لوقا 19
| پس وارد اریحا شده، از آنجا می گذشت. | ۱ 1 |
Jesus entered Jericho and made his way through the town.
| که ناگاه شخصی زکی نام که رئیس باجگیران و دولتمند بود، | ۲ 2 |
There was a man there, known by the name of Zacchaeus, who was a commissioner of taxes and a rich man.
| خواست عیسی را ببیند که کیست و از کثرت خلق نتوانست، زیرا کوتاه قد بود. | ۳ 3 |
He tried to see what Jesus was like; but, being short, he was unable to do so because of the crowd.
| پس پیش دویده بردرخت افراغی برآمد تا او را ببیند. چونکه اومی خواست از آن راه عبور کند. | ۴ 4 |
So he ran on ahead and climbed into a mulberry tree, to see Jesus, for he knew that he must pass that way.
| و چون عیسی به آن مکان رسید، بالا نگریسته او را دید و گفت: «ای زکی بشتاب و به زیر بیا زیرا که باید امروز درخانه تو بمانم.» | ۵ 5 |
When Jesus came to the place, he looked up and said to him: “Zacchaeus, be quick and come down, for I must stop at your house to-day.”
| پس به زودی پایین شده او را به خرمی پذیرفت. | ۶ 6 |
So Zacchaeus got down quickly, and joyfully welcomed him.
| و همه چون این را دیدند، همهمه‌کنان می‌گفتند که در خانه شخصی گناهکار به میهمانی رفته است. | ۷ 7 |
On seeing this, every one began to complain: “He has gone to stay with a man who is an outcast.”
| اما زکی برپا شده به خداوند گفت: «الحال‌ای خداوند نصف مایملک خود را به فقرامی دهم و اگر چیزی ناحق از کسی گرفته باشم، چهار برابر بدو رد می‌کنم.» | ۸ 8 |
But Zacchaeus stood forward and said to the Master: “Listen, Master! I will give half my property to the poor, and, if I have defrauded any one of anything, I will give him back four times as much.”
| عیسی به وی گفت: «امروز نجات در این خانه پیدا شد. زیرا که این شخص هم پسر ابراهیم است. | ۹ 9 |
“Salvation has come to this house to-day,” answered Jesus, “for even this man is a son of Abraham.
| زیرا که پسرانسان آمده است تا گمشده را بجوید و نجات‌بخشد.» | ۱۰ 10 |
The Son of Man has come to ‘search for those who are lost’ and to save them.”
| و چون ایشان این را شنیدند او مثلی زیادکرده آورد چونکه نزدیک به اورشلیم بود و ایشان گمان می‌بردند که ملکوت خدا می‌باید در همان زمان ظهور کند. | ۱۱ 11 |
As the people were listening to this, Jesus went on to tell them a parable. He did so because he was near Jerusalem, and because they thought that the Kingdom of God was going to be proclaimed at once.
| پس گفت: «شخصی شریف به دیار بعید سفر کرد تا ملکی برای خود گرفته مراجعت کند. | ۱۲ 12 |
He said: “A nobleman once went to a distant country to receive his appointment to a Kingdom and then return.
| پس ده نفر از غلامان خود راطلبیده ده قنطار به ایشان سپرده فرمود، تجارت کنید تا بیایم. | ۱۳ 13 |
He called ten of his servants and gave them ten pounds each, and told them to trade with them during his absence.
| اما اهل ولایت او، چونکه او رادشمن می‌داشتند ایلچیان در عقب او فرستاده گفتند، نمی خواهیم این شخص بر ما سلطنت کند. | ۱۴ 14 |
But his subjects hated him and sent envoys after him to say ‘We will not have this man as our King.’
| و چون ملک را گرفته مراجعت کرده بود، فرمود تا آن غلامانی را که به ایشان نقد سپرده بودحاضر کنند تا بفهمد هر یک چه سود نموده است. | ۱۵ 15 |
On his return, after having been appointed King, he directed that the servants to whom he had given his money should be summoned, so that he might learn what amount of trade they had done.
| پس اولی آمده گفت، ای آقا قنطار تو ده قنطار دیگر نفع آورده است. | ۱۶ 16 |
The first came up, and said ‘Sir, your ten pounds have made a hundred.’
