لوقا 24

۱ 1 پس در روز اول هفته هنگام سپیده صبح، حنوطی را که درست کرده بودندبا خود برداشته به‌سر قبر‌آمدند و بعضی دیگران همراه ایشان.

Or le premier jour de la semaine, de très grand matin, elles vinrent au sépulcre, apportant les aromates qu’elles avaient préparés.

۲ 2 و سنگ را از سر قبر غلطانیده دیدند.

Et elles trouvèrent la pierre roulée de devant le sépulcre.

۳ 3 چون داخل شدند، جسد خداوند عیسی را نیافتند

Et étant entrées, elles ne trouvèrent pas le corps du seigneur Jésus.

۴ 4 و واقع شد هنگامی که ایشان از این امر متحیر بودند که ناگاه دو مرد در لباس درخشنده نزد ایشان بایستادند.

Et il arriva, comme elles étaient en grande perplexité à ce sujet, que voici, deux hommes se trouvèrent avec elles, en vêtements éclatants de lumière.

۵ 5 و چون ترسان شده سرهای خود را به سوی زمین افکنده بودند، به ایشان گفتند: «چرا زنده را از میان مردگان می‌طلبید؟

Et comme elles étaient épouvantées et baissaient le visage contre terre, ils leur dirent: Pourquoi cherchez-vous parmi les morts celui qui est vivant?

۶ 6 در اینجا نیست، بلکه برخاسته است. به یاد آورید که چگونه وقتی که در جلیل بود شمارا خبر داده،

Il n’est point ici, mais il est ressuscité. Souvenez-vous comment il vous parla quand il était encore en Galilée,

۷ 7 گفت ضروری است که پسر انسان به‌دست مردم گناهکار تسلیم شده مصلوب گرددو روز سوم برخیزد.»

disant: Il faut que le fils de l’homme soit livré entre les mains des pécheurs, et qu’il soit crucifié, et qu’il ressuscite le troisième jour.

۸ 8 پس سخنان او را به‌خاطرآوردند.

Et elles se souvinrent de ses paroles.

۹ 9 و از سر قبر برگشته، آن یازده و دیگران را ازهمه این امور مطلع ساختند.

Et, laissant le sépulcre, elles s’en retournèrent et rapportèrent toutes ces choses aux onze et à tous les autres.

۱۰ 10 و مریم مجدلیه ویونا و مریم مادر یعقوب و دیگر رفقای ایشان بودند که رسولان را از این چیزها مطلع ساختند.

Or ce furent Marie de Magdala, et Jeanne, et Marie, la [mère] de Jacques, et les autres femmes avec elles, qui dirent ces choses aux apôtres.

۱۱ 11 لیکن سخنان زنان را هذیان پنداشته باورنکردند.

Et leurs paroles semblèrent à leurs yeux comme des contes, et ils ne les crurent pas.

۱۲ 12 اما پطرس برخاسته، دوان دوان به سوی قبر رفت و خم شده کفن را تنها گذاشته دیدو از این ماجرا در عجب شده به خانه خود رفت.

Mais Pierre, s’étant levé, courut au sépulcre; et, se baissant, il voit les linges là tout seuls; et il s’en alla chez lui, s’étonnant de ce qui était arrivé.

۱۳ 13 و اینک در همان روز دو نفر از ایشان می‌رفتند به سوی قریه‌ای که از اورشلیم به مسافت، شصت تیر پرتاب دور بود و عمواس نام داشت.

Et voici, deux d’entre eux étaient ce même jour en chemin, pour aller à un village dont le nom était Emmaüs, éloigné de Jérusalem de 60 stades.

۱۴ 14 و با یک دیگر از تمام این وقایع گفتگومی کردند.

Et ils s’entretenaient ensemble de toutes ces choses qui étaient arrivées.

۱۵ 15 و چون ایشان در مکالمه و مباحثه می‌بودند، ناگاه خود عیسی نزدیک شده، با ایشان همراه شد.

Et il arriva, comme ils s’entretenaient et raisonnaient ensemble, que Jésus lui-même, s’étant approché, se mit à marcher avec eux.

۱۶ 16 ولی چشمان ایشان بسته شد تا اورا نشناسند.

Mais leurs yeux étaient retenus, de manière qu’ils ne le reconnurent pas.

۱۷ 17 او به ایشان گفت: «چه حرفها است که با یکدیگر می‌زنید و راه را به کدورت می‌پیمایید؟»

Et il leur dit: Quels sont ces discours que vous tenez entre vous en marchant, et vous êtes tristes?

۱۸ 18 یکی که کلیوپاس نام داشت درجواب وی گفت: «مگر تو در اورشلیم غریب وتنها هستی و از آنچه در این ایام در اینجا واقع شدواقف نیستی؟»

Et l’un d’eux, dont le nom était Cléopas, répondant, lui dit: Est-ce que tu séjournes tout seul dans Jérusalem, que tu ne saches pas les choses qui y sont arrivées ces jours-ci?

