان احتیاج به طبیب ندارند بلکه مریضان. | ۳۱ 31 |
And Jesus answered and said unto them, They that are in health have no need of a physician, but they that are sick: I am not come to call the righteous,
| و نیامده‌ام تا عادلان بلکه تا عاصیان را به توبه بخوانم.» | ۳۲ 32 |
but sinners to repentance.
| پس به وی گفتند: «از چه سبب شاگردان یحیی روزه بسیار می‌دارند و نماز می‌خوانند وهمچنین شاگردان فریسیان نیز، لیکن شاگردان تواکل و شرب می‌کنند.» | ۳۳ 33 |
And they said unto Him, Why do the disciples of John frequently fast and pray, and likewise those of the pharisees; but thine eat and drink?
| بدیشان گفت: «آیامی توانید پسران خانه عروسی را مادامی که دامادبا ایشان است روزه‌دار سازید؟ | ۳۴ 34 |
And He said unto them, Can ye make those of the bride-chamber fast, while the bridegroom is with them?
| بلکه ایامی می‌آید که داماد از ایشان گرفته شود، آنگاه در آن روزها روزه خواهند داشت.» | ۳۵ 35 |
but the days will come, when the bridegroom shall be taken from them, then they will fast.
| و مثلی برای ایشان آورد که «هیچ‌کس پارچه‌ای از جامه نو را بر جامه کهنه وصله نمی کند والا آن نو را پاره کند و وصله‌ای که از نوگرفته شد نیز در خور آن کهنه نبود. | ۳۶ 36 |
Then He spake a parable to them, That no one putteth a piece of new cloth upon an old garment: otherwise, the new maketh a rent, and doth not match the old:
| و هیچ‌کس شراب نو را در مشکهای کهنه نمی ریزد والاشراب نو، مشکها را پاره می‌کند و خودش ریخته و مشکها تباه می‌گردد. | ۳۷ 37 |
nor doth any one put new wine in to old vessels; otherwise, the new wine will burst the casks, and be spilled, and the vessels will be destroyed:
| بلکه شراب نو را درمشکهای نو باید ریخت تا هر دو محفوظ بماند. | ۳۸ 38 |
but new wine must be put into new vessels, and then both are saved.
| و کسی نیست که چون شراب کهنه را نوشیده فی الفور نو را طلب کند، زیرا می‌گوید کهنه بهتراست.» | ۳۹ 39 |
And no one that has been drinking old wine, immediately desireth new; for he saith, the old is better.