| بدو گفت آفرین‌ای غلام نیکو. چونکه بر چیز کم امین بودی بر ده شهر حاکم شو. | ۱۷ 17 |
‘Well done, good servant!’ exclaimed the master. ‘As you have proved trustworthy in a very small matter, I appoint you governor over ten towns.’
| و دیگری آمده گفت، ای آقاقنطار تو پنج قنطار سود کرده است. | ۱۸ 18 |
When the second came, he said ‘Your ten pounds, Sir, have produced fifty.’
| او را نیزفرمود بر پنج شهر حکمرانی کن. | ۱۹ 19 |
So the master said to him ‘And you I appoint over five towns.’
| و سومی آمده گفت، ای آقا اینک قنطار تو موجود است، آن را در پارچه‌ای نگاه داشته‌ام. | ۲۰ 20 |
Another servant also came and said ‘Sir, here are your ten pounds; I have kept them put away in a handkerchief.
| زیرا که از توترسیدم چونکه مرد تندخویی هستی. آنچه نگذارده‌ای، برمی داری و از آنچه نکاشته‌ای درومی کنی. | ۲۱ 21 |
For I was afraid of you, because you are a stern man. You take what you have not planted, and reap what you have not sown.’
| به وی گفت، از زبان خودت بر توفتوی می‌دهم، ای غلام شریر. دانسته‌ای که من مرد تندخویی هستم که برمیدارم آنچه رانگذاشته‌ام و درو می‌کنم آنچه را نپاشیده‌ام. | ۲۲ 22 |
The master answered ‘Out of your own mouth I judge you, you worthless servant. You knew that I am a stern man, that I take what I have not planted, and reap what I have not sown?
| پس برای چه نقد مرا نزد صرافان نگذاردی تاچون آیم آن را با سود دریافت کنم؟ | ۲۳ 23 |
Then why did not you put my money into a bank? And I, on my return, could have claimed it with interest.
| پس به حاضرین فرمود قنطار را از این شخص بگیرید وبه صاحب ده قنطار بدهید. | ۲۴ 24 |
Take away from him the ten pounds,’ he said to those standing by, ‘and give them to the one who has the hundred.’
| به او گفتند‌ای خداوند، وی ده قنطار دارد. | ۲۵ 25 |
‘But, Sir,’ they interposed, ‘he has a hundred pounds already!’
| زیرا به شمامی گویم به هر‌که دارد داده شود و هر‌که نداردآنچه دارد نیز از او گرفته خواهد شد. | ۲۶ 26 |
‘I tell you,’ he answered, ‘that, to him who has, more will be given, but, from him who has nothing, even what he has will be taken away.
| اما آن دشمنان من که نخواستند من بر ایشان حکمرانی نمایم، در اینجا حاضر ساخته پیش من به قتل رسانید.» | ۲۷ 27 |
But as for my enemies, these men who would not have me as their King, bring them here and put them to death in my presence.’”
| و چون این را گفت، پیش رفته متوجه اورشلیم گردید. | ۲۸ 28 |
After saying this, Jesus went on in front, going up to Jerusalem.
| و چون نزدیک بیت‌فاجی وبیت عنیا بر کوه مسمی به زیتون رسید، دو نفر ازشاگردان خود را فرستاده، | ۲۹ 29 |
It was when Jesus had almost reached Bethphage and Bethany, near the Mount of Olives, that he sent on two of the disciples.
| گفت: «به آن قریه‌ای که پیش روی شما است بروید و چون داخل آن شدید، کره الاغی بسته خواهید یافت که هیچ‌کس بر آن هرگز سوار نشده. آن را باز کرده بیاورید. | ۳۰ 30 |
“Go to the village facing us,” he said, “and, when you get there, you will find a foal tethered, which no one has yet ridden; untie it and lead it here.
| و اگر کسی به شما گوید، چرا این راباز می‌کنید، به وی گویید خداوند او را لازم دارد.» | ۳۱ 31 |
And, if anybody asks you ‘Why are you untying it?,’ you are to say this — ‘The Master wants it.’”
| پس فرستادگان رفته آن چنانکه بدیشان گفته بود یافتند. | ۳۲ 32 |
So the two who were sent went and found it as Jesus had told them.