۱۹ 19 به ایشان گفت: «چه چیزاست؟» گفتندش: «درباره عیسی ناصری که مردی بود نبی و قادر در فعل و قول در حضورخدا و تمام قوم،

Et il leur dit: Lesquelles? Et ils lui dirent: Celles touchant Jésus le Nazaréen, qui était un prophète puissant en œuvre et en parole devant Dieu et devant tout le peuple;

۲۰ 20 و چگونه روسای کهنه وحکام ما او را به فتوای قتل سپردند و او رامصلوب ساختند.

et comment les principaux sacrificateurs et nos chefs l’ont livré pour être condamné à mort, et l’ont crucifié.

۲۱ 21 اما ما امیدوار بودیم که همین است آنکه می‌باید اسرائیل را نجات دهد وعلاوه بر این همه، امروز از وقوع این امور روزسوم است،

Or nous, nous espérions qu’il était celui qui doit délivrer Israël; mais encore, avec tout cela, c’est aujourd’hui le troisième jour depuis que ces choses sont arrivées.

۲۲ 22 و بعضی از زنان ما هم ما را به حیرت انداختند که بامدادان نزد قبر رفتند،

Mais aussi quelques femmes d’entre nous nous ont fort étonnés; ayant été de grand matin au sépulcre,

۲۳ 23 وجسد او را نیافته آمدند و گفتند که فرشتگان را دررویا دیدیم که گفتند او زنده شده است.

et n’ayant pas trouvé son corps, elles sont venues, disant qu’elles avaient vu aussi une vision d’anges qui disent qu’il est vivant.

۲۴ 24 وجمعی از رفقای ما به‌سر قبر رفته، آن چنانکه زنان گفته بودند یافتند لیکن او را ندیدند.»

Et quelques-uns de ceux qui sont avec nous, sont allés au sépulcre, et ont trouvé [les choses] ainsi que les femmes aussi avaient dit; mais pour lui, ils ne l’ont point vu.

۲۵ 25 او به ایشان گفت: «ای بی‌فهمان وسست دلان از ایمان آوردن به انچه انبیا گفته‌اند.

Et lui leur dit: Ô gens sans intelligence et lents de cœur à croire toutes les choses que les prophètes ont dites!

۲۶ 26 آیا نمی بایست که مسیح این زحمات را بیند تابه جلال خود برسد؟»

Ne fallait-il pas que le Christ souffre ces choses, et qu’il entre dans sa gloire?

۲۷ 27 پس از موسی و سایرانبیا شروع کرده، اخبار خود را در تمام کتب برای ایشان شرح فرمود.

Et commençant par Moïse et par tous les prophètes, il leur expliquait, dans toutes les écritures, les choses qui le regardent.

۲۸ 28 و چون به آن دهی که عازم آن بودندرسیدند، او قصد نمود که دورتر رود.

Et ils approchèrent du village où ils allaient; et lui, il fit comme s’il allait plus loin.

۲۹ 29 و ایشان الحاح کرده، گفتند که «با ما باش. چونکه شب نزدیک است و روز به آخر رسیده.» پس داخل گشته با ایشان توقف نمود.

Et ils le forcèrent, disant: Demeure avec nous, car le soir approche et le jour a baissé. Et il entra pour rester avec eux.

۳۰ 30 و چون با ایشان نشسته بود نان را گرفته برکت داد و پاره کرده به ایشان داد.

Et il arriva que, comme il était à table avec eux, il prit le pain et il bénit; et l’ayant rompu, il le leur distribua.

۳۱ 31 که ناگاه چشمانشان باز شده، او راشناختند و در ساعت از ایشان غایب شد.

Et leurs yeux furent ouverts, et ils le reconnurent; mais lui devint invisible [et disparut] de devant eux.

۳۲ 32 پس با یکدیگر گفتند: «آیا دل در درون مانمی سوخت، وقتی که در راه با ما تکلم می‌نمود وکتب را بجهت ما تفسیر می‌کرد؟»

Et ils dirent entre eux: Notre cœur ne brûlait-il pas au-dedans de nous, lorsqu’il nous parlait par le chemin, et lorsqu’il nous ouvrait les écritures?

۳۳ 33 و در آن ساعت برخاسته به اورشلیم مراجعت کردند و آن یازده را یافتند که با رفقای خود جمع شده

Et se levant à l’heure même, ils s’en retournèrent à Jérusalem, et trouvèrent assemblés les onze et ceux qui étaient avec eux,

۳۴ 34 می گفتند: «خداوند در حقیقت برخاسته و به شمعون ظاهر شده است.»

disant: Le Seigneur est réellement ressuscité, et il est apparu à Simon.

۳۵ 35 و آن دو نفر نیز ازسرگذشت راه و کیفیت شناختن او هنگام پاره کردن نان خبر دادند.