| و چون کره را باز می‌کردند، مالکانش به ایشان گفتند چرا کره را باز می‌کنید؟ | ۳۳ 33 |
While they were untying the foal, the owners asked them — “Why are you untying the foal?”
| گفتند خداوند او را لازم دارد. | ۳۴ 34 |
And the two disciples answered — “The Master wants it.”
| پس او را به نزد عیسی آوردند و رخت خود را بر کره افکنده، عیسی را سوار کردند. | ۳۵ 35 |
Then they led it back to Jesus, and threw their cloaks on the foal and put Jesus upon it.
| و هنگامی که او می‌رفت جامه های خود را در راه می‌گستردند. | ۳۶ 36 |
As he went along, the people kept spreading their cloaks in the road.
| و چون نزدیک به‌سرازیری کوه زیتون رسید، تمامی شاگردانش شادی کرده، به آوازبلند خدا را حمد گفتن شروع کردند، به‌سبب همه قواتی که از او دیده بودند. | ۳۷ 37 |
When he had almost reached the place where the road led down the Mount of Olives, every one of the many disciples began in their joy to praise God loudly for all the miracles that they had seen:
| و می‌گفتند مبارک باد آن پادشاهی که می‌آید، به نام خداوند سلامتی در آسمان و جلال در اعلی علیین باد. | ۳۸ 38 |
“Blessed is He who comes — Our King — in the name of the Lord! Peace in Heaven, And glory on high.”
| آنگاه بعضی از فریسیان از آن میان بدو گفتند: «ای استاد شاگردان خود را نهیب نما.» | ۳۹ 39 |
Some of the Pharisees in the crowd said to him: “Teacher, reprove your disciples.”
| او درجواب ایشان گفت: «به شما می‌گویم اگراینها ساکت شوند، هرآینه سنگها به صداآیند.» | ۴۰ 40 |
But Jesus answered: “I tell you that if these men are silent, the very stones will call out.”
| و چون نزدیک شده، شهر را نظاره کرد برآن گریان گشته، | ۴۱ 41 |
When he drew near, on seeing the city, he wept over it, and said:
| گفت: «اگر تو نیز می‌دانستی هم در این زمان خود آنچه باعث سلامتی تومیشد، لاکن الحال از چشمان تو پنهان گشته است. | ۴۲ 42 |
“Would that you had known, while yet there was time — even you — the things that make for peace! But now they have been hidden from your sight.
| زیرا ایامی بر تو می‌آید که دشمنانت گرد تو سنگرها سازند و تو را احاطه کرده از هرجانب محاصره خواهند نمود. | ۴۳ 43 |
For a time is coming upon you when your enemies will surround you with earthworks, and encircle you, and hem you in on all sides;
| و تو را وفرزندانت را در اندرون تو بر خاک خواهند افکندو در تو سنگی بر سنگی نخواهند گذاشت زیرا که ایام تفقد خود را ندانستی.» | ۴۴ 44 |
they will trample you down and your children within you, and they will not leave in you one stone upon another, because you did not know ‘the time of your visitation.’”
| و چون داخل هیکل شد، کسانی را که درآنجا خرید و فروش می‌کردند، به بیرون نمودن آغاز کرد. | ۴۵ 45 |
Jesus went into the Temple Courts and began to drive out those who were selling,
| و به ایشان گفت: «مکتوب است که خانه من خانه عبادت است لیکن شما آن را مغاره دزدان ساخته‌اید.» | ۴۶ 46 |
saying as he did so: “Scripture says — ‘My House shall be a House of Prayer’; but you have made it ‘a den of robbers.’”
| و هر روز در هیکل تعلیم می‌داد، اما روسای کهنه و کاتبان و اکابر قوم قصدهلاک نمودن او می‌کردند. | ۴۷ 47 |
Jesus continued to teach each day in the Temple Courts; but the Chief Priests and Teachers of the Law were eager to take his life, and so also were the leading men.
| و نیافتند چه کنندزیرا که تمامی مردم بر او آویخته بودند که از اوبشنوند. | ۴۸ 48 |
Yet they could not see what to do, for the people all hung upon his words.