Et ils racontèrent les choses qui étaient arrivées en chemin, et comment il s’était fait connaître à eux dans la fraction du pain.

۳۶ 36 و ایشان در این گفتگو می‌بودند که ناگاه عیسی خود در میان ایشان ایستاده، به ایشان گفت: «سلام بر شما باد.»

Et comme ils disaient ces choses, il se trouva lui-même là au milieu d’eux, et leur dit: Paix vous soit!

۳۷ 37 اما ایشان لرزان وترسان شده گمان بردند که روحی می‌بینند.

Et eux, tout effrayés et remplis de crainte, croyaient voir un esprit.

۳۸ 38 به ایشان گفت: «چرا مضطرب شدید و برای چه دردلهای شما شبهات روی می‌دهد؟

Et il leur dit: Pourquoi êtes-vous troublés, et pourquoi monte-t-il des pensées dans vos cœurs?

۳۹ 39 دستها وپایهایم را ملاحظه کنید که من خود هستم و دست بر من گذارده ببینید، زیرا که روح گوشت واستخوان ندارد، چنانکه می‌نگرید که در من است.»

Voyez mes mains et mes pieds; – que c’est moi-même: touchez-moi, et voyez; car un esprit n’a pas de la chair et des os, comme vous voyez que j’ai.

۴۰ 40 این را گفت و دستها و پایهای خود رابدیشان نشان داد.

Et en disant cela, il leur montra ses mains et ses pieds.

۴۱ 41 و چون ایشان هنوز ازخوشی تصدیق نکرده، در عجب مانده بودند، به ایشان گفت: «چیز خوراکی در اینجا دارید؟»

Et comme, de joie, ils ne croyaient pas encore et s’étonnaient, il leur dit: Avez-vous ici quelque chose à manger?

۴۲ 42 پس قدری از ماهی بریان و از شانه عسل به وی دادند.

Et ils lui donnèrent un morceau de poisson cuit et [quelque peu] d’un rayon de miel;

۴۳ 43 پس آن را گرفته پیش ایشان بخورد.

et l’ayant pris, il en mangea devant eux.

۴۴ 44 و به ایشان گفت: «همین است سخنانی که وقتی با شما بودم گفتم ضروری است که آنچه درتورات موسی و صحف انبیا و زبور درباره من مکتوب است به انجام رسد.»

Et il leur dit: Ce sont ici les paroles que je vous disais quand j’étais encore avec vous, qu’il fallait que toutes les choses qui sont écrites de moi dans la loi de Moïse, et dans les prophètes, et dans les psaumes, soient accomplies.

۴۵ 45 و در آن وقت ذهن ایشان را روشن کرد تا کتب را بفهمند.

Alors il leur ouvrit l’intelligence pour entendre les écritures.

۴۶ 46 و به ایشان گفت: «بر همین منوال مکتوب است وبدینطور سزاوار بود که مسیح زحمت کشد و روزسوم از مردگان برخیزد.

Et il leur dit: Il est ainsi écrit; et ainsi il fallait que le Christ souffre, et qu’il ressuscite d’entre les morts le troisième jour,

۴۷ 47 و از اورشلیم شروع کرده، موعظه به توبه و آمرزش گناهان در همه امت‌ها به نام او کرده شود.

et que la repentance et la rémission des péchés soient prêchées en son nom à toutes les nations, en commençant par Jérusalem.

۴۸ 48 و شما شاهد بر این امور هستید.

Et vous, vous êtes témoins de ces choses;

۴۹ 49 و اینک، من موعود پدر خود را برشما می‌فرستم. پس شما در شهر اورشلیم بمانیدتا وقتی که به قوت از اعلی آراسته شوید.»

et voici, moi, j’envoie sur vous la promesse de mon Père. Mais vous, demeurez dans la ville, jusqu’à ce que vous soyez revêtus de puissance d’en haut.

۵۰ 50 پس ایشان را بیرون از شهر تا بیت عنیا بردو دستهای خود را بلند کرده، ایشان را برکت داد.

Et il les mena dehors jusqu’à Béthanie, et, levant ses mains en haut, il les bénit.

۵۱ 51 و چنین شد که در حین برکت دادن ایشان، ازایشان جدا گشته، به سوی آسمان بالا برده شد.

Et il arriva qu’en les bénissant, il fut séparé d’eux, et fut élevé dans le ciel.

۵۲ 52 پس او را پرستش کرده، با خوشی عظیم به سوی اورشلیم برگشتند.

Et eux, lui ayant rendu hommage, s’en retournèrent à Jérusalem avec une grande joie.

۵۳ 53 و پیوسته درهیکل مانده، خدا را حمد و سپاس می‌گفتند. آمین.

Et ils étaient continuellement dans le temple, louant et bénissant Dieu.

Jesus Ascends to Heaven